เมื่อหลินหยุนลงมือก็ได้จัดการทำลายเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธไปสามลำ หน่วยรบเฮลิคอปเตอร์ในอากาศก็เกิดความโกลาหลขึ้นทันที แต่ก็ควบคุมสถานการณ์เอาไว้ได้โดยเร็ว แล้วเริ่มแบ่งกำลังออกลาดตระเวน ตามหาตำแหน่งที่อยู่ของหลินหยุนกันอย่างไม่ลดละ
ใจกลางของเกาะ ภายในคฤหาสน์บิลในเวลานี้
ในห้องโถงที่กว้างขวาง หวางซูเฟินกับฉินหลันถูกมัดตัวยืนอยู่ด้านข้าง โดยที่ด้านหน้าของจอมอนิเตอร์ดาวเทียมขนาดใหญ่ มีโดโนแวนที่เป็นหนึ่งในสองคนของพลเอกห้าดาวของสหรัฐอเมริกาและลูกน้องอีกสิบกว่าคนยืนอยู่
จอมอนิเตอร์แสดงช่วงที่เฮลิคอปเตอร์สามลำนั้นระเบิดขึ้นอย่างชัดเจน แต่สีหน้าท่าทางของโดโนแวนกลับไม่มีความตื่นตระหนกหวาดกลัวอะไรเลยแม้แต่น้อย
โดโนแวนยิ้มเล็กน้อย แล้วก็หันหน้าไปมองหวางซูเฟินที่ถูกผูกมัดตัวอยู่อย่างแน่นหนาและพูดขึ้นว่า “ดูสิ ในที่สุดลูกชายของคุณก็มาแล้ว! ”
จิตใจของหวางซูเฟินดำดิ่งลงสู่ก้นบึ้ง แต่ก็ยังคงกัดฟันพูดขึ้นด้วยความโมโหว่า “พวกนายอย่าได้หลงระเริงไป ลูกชายของฉันไม่ใช่นักบู๊ธรรมดาทั่วไป เขาจะต้องทำให้พวกนายเสียใจอย่างแน่นอน!
ฉันขอเตือนกับนายว่าให้รีบปล่อยพวกเราออกไป แล้วเรื่องนี้ก็ยังคงมีโอกาสเจรจากันได้อยู่! ”
“จุ๊จุ๊ ช่างน่าเสียใจเหลือเกิน” โดโนแวนแสดงรอยยิ้มที่หยอกล้อ
“คุณผู้หญิงที่เคารพ พวกเราทราบกันดีว่าลูกชายของคุณไม่ใช่นักบู๊ธรรมดาทั่วไป แม้แต่ในด้านพลังการต่อสู้ส่วนบุคคล ก็เกรงว่าในโลกนี้คงไม่มีใครที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้ แต่ตอนนี้สหรัฐอเมริกาต้องการให้เขาตาย เขาก็ไม่มีทางที่จะมีชีวิตรอดอีกต่อไปได้! ”
หวางซูเฟินพูดขึ้นอย่างเคร่งขรึม “พวกนายกำลังฝันไป! ลูกชายของฉันไม่มีทางตายได้! ไม่เพียงเท่านี้ พวกนายทั้งหมดกลับจะต้องตายลงด้วยน้ำมือของเขาอีกด้วย! ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! คุณหวาง ฉันรู้ว่าคุณมั่นใจในตัวของลูกชายคุณมาก แต่ คุณได้คิดไหมว่าถ้าหากพวกเราไม่ได้เตรียมการมาพร้อมเป็นอย่างดีจะเลือกลงมืออย่างนั้นเหรอ? ”
“ดีเลย อาศัยช่วงเวลานี้ ฉันจะให้คุณได้ดูว่า พวกเราได้จัดเตรียมของขวัญอะไรให้กับลูกชายของคุณบ้าง”
โดโนแวนหันหลังแล้วก็แกว่งมือขึ้น ก็เห็นว่าจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ที่เดิมทีแสดงสถานการณ์การควบคุมตรวจสอบทั่วทั้งเกาะนั้น ได้แบ่งแยกจอภาพออกเป็นสองจอภาพที่เล็กลงในทันที
จอภาพเล็กที่หนึ่ง เป็นพื้นที่บริเวณมืดมิดที่กว้างใหญ่ ด้านในมีนักรบเมคาที่สวมใส่ชุดเกราะสีดำอยู่จำนวนห้าสิบคน
