สรุปตอน บทที่ 1103 บุกตะลุย – จากเรื่อง จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่
ตอน บทที่ 1103 บุกตะลุย ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดยนักเขียน จูผาซู่ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บนกรีนแลนด์ เสียงของโดโนแวนก็ดังขึ้นอีกครั้ง
ได้ยินเสียงหัวเราะที่ภาคภูมิใจของเขาและเสียงพูดขึ้นว่า “หลินชางฉอง ในเมื่อการโจมตีของนายไม่มีผลอะไรแล้ว อย่างนั้นจากนี้ไป ก็เตรียมตัวรับมือกับพลังของหน่วยรบเมคารุ่นที่สองของฉันอย่างเต็มที่ไปเลย! ”
“โจมตี! ทั้งหมดบุกเข้าโจมตีได้ ใช้พลังอาวุธปืนที่ทรงพลังที่สุดกำจัดไอ้หนุ่มที่สมควรตายที่อยู่ เบื้องหน้าของพวกนายนี้ซะ! ”
เมื่อโดโนแวนพูดจบ นักรบเมคาทั้งห้าสิบคนก็เริ่มระดมยิงจู่โจม รังสีเลเซอร์ห้าสิบลำแสงที่มีพลังงานพิเศษและมีอุณหภูมิความร้อนสูงสุด โหมกระหน่ำเข้าใส่หลินหยุน
แววตาอันเย็นชาของหลินหยุนเปล่งประกายขึ้นแวบหนึ่ง โดยปล่อยให้รังสีเลเซอร์สาดยิงเข้าใส่ ชี่ทิพย์ป้องกันกายของตนเอง
แต่ไม่นานเขาก็พบว่า อุณหภูมิของรังสีเลเซอร์ที่หน่วยรบเมคารุ่นที่สองนี้ระดมยิงใส่นั้น มีอุณหภูมิความร้อนที่ไม่ได้ต่ำกว่าระเบิดปรมาณูที่ประสบครั้งก่อนที่รัสเซียมากนัก
สำหรับเขาแล้วการโจมตีแบบนี้ ไม่สามารถทำอะไรเขาได้
เวลานี้หลินหยุนได้มองทะลุปรุโปร่งหน่วยรบเมคาแล้ว ว่าสามารถที่จะอาศัยพลังที่มองไม่เห็นระหว่างกันนั้นเชื่อมต่อและปรับเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว ไม่เพียงแค่สามารถแบ่งแยกพลังการป้องกันได้ เวลาโจมตีก็ยังสามารถที่จะรวมพลังกันโจมตีได้อย่างต่อเนื่องด้วย
แต่เพียงแค่ตัดขาดการเชื่อมต่อของพลังงานระหว่างกันของนักรบเมคาทุกคนทิ้ง ไม่ว่าจะเป็นโจมตีหรือป้องกัน ล้วนทำให้ประสิทธิภาพลดลงไปอย่างมากเลยทีเดียว
คิดถึงจุดนี้ หลินหยุนก็ไม่ลังเล ลงมือออกอาวุธอีกครั้ง!
