จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1549

เมื่อหลินหยุนพูดจบ เขาก็พุ่งออกมาทันที

ในเวลานี้ ทุกคนได้ยินคำพูดของเขาและเห็นการกระทำของเขาด้วย

ทำให้ทุกคนหันหน้ากลับไปมองหลินหยุนทันที

"เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?"

"เด็กหนุ่มคนนี้บ้าไปแล้วเหรอ?"

"เขาต้องการทำอะไรกันแน่?"

"ทั้งๆที่เขาเป็นแค่นักบำเพ็ญเซียนแดนจิตปฐม แต่เขากล้าพูดดูถูกเหยียบหยามยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคน?เขาหาเรื่องตายชัดๆ!"

"รีบดูเร็วๆ เขากำลังจะ……"

"เด็กหนุ่มคนนี้บ้าไปแล้วใช่ไหม!"

"หึ ฉันคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้ต้องการแสดงพลังของตัวเองออกมาต่อหน้านางฟ้าปรวนแปร?"

"เขากล้ามากๆที่คิดจะออกไปต่อสู้กับพญาค้างคาว?"

"หาเรื่องตายชัดๆ!"

ในเวลานี้ เมื่อทุกคนเห็นการกระทำของหลินหยุน ทำให้สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที

นางฟ้าปรวนแปรที่ยืนอยู่ใจกลางดาดฟ้าเรือใหญ่ เธอมองไปที่หลินหยุนทันที

สายตาอันเย็นชาของเธอเปล่งประกายทันที แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่

ส่วนยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคน ตอนนี้พวกเขาหันหน้ากลับมามองหลินหยุนทันที

ได้ยินชายชราจากสำนักพญาทะเลพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม"คุณเป็นใครมาจากไหน คุณอยากหาเรื่องตายเหรอ! รีบไสหัวกลับไปเดี๋ยวนี้! การต่อสู้ระดับนี้ ไม่ใช่คนอ่อนแอเหมือนมดตัวเล็กๆอย่างคุณสามารถเข้าร่วมได้!"

"รีบไสหัวกลับไปป้องกันเรือใหญ่เดี๋ยวนี้!"

หลินหยุนเปล่งเสียงเย็นชาออกมา จากนั้นก็มองชายชราและพูด"คนที่ควรไสหัวกลับไปคือคุณมากกว่า! คนอย่างคุณสามารถต้านรับการโจมตีของพญาค้างคาวได้ไหม?เศษสวะจริงๆ!"

ขณะพูด หลินหยุนก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและผ่านด้านหน้าของยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคน มาถึงด้านหน้าของพญาค้างคาวที่โดนจินไซสามอันตรึงอยู่กลางอากาศ

หลินหยุนใช้ท่าห้ามสิ่งวายชนม์ที่เป็นหนึ่งในสิบแปดท้าต้าเต๋าออกมา

จากนั้นเขาก็ไม่ได้หยุดโจมตีเลย กระบี่เฮ่าเทียนที่อยู่ในมือสะบัดทันทีและโจมตีใส่ศีรษะของพญาค้างคาวทันที

ในเวลานี้ พญาค้างคาวคำรามด้วยความโกรธ จากนั้นก็พ่นเมือกใสๆออกมาอีกครั้ง

สายตาของหลินหยุนเปล่งประกายทันที เขารอเวลานี้มานานแล้ว

การต่อสู้ระหว่างยอดฝีมือแดนดั่งเทพสองคนกับพญาค้างคาวเมื่อสักครู่ ทำให้หลินหยุนมองออกหลายๆอย่าง

ประการแรกก็คือเมือกใสๆที่พ่นออกมาจากปากของพญาค้างคาว มันคือพลังที่เปลี่ยนแปลงมาจากพลังแห่งจิตวิญญาณ

ประการที่สอง พญาค้างคาวไม่ได้พ่นเมือกใสๆออกมาได้ตลอดเวลา มันต้องใช้เวลาด้วย

โดยเฉพาะเวลาต่อสู้รุนแรงแบบนี้ เขาไม่สามารถพ่นเมือกใสๆออกมาได้ตลอดเวลาอยู่แล้ว

เนื่องจากเหตุผลนี้ และมันก็บาดเจ็บสาหัสด้วย ในที่สุดหลินหยุนก็ตัดสินใจที่จะลงมือ

แน่นอนว่าเขาก็มองเหตุการณ์ทั้งหมดออกแล้ว

ถ้าอาศัยแค่ชายชราจากสำนักพญาทะเลกับยายเฒ่าจิวซานแค่สองคนนี้ วันนี้ถ้าพวกเขาต้องการสังหารพญาค้างคาวให้ตาย มันคงเป็นเรื่องยากมากๆ

มิฉะนั้น เมื่อสักครู่หลังจากที่ยายเฒ่าจิวซานใช้จินไซสามอันตรึงพญาค้างคาวไว้กลางอากาศ เธอก็คงไม่หยุดการโจมตีและเธอคงลงมือสังหารพญาค้างคาวให้ตายอย่างแน่นอน เพราะครั้งนี้คือโอกาสที่ดีมากๆ!

