จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1508

เมื่อหลินหยุนพูดจบ ชายชราที่นั่งอยู่ด้านบนสุดก็รีบพูดทันที "คุณชายหลิน คำพูดที่คุณพูดเมื่อสักครู่ ทั้งหมดเป็นเรื่องจริงเหรอ?"

หลินหยุนพยักหน้าและพูด "มันเป็นเรื่องจริงอยู่แล้ว!"

ชายชราหายใจเร็วด้วยความตกใจและพูด "คุณชายหลินหยุนสามารถปลดผนึกสายเลือดของลูกหลานตระกูลโม่เหรอ?"

เมื่อได้ยินคำถามของชายชรา หลินหยุนก็ขมวดคิ้วทันที

พวกเขาให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ โดยไม่สนใจเรื่องอันตรายที่จะตามมาเลย!

หลินหยุนพูดเบาๆ "เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง อย่างไรก็ตาม พวกคุณไม่สนใจยอดฝีมือของนิกายวิญญาณบริสุทธิ์เลยเหรอ ?"

ชายชราดีใจมากๆและพูด "พวกเราสนใจอยู่แล้ว แต่ไม่ว่าเขาจะเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งแค่ไหน มันก็ไม่สำคัญเท่ากับเรื่องการปลดผนึกสายเลือด!"

"คุณชายหลิน ฉันอยากจะถามจริงๆ คุณทำได้ยังไง?"

ชายชราใช้คำพูดที่สุภาพมากๆกับหลินหยุนทันที เพราะเรื่องนี้มันสำคัญกับพวกเขามากๆ!

ผนึกสายเลือดที่อยู่ในตัวพวกเขา มันเหมือนกับกุญแจที่ไม่สามารถปลดล็อกได้ และทำให้พวกเขาต้องอาศัยอยู่ในแดนเหมันต์เท่านั้น

ยกตัวอย่างเช่นยอดฝีมือและอัจฉริยะอย่างพวกเขา ใช้วิธีพิเศษเพื่อผ่านผนึกสายเลือดและเข้าสู่แดนจิตปฐม แต่พวกเขาก็ไม่กล้าออกจากแดนเหมันต์

ถึงแม้คนๆนั้นจะไม่รู้ว่าพวกเขาเข้าสู่แดนจิตปฐม แต่คนๆนั้นสามารถใช้ผนึกสายเลือด เพื่อรู้ตำแหน่งของพวกเขา ถ้าอยู่ในแดนเหมันต์ก็ยังดีหน่อย แต่ถ้าออกจากแดนเหมันต์ก็คงโดนสังหารอย่างแน่นอน

ถ้าสามารถปลดผนึกสายเลือดได้ พวกเขาก็จะเป็นอิสระทันที

พวกเขาถึงมีโอกาสออกจากแดนเหมันต์และไม่ถูกตามล่าสังหาร สามารถรักษาชีวิตของตัวเองไว้ได้

ดังนั้น ถ้าหลินหยุนสามารถปลดผนึกสายเลือดจริงๆ สำหรับเรื่องอื่นๆนั้น พวกเขาไม่สนใจอยู่แล้ว

หลินหยุนพูด "ฉันมีวิธีของฉันอยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ฉันไม่สามารถปลดผนึกสายเลือดทั้งหมดออกจากตัวพวกคุณได้……"

ชายชรารีบพูดด้วยความตื่นเต้น "เรื่องนี้ไม่เป็นไรเลย ขอแค่คุณชายหลินหยุนสามารถปลดผนึกสายเลือดได้ พวกเราจะให้ทุกอย่างตามที่คุณต้องการ!"

