จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1825

และในเวลานี้ ท่ามกลางเมฆสีดำนั่น มีซามูไรเกราะทองสองคนเดินออกมา！

ในมือของซามูไรเกราะทองทั้งสองท่านถือขวานยักษ์เปิดฟ้าสับระเบิดไปยังพวกหลินหยุนเลย

หลินหยุนรีบเอ่ยปากพูดทันทีว่า “ทั้งสองคนไปรัดซามูไรเกราะทองทั้งคนนี้ไว้ จำไว้นะว่าห้ามฆ่าทิ้ง เพียงแค่รัดไว้ก็พอ！”

จี๋หั่วได้ฟัง เอ่ยปากพูดทันที “ฉันไปเอง！”

พูดแล้ว เดินออกไปหนึ่งก้าว พุ่งขึ้นกลางอากาศ หลังจากที่สับขวานลงไปต่อสู้กับซามูไรเกราะทองหนึ่งในนั้นแล้ว

ในเวลานี้ ชายชราผู้นั้นที่อยู่ด้านหลังของหลินหยุนก็บินโฉบออกไปแล้ว พูดว่า “ฉันจะจัดการกับอีกคนเอง！”

ซามูไรเกราะทองก็เป็นแดนจ้าวครองหนึ่งเต๋าเช่นกัน

แข็งแกร่งมาก！

แต่ว่าเมื่อเทียบกับพวกจี๋หัวทั้งสองคนแล้ว งั้นก็ยังห่างไกลอีกมาก

และในเวลานี้ เริ่มลูกไฟตกลงมาจากบนท้องฟ้าไม่มีสิ้นสุดแล้ว ไหลลงมาอย่างไม่หยุดหย่อน ราวกับว่าจะทำให้ทั่วทั้งโลกกลายเป็นทะเลเพลิง

พวกหลินหยุนเห็นเช่นนี้ ต่างก็หลบหนีกันหมดแล้ว

ลูกไฟมากขึ้นเรื่อยๆ แทบจะเป็นเวลาที่หายใจ พื้นดินกลายเป็นผืนน้ำอันกว้างใหญ่ ก่อตัวเป็นทะเลแห่งเปลวไฟแล้วจริงๆ

ด้านหลังของหลินหยุน ราชาดาวเมี่ยวอินพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “สหาย จะต้องทลายค่ายกลนี้ให้เปิดออกโดยเร็ว ไม่เช่นนั้นเกรงว่าฉันและพวกคงต้องตายอยู่ที่นี่ เปลวไฟนี้ไม่ใช่ไฟธรรมดาๆ เป็นไฟที่แท้จริงของเขตไฟ！ไม่เพียงแค่เผาสรรพสิ่ง ยิ่งไปกว่านั้นคือแผดเผาดวงวิญญาณด้วย！”

และไม่นาน ท่ามกลางทะเลเพลิงที่ไร้ที่สิ้นสุดก็ปรากฏสัตว์ร้ายที่ลมหายใจน่าตกใจแล้ว

และไม่ใช่แค่ตัวเดียว สัตว์ร้ายเหล่านี้ก็อยู่ท่ามกลางทะเลเพลิง ได้ดูดซับพละกำลังที่อยู่ในทะเลเพลิงอย่างไม่หยุดหย่อน ชี่เปลี่ยนเป็นแข็งแกร่งอย่างรวดเร็ว

เหนือนภา แม้ว่าพวกพระราชาดาวจี๋หั่วทั้งสองสามารถรับมือได้ แต่ว่าสำหรับในใจที่เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องนี้ก็เกี่ยวพันกันอย่างมาก พูดตะโกนไปยังหลินหยุนด้วยน้ำเสียงที่รวบรวมพลังเต็มที่ว่า “เด็กน้อย ถ้าหากคุณไม่สามารถทลายค่ายกลได้อีก งั้นฉันก็จะสับฆ่าคุณก่อนแล้วค่อยว่ากัน！”

