จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1875

เมื่อเข้ามา ต้องเวลาพิเศษ พลังพิเศษ แต่ว่าตอนที่ออกไป เพียงต้องการแค่พลังแรงฉุด ก็สามารถที่จะทะลุมิติได้!

เรื่องนี้ ตอนที่เข้ามาก็รับรู้แล้ว

หลินหยุนมาถึงที่อยู่ของทางเข้านั้น พลังต้าเต๋าปรากฏขึ้นมา ก็ดึงฉุดทางออกออกทันทีอีกครั้ง

หลังจากที่รออยู่สักครู่ ร่างของหลินหยุนก็หายไปบนชั้นสอง

กลับไปที่ชั้นหนึ่งใหม่

หลินหยุนใช้พลังแห่งจิตญาณกวาดมอง ก็ค้นพบผู้แข็งแกร่งมากมายในทันที

คนพวกนี้ก็รวมตัวกันอยู่ที่ทะเลทรายตะวันตก

หลินหยุนมองไปที่นั่น ในไม่ช้า การเคลื่อนไหวของทางนี้ก็ดึงดูดสายตาของผู้คนไม่น้อย!

ในไม่ช้า ก็มีผู้แข็งแกร่งรายล้อมมาทางเขานี้

คนเหล่านี้มียอดฝีมือแดนสู่ธรรมะ มีเหนือยอดฝีมือแดนสู่ธรรมะ และก็มีจ้าวแห่งเต๋าหลายคน

แต่ว่าก็เป็นหนึ่งเต๋า

จ้าวครองสองเต๋าก็ไม่มี!

ก่อนหน้านี้ จ้าวครองสองเต๋าทั้งหมด ก็เข้าสู่ชั้นที่สองทั้งหมด และได้เสียชีวิตอยู่ในนั้น

เมื่อเห็นหลินหยุนปรากฏตัว ผู้บำเพ็ญรายล้อมเข้ามา ทั้งหมดต่างคนต่างมีความคิดของตัวเอง หนึ่งในนั้นมีชายวัยกลางคน ผลการฝึกตนจ้าวครองหนึ่งเต๋า อดไม่ได้ที่จะคารวะให้กับหลินหยุน และเอ่ยปากถามขึ้นมาว่า “ท่านหลิน ผมฉาวมู่ผู้บำเพ็ญเซียนโลกว่านซานขอถามท่านหน่อย ชั้นที่สองนั้น……เป็นสถานที่แบบไหนกันแน่?”

โลกว่านซาน

หลินหยุนไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ว่าคิดไปคิดมา น่าจะเป็นโลกใบเล็กๆที่ปกครองโดยผู้บำเพ็ญเซียนเผ่ามนุษย์แค่นั้นเอง

สามารถที่จะมีจ้าวครองหนึ่งเต๋าออกมาได้หนึ่งคน ก็ถือว่าไม่ง่ายดาย

หลินหยุนสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และพูดขึ้นมาว่า “ดินแดนแห่งความตายนับร้อย!”

ฉาวมู่ก็พูดขึ้นมาอย่างรวดเร็วว่า “ท่าน งั้น……ผู้อาวุโสคนอื่นๆละ? ทำไมถึงไม่กลับมา?”

หลินหยุนพูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึกว่า “แทบจะเสียชีวิตทั้งหมด!”

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน ทุกคนก็อุทานด้วยความประหลาดใจ!

นี่มันเป็นเรื่องที่ทำให้ผู้คนเหลือเชื่อจริงๆ!

นั่นเป็นผู้แข็งแกร่งนับร้อยคนเลยนะ!

ส่วนใหญ่ก็ล้วนเป็นจ้าวแห่งเต๋า!

ยิ่งไปกว่านั้นในนั้นยังเป็นจ้าวครองสี่เต๋า จ้าวครองห้าเต๋าด้วย!

กลับเสียชีวิตอยู่ในนั้นทั้งหมดเลยเหรอ?

