จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1788

เห็นว่าหลินหยุนนั้นคุ้นเคยชำนาญขนาดนี้ หวูเหวยจึงพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ มีงานอะไร ก็พูดออกมาตรง ๆ ได้เลย! แต่ ฉันจะบอกกับนายเอาไว้ว่า ถ้าหากงานที่นายพูดนั้น ไม่ได้ทำให้ฉันพึงพอใจแล้วล่ะก็ เกรงว่าดาวเคราะห์ที่ทรุดโทรมแห่งนี้ จะต้องกลายเป็นที่ฝังศพของนายแล้ว! ”

หลินหยุนยังคงไม่เปลี่ยนสีหน้า และพูดขึ้นว่า “ฉันรู้ดีอยู่แล้วว่า ผู้อาวุโสหวูเหวย ไม่ใช่ว่าใครก็จะสามารถมาพบเจอได้ ดังนั้นที่ฉันกล้ามาในวันนี้ ไม่ใช่ว่าจะคิดขึ้นกลางคัน แต่ได้เตรียมการเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว! ”

“พูดตามจริงว่า ฉันได้รอคอยผู้อาวุโสอยู่ที่สุดหล้าทะเล มาเป็นเวลานานมากแล้ว! ”

“ดังนั้น ในเมื่อฉันกล้าที่จะทำแบบนี้ ก็จะต้องมีความมั่นใจอย่างเพียงพอแน่นอน งานนี้ จะเป็นที่ถูกใจผู้อาวุโสเป็นแน่! ”

“แต่ ถ้างานนี้สำเร็จแล้ว ฉันต้องการส่วนแบ่งห้าส่วน! ”

“ถ้าหากผู้อาวุโสหวูเหวยตอบตกลง ฉันก็จะพูดต่อไป ถ้าหากไม่ตกลง งั้นก็ต้องขอโทษด้วยแล้ว! ”

ได้ยินที่หลินหยุนพูด หวูเหวยก็หัวเราะและพูดว่า “ห้าส่วน? ไอ้หนุ่ม ต้องพูดเลยว่า นายนี่ช่างกล้าเรียกร้องข้อเสนอมากเสียจริง! พวกเราหอซิวซินยังไม่เคยทำงานแบบนี้มาก่อน! และก็ไม่มีทางที่จะให้ส่วนแบ่งมากขนาดนี้เป็นแน่! ”

หลินหยุนกลับไม่ได้โมโหแต่อย่างใด โดยพูดขึ้นว่า “ผู้อาวุโส ก่อนหน้านี้ไม่มี ก็ไม่ได้หมายความว่าตอนนี้จะไม่มี ฉันพูดได้เพียงว่า ถ้าผู้อาวุโสไม่เต็มใจที่จะทำงานนี้ ก็ยังมีผู้ที่เต็มใจทำอีกเป็นจำนวนมาก! เพียงแต่ว่า ฉันให้ความสำคัญกับชื่อเสียงของหอซิวซิน! ที่คงจะไม่ถึงกับทำให้ฉันต้องขาดทุนมากเกินไป! ”

หวูเหวยยิ้มและพูดว่า “ทำไม? หรือส่วนแบ่งห้าส่วนนี้ นายก็ยังคงรู้สึกว่ายังขาดทุนอยู่อีกเหรอ? ”

หลินหยุนสูดหายใจลึก ส่ายศีรษะอย่างจำใจ และพูดขึ้นว่า “ถ้าหากพูดถึงเรื่องผลกำไรที่ได้รับนั้น ฉันก็ยังคงรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ! ”

หวูเหวยพูดขึ้นว่า “พอได้แล้ว พูดมาก่อนว่าตกลงคืองานอะไรกันแน่ ไม่อย่างนั้น ฉันไม่มีทางที่จะตอบตกลงกับนายเด็ดขาด! ”

หลินหยุนพูดขึ้นว่า “ผู้อาวุโสหวูเหวย งานนี้ช่างง่ายดายมาก ก็แค่ข่าวสารเรื่องหนึ่ง ทางหอซิวซินของพวกคุณ หรือว่าตัวของผู้อาวุโสหวูเหวยเอง เพียงแค่มีข่าวสารเรื่องนี้ นั่นก็คือผลประโยชน์ตอบแทนอย่างมหาศาล! ”