จอภาพเล็กที่สอง มีนักรบเพียงคนเดียว แต่นักรบเมคาผู้นี้มีรูปร่างสูงใหญ่ถึงสิบเมตร โดยที่ทั้งร่างกายเป็นสีทอง และล้อมรอบด้วยพลังแสงสีแดงจาง ๆ
โดโนแวนพูดขึ้นอย่างภาคภูมิใจว่า “คุณหวาง เห็นแล้วล่ะสิ นี่คือของขวัญสองชิ้นจากจำนวนทั้งหมดสามชิ้นที่ได้จัดเตรียมไว้ให้กับลูกชายของคุณ คราวที่แล้ว หน่วยรบเมคาที่บุกเข้าโจมตีประเทศจีนของพวกคุณนั้น แม้ว่าจะโจมตีประเทศจีนจนไม่มีกำลังจะตอบโต้กลับ แต่ก็ถูกทำลายลงด้วยน้ำมือของลูกชายของคุณ แต่นั่นเป็นเพียงแค่หน่วยรบเมคารุ่นแรกของพวกเราเท่านั้น”
“วันนี้ที่พวกเราได้จัดเตรียมเอาไว้ คือหน่วยรบเมคารุ่นที่สองที่แตกต่างจากเดิมมาก พลังต่อสู้ ส่วนบุคคลของพวกเขานั้น เมื่อเทียบกับรุ่นแรกแล้วเหนือกว่าเป็นสิบเท่า ซึ่งหน่วยรบเมคารุ่นที่สองนี้ ได้เพิ่มประสิทธิภาพความสามารถในการสู้รบรวมกันมากขึ้น พวกเขาสามารถแบ่งปันพลังงานซึ่งกันและกัน และรวมพลังกันต้านทานการโจมตีได้”
“แน่นอนว่า นี่เป็นเพียงของขวัญชิ้นแรกเท่านั้น ยังมีชิ้นที่สอง ซึ่งก็คือชิ้นใหญ่นี้ นี่คือผลิตภัณฑ์รุ่นที่สามครึ่ง รู้ไหมว่ามันเก่งกาจมากไหน? พวกเราเคยได้ทำการทดสอบกันมาแล้วหลายครั้ง ซึ่งมันสามารถที่จะมีชีวิตรอดอย่างสมบูรณ์ท่ามกลางการระเบิดของนิวเคลียร์และไฮโดรเจน ได้อย่างปลอดภัยไร้กังวล”
“ส่วนการโจมตีทุกครั้งของมัน ล้วนควบคุมกำหนดได้อย่างแม่นยำ สำหรับความสามารถในการโจมตีของมันนั้น พวกเราเคยได้ให้ยอดฝีมือที่ขึ้นชื่อว่าอยู่ในระดับขั้นแดนเทพของพวกนายชาวจีนสามคนสู้รบพร้อมกันกับมัน ผลลัพธ์ก็คือ ยอดฝีมือทั้งสามคนถูกฆ่าตายภายในพริบตา”
โดโนแวนพูดหัวเราะฮ่าฮ่า และถามขึ้นว่า “คุณหวาง เมื่อได้ฟังการแนะนำถึงของขวัญสองชิ้นนี้แล้ว ตอนนี้คุณยังคงมั่นใจอย่างมากในตัวของลูกชายคุณอยู่อีกไหม? ”
เวลานี้หวางซูเฟินสีหน้าหม่นหมองมืดมนอย่างมาก ส่วนฉินหลันก็ยิ่งหายใจรวดเร็วขึ้น ในจิตใจได้อธิษฐานอย่างไม่หยุดเพื่อให้หลินหยุนรีบหนีออกไปจากที่นี่โดยเร็ว
แม้หวางซูเฟินจะไม่ทราบว่านักบู๊แดนเทพนั้นมีพลังความสามารถมากเท่าไร แต่หลินหยุนก็เหมือนจะอยู่ในระดับขั้นนี้ ส่วนของขวัญชิ้นใหญ่นั้น สามารถที่จะสังหารยอดฝีมือขั้นแดนเทพทั้งสามคนได้โดยง่าย นั่นมันหมายความว่าอย่างไร?
นอกจากนี้ โดโนแวนพูดว่าได้เตรียมของขวัญไว้สามชิ้น แต่ตรงนี้มีเพียงแค่สองชิ้น แล้วชิ้นที่สามนั้นตกลงคืออะไรกันแน่? และจะแข็งแกร่งมากถึงขนาดไหนเชียว?
ในเวลานี้ ด้านข้างของเกาะ หลินหยุนก้าวเดินเข้ามา และเหาะขึ้นบนฝั่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...