จ้าวครองหนึ่งเต๋าหนึ่งคนก็เดินออกมาอีก คารวะไปทางหลินหยุน และพูดขึ้นมาว่า “ท่าน โอกาสของชั้นสองนั้น เป็นอะไรกันแน่?”

หลินหยุนพูดขึ้นมาว่า “ฉันก็ไม่รู้!”

หลังจากที่พูดจบ มองไปทางทิศตะวันตกอีกครั้ง

สีฟ้าในทะเลทรายนั้น ได้หายไปแล้ว

เพียงแต่ว่ายังมีคนอยู่ริมทะเลทรายนั้น ดูเหมือนจะจับอะไรบางอย่างได้

หลินหยุนละสายตา ตามหาตัวของจูอวิ๋นซานสองสามีภรรยา แต่กลับไม่พบ อดไม่ได้ที่จะมองไปทางทุกคนทันทีแล้วพูดขึ้นมาว่า “พวกคุณเคยเจอสองคนนี้หรือไม่?”

ในขณะนั้น รูปภาพสองใบก็ปรากฏขึ้น

หลังจากที่ทุกคนมองดูสักพักหนึ่ง ก็ส่ายหน้าทั้งหมด

แต่ว่าในเวลานี้ ผู้บำเพ็ญเซียนแดนสู่ธรรมะระยะปลายหนึ่งในนั้น กลับมองไปทางหลินหยุน “ท่าน สองคนนี้ผมเหมือนจะเคยเห็นมาก!”

เมื่อหลินหยุนได้ยินเช่นนี้ สายตาอดไม่ได้ที่จะสั่นไหวอย่างกะทันหัน และถามขึ้นมาว่า “อยู่ที่ไหน? เสียชีวิตหรือไม่?”

คนคนนั้นพูดว่า “ก็อยู่ที่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของทางเข้าสู่ด่าน สถานที่ห่างออกไปเจ็ดแสนไมล์ ที่มีซากปรักหักพังของสำนักแห่งหนึ่ง ตอนนั้นผมก็อยู่ใกล้กับที่ซากปรักหักพังของสำนัก พบเจอกับสองคนนั้นในรูปภาพนี้!”

“ส่วนเสียชีวิตหรือไม่ ก็ไม่แน่ใจ!”

หลินหยุนมองไปทางอีกฝ่ายแล้วถามว่า “นั่นเป็นซากปรักหักพังของสำนักอะไร?”

คนคนนั้นพูดว่า “ดูเหมือนจะเป็นซากปรักหักพังของสำนักศพฟ้า!”

สำนักศพฟ้า!

เกี่ยวกับศพของสำนัก อันที่จริงจักรวาลไม่นับไม่ใหญ่เกินไป

แปรศพ ก็นับว่าเป็นหนึ่งในต้าเต๋าของจักรวาล

“ที่แท้เป็นคุณนี่เอง!”

“คุณชายดูพวกเราสองสามีภรรยาสิ ผลการฝึกตนตอนนี้เป็นอย่างไร?”

ทั้งสองคนไม่ใช่ใครคนอื่น ก็คือจูอวิ๋นซานและภรรยาของเขา!

เมื่อหลินหยุนเห็นเช่นนี้ ก็ขมวดคิ้วลึกเข้าไปอีก!

มองไปทางจูอวิ๋นซานสองสามีภรรยาในกลางอากาศ จูอวิ๋นซานสองสามีภรรยาในเวลานี้ ก็สีหน้าเฉื่อยชาอย่างยิ่ง

ทั่วทั้งตัว ลมปราณซากศพแพร่กระจาย และไม่มีลมปราณที่มีชีวิตชีวาอะไรเลย

สีหน้าของหลินหยุนค่อยๆไม่พอใจขึ้นมา มองไปทางจูอวิ๋นซานพูดขึ้นมาว่า “นายยอมรับเคล็ดวิชาสืบทอดของสำนักศพฟ้า และกลั่นภรรยาให้กลายเป็นหุ่นเชิดจริงๆเหรอ?”

