จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1811

หลังจากที่นิ่งไป หลินหยุนขมวดคิ้วขึ้นมา และพูดต่อว่า “เดินทางจากหมื่นโลก ความเร็วยังคงรับประกันได้!”

“เพียงแค่ต้องแหวกแนวกั้นโลกต่อไปถึงได้!”

“อย่างน้อยๆก็ต้องเป็นผลการฝึกตนแดนจ้าวแห่งเต๋า!”

ถ้าหากว่าสถานการณ์เหมือนกับปิดผนึกโลกครุฑทองแบบนี้ อย่าว่าแต่จ้าวแห่งเต๋าเลย ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งมหากษัตริย์ งั้นก็ยากมากที่จะแหวกแนวกั้นโลกด้วยกำลังของตัวเอง

หลินหยุนหายใจออก ตอนนี้ดูเหมือนว่า เพิ่มระดับผลการฝึกตนโดยเร็วที่สุดต่างหากที่เป็นเรื่องจริงจัง!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลินหยุนมองไปทางกลางอากาศ และในชั่วพริบตาหุ่นเชิดสีดำราวกับเนินเขาก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า

หลินหยุนพูดอย่างแผ่วเบาว่า “เถ่หนิว ต่อไป ฉันจะเตรียมตัวไปเปิดต้าเต๋าออก นายต้องช่วยฉันแหวกพื้นที่ว่าง! มีโอกาสนำพลังแห่งกฎเกณฑ์ของฉันส่งไปยังพื้นที่นั้น!”

หุ่นเชิดเถ่หนิวพยักหน้า และพูดขึ้นมาว่า “เจ้านายวางใจได้!”

หลินหยุนพยักหน้า นั่งขัดสมาธิลงมาใหม่ เริ่มที่จะเสริมสร้างความแข็งแกร่งพลังแห่งกฎเกณฑ์ของตัวเอง และกฎเกณฑ์แห่งกระบี่

อย่ามองว่ากฎเกณฑ์แห่งอาวุธดาบของเขาโดยพื้นฐานแล้วอยู่ในสภาวะที่สมบูรณ์แบบ แต่ว่าแข็งแกร่งที่สุด ยังเป็นกฎเกณฑ์แห่งกระบี่!

ความเข้าใจของหลินหยุน ต่อกฎเกณฑ์แห่งกระบี่ และต้าเต๋าแห่งกระบี่ ก็แข็งแกร่งที่สุด!

นี่จะทำให้ตอนที่เขากำลังทำความเข้าใจต้าเต๋า ไม่มีทางเกิดความยากมากเกินไป

หนึ่งปีต่อมา

หลินหยุนออกมาจากการเก็บตัว และเถ่หนิวก็ยืนเฝ้าอยู่ข้างๆ

เมื่อเห็นหลินหยุนลืมตาขึ้นมา เถ่หนิวพูดขึ้นมาว่า “เจ้านาย จะเริ่มตอนนี้ไหม?”

หลินหยุนพยักหน้า และพูดขึ้นมาว่า “ตอนนี้เลย แต่ว่าฉันต้องการให้นายนำพลังแห่งจิตญาณของฉัน พร้อมกับกฎเกณฑ์แห่งพลัง ส่งเข้าไปในพื้นที่นั้นทั้งหมด”

พื้นที่นั้น ก็เป็นพื้นที่ที่แม่น้ำแห่งกฎเกณฑ์อยู่

เรื่องนี้หลินหยุนก็คาดเดาได้ตั้งนานแล้ว

เป็นได้เก้าสิบเปอร์เซ็นต์!

ครั้งนี้เขาต้องการนำพลังแห่งจิตญาณส่งเข้าสู่ในนั้นพร้อมกัน ก็จะต้องแน่ใจเรื่องนี้

ส่วนพลังแห่งกฎเกณฑ์ นั่นก็คือต้องออกแรง หาสถานที่เหมาะที่สุดในพื้นที่นั้น ไปพัฒนาใช้ต้าเต๋า

เพียงแต่ว่า หลินหยุนก็ไม่แน่ใจว่าพลังแห่งจิตญาณจะสามารถส่งเข้าไปได้อย่างแท้จริงหรือไม่

ความเป็นไปได้นี้ไม่ใหญ่มากนัก

ต้องไปลองดู!

หลินหยุนนำกฎเกณฑ์แห่งกระบี่แสดงออกมา บีบอัด ควบแน่นอย่างต่อเนื่อง และในที่สุดก็บีบอัดให้อยู่ในระดับที่เหลือเชื่อได้สักที

ตามด้วยแตะไปบนตัวของเถ่หนิวอย่างสบายๆ พลังแห่งจิตญาณของเขาก็ห่อหุ้มเถ่หนิวไว้ทั้งหมด

พลังแห่งจิตญาณปะทุออกมาทั้งหมด ลมปราณบนตัวของเถ่หนิวเหมือนกับของเขาทุกประการจริงๆ

และในเวลานี้ หลินหยุนเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ก็เข้าสู่ในร่างใหญ่ของเถ่หนิว

ทั้งร่างกายของเถ่หนิวสั่นอย่างรุนแรง ค่อยๆสงบลงมา ยื่นแขนออกไป และค่อยๆยกกฎเกณฑ์แห่งกระบี่ที่ถูกบีบอัดจนสุดขั้วอยู่ในอุ้งมือขึ้นมา

ในเวลานี้ กฎเกณฑ์แห่งกระบี่ก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมาในฝ่ามือของเถ่หนิว

กฎเกณฑ์แห่งกระบี่เล็กมากเล่มหนึ่ง เหวี่ยงเบาๆครั้งหนึ่ง

ในชั่วพริบตาราวกับว่ามีพื้นที่ที่ไม่มีอยู่จริงได้เปิดขึ้น

มีเพียงรอยแตกเล็กๆถูกฟันออกมา

ถ้าหากมีใครเห็นฉากนี้ในเวลานี้ น่าจะเห็นแค่ว่ามีกฎเกณฑ์แห่งกระบี่เล็กอยู่ แต่กลับไม่สามารถมองเห็นพื้นที่รอยแตกที่เปิดออกนั้นได้

เพราะพื้นที่แปลกๆนี้ ดูเหมือนจะไม่มีอยู่ในความเป็นจริงเลย

ในขณะที่รอยแตกของพื้นที่ถูกเปิดออก พลังต้าเต๋าอันน่าสะพรึงกลัว ก็ปรากฏขึ้นมา