บทที่ 1404 ร่วมมือกัน – ตอนที่ต้องอ่านของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
ตอนนี้ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1404 ร่วมมือกัน จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ส่วนอีกด้านหนึ่ง เจ้าสำนักอริยสัจและเจ้าสำนักเทียนหยุนก็ตกตะลึงเหมือนกัน
พวกเขาคิดไว้แล้วว่าหลินหยุนต้องแข็งแกร่งมากๆ ด้วยพลังที่หลินหยุนแสดงออกมาก่อนหน้านี้ น่าจะต่อสู้กับบุตรอริยสัจได้อย่างสูสี
แน่นอนว่า ถ้าพูดว่าหลินหยุนสามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้ เจ้าสำนักอริยสัจไม่เคยคิดแบบนี้อยู่แล้ว
บุตรอริยสัจของสำนักตัวเอง เขาแข็งแกร่งมากขนาดไหน ถึงแม้เขาจะไม่รู้ทั้งหมด แต่เขาก็สามารถมองออกบางส่วนอยู่แล้ว
อย่างไรก็ตาม คนอย่างหลินหยุนอยู่เหนือการคาดการณ์ของเขามากๆ
เขาใช้นิ้วมือเพียงนิ้วเดียว ก็สามารถเอาชนะบุตรอริยสัจได้อย่างง่ายดาย
และแน่นอนว่าหลินหยุนไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดของตัวเองออกมาอยู่แล้ว
มิฉะนั้น บุตรอริยสัจในเวลานี้ คงจะเสียชีวิตจริงๆ อย่างที่เขาเคยเตือนก่อนหน้านี้แล้ว
ในเวลานี้ สีหน้าของทุกคนเคร่งขรึมขึ้นมาทันที
โดยเฉพาะยอดฝีมือร้อยกว่าคนที่อยากจะสังหารหลินหยุน ตอนนี้สีหน้าของพวกเขาแย่มากๆ
หลินหยุนแข็งแกร่งมากๆ และอยู่เหนือการคาดเดาของทุกคน
ถ้าวันนี้สังหารหลินหยุนไม่ได้ สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน พวกเขาทั้งหมดจะต้องถูกหลินหยุนสังหารอย่างแน่นอน
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ฉิวหรงที่เป็นเจ้าสำนักสุริยัน ท่านเฒ่ายันต์ หลานเหอและคนอื่นๆ พวกเขาคิดที่จะหลบหนีทันที
ในกลุ่มพวกเขา นอกจากฉิวหรงมีฐานะที่ไม่ธรรมดาแล้ว ท่านเฒ่ายันต์กับหลานเหอและคนอื่นๆต่างเป็นผู้ฝึกอิสระ ถ้าพวกเขาสามารถหลบหนีไปได้ ถึงแม้หลินหยุนจะแข็งแกร่งมากแค่ไหน พวกเขาก็มีโอกาสที่จะรอดชีวิต
สำหรับฉิวหรง ถ้าเขาหลบหนี สำนักสุริยันคงโดนฆ่าล้างสำนักอย่างแน่นอน!
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะเป็นอย่างนี้ แต่ฉิวหรงก็มีความคิดที่จะหลบหนีเหมือนกัน
เมื่อคิดได้ก็ทำเลย สายตาของฉิวหรงเปล่งประกาย เขาหันหลังและหลบหนีทันที
เมื่อเห็นเขาหลบหนีไป ท่านเฒ่ายันต์กับหลานเหอก็หลบหนีไปคนละทิศทันที
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น สายตาของเจ้าสำนักอริยสัจก็เปล่งประกายทันที จากนั้นก็ยกมือขึ้นมาและดีดนิ้วตัวเอง มีพลังสีดำสามอันพุ่งออกไปทันที และพุ่งไปหาสามคนที่หลบหนีไปคนละทิศ
ชั่วพริบตา ทั้งสามคนก็กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของพวกเขาแตกสลาย แม้แต่ยาทองก็แตกสลายกลายเป็นผุยผง พวกเขาสามคนเสียชีวิตทันที
หลินหยุนมองพวกเขาแค่ครั้งเดียว จากนั้นก็มองไปที่เจ้าสำนักอริยสัจและเจ้าสำนักเทียนหยุนแล้วพูด "ถ้าพวกคุณไม่อยากลงมือ ถ้างั้นฉันก็ไม่เกรงใจอีกแล้ว!"
เมื่อพูดจบ หลินหยุนก็เดินไปข้างหน้าและต่อยหมัดใส่เสิ่นฉงกับเฉินฉางเฟิงที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสทันที
หมัดนี้ ราวกับพระอาทิตย์ส่องแสง
ราวกับท้องฟ้าแตกสลาย ขณะที่เสิ่นฉงกับเฉินฉางเฟิงกำลังจะถูกแสงอาทิตย์กลืนกิน มีไม้บรรทัดเหล็กสีดำพุ่งลงมาทันที และหยุดหมัดที่ทรงพลังนี้เอาไว้
แต่หมัดของหลินหยุนก็ไม่ได้คิดจะเอาชีวิตของเสิ่นฉงกับเฉินฉางเฟิงอยู่แล้ว
หลังจากถูกไม้บรรทัดเหล็กต้านทานเอาไว้ ในมือของเขาก็ส่องสว่าง กระบี่เฮ่าเทียนปรากฏที่มือของเขาทันที
"เทพเซียนมาเพื่อหยุดสวรรค์!"