หวูเหวยได้ยินดังนั้น ก็ขมวดคิ้วขึ้น และพูดว่า “แล้วนายอยากจะพูดไหม หรือว่าไม่อยากจะพูด? ฉันไม่อยากที่จะเสียเวลากับนายอยู่ที่นี่แล้ว! ”

หลินหยุนชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง ก็พูดขึ้นว่า “ก็ได้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันก็จะแสดงความจริงใจของฉันออกมาบ้าง! ”

หยุดชะงักไปชั่วครู่ หลินหยุนก็มองไปทางหวูเหวย และพูดเบา ๆ ว่า “ผู้อาวุโสหวูเหวย น่าจะรู้จักโลกครุฑทองใช่ไหมล่ะ? ”

หวูเหวยพูดขึ้นว่า “รู้จักแน่นอนอยู่แล้ว! โลกครุฑทองนั่นคือโลกที่จัดอยู่ในยี่สิบอันดับแรกของโลก ทั่วทั้งจักรวาลนี้! มีความแข็งแกร่งอย่างมาก! ในเผ่าพันธุ์ก็มีมหากษัตริย์ที่ทรงอิทธิพลอยู่ด้วย! ”

หลินหยุนพยักหน้า และพูดว่า “ไม่ทราบว่าในช่วงนี้ผู้อาวุโสได้ติดตามให้ความสนใจอะไรเกี่ยวกับโลกครุฑทองนั้นบ้างหรือไม่? หรือจะพูดอีกอย่างหนึ่งว่า ช่วงนี้ผู้อาวุโสเคยได้ยินเรื่องราวข่าวสารอะไรเกี่ยวกับโลกครุฑทองนั้นบ้างหรือไม่? ”

หวูเหวยได้ยินดังนั้น ก็พลันขมวดคิ้วขึ้นพร้อมกับคิดทบทวน ผ่านไปสักพัก ก็ส่ายศีรษะและพูดว่า “เหมือนจะไม่เคยได้ยินอะไรเลย ทำไมเหรอ งานที่นายพูดถึงนั้น เกี่ยวข้องกับโลกครุฑทองอย่างนั้นเหรอ? ”

หลินหยุนพยักหน้าและพูดว่า “ถูกต้อง! มีความเกี่ยวข้องกับโลกครุฑทอง! ในตอนนี้โลกครุฑทอง กำลังคิดวางแผนการจลาจลอย่างยิ่งใหญ่ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน! อีกไม่นานไม่เพียงแต่จะโหมกระหน่ำไปทั่วทั้งโลกครุฑทอง เมื่อถึงเวลานั้น ยังมียอดฝีมือจำนวนมากในหมื่นจักรวาลที่จะต้องมุ่งหน้าไปยังที่นั่นด้วย! ”

“โลกครุฑทองในตอนนี้ คนส่วนใหญ่ต่างก็ยังไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันเชื่อว่าอีกไม่นาน เมื่อแผนการจลาจลนี้ได้เริ่มต้นขึ้นนั้น ทั่วทั้งโลกก็จะต้องมีปฏิกิริยาต่อต้านกลับในทันทีเป็นแน่! ”

“เมื่อถึงเวลานั้น พวกเขาก็จะต้องปิดโลกลงโดยสมบูรณ์! ”

ได้ยินหลินหยุนพูดแบบนี้ หวูเหวยก็หรี่ตาลงทันที และพูดขึ้นอย่างไม่ค่อยเชื่อว่า “นายพูดอะไรนะ?โลกครุฑทองจะถูกปิดลง? เป็นไปได้อย่างไร? การปิดโลกนั้นถือเป็นเรื่องใหญ่มากเลยทีเดียว? ”

“พันกว่าปีมานี้ มีเพียงแค่โลกเล็กบางแห่งเท่านั้นที่มีการปิดโลกลงเพื่อปกป้องรักษาตัวเอง อย่างเช่นโลกจิ้งจอกเขียวนั้น”