จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1266

รองเจ้าสำนักครุ่นคิดอยู่สักพัก เขามองหวงฉาวด้วยสีหน้าเคร่งขรึมและพูด "เรื่องนี้พูดกันตามตรง ถึงแม้ฉันจะเป็นรองเจ้าสำนัก แต่ฉันไม่ควรไปจะตัดสินใจเรื่องนี้แทนอาจารย์ของคุณ! ถ้าอาจารย์ของคุณอยู่ตรงนี้ ต้องให้เขาเป็นคนตัดสินใจเอง"

"ก่อนหน้านี้ฉันเคยติดต่อศิษย์พี่ แต่ศิษย์พี่ก็ยังไม่ยอมตอบกลับเลย"

"ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ถ้างั้นฉันก็จะตัดสินใจแทนละกัน ให้หวงฉาวไปเป็นเหยื่อล่อ!"

เมื่อรองเจ้าสำนักพูดจบ หวงฉาวโค้งคำนับด้วยความสุภาพและพูด "ขอบคุณอาจารย์อามากๆ!"

แต่ผู้อาวุโสคนอื่นๆต่างขมวดคิ้วทันที แต่พวกเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

รองเจ้าสำนักพูด "ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว เรื่องนี้ก็ทำตามที่ฉันพูดละกัน! พวกเรารอให้สหายปิงหลินของสำนักฉีซานมาถึงที่นี่พร้อมกับแท่นค่ายกลสี่พิทักษ์ฉีซาน พวกเราก็จะล่อให้คนๆนั้นลงมือ"

"หลายวันนี้บอกให้ลูกศิษย์ในสำนักทุกคนทราบ ห้ามพวกเขาออกจากสำนัก อย่าให้โอกาสใดๆกับหลินชางฉองโดดเด็ดขาด!"

ทุกคนพยักหน้าทันที

ผ่านไปชั่วครู่ ผู้อาวุโสใหญ่พูด "ศิษย์พี่ นอกจากเรื่องนี้แล้ว สำหรับเรื่องของตระกูลฉินในเมืองมี่หยุน พวกเราควรจะลงมือต่อไหม?"

รองเจ้าสำนักครุ่นคิดชั่วครู่และพูด "ยังไม่ต้องลงมือ! อาศัยตระกูลฉิน ตรวจสอบร่องรอยของหลินชางฉองก็เพื่อสังหารเขาเท่านั้น!"

"ตอนนี้คนๆนี้ได้ปรากฏตัวแล้ว พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องเป็นศัตรูกับสำนักหยุนเยว่อีก"

"ถึงแม้สำนักเทียนหยุนของพวกเราจะไม่เกรงกลัวสำนักหยุนเยว่เลย อย่างไรก็ตาม สำนักนี้สืบทอดมาอย่างยาวนาน เคยเป็นสำนักอันดับต้นๆของโลกคุนชาง สำนักนี้ต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!"

"ถ้าพวกเราต่อสู้กับสำนักแบบนี้ พวกเราต้องสูญเสียใหญ่หลวงแน่นอน!"

"ในขณะที่การประลองเก้าสำนักใหญ่กำลังจะมาถึง อย่าหาเรื่องยุ่งยากดีกว่า!"

"ขอแค่พวกเราจับตัวหรือสังหารหลินชางฉองได้ เรื่องนี้ก็จะจบลงด้วยดี!"

เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดเหล่านี้ พวกเขาพยักหน้าอีกครั้ง

มันเป็นเรื่องจริง หลายสิบปีมานี้ สำนักหยุนเยว่อยู่อันดับท้ายๆของเก้าสำนักใหญ่ นั้นก็เป็นเพราะเจ้าสำนักแทนหยวนเยว่ในสมัยนั้นออกไปจากสำนัก

มิฉะนั้น ถึงแม้สามสำนักชั้นล่าง ก็ไม่มีใครกล้าดูถูกสำนักหยุนเยว่

ถึงแม้ตอนนี้ มีสองเยว่เป็นคนดูแลสำนัก แต่สำนักหยวนเยว่ก็ยังเป็นหนึ่งในเก้าสำนักใหญ่

อย่างไรก็ตาม ในลูกศิษย์กลุ่มวัยรุ่นของสำนักหยุนเยว่ ไม่ได้มีลูกศิษย์อัจฉริยะปรากฏตัวเลย

เรื่องนี้ทำให้คนอื่นๆมองว่าสำนักนี้ค่อยๆเสื่อมถอยแล้ว

หลังจากหยวนเยว่จากไปแล้ว ในสำนักหยุนเยว่เกิดความแตกแยกกัน ทำให้พลังและอำนาจของสำนักถดถอยทันที

เนื่องจากเรื่องความแตกแยกนั้นไม่ชัดเจน จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีใครกล้าลงมือกับสำนักหยุนเยว่

หลังจากนี้ สายตาของทุกคนในโลกคุนชาง ต่างก็มองไปที่สำนักเทียนหยุน

โดยเฉพาะสำนักใหญ่ๆบางส่วน พวกเขาต่างรอดูว่าสำนักเทียนหยุนจะจัดการหลินชางฉองยังไง

ตอนนี้เรื่องราวออกมาอย่างชัดเจนแล้ว หลินชางฉองกำลังไล่สังหารคนของสำนักเทียนหยุน

และเขาก็จงใจสังหารผู้อาวุโสของสำนักเท่านั้น

เมื่อถูกศัตรูที่ร้ายกาจแบบนี้ค่อยจ้องจะเล่นงานอยู่ ถ้าเปลี่ยนเป็นสำนักอื่นๆ พวกเขาก็คงรู้สึกแย่มากๆเหมือนกัน

แต่ตอนนี้สำนักที่โดนอีกฝ่ายจ้องเล่นงานอยู่นั้นไม่ใช่สำนักของตัวเอง เมื่อพวกเขานั่งดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้พวกเขารู้สึกสบายใจมากๆ

หลายวันที่ผ่านมา มีคนของสำนักต่างๆมารวมตัวกันที่เมืองเทียนหยุน

ชั่วพริบตา เมืองเทียนหยุนกลายเป็นเมืองที่มียอดฝีมือมารวมตัวกันมากที่สุด

ไม่เพียงมีคนของเก้าสำนักใหญ่ ยังมีคนของสิบแปดสำนักเต๋าด้วย พวกเขามารวมตัวกันที่เมืองเทียนหยุน

โดยเฉพาะสำนักหลายๆแห่งที่มีโอกาสสูงมากๆที่จะมาแทนที่เก้าสำนักใหญ่ ตอนนี้สำนักเหล่านี้ต่างจับตาดูการเคลื่อนไหวของสำนักเทียนหยุน

เดิมทีพวกเขาให้ความสนใจกับสำนักหยุนเยว่มากๆ

เพราะสำนักหยุนเยว่เป็นสำนักที่อ่อนแอมากๆในสายตาพวกเขา และเป็นสำนักที่มีโอกาสมากที่สุดที่จะหลุดจากเก้าสำนักใหญ่

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เกิดความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในสำนักเทียนหยุน ทำให้พวกเขาเห็นโอกาสนี้ทันที

ถ้าสำนักหยุนเยว่กับสำนักเทียนหยุนหลุดจากเก้าสำนักใหญ่พร้อมกัน พวกเขาก็จะมีที่ว่างสองตำแหน่ง พวกเขาจะไม่ดีใจเหรอ?

