จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1729

หลินหยุนยังคงเดินไปข้างหน้า และรู้สึกถึงพลังแห่งกฎเกณฑ์มากขึ้นเรื่อยๆอย่างต่อเนื่อง

ไม่รู้ว่าเดินมานานแค่ไหน จู่ๆหลินหยุนก็พบว่า ขั้นบันไดข้างหน้าขาดอย่างกะทันหัน

และในระยะทางที่ไม่มีขั้นบันได พลังแห่งกฎเกณฑ์ก็มากยิ่งขึ้น

ยิ่งไปกว่านั้นก็เป็นกฎเกณฑ์ที่หลินหยุนไม่เข้าใจด้วย

หลินหยุนเดินมาถึงตรงหน้าทางที่ขาดก็หยุดฝีเท้า และอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

“ไม่มีทางแล้ว!”.

“ไม่น่าจะเป็นแบบนี้เลยนะ!”

“เส้นทางนี้ ไม่สามารถที่จะบินได้ และต้องเดินขึ้นไปทีละก้าวถึงจะได้!”

“แต่ทำไมเกิดสถานการณ์แบบนี้ได้ล่ะ?”

หลินหยุนก้มหน้ามองไปทางขั้นบันไดใต้เท้า

พลังแห่งกฎเกณฑ์นั้นแข็งแกร่งมาก

หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน หลินหยุนก็พึมพำกับตัวเอง “หรือว่าต้องใช้พลังแห่งกฎเกณฑ์เป็นสะพาน ถึงสามารถผ่านที่นี่ได้เหรอ?”

เมื่อคิดได้ก็ทำ พลังแห่งกฎเกณฑ์ของหลินหยุนก็ปรากฏออกมา

แต่ว่าเพิ่งจะเหยียบเท้าลง มันก็สลายไปในทันที

เปลี่ยนเป็นกฎเกณฑ์อีกอย่างหนึ่ง ก็เป็นเหมือนกัน

“ไม่ใช่สิ! ไม่ใช่แบบนี้!”

“หรือว่าต้องทำความเข้าใจกฎเกณฑ์ที่นี่?”

หลินหยุนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง บางทีอาจจะมีความเป็นไปได้!

พลังแห่งกฎเกณฑ์ที่แข็งแกร่งที่สุดรอบๆตัว ก็คือพลังกฎเกณฑ์แห่งหิน พลังกฎเกณฑ์แห่งดิน

และพลังกฎเกณฑ์แห่งไม้

ในนั้น พลังกฎเกณฑ์แห่งไม้ และพลังกฎเกณฑ์แห่งดิน หลินหยุนก็ได้ทำความเข้าใจในชาติก่อน ดังนั้นสำหรับเขา ตอนนี้ทำความเข้าใจใหม่นั้น ไม่ได้ยากลำบากเกินไป

แต่สิ่งหนึ่งอาจจะเสียเวลาไปบาง นั่นก็คือพลังกฎเกณฑ์แห่งหิน

เมื่อคิดเช่นนี้ หลินหยุนก็นั่งขัดสมาธิลง เริ่มทำความเข้าใจกฎเกณฑ์แห่งดินก่อน ยังมีกฎเกณฑ์แห่งไม้ด้วย กฎเกณฑ์ทั้งสองแทบไม่มีสิ่งใดยากลำบากเลย และเขาก็เข้าใจได้อย่างรวดเร็ว

หลังจากกฎเกณฑ์ทั้งสองอย่าง ก็คือกฎเกณฑ์แห่งหิน

เพราะชาติก่อนไม่เคยเข้าใจมาก่อน ดังนั้นใช้เวลานานกว่าเล็กน้อย

แต่ว่าความเร็วที่หลินหยุนเข้าใจกฎเกณฑ์นั้นน่าสะพรึงเกินไป

หลังจากสามชั่วโมง พลังกฎเกณฑ์แห่งหิน ก็ถูกเขาเข้าใจได้สำเร็จ

หลินหยุนวางกฎเกณฑ์แห่งหินไว้ตรงที่ขาด

แน่นอนว่า ตอนที่ขาของหลินหยุนเหยียบลงไป ก็ทนแบกรับต่อร่างกายของเขาได้จริงๆ

หลินหยุนมีความสุขในทันที และเดินผ่านตรงที่ขาดไปอย่างรวดเร็ว

หลินหยุนก้าวเดินขึ้นต่อไป

แต่ว่าพลังแห่งการกดขี่แบบนั้น ก็ลดลงมากมาย และในขณะที่ยังคงขึ้นไป พลังแห่งการกดขี่ก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นอีกครั้ง

หนึ่งชั่วโมงต่อมา หลินหยุนหยุดฝีเท้า หายใจเอาอากาศไม่สะอาดออกมา

ตอนที่หันกลับมา ก็ไม่เห็นที่ตั้งของเชิงเขาแล้ว

แรงกดดันยิ่งอยู่ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ

ในไม่ช้า ห้องใต้หลังคาก็ปรากฏขึ้นข้างหน้า

หลินหยุนทนต่อแรงกดดันมหาศาลนี้ และเดินไปที่ห้องใต้หลังคาอย่างรวดเร็ว

เพราะว่าห้องใต้หลังคานี้อยู่บนหนทางภูเขา หลินหยุนผลักประตูแล้วเดินเข้าไป

เมื่อเขาเข้าไปในประตู ประตูห้องใต้หลังคาก็ปิดลงเองในทันที

หลินหยุนหันหลังกลับมาอย่างกะทันหัน แต่ประตูห้องใต้หลังคาปิดแน่น และไม่สามารถเปิดได้เลย

และตรงข้ามห้องใต้หลังคา ยังมีประตูบานหนึ่ง

หลินหยุนเดินเข้ามาในทันที และประตูด้านบนไม่สามารถเปิดได้

ภายในหลังใต้หลังคา ก็ไม่มีอะไรเลย

หลินหยุนมองดูอย่างระมัดระวังสักพัก แต่ก็ยังไม่รู้ว่านี่เป็นการทดสอบนี้อะไร

ในเวลานี้ เจียซินภายในหลิงไถพูดขึ้นมาว่า “นายว่า ยังต้องทดสอบกฎเกณฑ์หรือเปล่า?”

เมื่อหลินหยุนได้ยินเช่นนี้ สายตาอดไม่ได้สั่นไหว สัมผัสอย่างระมัดระวังอีกครั้ง “ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นแบบนี้ไปไม่ได้!”

เพราะว่าเขาอยู่ในห้องใต้หลังคานี้ และยังคงสัมผัสถึงพลังแห่งกฎเกณฑ์มากมายที่มีและไม่มี

ในนั้นมีมากกว่าหนึ่งร้อยชนิด