“สิบแปดท่าต้าเต๋า ท่าห้ามสิ่งวายชนม์! ”
“สิบแปดท่าต้าเต๋า ท่าพลิกฟ้าผ่าตะวัน! ”
“สิบแปดท่าต้าเต๋า ท่าดาวยักษ์ตก! ”
ใช้พลังสามกระบวนท่าติดต่อกัน
ท่าห้ามสิ่งวายชนม์ ห้ามความว่างเปล่า ตัดขาดทุกพลัง การขับเคลื่อน
ท่าพลิกฟ้าผ่าตะวันรวบรวมพลังเบิกฟ้าขั้นสูงสุด
ท่าดาวยักษ์ตก ดั่งความเร็วของดาวตก ดั่งขนาดใหญ่ของดาวคงที่ ดั่งดาวดวงใหญ่ ที่ตกทับลงมาต่อให้เป็นพระอาทิตย์ พระจันทร์ และดวงดาว หากอยู่ภายใต้พลังอานุภาพอันน่าสะพรึงกลัวนี้ ต่างก็ต้องทยอยร่วงตกลง
ผลลัพธ์ของท่าห้ามสิ่งวายชนม์ ทำให้การเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงของพลังที่มองไม่เห็นระหว่างนักรบเมคาทั้งห้าสิบคนนั้นหยุดลงทันที ตัดขาด แบ่งแยกออกเป็นห้าสิบคนตามลำพังอย่างสิ้นเชิง
จากนั้นพลังอานุภาพที่ไร้เทียมทานของท่าพลิกฟ้าผ่าตะวันกับท่าดาวยักษ์ตกก็ได้ปะทุขึ้น ในชั่วพริบตา พลังการป้องกันของทั้งหน่วยรบเมคาลดลงจนทำให้ต้องแยกสลายออกจากกัน และก็ระเบิดตูมขึ้น กลายเป็นผุยผง
ภาพเหตุการณ์นี้ ทำให้ทุกคนเบิกตาโพลงขึ้นในทันที
โดโนแวนที่อยู่ในคฤหาสน์ ก็เต็มไปด้วยท่าทางที่เหลือเชื่อ ลูกน้องนายพลนับสิบคนที่อยู่ด้านหลังของเขา ต่างก็ตะลึงจนอ้าปากค้างไปกันหมด
การโจมตีสองครั้งก่อนหน้านี้ของหลินหยุน หน่วยรบเมคาไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย พวกเขาจึงรู้สึกว่าหลินชางฉองไร้สิ้นพลังความสามารถแล้ว
ไม่เพียงแต่พวกเขา ทุกคนทั่วทั้งโลกที่กำลังรับชมการถ่ายทอดสดกันอยู่นั้นต่างก็คิดว่าหลินหยุนคงจะหมดหนทางที่จะจัดการกับหน่วยรบเมคาของสหรัฐอเมริกาแล้ว
แต่ที่คาดคิดไม่ถึงก็คือ เมื่อหลินหยุนต้านทานการโจมตีของหน่วยรบเมคาแล้ว และจู่โจมกลับไปนั้นนึกไม่ถึงว่าจะสามารถทำลายทั้งหน่วยรบลงได้อย่างราบคาบในพริบตา!
ท่ามกลางห้องโถงที่กว้างขวาง นายพลสิบกว่าคนต่างพากันสูดลมหายใจลึก
“นี่เป็นไปได้ยังไง! ”
“เมื่อสักครู่เห็นอยู่ว่าหลินชางฉองหมดหนทางที่จะรับมือกับหน่วยรบเมคาของพวกเราแล้ว อยู่ดี ๆ ทำไมถึงได้โจมตีกลับด้วยพลังที่รุนแรงขนาดนี้ด้วย? ”
“จากผลข้อมูลการตรวจสอบพบว่า เมื่อครู่ตอนที่หลินหยุนลงมือโจมตีนั้น พลังที่เชื่อมต่อระหว่างหน่วยรบเมคาของพวกเราได้ถูกตัดขาดลงไปทั้งหมดแล้ว! ”
“เขา......ตกลงว่าเขาทำมันได้อย่างไรกัน? ”
“ช่างแข็งแกร่งทรงพลังอย่างยิ่ง! ”
“หลินชางฉองผู้นี้ช่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก! ”
