ซิงเฟยไม่สนใจเรื่องพวกนี้ เธอพูด "ไม่ว่าจะเป็นยังไง ในสำนักของเรา อย่าพูดถึงพวกเราที่เป็นลูกศิษย์ที่พึ่งเข้ามาใหม่เลย แม้แต่ศิษย์เก่าพวกนั้น ก็คงไม่มีใครได้รับเกียรติและนับถือเหมือนกับศิษย์พี่มู่เฉินอย่างแน่นอน!"
มู่เฉินส่ายหัวและหัวเราะเล็กน้อย เขาพูดอย่างถ่อมตน "ศิษย์น้องไม่ต้องชมฉันอีกแล้ว ฉันรับไม่ไหวจริงๆ! พอได้แล้ว ศิษย์น้อง พวกเรารีบกลับสำนักกันเถอะ! รีบไปเตรียมตัวและออกเดินทางเลย"
"การประลองเก้าสำนักใหญ่ใกล้จะมาถึงแล้ว"
"สำหรับพวกเราแล้ว เวลามันกระชั้นชิดมากๆ พวกเราต้องรีบไปรีบกลับ"
"ศิษย์น้องเสี่ยวหลิง กระบี่หลิงสุ่ยของคุณเป็นกระบี่ที่ไม่เลวเลย"
"แต่จากการตรวจสอบของฉัน ด้านในไม่ได้หลอมรวมทรายเทียนเหอเลย"
"ครั้งนี้ถ้าพวกเรากลับมา กระบี่หลิงสุ่ยของศิษย์น้องก็จะสามารถหลอมรวมทรายเทียนเหอ และหลอมกระบี่อีกครั้ง!"
"เมื่อถึงตอนนั้น กระบี่ก็จะแข็งแกร่งมากขึ้น!"
"ถ้าโชคดีจริงๆ กระบี่อาจจะเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับก็ได้!"
เมื่อได้ยินคำพูดของมู่เฉิน ดวงตาของซิงเฟยเปล่งประกายทันทีและพูด "ศิษย์พี่ คุณพูดเรื่องจริงหรือเปล่า?"
มู่เฉินพูดด้วยความมั่นใจ "มันเป็นเรื่องจริงอยู่แล้ว ถึงแม้ฉันจะหลอมเครื่องรางทิพย์ไม่เป็น แต่ฉันมีความรู้ด้านนี้ และพอจะเข้าใจการหลอมเครื่องรางทิพย์อยู่บ้าง! ฉันจะหลอกศิษย์น้องไปทำไม?"
ซิงเฟยตื่นเต้นดีใจมากๆและพูด "เรื่องนี้คงต้องให้ศิษย์พี่ช่วยแล้ว!"
ขณะพูด ทั้งสองคนก็รีบเดินกลับมาที่สำนักทันที
ซิงเฟยเดินอยู่ด้านหน้า ส่วนมู่เฉินเดินตามอยู่ด้านหลัง
มองดูรูปร่างอันเซ็กซี่ที่อยู่ด้านหน้าตัวเอง สายตาของมู่เฉินร้อนแรงมากๆและเต็มไปด้วยไฟราคะ เขาทนไม่ไหวจนต้องกลืนน้ำลายตลอด
เขาอยากจะมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเธอ และลิ้มรสเรือนร่างอันเซ็กซี่ของเธอจริงๆ
เขาในฐานะคุณชายสามของตระกูลมู่ เขาเคยเจอผู้หญิงมานับไม่ถ้วน
เขาเคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้หญิงไม่ต่ำกว่าแปดร้อยคน
แต่ผู้หญิงอย่าง"ติงหลิง"คนนี้ เขาไม่เคยพบเจอมาก่อนเลย
สิ่งที่ปรารถนามากๆ แต่กลับไม่สามารถได้มันมาครอบครอง ยิ่งทำให้จิตใจของเขาร้อนรุ่ม
"หึ ใกล้แล้ว มันใกล้แล้ว!"
"ในสำนักไม่สามารถลงมือได้ แต่ครั้งนี้ มีศิษย์พี่ชิวเทียนกับศิษย์พี่หญิงปิงหลานค่อยให้ความช่วยเหลือ และไม่มีคนๆนั้นอยู่ด้วย"
"ฉันอยากจะรู้เหมือนกันว่าคุณจะหนีจากฝ่ามือของฉันได้ยังไง!"
……
เมื่อกลับมาถึงสำนักฉีซาน ทั้งสองคนไปเตรียมตัวนิดหน่อย จากนั้นพวกเขาก็ออกจากสำนักทันที
ผ่านไปชั่วครู่ มีชายหญิงคู่หนึ่งบินออกจากสำนักและยืนอยู่ด้านหน้าพวกเขา
ผู้ชายใส่ชุดสีเหลือง เขามีรูปร่างที่หล่อเหลา
ส่วนผู้หญิงใส่ชุดสีฟ้า เธอสวยมากๆและดูเป็นผู้ใหญ่มากๆ เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเธอไม่ได้เป็นหญิงสาวบริสุทธิ์แล้ว
อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนนี้ก็ถือได้ว่างดงามอ่อนช้อยและสง่างามมากๆ เธอเป็นสาวงามที่หาได้ยาก
"สวัสดี ศิษย์พี่ชิว ศิษย์พี่หลาน"
"สวัสดี ศิษย์น้องมู่เฉิน ศิษย์น้องเสี่ยวหลิง"
ทั้งสองคนทักทายซิงเฟยและมู่เฉิน
ไม่ต้องพูดถึงมู่เฉินแล้ว เพราะเขาเป็นน้องชายของมู่หง
ถึงแม้พวกเขาไม่ได้สนิทกัน แต่พวกเขารู้จักกัน
ไม่งั้น พวกเขาสองคนก็คงไม่มา
ส่วนติงหลิง พวกเขาก็รู้จักอยู่แล้ว
เพราะเธอคือเป้าหมายหลักของการเดินทางครั้งนี้ จะไม่รู้จักได้ยังไง?
ถึงแม้เธอจะไม่ใช่เป้าหมายหลัก แต่ติงหลิงพึ่งเข้าสำนักก็ได้เป็นลูกศิษย์ใน และมีสิทธิ์ที่จะเข้าร่วมการประลองเก้าสำนักใหญ่ด้วย
เธอมีชื่อเสียงโด่งดังมากๆในสำนักฉีซาน ไม่มีใครไม่รู้จักเธอ
ปิงหลานมองไปที่ซิงเฟยทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...