บทที่ 1343 สะเก็ดวิญญาณเทพ
หลินหยุนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง พยักหน้าและกล่าวว่า “ถือว่าเป็นหินพลอยชนิดหนึ่ง อีกอย่างเป็นประเภทที่หาพบได้ยาก”
ดวงตาของโจวฮ่าวเป็นประกายขึ้นมาทันที และเขาถามอย่างรวดเร็วว่า “พี่หลิน แก้วหินวิญญาณชนิดนี้มีประโยชน์อย่างไร?”
หลินหยุนส่ายหัวและไม่ตอบคำถาม
เมื่อมองดูแก้วหินวิญญาณดวงเล็กๆ ที่ห่อหุ้มด้วยพลังทิพย์ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็มองไปที่ทะเลสีดำที่อยู่ข้างหน้าเขาอีกครั้ง
แก้วหินวิญญาณ อันที่จริงเป็นแค่ชื่อย่อ
อันที่จริงมันยังมีชื่อเต็มเรียกว่าสะเก็ดวิญญาณเทพ
แล้ววิญญาณเทพคืออะไร?
ทุกคนรู้ดีว่าดวงจิตย์เทพคืออะไร
สำหรับผู้บำเพ็ญแล้ว เป็นสิ่งที่สำคัญอย่างมาก
ผู้บำเพ็ญฝึกฝนนั้น
โดยทั่วไปสามารถเลือกได้สองทาง ซึ่งทั้งสองทางได้รับการพิสูจน์แล้วว่าสามารถบรรลุนิพพานทั้งสองทาง
หนึ่งทางคือหนึ่งทางกาย
ประการที่สองคือทางดวงจิตเทพ มีอีกชื่อหนึ่งว่าวิญญาณเทพ
นั่นหมายความว่า
เมื่อดวงจิตเทพแข็งแกร่งถึงระดับหนึ่ง มันจะกลายเป็นทะเลแห่งพลังจิต และเมื่อทะเลแห่งพลังจิตเติบโตขึ้น ก็จะเกิดวิญญาณเทพ
และแก้วหินวิญญาณ
ถือกำเนิดขึ้นในทะเลดวงจิตเทพของผู้บำเพ็ญ
หากแม่นยำกว่านี้ มันคือการเปลี่ยนแปลงมาจากวิญญาณเทพ
สิ่งนี้จะเกิดได้ก็ต่อเมื่อผู้แข็งแกร่งที่สุดได้ล่มสลาย และเวลาผ่านไปนานหลายปี จึงอาจเกิดได้
เปรียบได้กับสมบัติทั่วฟ้าดินอันล้ำค่าที่สุด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับดวงจิตเทพหรือว่าวิญญาณเทพนั้น มันมีค่าอย่างมาก
สิ่งที่ทำให้หลินหยุนตกตะลึงอย่างมากคือ ทะเลสีดำนี้กว้างใหญ่อย่างมาก
อาจไม่ถึงขั้นเป็นทะเลแห่งวิญญาณเทพของเหล่าผู้แข็งแกร่งเท่านั้น
เพราะหากมีทะเลวิญญาณเทพที่กว้างใหญ่เช่นนี้
เกรงว่าคงเป็นระดับของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แล้ว
ยิ่งกว่านั้นอาจไม่ใช่เผ่าพันธุ์มนุษย์
แต่มีสิ่งหนึ่งที่สามารถมั่นใจได้ นั่นก็คือ ที่แห่งนี้มีผู้แข็งแกร่งล่วงลับอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน
หรือว่า
นี่คือผู้แข็งแกร่งที่ไม่มีใครเทียบได้ของเผ่าสาปฟ้า
หรืออาจจะไม่
ดวงตาของเขาขยับ หลินหยุนหันไปมองโจวฮ่าว ที่อยู่ข้างหลังและถามว่า "ในบันทึกของตระกูลเจ้า มีทะเลสีดำนี้ด้วยหรือ?”
โจวฮ่าวพยักหน้าและกล่าวว่า “มี! จารึกไว้เพียงเล็กน้อย เพียงแค่บอกว่ามีทะเลสีดำนี้ ส่วนข้อมูลอื่นมิได้บอกกล่าว”
หลินหยุนพยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า “เช่นนั้น มีเวลาที่จารึกแน่ชัดหรือไม่ หมายความว่า ทะเลสีดำนี้มีอยู่นานแค่ไหนแล้ว?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ โจวฮ่าวอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่น “ไม่มีเวลาที่แน่ชัดหรอก มีเพียงแต่ข้อความเท่านั้น เพียงแค่จารึกง่าย ๆว่าในสุดหล้าทะเลที่เผ่าสาปฟ้าอาศัยนั้น มีทะเลสีดำอยู่”
“ที่เหลือก็ไม่มีอะไร"
หลินหยุนมองโจวฮ่าวด้วยความครุ่นคิด
โจวฮ่าวรีบพูด "พี่หลิน สิ่งที่ฉันพูดเป็นความจริง ไม่ได้ปิดบังเลย ถ้าพี่หลินไม่เชื่อ ฉันขอสาบานต่อสวรรค์ได้"
หลินหยุนส่ายหัวและพูดว่า "ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น”
โจวฮ่าวจะพูดจริงหรือเท็จนั้น เขาไม่สนใจทั้งนั้น
ทางกลับกัน
ในขณะนี้โจวฮ่าวตะลึงในใจอย่างมาก
เพราะหลินหยุนสามารถรู้ได้มากมาย ซึ่งเกินความคาดหมายของเขาแล้ว
เห็นได้ชัดว่า หลินหยุนต้องมีภูมิหลังที่ลึกซึ้งมาก
ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาจะยอมที่จะเข้าไปในสุดหล้าทะเลนี้
ดูเหมือนว่าเขาเองก็เตรียมพร้อมมาแล้ว
เมื่อคิดถึงตรงนี้
โจวฮ่าวแอบยิ้มอย่างขมขื่นในใจ
ก็จริง หากไม่มีการเตรียมการเลย จะกล้าเข้ามาง่ายๆ ได้อย่างไร?
สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ จริงๆ แล้วหลินหยุนไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสุดหล้าทะเลนี้เลย
สิ่งที่เขารู้ทั้งหมดนี้ เป็นเพราะเขามีความรู้อย่างมากในชาติที่แล้ว
ตัวอย่างเช่นแก้วหินวิญญาณนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...