บทที่ 105 ดาราดังเติ้งเจียหลุน
"เติ้งเจียหลุน? ดาราที่กำลังฮอตสุด ๆ อยู่ในตอนนี้น่ะเหรอ? ฉันล่ะชอบเรื่อง [ ประวัติลับของหรูเสว่ ] ที่เขาแสดงจริงๆเลย!" หวังเสี่ยวซีดูมีอาการคล้ายพวกบ้าผู้ชายขึ้นมาในทันที ดวงตาของเธอเปล่งประกายระยิบระยับ ราวกับมีดาวดวงเล็ก ๆ อยู่ในนั้น
จ้าวกางพูดขึ้นว่า "ถ้าเจ้าภาพที่อยู่เบื้องหลังการประมูลครั้งนี้คือควีนจิน ก็เป็นเรื่องปกติที่จะเชิญดาราดังอย่างเติ้งเจียหลุนมาล่ะนะ!"
หลี่เหยนหันไปมองจ้าวกางอย่างได้ใจ แล้วพูดว่า "ฉันยังได้ยินมาอีกว่า เติ้งเจียหลุนคนนี้เดินออกมาจากสถาบันภาพยนตร์และโทรทัศน์หลินโจว เมื่อสองสามเดือนก่อนเขากลับไปที่นั่น เพื่อคัดเลือกนักแสดงสำหรับละครเรื่องใหม่ แล้วเกิดไปต้องตาอีหลิงเข้า "
“ตอนนั้นพ่อดาราดังคนนี้ ยังเคยพูดต่อหน้าสาธารณชนที่สถาบันภาพยนตร์และโทรทัศน์หลินโจวเลยว่า นับจากนี้ไปอีหลิงเป็นคนของเขา ยังไม่พอนะ ฉันยังได้ยินมาอีกว่า สถานะของพ่อดาราดังคนนี้ไม่ธรรมดาเลย”
พวกจ้าวกางถึงกับแอบอึ้งค้างไปชั่วขณะ
ถ้าเติ้งเจียหลุนต้องตาต้องใจอีหลิง พอเห็นหลินหยุนกับอีหลิงเดินใกล้ๆกัน เขาจะต้องมองหลินหยุนเป็นศัตรูหัวใจอย่างแน่นอน
ด้วยอิทธิพลของเติ้งเจียหลุน หากหลินหยุนเกิดไปทำให้เขาขุ่นเคืองใจ ในอนาคตต่อจากนี้ ก็อย่าได้หวังว่า จะมีที่ยืนในสถาบันภาพยนตร์และโทรทัศน์หลินโจวอีกเลย
หวางเสี่ยวซียิ้มพลางพูดว่า "นี่เป็นเรื่องดีน่าดูเลยนะเนี่ย!"
ต่อจากนั้น เธอก็เบะปากอีกครั้ง แล้วพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจว่า "ไม่รู้ว่าหลินหยุนมันวางยาเสน่ห์อะไรใส่อีหลิงกันแน่ อีหลิงถึงได้ทุ่มเทเพื่อมัน จนถึงขั้นทิ้งขว้างรังเกียจพวกเราแบบนี้"
"ไม่รู้จริงๆว่าไอ้เศษสวะไร้ประโยชน์นั่นมันมีดีตรงไหน เอาแต่ทำหน้าไร้อารมณ์อยู่ได้ทั้งวี่ทั้งวัน ไม่ใช่ว่าก็แค่ต่อยตีเป็นนิดๆหน่อยๆเองหรอกเหรอ? นอกนั้นเรื่องอื่นก็ไร้ค่าไร้ราคาสิ้นดี เสี่ยวหลิงหลิงไปถูกใจมันที่ตรงไหนกันนะ?"
เว่ยเทียนหมิงพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "บางทีเขาอาจจะมีที่พึ่งพิงอื่น เพียงแต่พวกเรายังไม่รู้ก็ได้"
เซี่ยหยู่เวยมองหลินหยุนที่กำลังคุยกับอีหลิง ในดวงตาปรากฏความเย็นชาสายหนึ่งสาดฉายวูบ " ถ้างั้นคราวนี้เรามาคอยดูกัน ว่าเขาจะรับมือกับเติ้งเจียหลุนยังไง"
เมื่อมองไปที่เงาร่างของหลินหยุนกับอีหลิงที่ยืนอยู่ด้วยกัน แม้ว่าเซี่ยหยู่เวยจะไม่ถือว่าหลินหยุนเป็นสามีของเธอ แต่ในใจ กลับยังมีความรู้สึกอึดอัดไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก
"หลินหยุน นายรู้ว่าฉันไม่เห็นนายอยู่ในสายตา ก็เลยเบนเข็มไปหาอีหลิงแทนสินะ น่าเสียดายแล้วที่นายไม่ได้รู้จักสถานะที่แท้จริงของอีหลิงเลยสักนิด เธอไม่ใช่คนระดับที่นายจะสามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้!”