หลินหยุนราวกับว่าไม่ได้ยินยังไงอย่างนั้น ยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับเลย

ผ่านไปนาน เขาหันหลังมองไปยังพวกราชาดาวเมี่ยวอินสามสี่คนที่อยู่ด้านหลัง พูดทันทีว่า “สหายเหล่านี้ ตามฉันมาเถอะ！”

พูดจบ หลินหยุนก็ย่างก้าวออกไปและเข้าสู่ท่ามกล่างของทะเลเพลิงที่ไม่มีที่สิ้นสุดเลยทันที！

คนสามสี่คนเห็นเช่นนี้ต่างก็ตกใจกันหมดแล้ว！

แต่ว่าพวกเขาก็ไม่ใช่บุคคลที่ไม่สำคัญ และก็ไม่ใช่คนที่จะไม่รู้เรื่องอะไรเลยยอดฝีมือแดนจ้าวแห่งเต๋าที่สง่างาม จะธรรมดาทั่วไปได้ยังไงกัน

แม้ว่าจะตกตะลึงอย่างมาก แต่ยังคงตามหลินหยุนเข้าไปในทะเลเพลิงแล้ว

พระราชาดาวจี๋หั่วและชายชราผู้นั้นก็เช่นกัน ปล่อยซามูไรเกราะทองที่พัวพันกับตัวเอง ตามมาติดๆ เข้าสู่ทะเลเพลิงพร้อมกันแล้ว

และหลังจากที่เพิ่งจะเข้าสู่ทะเลเพลิง อาการแสบร้อนโดยรอบ กลับว่าหายไปอย่างไร้ร่องรอยทันที

สิ่งที่ได้กลับมาแทนคือเห็น ดาวบำเพ็ญที่อยู่ใกล้ตรงหน้า

พวกพระราชาดาวจี๋หั่วหันหน้าทันที ค่ายกลใหญ่หายไปแล้ว！

ค่ายกลเมฆหมอกหมื่นลี้ พวกเขาข้ามผ่านได้แล้วจริงๆ！

เพียงชั่วครู่หนึ่ง พระราชาดาวจี๋หั่วและพวกดีใจมาก ต่างก็หัวเราะอย่างเต็มที่ หลังจากนั้นก็มองไปยังพระราชวังที่กว้างใหญ่ไพศาลกว่าหลายแห่งที่อยู่เหนือดาวหนานผิง พูดคำรามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “หนานผิง ตอนนี้แกมีอะไรจะพูดอีก ？แค่ค่ายกลม่านพลังก็เท่านั้น คิดว่าจะต้านทานฉันและพวกได้จริงๆหรือ？น่าขำชะมัด！”

คำพูดนี้เรียกได้ว่ามีเหตุผลเพียงพอก็สามารถพูดได้อย่างเต็มที่

เหมือนว่าสามารถเดินออกมาจากค่ายกลได้ ล้วนแต่เป็นคุณงามความดีของเขาทั้งหมดยังไงอย่างนั้น

หลินหยุนพูดเสียงเบาว่า “เหล่าสหายทั้งหลาย จะพูดอีกรอบหนึ่ง หลังจากสับฆ่าหนานผิง ฉันขอเพียงแค่รากทิพย์ห้าธาตุ นอกจากนี้จะไม่เอาสิ่งของใดๆไป！ส่วนอื่นๆ สหายแต่ละท่านแบ่งสันปันส่วนกันยังไง ก็ไม่เกี่ยวกับฉัน！”

จี๋หั่วอารมณ์ดีมาก รีบพยักหน้าทันที “สหายมู่ฉองวางใจ ในเมื่อฉันและพวกต่างก็ให้คำปฏิญาณต้าเต๋ากันแล้ว แน่นอนว่าไม่มีทางไม่รักษาคำพูด！เมื่อก่อนจี๋หั่วล่วงเกิดสหายที่นี่มากเพียงใด ยังหวังว่าสหายจะไม่ถือสา！”