ภายในห้องประชุมของประธานาธิบดีจีน ท่านหงก็มีสีหน้าท่าทางที่ตื่นเต้นดีใจ แล้วตีไปที่ต้นขาของตนอย่างแรง “เยี่ยม! จะต้องสังหารแบบนี้สิ! สังหารไอ้พวกโจรหน้าเนื้อใจเสือเหล่านี้ให้อย่างราบคาบ ลงมือจัดการอย่างรุนแรงไปเลย! ”
“จะต้องจัดการกำราบพวกเขาให้เข็ดหลาบถึงจะทำให้พวกโจรเหล่านี้ยุติจิตใจที่มักใหญ่ใฝ่สูง! จัดการได้เยี่ยมยอดไปเลย! ”
“ท่านประธานาธิบดี ท่านเห็นแล้วล่ะสิ หลินหยุนคนนี้ช่างเยี่ยมยอดเสียจริง ทำได้ดีมาก! ระบายความแค้นจริง ๆ! เขาถึงได้ชื่อว่าเป็นเทพแห่งสงครามที่ไร้เทียมทานอันดับหนึ่งของจีน! ”
ประธานาธิบดีจีนไม่ได้ตื่นเต้นดีใจอย่างกับท่านหง แววตาที่ล้ำลึกยังคงสงบนิ่ง ไม่ได้แสดงสีหน้าท่าทางอะไรออกมา
ท่านหงขมวดคิ้วขึ้นและพูดว่า “ท่านประธานาธิบดี หลินหยุนเพียงแค่ลงมือก็สามารถกำจัดหน่วยรบเมคารุ่นที่สองของสหรัฐอเมริกาได้แล้ว ทำไมท่านถึงไม่มีท่าทางดีอกดีใจอะไรบ้างเลย? ”
ประธานาธิบดีจีนพูดขึ้นว่า “ยังไม่ถึงเวลาที่จะดีอกดีใจ นี่เป็นเพียงแค่ไพ่ใบแรกที่ทางสหรัฐ อเมริกาแสดงออกมาเท่านั้น คาดว่าภายหลังจะยังคงมีแผนการที่เด็ดขาดกว่านี้อีกแน่นอน”
ท่านหงได้ยินดังนี้ก็ถึงกับสะดุ้ง สีหน้าท่าทางที่ตื่นเต้นดีใจพลันก็เปลี่ยนเป็นความวิตกกังวล “ใช่ใช่ใช่ ฉันกลับลืมเรื่องนี้ไปเสียเลย เอาแต่ตื่นเต้นดีใจอยู่ได้”
“ท่านประธานาธิบดี ตามที่โดโนแวนได้พูดไว้ สหรัฐอเมริกาได้จัดเตรียม ‘ของขวัญ’ ให้หลินหยุนสามชิ้น นี่เป็นเพียงแค่ของขวัญชิ้นแรกก็ยังแข็งแกร่งมากขนาดนี้ แล้วอีกสองชิ้นที่เหลือล่ะ หลินหยุนจะรับมือต้านทานไหวหรือไม่? ”
ประธานาธิบดีจีนพูดขึ้นว่า “จะต้องเชื่อมั่นในตัวของเขา พวกเราคนแก่ชราสองคน รวมถึงชาวจีนอีกจำนวนมากมาย กำลังรอดูเขาสร้างปรากฏการณ์กันอยู่ที่นี่”
......
กรีนแลนด์ สายตาของหลินหยุนได้จ้องมองไปที่คฤหาสน์อีกครั้ง และพูดขึ้นว่า “ยังมีแผนการ อะไรอีก แสดงมันออกมาให้หมดเลย มิเช่นนั้น ก็จะไม่มีโอกาสแล้ว! ”
โดโนแวนพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “หลินชางฉอง นายไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ นายแข็งแกร่งมาก แข็งแกร่งจริง ๆ คิดไม่ถึงว่าหน่วยรบเมคารุ่นที่สองของฉันจะถูกนายทำลายลงอย่างราบคาบในพริบตา ฮึฮึ แต่นายคิดว่า แบบนี้ก็ถือว่าชนะแล้วอย่างนั้นเหรอ? ”
“ถ้าหากนายคิดแบบนี้ ก็ช่างไร้เดียงสายิ่งนัก! ”
“เมื่อครู่เป็นเพียงแค่ของขวัญชิ้นแรกที่ฉันได้จัดเตรียมไว้ให้กับนายเท่านั้นเอง! ”
“จากนี้ต่อไป มาสนุกกันกับของขวัญชิ้นที่สองที่ฉันได้จัดเตรียมไว้ให้กับนายกันเถอะ! ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...