หลินหยุนมองไปที่ฉินหลันและพูดขึ้นว่า “พี่ฉินหลัน มาถึงที่นี่แล้ว ก็ไม่มีอันตรายอะไรอีกแล้ว! นับตั้งแต่วันนี้ไป พี่กับหยูเอ๋อร์ รวมถึงฝานซิงก็พักอาศัยอยู่ที่นี่เถอะ! ”
“ฉันจะรีบแสวงหารากทิพย์ที่เหมาะสมให้เจอโดยเร็วที่สุด! ”
“เมื่อพี่ได้เป็นคู่ครองของรากทิพย์แล้ว ก็จะสามารถเริ่มบำเพ็ญฝึกฝนได้เลย! ”
ฉินหลันพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง หลังจากที่มาถึงที่นี่แล้ว ฉินหลันก็เหมือนจะเบาใจและผ่อนคลายลงทั้งหมดเลยทีเดียว
สภาพอารมณ์และท่าทางของเธอนั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นเล็กน้อย
ขณะที่พูด หลินหยุนก็มองไปที่หยูเอ๋อร์ และพูดขึ้นว่า “หยูเอ๋อร์ นับตั้งแต่วันนี้ไป ที่นี่ก็คือบ้านของเธอ! โดยจะต้องมุ่งมั่นตั้งใจบำเพ็ญฝึกฝนรู้ไหม? ”
หยูเอ๋อร์รีบพยักหน้าและพูดขึ้นว่า “อาจารย์ฉันรับทราบแล้ว! ”
หลินหยุนพยักหน้า แล้วก็มองไปที่จี้ฝานซิงและพูดขึ้นว่า “ที่แห่งนี้ไม่เลวทีเดียว ไม่ต้องกังวลเรื่องทรัพยากรในการบำเพ็ญฝึกฝน ดังนั้น ฉันหวังว่าคุณเองก็จะพักอาศัยอยู่ที่นี่ต่อ เพราะที่แห่งนี้ ก็คือบ้านของคุณเช่นกัน! ”
จี้ฝานซิงได้ยินดังนั้นก็ยิ้มแย้มและพูดขึ้นว่า “แน่นอนอยู่แล้ว ต่อให้คุณจะไม่พูดแบบนี้ ฉันเองก็จะทำแบบนี้อยู่แล้ว! ”
ได้ยินจี้ฝานซิงพูดขึ้นแบบนี้ หลินหยุนเองก็พยักหน้า โล่งใจลงไปได้บ้าง เพราะจี้ฝานซิงนั้นได้รักษาระยะห่างกับเขามาโดยตลอดเลย
ไม่ถึงกับว่าจงใจนัก
แต่คนที่อยู่รอบข้างก็สามารถที่จะรับรู้และสัมผัสได้
จี้ฝานซิงได้ตอบตกลงเพื่ออยู่ที่นี่ต่อ หลินหยุนเองก็คาดคิดไม่ถึงเช่นกัน แต่เมื่อมองไปที่สายตาของเธอแล้ว ชัดเจนว่าจี้ฝานซิงนั้นก็รับรู้และเข้าใจถึงความคิดในใจของหลินหยุนได้
การที่หลินหยุนพักอาศัยอยู่ที่โลกชางฉองเป็นเวลาหลายวันนั้น
ได้ทำการครุ่นคิดปัญหาเรื่องหนึ่งอยู่เสมอ
นั่นก็คือจะทำการเปิดโลกชางฉองอย่างสมบูรณ์ไปเลยหรือไม่
หลังจากที่ครุ่นคิดพิจารณาแล้ว ก็ได้ตัดสินใจที่จะเปิดเลย
ไม่ว่าอย่างไรเรื่องนี้ก็คงไม่สามารถปิดบังเอาไว้ได้อยู่แล้ว!
