จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1350

หลินหยุนไม่พูดอะไร

ยังคงครุ่นคิดอยู่ในใจ จวนลับที่ผู้มีความสามารถของเผ่าโลหิตคนนั้นบอก อยู่ที่ไหนกันแน่

พูดตามเหตุผลแล้ว อย่าว่าแต่เขาแทบจะหาทีละนิ้วๆ ถึงยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหน ใช้พลังยาทองในการค้นหาเพียงอย่างเดียว ถ้าจวนนั่นมีอยู่จริง ก็ต้องรับรู้ถึงอะไรบ้างสิ

แต่ในความเป็นจริง กลับไม่มีอะไรเลย

นี่จึงทำให้หลินหยุนยากที่จะเข้าใจ

หลินหยุนกวาดตามองไปรอบๆ อีกครั้ง

สุดท้าย

สายตาของเขาหยุดลงบนทะเลดำ

ใจของเขาสั่นไหว

ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา

อย่าบอกนะว่า......

จวนแห่งนั้น จะอยู่ในทะเลดำอย่างนั้นเหรอ

แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้!

แค่โอกาสมีไม่มากเท่านั้น!

สูญเสียยอดฝีมือไร้เทียมทานไปในทะเลดำแห่งนี้หนึ่งคน ถ้าผู้มีความสามารถเผ่าโลหิตคนนั้น สร้างจวนระหว่างที่ยอดฝีมือไร้เทียมทานคนนั้นตาย อาจมีโอกาสเป็นไปได้

แต่ถ้าหลังจากสูญเสียยอดฝีมือไร้เทียมทานคนนั้นไป น่าจะไม่มีโอกาสเป็นไปได้แล้ว

ทะเลพลังจิตแห่งนี้ มีความสามารถที่จะก่อตัวเป็นแก้วหินวิญญาณ

ต้องเป็นยอดฝีมือสูงสุด ในระดับชั้นมหากษัตริย์แน่นอน

คนเผ่าโลหิตคนนั้น เพิ่งเข้าสู่แดนกษัตริย์เท่านั้น

ถึงสูญเสียไป แค่เพียงพลังจิตญาณที่แตกสลายเท่านั้น เขาก็ไม่สามารถรับมือได้แล้ว

โดยเฉพาะสถานการณ์ในตอนนั้น

ระดับพลังจิตญาณในตอนนี้ ไม่สามารถเทียบได้อย่างแน่นอน

แต่

ภายในนี้ยังมีคำถามหนึ่ง

ถ้าบอกว่าจวนเผ่าโลหิต สร้างก่อนที่ยอดฝีมือไร้เทียมทานคนนั้นจะตาย งั้นที่นี่ต้องเคยผ่านการสู้รบครั้งใหญ่

ไม่งั้นยอดฝีมือไร้เทียมทานคนนั้น จะเสียชีวิตได้อย่างไร

แต่การสู้รบใหญ่แบบนั้น ไม่ว่าอะไรก็ต้องโดนทำลายจนหมด

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงจวนเพียงแห่งเดียว

วิเคราะห์อยู่ครู่ใหญ่

หลินหยุนก็ยังไม่สามารถตัดสินได้

มีโอกาสที่จวนจะอยู่ในทะเลดำ แต่น้อยมาก

แต่ตอนนี้นอกจากทะเลดำ ที่ไม่สามารถตรวจสอบได้แล้ว ก็ไม่มีสถานที่อื่น จะมีโอกาสเป็นที่ตั้งของจวนอีกแล้ว

หลินหยุนกวาดตามองไปรอบๆ อีกครั้ง

ทันใดนั้น เขาเลิกคิ้วขึ้นมา

ไม่ใช่สิ!

ยังมีอีกสองที่ อาจจะมีโอกาสเป็นไปได้

ที่แรกคือเขาใหญ่สองลูกในหุบเขานั่น

ภายในเขา

ที่ที่สองคือพื้นดินใต้เท้าแห่งนี้

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลินหยุนหันไปมองซิงเฟย พูดอย่างเคร่งขรึมว่า “รอฉันที่นี่!”

เมื่อพูดจบ หลินหยุนหายไปจากที่เดิม และมุดลงไปใต้ดิน

เพิ่งมุดลงมาใต้ดิน มาถึงฝั่งที่ใกล้กับทะเลดำ หลินหยุนสัมผัสได้ถึงความเคลื่อนไหวอย่างรุนแรง

เป็นพลังอันบ้าคลั่งของสะเก็ดวิญญาณเทพ

หลินหยุนไม่สนใจทางนั้น ปลดปล่อยพลังยาทองออกมาอีกครั้ง

ขณะนั้นเขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกเล็กน้อย

หนังตากระตุกขึ้นมา

หลินหยุนหันไปทางที่มีความรู้สึกทันที

มันอยู่ในหุบเขา

ตำแหน่งอยู่ตรงกลางระหว่างภูเขาสองลูกใหญ่

หลินหยุนอดขมวดคิ้วไม่ได้

นั่นเป็นศูนย์กลางที่แท้จริงของเผาสาปฟ้า!

ถึงเผ่าโลหิตจะมีฐานะสูงส่งแค่ไหน ก็ไม่มีทางมีความสามารถ ไม่มีทางกล้าไปสร้างสิ่งที่ตัวเองเรียกว่าจวนลับที่นั่นอย่างแน่นอน!

แต่หลินหยุนไม่คิดอีก ร่างกายแวบไปทางตำแหน่งนั้น

ไม่นาน ด้านหน้าหลินหยุน มีพื้นที่ใต้ดินซึ่งไม่นับว่ากว้างเท่าไร ตำแหน่งตรงพื้นที่ใต้ดินระหว่างภูเขาทั้งสองลูก ลึกลงไปประมาณร้อยกว่าจั้ง

พื้นที่ไม่ได้ใหญ่มาก

ตอนมาถึงที่นี่ สัมผัสระหว่างสายเลือด ยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

อีกทั้งในพื้นที่วงกลมประมาณ 9 เมตรกว่า กลับไม่มีอะไรทั้งนั้น

มีเพียงทางขึ้นไป เพียงทางเดียวเท่านั้น