เรื่องนี้สำหรับพวกเขาแล้ว มันเป็นโอกาสดีๆที่หาได้ยากมากๆ

เก้าสำนักใหญ่ในโลกคุนชาง สำนักที่อยู่อันดับหนึ่งคือสำนักอริยสัจ อันดับสองคือสำนักปฏิบัติธรรม อันดับสามคือสำนักเต๋าเฉินเซียวและอันดับสี่คือสำนักธยานะ

สำนักอันดับสองอย่างสำนักปฏิบัติธรรมกับอันดับสี่อย่างสำนักธยานะ เมื่อก่อนเคยเป็นสำนักเดียวกัน นั้นก็คือสำนักพระธรรม

เมื่อหลายร้อยปีก่อน สำนักพระธรรมเกิดการแตกแยก กลายเป็นสำนักปฏิบัติกับสำนักธยานะ

หลังจากที่แยกสำนักกันแล้ว ตอนพึ่งเริ่มแยกสำนัก มีสำนักหนึ่งอยู่อันดับสอง ส่วนอีกสำนักหนึ่งอยู่อันดับสาม

หลังจากนั้น เนื่องจากสำนักธยานะกลายเป็นสำนักลึกลับ ผู้สืบทอดก็มีน้อย ทำให้พวกเขาเสียอันดับที่สามไป โดนสำนักเต๋าเฉินเซียวแซงหน้าจนทำให้พวกเขากลายเป็นสำนักอันดับที่สี่

อย่างไรก็ตาม ทุกครั้งที่สำนักธยานะมีบุตรธยานะปรากฏตัว เขาจะสามารถเอาชนะวัยรุ่นทุกคนในโลกคุนชางได้

ดังนั้น ถึงแม้สำนักธยานะจะเป็นสำนักที่ลึกลับมากๆ ไม่มีใครรู้เลยว่าสำนักธยานะตั้งอยู่ที่ไหน และไม่เคยมีใครเคยเห็นลูกศิษย์ของสำนักธยานะออกมาผจญภัยด้านนอก แต่ไม่มีใครกล้าดูถูกสำนักแห่งนี้

ถ้าไม่นับคนที่ไม่เคยปรากฏตัว แค่ดูตอนนี้ วัยรุ่นทุกคนในโลกคุนชาง ไม่มีใครเทียบหวงฉาวได้เลย

เขาเป็นสุดยอดอัจฉริยะจริงๆ

นิ่งเป่ยเฉินพูด "ศิษย์พี่หวงฉาว มีข่าวลือว่าหลินชางฉองคนนั้นเป็นวัยรุ่นอัจฉริยะ อายุยี่สิบต้นๆ มีพลังและความแข็งแกร่งเทียบเท่ายอดฝีมือแดนยาทองระดับหก เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?"

"เรื่องนี้ฉันไม่ค่อยเชื่อ ในโลกคุนชางยังมีอัจฉริยะที่เหนือกว่าศิษย์พี่หวงฉาวได้ยังไง!"

เขาเคยโดนหวงฉาวทำร้ายร่างกายมาก่อน

ดังนั้นเขาจึงยอมรับความแข็งแกร่งของหวงฉาวจากก้นบึ้งของจิตใจ

สำหรับคนอื่นๆนั้น พวกเขาจะแข็งแกร่งกว่าหวงฉาวได้ยังไง?

ในคนรุ่นเดียวกัน หวงฉาวคือคนที่แข็งแกร่งที่สุด!

หวงฉาวส่ายหัวเล็กน้อยและพูดเบาๆ "ศิษย์น้องเป่ยเฉินพูดล้อเล่นแล้ว! โลกคุนชางใหญ่มากๆ สำหรับพรสวรรค์ของฉัน มันก็ไม่เท่าไหร่เลย? บางทีหลินชางฉองคนนั้นอาจจะเป็นสุดยอดอัจฉริยะก็ได้!"

สายตาของนิ่งเป่ยเฉินขยับทันทีและพูด "ศิษย์พี่หวงฉาว เอาอย่างนี้ละกัน พวกเราหาสถานที่อื่นคุยกันดีกว่า?"

หวงฉาวครุ่นคิดชั่วครู่ เขาพยักหน้าและรับปาก "ก็ได้!"

เมื่อพูดจบ ทั้งสองคนก็เดินไปข้างหน้าทันที