จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1359

หลินหยุนที่อยู่ตรงหน้าก็เป็นเช่นนี้ เพราะคำว่า “เพื่อน”

เธอไม่เชื่อหรอก!

จักรพรรดิหวงตี้และจักรพรรดิหยานตี้ นั่นคือมิตรภาพอะไรกัน

ถึงยอมตายเพื่ออีกฝ่ายได้!

แม้จะโง่เขลาและตลกมาก

แต่นั่นคือเรื่องจริง

ช่างเถอะ เผ่ามนุษย์ช่างซับซ้อนเหลือเกิน ไม่ใช่สิ่งที่เธอจะเข้าใจได้

หลินหยุนก็ไม่สนว่าเจียซินจะคิดอย่างไร สายตาจับจ้องไปยังซิงเฟย ที่กำลังกลั่นยา

เขาเข้าใจสถานการณ์ของซิงเฟยเป็นอย่างดี

ถ้าพูดว่ากลั่นยาทองระดับฟ้า ยังค่อนข้างยากลำบากอยู่

ตอนนี้กลั่นยาที่อยู่ระหว่างยาทองระดับฟ้ากับยาทองระดับเทพ นั่นก็ยิ่งลำบากเข้าไปอีก

โอกาสประสบความสำเร็จน้อยมาก

แต่ตัวเองอยู่ตรงนี้ ไม่ว่าอย่างไร ต้องทำให้เธอประสบควาสำเร็จให้ได้

นี่จะเป็นผลดีมากมายกับหนทางในอนาคตของเธอ

ส่วนซิงเฟยในตอนนี้ จิตใจและความคิดจมอยู่กับการกลั่นยา

ขณะนั้น

ลมปราณหลายลมปราณพุ่งเข้ามาจากด้านนอก

แววตาของหลินหยุนวูบไหว หันไปมองเงาคนที่อยู่กลางอากาศ

เป็นไปตามคาด

สิ่งที่ควรมาก็มาถึงแล้ว

นี่เป็นสถานการณ์ที่เขากังวลในใจ

เขาไม่กังวลว่าซิงเฟยจะกลั่นยาล้มเหลว เพราะมีเขาอยู่

แต่กลัวเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิด

โจวฮ่าวในสภาพแบบนั้น เห็นได้ชัดว่ามีแผนใหญ่ มาอย่างเตรียมพร้อม

ถึงเขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายใช้วิธีอะไร ปิดบังตัวเอง แต่เขารู้ว่า ยังมียอดฝีมือ แอบอยู่ไม่ไกลอย่างแน่นอน

ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาคิดไม่ผิด

เพราะร่างลางสองสามร่างที่อยู่กลางอากาศ แสดงลมปราณที่เหมือนกับโจวฮ่าวออกมา

เมื่อเห็นร่างลาง เจียซินที่อยู่ในหลินไถ รีบพูดว่า “ดูเหมือนสถานการณ์ไม่ค่อยดี! หนึ่งคนเป็นยาทองระดับแปด อีกคนเป็นยาทองระดับเจ็ด ส่วนอีกสองคนเป็นยาทองระดับหก”

“ดูเหมือนยัยเด็กผู้หญิงคนนี้ เลือกโอกาสได้เหมาะจริงๆ!”

หลินหยุนไม่ได้พูดอะไร

สายตาของเขาอยู่ที่เงาคนที่มาถึง ซึ่งอยู่กลางอากาศ

ผู้อาวุโสที่นำมา ดูคล้ายกับโจวฮ่าวอยู่บ้าง ต้องเป็นคนของตระกูลโจวฮ่าวแน่นอน

แต่

ยาทองระดับแปด

ทำให้หลินหยุนคาดไม่ถึงนิดหน่อย

รู้สึกแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้แปลกใจเกินไป

แปลกใจที่ตระกูลเล็กๆ มียอดฝีมือระดับนี้ปรากฏออกมา

เหลือเชื่อนิดหน่อย!

ที่ไม่แปลกใจ ก็เพราะเป็นตระกูลที่สืบทอดต่อกันมาจากโบราณกาล แน่นอนว่าตระกูลเล็กๆ อย่างแท้จริง คงไม่สามารถเทียบได้!

สายตาเย็นยะเยือกของผู้อาวุโส มองมายังหลินหยุน

เค้นเสียงพูดออกมาว่า “หลินชางฉอง นายฆ่าโจวฮ่าวหลานชายฉันใช่ไหม”

หลินหยุนพูดอย่างราบเรียบว่า “เขาจะเอาชีวิตฉัน ดังนั้นฉันเลยต้องเอาชีวิตเขาก่อน!”

ตอนที่ผู้อาวุโสได้ยิน ถึงกับโมโห ชี้หลินหยุนแล้วตวาดว่า “นายสมควรตาย! นายรู้เอาไว้ว่าตระกูลโจวแต่ละรุ่น กว่าจะบ่มเพาะอัจฉริยะไร้เทียมทานออกมาได้สักคน ต้องรอมานานเท่าไร สิ้นเปลืองทรัพยากรไปมากแค่ไหน!”

“แต่นายกลับฆ่าลูกสืบวงศ์ตระกูลโจวของฉัน นายควรตาย ฉันจะจับนาย แล้วเอามีดและโล่แล่เนื้อเถือหนังร่างกายนาย ใช้อัคคีผีโยวหมิง แผดเผาวิญญาณนาย!”

“ไอ้หนุ่ม นายตายซะเถอะ!”

พูดพลาง ก็ลงมือกับหลินหยุนทันที

แต่ขณะนั้น ชายวัยกลางคนที่อยู่ด้านหลัง กัดฟันพูดว่า “พ่อ จับไอ้เด็กนี่ ไม่จำเป็นต้องให้พ่อลงมือหรอก ให้ลูกลงมือเอง!”

พูดพลางก็เหาะออกมา มองหลินหยุนแล้วตวาดว่า “หลินชางฉอง ช่วงนี้ทั้งคุนชางโดนนายทำให้ระส่ำระสายไปหมด แม้กระทั่งผู้อาวุโสและศิษย์อัจฉริยะของสำนักเทียนหยุน ก็โดนนายฆ่าตายไปหลายคน”