หลินหยุนก้าวเท้าออกไปทันที น้ำเสียงที่เย็นชามากๆถูกพูดออกมาทันที
ร่างกายของหลินหยุนหายไปทันที
จากนั้นก็มีร่างลางของเทพเซียนที่ถือกระบี่ยักษ์ปรากฏตัวทันที
ร่างลางของเทพเซียนถือกระบี่แล้วแทงออกไปทันที มีพลังที่สามารถทำลายฟ้าดินพุ่งเข้าไปหาเจ้าสำนักอริยสัจทันที
เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังอันน่ากลัวของวิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์นี้ ทำให้สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที เจ้าสำนักอริยสัจก็ไม่กล้าประมาท เขาเก็บไม้บรรทัดเหล็กกลับมา จากนั้นก็เปลี่ยนมันเป็นภูเขา และโจมตีใส่กระบี่ที่แทงเข้ามาทันที
"ตูม……"
วิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์สองอันปะทะกัน ไม้บรรทัดเหล็กที่กลายเป็นภูเขายักษ์ โดนกระบี่เซียนโจมตีจนสั่นสะเทือน ราวกับว่าท้องฟ้าจะถล่มลงมา
ในที่สุดเขาก็สามารถหยุดการโจมตีของกระบี่เซียนเอาไว้ได้
ร่างกายของเจ้าสำนักอริยสัจเคลื่อนไหวทันที ไม้บรรทัดเหล็กบินกลับมาอยู่ในมือของเขา ร่างกายของหลินหยุนก็ปรากฏตัวอีกครั้ง
สีหน้าของหลินหยุนเคร่งขรึมทันที แต่เจ้าสำนักอริยสัจหัวเราะอย่างเย็นชา เขามองหลินหยุนและพูด "วิชาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่น่ากลัวขนาดนี้ ทำให้ฉันรู้สึกแปลกใจจริงๆ!"
"ถ้าให้คุณมีเวลาฝึกฝนต่อและพลังเพิ่มสูงขึ้น ทั่วทั้งโลกคุนชาง คงไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของคุณได้อีกแล้ว
"แต่คุณไม่มีโอกาสแบบนั้นอีกแล้ว!"
ถ้าเป็นไปได้ เขาก็ต้องการหลินชางฉองที่มีชีวิตอยู่ และเอาสมบัติทั้งหมดของสำนักหยุนเยว่ให้อีกฝ่าย
แต่น่าเสียดายจริงๆ
สำนักอริยสัจ ชายชราที่เป็นเจ้าสำนักอริยสัจคนนี้ เขามีสิทธิ์ที่จะทำแบบนี้อยู่แล้ว
แต่สำนักเทียนหยุนของเขา กลับไม่มีสิทธิ์ที่จะทำแบบนี้
เจ้าสำนักเทียนหยุนนิ่งเงียบไปชั่วครู่ จากนั้นเขาก็หายใจเข้าลึกๆและพูด "ตกลง! พวกเราลงมือพร้อมกันเลย!"
การปะทะกันเมื่อสักครู่ พวกเขาสองคนก็มองเห็นอย่างชัดเจน
พวกเขาคนใดคนหนึ่ง คงจะไม่สามารถเอาชนะหลินหยุนได้
ถ้าพูดว่าสังหารหลินหยุน บางทีอาจจะมีโอกาสเพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่จะทำสำเร็จ
ถ้าต้องการจับตัวหลินหยุนเอาไว้ มันเป็นเรื่องที่ยากเหมือนกับขึ้นสวรรค์
เพราะหลินชางฉองคนนี้แข็งแกร่งมากๆ!
ขณะพูด เจ้าสำนักเทียนหยุนก็ลงมือทันที
ยอดฝีมือแดนยาทองระดับเก้าสองคน โจมตีหลินหยุนพร้อมกัน
ในมือของเจ้าสำนักเทียนหยุนมีแสงสว่างแวบผ่าน มีธงค่ายกลอันแล้วอันเล่าบินออกมาจากมือของเขา ผ่านไปไม่นาน ท้องฟ้าเริ่มเคลื่อนไหวและสั่นสะเทือนทันที
ราวกับว่าเกิดขอบเขตพิเศษขึ้นมาทันที
ดวงตาของหลินหยุนเปล่งประกายทันที เขาเปล่งเสียงไม่พอใจออกมาอีกครั้ง จากนั้นก็ใช้กระบี่โจมตีทิศทางหนึ่งทันที
รังสีกระบี่ส่องสว่างไปทั่วฟ้าดิน จู่ๆก็เกิดเสียงดังสนั่นขึ้นมาทันที
ท้องฟ้าเกิดการเคลื่อนไหวอย่างรุนแรงทันที
อย่างไรก็ตาม เมื่อเจ้าสำนักเทียนหยุนวางธงค่ายกลอันแล้วอันเล่า ทำให้การเคลื่อนไหวรุนแรงค่อยๆสงบลง
ในเวลานี้ ไม้บรรทัดเหล็กที่อยู่ในมือของเจ้าสำนักอริยสัจกลายเป็นภูเขาอีกครั้ง และโจมตีใส่หลินหยุนทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...