จูอวิ๋นซานหัวเราะเสียงดังและพูดว่า “คุณชาย นี่มีอะไรไม่ดีงั้นเหรอ? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจูอวิ๋นซานก็เป็นผู้แข็งแกร่งจ้าวแห่งเต๋าแล้ว! และจะทำงานให้กับคุณชายได้ดียิ่งขึ้น! นี่มันเป็นเรื่องที่น่ายินดีไม่ใช่หรอกเหรอ?”

“ทำไมท่าทางคุณชายไม่ค่อยพอใจเลย?”

น้ำเสียงที่จูอวิ๋นซานพูดกับหลินหยุน ไม่ได้มีความเคารพเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

ไม่สุภาพเป็นอย่างมาก ดูเหมือนจะมีความรู้สึกที่ดูถูกเหยียดหยาม!

หลินหยุนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “จูอวิ๋นซาน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันกับนายไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก! เอาป้ายประจำตัวโลกชางฉองของฉันคืนมาซะ!”

เมื่อจูอวิ๋นซานได้ยินเช่นนี้ ดูเหมือนจะไม่ได้แปลกใจอะไร พูดขึ้นมาในทันทีว่า “คุณชาย ทำไมต้องทำเช่นนี้ด้วย? ฉันจูอวิ๋นซานได้รับเคล็ดวิชาสืบทอดของสำนักศพฟ้า แต่ก็ยังมีความจงรักภักดี ต่อคุณชายนะ!”

“ส่วนการขัดเกลาหญิงร่านคนนี้ให้กลายเป็นหุ่นเชิด แล้วอย่างไรเล่า? คุณชายไม่รู้ว่า ผมได้รับความอัปยศมากแค่ไหนจากตัวหญิงร่านคนนี้!”

“ตอนนี้ให้หญิงร่านคนนี้กลายเป็นหุ่นเชิด เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับหล่อนแล้ว! หล่อนเป็นหุ่นเชิดตัวแรกที่ผมได้กลั่นออกมา หล่อนน่าจะรู้สึกเป็นเกียรติ!”

เมื่อหลินหยุนได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเยือกเย็น และเอ่ยปากพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาอีกครั้ง “จูอวิ๋นซาน ฉันจะพูดอีกรอบ ส่งมอบป้ายประจำตัวมาให้ฉัน ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ระหว่างฉันกับแก ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก!”

จูอวิ๋นซานหัวเราะออกมาอีกครั้ง “หลินหยุน แกคิดว่าตอนนี้แกยังมีสิทธิ์มาออกคำสั่งกับฉันเหรอ? แกคิดว่าตอนนี้ ยังเป็นลูกน้องก่อนหน้านั้นของแกเหรอ? ฉันจะบอกแกให้ ในโลกใบนี้ ไม่มีใครสามารถที่จะกดขี่ฉันจูอวิ๋นซานได้!”

“รอออกจากที่นี่ ฉันก็จะย้อนกลับไป ฆ่าทุกคน ที่กดขี่ฉันก่อนหน้านี้ให้หมดไปทีละคน!”

“ส่วนแก เห็นแก่ที่แกให้ความช่วยเหลือบางอย่างกับฉัน ตอนนี้ฉันจะไว้ชีวิตของแกก็ได้!”

“แต่ต่อไปถ้าตกอยู่ในกำมือของฉัน ก็ฆ่าตายไม่ไว้ชีวิตเหมือนกัน!”

เมื่อหลินหยุนได้ยินเช่นนี้รู้สึกมีความสุขอย่างกะทันหัน เพียงแต่ว่ารอยยิ้มของเขาเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด “จูอวิ๋นซานแกเปลี่ยนไปได้เร็วมากจริงๆ!”