เมื่อหลินหยุนพูดจบ เขาก็พุ่งออกมาทันที
ในเวลานี้ ทุกคนได้ยินคำพูดของเขาและเห็นการกระทำของเขาด้วย
ทำให้ทุกคนหันหน้ากลับไปมองหลินหยุนทันที
"เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?"
"เด็กหนุ่มคนนี้บ้าไปแล้วเหรอ?"
"เขาต้องการทำอะไรกันแน่?"
"ทั้งๆที่เขาเป็นแค่นักบำเพ็ญเซียนแดนจิตปฐม แต่เขากล้าพูดดูถูกเหยียบหยามยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคน?เขาหาเรื่องตายชัดๆ!"
"รีบดูเร็วๆ เขากำลังจะ……"
"เด็กหนุ่มคนนี้บ้าไปแล้วใช่ไหม!"
"หึ ฉันคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้ต้องการแสดงพลังของตัวเองออกมาต่อหน้านางฟ้าปรวนแปร?"
"เขากล้ามากๆที่คิดจะออกไปต่อสู้กับพญาค้างคาว?"
"หาเรื่องตายชัดๆ!"
ในเวลานี้ เมื่อทุกคนเห็นการกระทำของหลินหยุน ทำให้สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที
นางฟ้าปรวนแปรที่ยืนอยู่ใจกลางดาดฟ้าเรือใหญ่ เธอมองไปที่หลินหยุนทันที
สายตาอันเย็นชาของเธอเปล่งประกายทันที แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
ส่วนยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคน ตอนนี้พวกเขาหันหน้ากลับมามองหลินหยุนทันที
ได้ยินชายชราจากสำนักพญาทะเลพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม"คุณเป็นใครมาจากไหน คุณอยากหาเรื่องตายเหรอ! รีบไสหัวกลับไปเดี๋ยวนี้! การต่อสู้ระดับนี้ ไม่ใช่คนอ่อนแอเหมือนมดตัวเล็กๆอย่างคุณสามารถเข้าร่วมได้!"
"รีบไสหัวกลับไปป้องกันเรือใหญ่เดี๋ยวนี้!"
หลินหยุนเปล่งเสียงเย็นชาออกมา จากนั้นก็มองชายชราและพูด"คนที่ควรไสหัวกลับไปคือคุณมากกว่า! คนอย่างคุณสามารถต้านรับการโจมตีของพญาค้างคาวได้ไหม?เศษสวะจริงๆ!"
ขณะพูด หลินหยุนก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและผ่านด้านหน้าของยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคน มาถึงด้านหน้าของพญาค้างคาวที่โดนจินไซสามอันตรึงอยู่กลางอากาศ
หลินหยุนใช้ท่าห้ามสิ่งวายชนม์ที่เป็นหนึ่งในสิบแปดท้าต้าเต๋าออกมา
จากนั้นเขาก็ไม่ได้หยุดโจมตีเลย กระบี่เฮ่าเทียนที่อยู่ในมือสะบัดทันทีและโจมตีใส่ศีรษะของพญาค้างคาวทันที
ในเวลานี้ พญาค้างคาวคำรามด้วยความโกรธ จากนั้นก็พ่นเมือกใสๆออกมาอีกครั้ง
สายตาของหลินหยุนเปล่งประกายทันที เขารอเวลานี้มานานแล้ว
การต่อสู้ระหว่างยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนกับพญาค้างคาวเมื่อสักครู่ ทำให้หลินหยุนมองออกหลายๆอย่าง
ประการแรกก็คือเมือกใสๆที่พ่นออกมาจากปากของพญาค้างคาว มันคือพลังที่เปลี่ยนแปลงมาจากพลังแห่งจิตวิญญาณ
ประการที่สอง พญาค้างคาวไม่ได้พ่นเมือกใสๆออกมาได้ตลอดเวลา มันต้องใช้เวลาด้วย
โดยเฉพาะเวลาต่อสู้รุนแรงแบบนี้ เขาไม่สามารถพ่นเมือกใสๆออกมาได้ตลอดเวลาอยู่แล้ว
เนื่องจากเหตุผลนี้ และมันก็บาดเจ็บสาหัสด้วย ในที่สุดหลินหยุนก็ตัดสินใจที่จะลงมือ
แน่นอนว่าเขาก็มองเหตุการณ์ทั้งหมดออกแล้ว
ถ้าอาศัยแค่ชายชราจากสำนักพญาทะเลกับยายเฒ่าจิวซานแค่สองคนนี้ วันนี้ถ้าพวกเขาต้องการสังหารพญาค้างคาวให้ตาย มันคงเป็นเรื่องยากมากๆ
มิฉะนั้น เมื่อสักครู่หลังจากที่ยายเฒ่าจิวซานใช้จินไซสามอันตรึงพญาค้างคาวไว้กลางอากาศ เธอก็คงไม่หยุดการโจมตีและเธอคงลงมือสังหารพญาค้างคาวให้ตายอย่างแน่นอน เพราะครั้งนี้คือโอกาสที่ดีมากๆ!
ยอดฝีมือแดนจิตปฐมทุกคนที่อยู่บนเรือต่างมองออก คุณคิดว่ายอดฝีมือแดนดั่งเทพจะมองไม่ออกเหรอ?
มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่อีกฝ่ายจะมองไม่ออก!
เหตุผลเดียวที่สามารถอธิบายได้ก็คือ——เธอไม่สามารถสังหารพญาค้างคาวให้ตายได้!
และถ้าพญาค้างคาวหลุดออกมาได้ ทุกคนคงเสียชีวิตอย่างแน่นอน !
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ หลินหยุนตัดสินใจลงมือทันที!
ในเวลานี้ ขณะที่เมือกใสๆโจมตีเข้ามา หลินหยุนไม่ได้ถอยหนีเลย เขาพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วทันที
ในเวลาเดียวกัน พลังแห่งจิตวิญญาณของเขากับเจียซินก็ถูกปลดปล่อยออกมาทันที และพุ่งออกไปโจมตีเมือกใสๆทันที
"ตูม!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...