ยอดฝีมือแดนจิตปฐมทุกคนที่อยู่บนเรือต่างมองออก คุณคิดว่ายอดฝีมือแดนดั่งเทพจะมองไม่ออกเหรอ?

มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่อีกฝ่ายจะมองไม่ออก!

เหตุผลเดียวที่สามารถอธิบายได้ก็คือ——เธอไม่สามารถสังหารพญาค้างคาวให้ตายได้!

และถ้าพญาค้างคาวหลุดออกมาได้ ทุกคนคงเสียชีวิตอย่างแน่นอน !

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ หลินหยุนตัดสินใจลงมือทันที!

ในเวลานี้ ขณะที่เมือกใสๆโจมตีเข้ามา หลินหยุนไม่ได้ถอยหนีเลย เขาพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วทันที

ในเวลาเดียวกัน พลังแห่งจิตวิญญาณของเขากับเจียซินก็ถูกปลดปล่อยออกมาทันที และพุ่งออกไปโจมตีเมือกใสๆทันที

"ตูม!"

ชายชราจากสำนักพญาทะเลหายใจเร็วด้วยความตกใจ จากนั้นก็หันหน้ากลับไปมองเรือใหญ่และพูดอย่างเคร่งขรึม"ผู้อารักขาทุกคน พวกคุณรู้จักชื่อของผู้ชายคนนี้ไหม?"

เมื่อได้ยินคำพูดของชายชรา

ผู้อารักขาที่รับผิดชอบชั้นที่หลินหยุนพักอาศัยอยู่ และมีปัญหากับหลินหยุน ตอนนี้เขาพุ่งออกมาด้วยความตกใจและพูดอย่างเคารพ"รายงานผู้อาวุโส คนๆนี้……มีชื่อว่าหลินหยุน!"

ชายชราพยักหน้าและถามอีกครั้ง"สหายหลินหยุนได้พาเพื่อนมาด้วยไหม เพื่อนของเขาอยู่บนเรือหรือเปล่า?"

ผู้อารักขาพูด"เขายังมีเพื่อนผู้หญิงสามคนอยู่บนเรือ ผู้หญิงคนหนึ่งเป็นยอดฝีมือแดนยาทอง ส่วนที่เหลืออีกสองคนเป็นคนธรรมดา!"

ชายชราถอนหายใจอีกครั้งและพูดอย่างเคร่งขรึม"สหายหลินหยุนยอมเป็นอาหารให้กับพญาค้างคาวเพื่อพวกเรา ทำให้พวกเรารอดชีวิตจากอันตรายครั้งนี้! และทำให้พวกเรารอดชีวิตจากทะเลไม่สิ้นด้วย!"

"ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป!"

"ผู้หญิงสามคนที่เป็นเพื่อนของสหายหลินหยุน พวกคุณต้องปกป้องความปลอดภัยของพวกเธอสามคนให้ดีๆ!"

"ถ้าพวกเธอเกิดอะไรไม่ดีขึ้น!"

"ผลลัพธ์ที่จะตามมา พวกคุณน่าจะรู้ตัวดี!"

เมื่อชายชราพูดจบ ผู้อารักขาที่ยังมีชีวิตอยู่ก็รับปากทันที!

ชายชราพูดอีกครั้ง"โอเค รีบเดินเรือไปข้างหน้าได้แล้ว และรีบออกจากทะเลส่วนนี้!"

เนื่องจากพญาค้างคาวจากไป ทำให้ค้างคาวจำนวนมากก็หยุดการโจมตีและจากไปทันที

บนเรือใหญ่ในขณะนี้วุ่นวายไปหมด แต่ในจิตใจของทุกคน ต่างรู้สึกดีใจมากๆที่ตัวเองรอดชีวิตมาได้

ยายเฒ่าจิวซานคนนั้นก็บินกลับมาอยู่ข้างๆนางฟ้าปรวนแปรทันที

นางฟ้าปรวนแปรนิ่งเงียบไปชั่วครู่ สีหน้าของเธอไม่ได้แสดงอะไรออกมา ผ่านไปสักพัก เธอก็พูดกับยายเฒ่าจิวซานที่อยู่ด้านหลัง"พวกเรากลับไปกันเถอะ ขอบคุณอาจารย์อามากๆ!"

ยายเฒ่าจิวซานส่ายหัวทันทีและพูด"ฉันทำทุกอย่างเพื่อความปลอดภัยของนางฟ้าปรวนแปร!"

นางฟ้าปรวนแปรฝืนยิ้มออกมา จากนั้นเธอก็ส่ายหัวและเดินเข้าไปในห้องโดยสารของเรือใหญ่ทันที

เวลานี้ บนดาดฟ้าเรือใหญ่มีคนเดินจากไป แต่ก็มีคนหายใจหอบอยู่ เห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขายังรู้สึกหวาดกลัวจากการต่อสู้เมื่อสักครู่

ตอนนี้ พวกเขาตกตะลึงมากๆกับการเลือกของหลินหยุน