จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1309

สีหน้าฉวี่เทียนซินไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก

เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าจะเจอของแข็ง

บุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ!

คนเก่งไร้เทียมทานของสำนักอริยสัจ!

แม้ที่นี่เป็นถิ่นของสำนักกวางยักษ์ เป็นรังของสำนักกวางยักษ์

พวกเขาจะไม่กลัวสำนักไหนเลยก็ได้!

มองไปทั้งโลกคุนชาง แค่อยู่ในเมืองกวางยักษ์ ก็ไม่สามารถมีใคร อำนาจใด ทำอะไรพวกเขาได้!

นี่คือความมั่นใจของสำนักกวางยักษ์ เป็นพื้นฐานของการก่อตั้งสำนัก!

แต่นี่ไม่ได้แสดงว่า พวกเขาจะสามารถสู้กับใคร หรืออำนาจใด ได้อย่างไร้ความกลัว

มันกลับกัน!

ถึงมีความมั่นใจเช่นนี้อยู่ สำนักกวางยักษ์ก็อ่อนน้อมถ่อมตน

ไม่เคยขัดแย้งกับอำนาจใดมาก่อน

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงความแค้นแบบเป็นตาย!

นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไม สำนักกวางยักษ์ยังรอดปลอดภัยมาถึงทุกวันนี้

นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมฉวี่เทียนซิน จึงจัดงานเลี้ยงอัจฉริยะ ทุกครั้งที่มีงานประลองยุทธเก้าสำนัก เพื่อช่วยพวกศิษย์อัจฉริยะของสำนักใหญ่พวกนั้น ตามกำลังที่จะช่วยได้

เพราะพวกเขาไม่มีทางอยู่ในเมืองกวางยักษ์โดยไม่ออกไปไหนตลอดชีวิต

ถ้าหาเรื่องศัตรูตัวฉกาจขึ้นมา คงจะต้องหดหัวอยู่ในเมืองกวางยักษ์ไปตลอดชีวิต

ดังนั้นตอนนี้ฉวี่เทียนซิน จึงรู้ว่าเป็นเรื่องใหญ่แล้ว

สูดหายใจลึก รีบประสานมือทำความเคารพหลินหยุน แล้วพูดว่า “พี่หลิน พี่หลินเป็น......บุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจในตำนานจริงๆ เหรอ”

หลินหยุนพูดอย่างราบเรียบ “ถ้าใช่แล้วจะทำไม ถ้าไม่ใช่แล้วจะทำไม”

ฉวี่เทียนซินหน้าเปลี่ยนสี จู่ๆ ก็พูดอะไรไม่ออก “เอ่อ......”

คำถามนี้ตอบไม่ได้จริงๆ

อย่าบอกนะว่าถ้านายไม่ใช่บุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ วันนี้นายจะตายอยู่ที่นี่เหรอ

ฉวี่เทียนซินพูดว่า “บุตรอริยสัจพูดตลกแล้ว เรื่องนี้สำนักกวางยักษ์ของผม ก็ไม่ได้ก้าวก่ายอะไรมาก ก่อนหน้านี้ที่จวน เทียนซินก็ขอโทษบุตรอริยสัจแล้ว”

“แล้วก็พูดปกป้องบุตรอริยสัจด้วย”

“การที่พาผู้อาวุโสทั้งสองท่านในสำนักมา เพราะกังวลว่าจะเกิดการต่อสู้ในเมือง จนทำให้เกิดเหตุที่ไม่จำเป็น!”

“บุตรอริยสัจได้โปรดอย่าเข้าใจผิด!”

“แต่”

“ไม่ว่าอย่างไร สำหรับเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เทียนซินขอโทษบุตรอริยสัจด้วย!”

“หวังว่าบุตรอริยสัจจะให้อภัย!”

เมื่อฉวี่เทียนซินพูดคำเหล่านี้ออกมา

ถึงแม้คนจำนวนมาก ที่ยังคาดเดาตัวตนของหลินหยุนไม่ออก ก็รู้ทันที

บุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ!

ไม่ว่าตอนไหน เพียงแค่บุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจออกมา นั่นแสดงถึงผู้เก่งกาจไร้เทียมทาน ไม่มีผู้เก่งกาจไร้เทียมทานคนใดสามารถเทียบได้

บุตรธยานะแห่งสำนักธยานะ พระบุตรแห่งสำนักปฏิบัติธรรม ล้วนแข็งแกร่งไร้เทียมทานเช่นกัน

ถึงขนาดที่สามารถเทียบได้กับบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ

แต่ว่าเทียบได้นั่นอีกเรื่องหนึ่ง

จะเทียบได้หรือไม่นั้น เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

อย่างน้อยดูจากประวัติศาสตร์หลายปี

บุตรธยานะแห่งสำนักธยานะ พระบุตรแห่งสำนักปฏิบัติธรรม ยังด้อยกว่าบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจขั้นหนึ่ง

บุคคลสูงส่งเช่นนี้ ใครจะกล้าเฉยเมยล่ะ

แต่คนที่มุงดูตอนนี้ ยังตกอยู่ในสภาวะไม่อยากจะเชื่อ

คนหนุ่มตรงหน้า นอกจากผลการฝึกตนแล้ว ไม่มีเงาของบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจสักนิด

ไม่ต้องพูดถึงการที่หน้าตาธรรมดา แต่งกายงั้นๆ ไม่มีราศีโดดเด่นของยอดฝีมือเลย

นี่เป็นบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจในตำนานจริงเหรอ

ช่างไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ!

แต่อย่างอื่นล้วนเป็นคำพูดไร้สาระ

มีเพียงผลการฝึกคนที่เป็นความจริง

นอกจากบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจ ใครจะมีผลการฝึกตนอันน่ากลัว ในตอนที่อายุน้อยขนาดนี้ได้บ้าง

ต้องเป็นบุตรอริยสัจแห่งสำนักอริยสัจแน่ๆ

ไม่เห็นเหรอว่าขนาดสำนักเต๋าเฉินเซียวอันยิ่งใหญ่ ยังถอยเลย

อย่ามองว่าอยู่ที่เมืองกวางยักษ์ แล้วเมืองกวางยักษ์ยังต้องยอมจำนนให้