ถึงแม้ตอนนี้จะยังไม่แพร่กระจายข่าวออกไป แต่ก็คงจะอีกไม่นานแล้ว
วันนี้
หวายมัดเซียนในสภาพที่ทรุดโทรม และไม่หลงเหลือพลังชีวิตชีวาแล้วนั้น ก็ได้เปิดออกขึ้นทั้งหมด
ในขณะเดียวกัน เถาวัลย์ที่ผุพังเน่าเปื่อย ก็เริ่มร่วงหล่นลงมาแล้ว
หลังจากเถาวัลย์ที่เน่าเปื่อยได้ร่วงหล่นลงมาทั้งหมดแล้ว หวายมัดเซียนก็กลับมามีชีวิตชีวาใหม่ขึ้นอีกครั้ง
โดยหลังจากที่หวายมัดเซียนได้เปิดออกแล้ว โลกชางฉองก็ได้ปรากฏขึ้นทั้งหมด
เพียงแต่ถูกหมอกขาวปกคลุมเอาไว้
โลกกระบี่ชางฉอง!
เวลาผ่านไปกว่าเจ็ดพันปี วันนี้ ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งแล้ว!
ข่าวนี้ได้แพร่กระจายไปทั่วทุกแห่งของจักรวาลอย่างรวดเร็ว ดั่งกับลมพายุพัดโหมอย่างไรอย่างนั้น
ในขณะเดียวกัน ก็มีพวกผู้มีอิทธิพลอำนาจที่ยิ่งใหญ่จำนวนมาก เริ่มที่จะเคลื่อนไหวกันแล้ว
โดยต่างพากันทยอยนำของขวัญมาที่นี่
ส่วนบริเวณภายนอกของโลกชางฉอง ก็ได้จัดงานเลี้ยงฉลองอย่างยิ่งใหญ่
หญิงรับใช้ที่มีระดับขั้นแดนสู่ธรรมะขึ้นไปสี่คน ได้จัดแจงทุกสิ่งอย่างไว้เป็นที่เรียบร้อย!
โดยหญิงรับใช้ทั้งสี่คนนั้น ไม่ใช่เผ่ามนุษย์ ล้วนเป็นเผ่าจิ้งจอกขาว
ซึ่งเย่เยว่ได้หลงเหลือไว้ตั้งแต่ในตอนนั้น
ลิงน้อยร่างโปร่งใสตัวหนึ่ง ก็เดินออกมาด้วย
บุคคลในจักรวาลที่พอจะมีชื่อเสียงและมีความสามารถนั้น ได้มาถึงกันเกือบจะทั้งหมดแล้ว
แต่ สิ่งที่ทำให้ทุกคนคาดคิดไม่ถึงนั้นก็คือ
มหากษัตริย์ชางฉองกลับไม่ได้ปรากฏตัวขึ้น
กลับกลายเป็นเด็กหนุ่มแดนดั่งเทพคนหนึ่ง ที่กำลังมองดูสถานการณ์โดยรวมทั้งหมด!
แต่ก็มีผู้มีอิทธิพลยิ่งใหญ่จำนวนหนึ่ง ที่รับรู้เข้าใจเกี่ยวกับมหากษัตริย์ชางฉองบ้างในเวลานั้น จึงพอที่จะมองออกถึงรายละเอียดอะไรได้บ้าง
ส่วนผู้มีอิทธิพลบางกลุ่มที่ไม่มีมหากษัตริย์ ก็คงจะไม่รับรู้อะไรเป็นแน่
แต่ที่นี่คือโลกชางฉอง ถึงแม้จะไม่เข้าใจ ก็ไม่กล้าที่จะสอบถาม
แต่ว่า นับตั้งแต่วันนี้ไป ชื่อของหลินสวินแห่งโลกกระบี่ชางฉอง ก็จะโด่งดังไปทั่วทุกแห่งหนในจักรวาลแล้ว
ไม่มีผู้ใดเอ่ยถึง แต่ใคร ๆ ต่างก็มองออกได้ว่าหลินสวินผู้นี้ ก็คือสายเลือดที่เหลืออยู่ของมหากษัตริย์ชางฉองกับนางฟ้าเย่เยว่!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...