"เห็นแก่ความที่เป็นคนในครอบครัวเดียวกัน ครั้งนี้ฉันจะขอใช้เติ้งเจียหลุนมาสั่งสอนนายสักหน่อยแล้วกัน นายจะได้เข้าใจสถานะของตัวเองขึ้นมาบ้าง ว่าอย่าได้คิดทำอะไรที่มันเกินตัวแบบนั้นอีก"
จู่ๆเซี่ยหยู่เวยก็พูดแนะขึ้นว่า "ต่อให้เติ้งเจียหลุนจะมองว่าอีหลิงเป็นสมบัติต้องห้ามของตัวเอง แต่ก็ไม่แน่ว่าเขาจะรู้นี่ว่าอีหลิงก็มาที่นี่ด้วย ฉันว่าเราน่าจะไปบอกให้เขารู้สักหน่อยก็ดีนะ"
แววตาของหลี่เหยนสว่างวาบ "หยู่เวยพูดถูก พวกเรามาเตรียมการล่วงหน้ากันเถอะ ดาราดังน่ะไม่ใช่พวกกระจอกๆหรอกนะ"
หลินหยุนกับอีหลิงกำลังคุยกันอยู่อีกด้าน ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังมาจากข้างนอก
มีคนตะโกนว่า "ซุปเปอร์สตาร์เติ้งเจียหลุนมาแล้ว!"
หลังจากนั้น ผู้สื่อข่าวกลุ่มหนึ่งก็ถือกล้องคู่กายวิ่งกรูกันเข้ามา ซึ่งต้องชื่นชมในความเป็นมืออาชีพของแต่ละคนมาก ทั้งที่เดินเบียดกันขนาดนั้น ยังสามารถเดินได้อย่างราบรื่นและรวดเร็วไม่มีสะดุดสักนิด
ตามด้วยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในเครื่องแบบก็มาเปิดทาง หลังจากนั้นชายหนุ่มรูปหล่อในชุดสีขาว ล้อมรอบด้วยบอดี้การ์ดในชุดสูทสีน้ำเงินหลายคน ก็เดินเข้ามาในสถานที่จัดงาน
ทุกคนในสถานที่จัดงานต่างฮือฮา แต่เพราะคนที่มาที่นี่ในวันนี้ ล้วนเป็นคนใหญ่คนโตทั้งสิ้น หลายคนที่เคยได้ขึ้นเตียงกับดาราตัวเล็ก ๆ ก็มีอยู่ไม่น้อย ในสายตาของพวกเขา ดาราเหล่านี้ก็เป็นแค่เครื่องมือที่ใช้ในการหาเงินก็เท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ ฉากประเภทแฟนคลับที่คลั่งไคล้ไล่ตามหวีดดาราจึงไม่เกิดขึ้น
แต่ถึงอย่างนั้น บรรดาคนวัยรุ่นที่ตามมาด้วย กลับไม่ได้เก็บอารมณ์ได้ดีขนาดนั้น
ยังคงมีเสียงกรีดร้องอย่างตื่นเต้นดังขึ้นในที่จัดงานเป็นระยะ ทำให้เกิดความปั่นป่วนเล็ก ๆ อยู่สองสามนาที
เมื่อเห็นเติ้งเจียหลุน หลินหยุนรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า อีหลิงที่ยืนอยู่ข้างๆเขาหายใจผิดปกติไป
"หลินหยุนไปนั่งตรงนั้นกันเถอะ ฉันรู้สึกเหนื่อยนิดหน่อยแล้ว" อีหลิงพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
แทนที่จะบอกว่าเหนื่อย ควรต้องใช้คำว่าหนีจึงจะถูกต้องกว่า
แต่หลินหยุนก็ไม่ได้พูดอะไร แค่ตอบรับด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...