หลินหยุนแอบถอนหายใจอยู่ภายในจิตใจ คนพวกนี้โดนผนึกสายเลือดทรมานมานานแล้ว ตั้งแต่บรรพบุรุษก็โดนผนึกสายเลือดทรมานแบบนี้ โดนทรมานจากรุ่นสู่รุ่น ทั้งๆที่พวกเขาเป็นนก แต่กลับโดนคนบังคับให้กลายเป็นปลา และหลายพันปีที่ผ่านมาก็โดนกดศีรษะอยู่ในน้ำ การปรากฏตัวของหลินหยุน ทำให้พวกเขามีโอกาสปลดผนึกสายเลือดและเป็นอิสระ

ชายชราพูดด้วยความรีบร้อนอีกครั้ง "พูดแบบนี้ก็แปลว่า ถ้าพลังของคุณชายหลินหยุนเพิ่มสูงขึ้น อาจจะมีโอกาสปลดผนึกสายเลือดของทุกคนออกได้ใช่ไหม?"

หลินหยุนพยักหน้าทันที "ฉันน่าจะทำได้ แต่ฉันอาจจะต้องใช้เวลานานมากๆ! บางทีฉันฝึกฝนถึงแดนดั่งเทพก็อาจจะทำไม่ได้!"

จากการคาดเดาของหลินหยุนเอง ถ้าเขาฝึกฝนถึงแดนยาจิตปฐมตอนปลาย ภายในหนึ่งครั้งสามารถปลดผนึกสายเลือดให้หลายๆคนได้ ถ้าเขาฝึกฝนถึงแดนดั่งเทพก็จะปลดผนึกสายเลือดเพิ่มขึ้นสิบเท่า

แต่ตัวเลขจริงๆที่จะสามารถปลดผนึกสายเลือดได้นั้น เขาก็ไม่รู้เหมือนกัน

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน ถึงแม้พวกเขาจะรู้สึกตื่นเต้นดีใจ แต่พวกเขาก็เผยความสิ้นหวังเล็กน้อยออกมา

หลินหยุนพูด "ดังนั้นฉันก็เลยอยากจะเตือนพวกคุณ ครั้งนี้พวกคุณควรออกจากที่นี่เพื่อหนีภัยอันตรายที่กำลังจะมาถึง!"

เมื่อหลินหยุนพูดจบ มีคนรับใช้คนหนึ่งก็เดินเข้ามา เขามองหน้าชายชราสามคนและพูดทันที "ผู้อาวุโสสามคน คนที่เฝ้าระวังเหตุการณ์กลับมาแล้ว เขาพาผู้หญิงสองคนกลับมาด้วย!"

ชายชราที่นั่งอยู่ด้านบนสุด สายตาของเขาเปล่งประกายทันทีและพูด "อืม? รีบให้พวกเขาเข้ามาเร็วๆ!"

จิตใจของหลินหยุนเต้นแรงทันที ผู้หญิงสองคน หรือว่าพวกเธอจะเป็นโม่หยู่กับฉินหลัน?

ผ่านไปไม่นาน เขาก็ได้คำตอบ เป็นอย่างที่เขาคาดคิดจริงๆ มีชายวัยรุ่นคนหนึ่งพาโม่หยู่กับฉินหลันเดินเข้ามา

เมื่อพวกเธอสองคนมองเห็นหลินหยุน ทำให้พวกเธอดีใจมากๆและรีบเดินเข้ามาหาหลินหยุนทันที

ฉินหลันพูด "เสี่ยวหยุน นายอยู่ที่นี่ตามที่ฉันคาดคิดไว้จริงๆ!"

หลินหยุนไม่ได้ถามอะไรเลย พวกเธอสองคนสามารถมาถึงที่นี่ได้ ต้องเกี่ยวข้องกับชายวัยรุ่นคนนี้อย่างแน่นอน

หลินหยุนพยักหน้าทันที จากนั้นก็มองชายชราทั้งสามคนและพูด "เธอคือแม่นางโม่หยู่ เป็นลูกหลานของตระกูลโม่! เธอคือคนที่ถูกฉันปลดผนึกสายเลือด"