เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยุน ผู้หญิงวัยกลางคนก็หยุดการกระทำของตัวเองและล้างมือทันที จากนั้นเธอก็หันหน้ากลับมามองหน้าหลินหยุน
"ไม่แปลกใจที่คุณเป็นนายน้อยโลกชางฉอง ขณะอยู่ในโลกรักของพวกเรา ยังกล้าพูดจาข่มขู่เทพธิดาของโลกรักด้วย คุณพูดจาโอหังเกินไปไหม? หรือคุณไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ?"
น้ำเสียงของเธอน่าฟังมากๆ เธอมีผ้าแพรปิดหน้า ทำให้มองเห็นใบหน้าของเธอไม่ค่อยชัดเจน แต่รู้ได้เลยว่าเธอต้องเป็นผู้หญิงที่สวยมากๆ
น้ำเสียงของเธออ่อนโยนมากๆ ราวกับไม่ได้ตั้งใจพูดจาโจมตีหลินหยุนเลย แต่เมื่อคำพูดที่เธอพูดออกมานั้น คำพูดของเธอแข็งกร้าวและดูถูกมากๆอย่างเห็นได้ชัด
สำหรับอีกฝ่ายสามารถจำตัวเองได้ หลินหยุนไม่ได้รู้สึกแปลกใจอยู่แล้ว
หมื่นจักรวาลในตอนนี้ คนที่ไม่รู้จักหลินหยุนมีน้อยมากๆ
หลินหยุนพูดอย่างเย็นชา "เทพธิดาน่าจะเก็บความโกรธของตัวเองไว้บ้าง ถ้าต้องลงมือกันจริงๆ คุณไม่เพียงต้องสูญเสียลูกชายไปเท่านั้น ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปเทพธิดาอาจจะไม่ได้อยู่อย่างสุขสบายเหมือนตอนนี้แล้วก็ได้!"
เมื่อพูดจบ ต้าเต๋าสามสิบกว่าอันของหลินหยุนก็ปะทุออกมาและปกคลุมพื้นที่บริเวณโดยรอบทั้งหมดเอาไว้
เมื่อสัมผัสพลังต้าเต๋าที่แข็งแกร่งมากๆและเยอะมากๆที่อยู่ด้านบนศีรษะ ทำให้สีหน้าของเทพธิดาเหลียนโยวแย่มากๆ เพราะเธอรู้เรื่องที่หลินหยุนจับตัวติงเสวียนที่อยู่หน้าประตูของภพศักดิ์สิทธิ์เต่ามังกรก่อนหน้านี้แล้ว
เรื่องนี้ ทุกคนในหมื่นจักรต่างรู้ดี
แต่พลังของติงเสวียนนั้นสู้เธอไม่ได้อยู่แล้ว
ก่อนหน้านี้ เธอไม่ได้มองหลินหยุนอยู่ในสายตาอยู่แล้ว
จำนวนต้าเต๋าของเธออาจจะไม่ได้เยอะกว่าหลินหยุน แต่เธอได้ทำวงรอบสำเร็จแล้ว และเตรียมตัวที่จะผ่านการดับจิต เสียชีวิตและเน่าเสีย
ดังนั้นเธอก็เลยรู้สึกว่าหลินหยุนสู้เธอไม่ได้อยู่แล้ว
แต่ตอนนี้ เมื่อหลินหยุนปลดปล่อยพลังต้าเต๋าสามสิบกว่าอันออกมา ทำให้สีหน้าของเธอเปลี่ยนไป สายตาของเธอมีแต่ความเหลือเชื่อและพูด "คุณ……ทำไมคุณถึงแข็งแกร่งขนาดนี้?"
ถึงแม้พลังต้าเต๋าของเธอจะครบวงรอบแล้ว แต่เมื่อเจอต้าเต๋าเยอะขนาดนี้ เธอก็สู้ไม่ไหวอยู่แล้ว
นอกจากเธอจะพ้นทุกข์จากการดับจิต เสียชีวิตและเน่าเปื่อย
หลินหยุนเก็บต้าเต๋าทั้งหมดกลับมา จากนั้นก็พูดอย่างเย็นชา "ฉันมาครั้งนี้ ฉันมีเรื่องเกี่ยวกับโลกรักและอยากจะถามสหายเหลียนโยวเท่านั้น!"
ขณะพูด มือของหลินหยุนก็มีแสงสว่างปรากฏ จากนั้นก็มีรูปวาดของเย่เยว่ปรากฏ
หลินหยุนพูด "สหายคงน่าจะรู้จักคนๆนี้ใช่ไหม?"
เมื่อมองเห็นรูปวาดของเย่เยว่ สายตาของเหลียนโยวเปลี่ยนไปทันที จากนั้นเธอก็พูดปฏิเสธ "ไม่ ฉันไม่เคยเจอคนๆนี้มาก่อนเลย!"
เมื่อหลินหยุนได้ยิน เขาก็พูดอย่างเย็นชา!"ถ้าพูดแบบนี้ แปลว่าสหายไม่อยากจะพูดความจริงใช่ไหม? ในเมื่อฉันมาถึงที่นี่แล้ว สหายน่าจะรู้ว่าฉันเข้าใจทุกอย่างแล้ว"
"ฉันแค่อยากจะรู้ โลกชางฉองกับโลกรักไม่เคยมีความสัมพันธ์ต่อกัน ยิ่งไม่เคยบาดหมางต่อกันด้วย ทำไมโลกรักต้องทำเรื่องแบบนี้ด้วย?"
"สหาย วันนี้ฉันไม่ได้ไปที่โลกรัก แต่มาหาสหายที่อยู่ตรงนี้ เพราะฉันรู้สึกว่าต้องมีเรื่องบางอย่างที่พวกเราเข้าใจผิดอยู่"
"มันเป็นการแสดงว่าฉันไม่ได้อยากเป็นศัตรูกับโลกรัก!"
"นี่คือความจริงใจจากฉัน!"
"สหายคิดว่าโลกชางฉองของพวกเรากลัวโลกรักเหรอ!"
"ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้คำตอบจากสหายละก็ หลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น……"
สายตาของหลินหยุนมีแต่รังสีฆ่าฟัน เขาพูดออกมาทีละคำ "หลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็ไม่สามารถรับประกันได้!"
สีหน้าของเหลียนโยวเปลี่ยนไปทันที เธอพูดอย่างเคร่งขรึม "นายน้อยโลกชางฉองคิดจะข่มขู่โลกรักของพวกเราเหรอ? โลกรักของพวกเราอยู่ในหมื่นจักรวาลมาหลายหมื่นปี ถึงแม้จะไม่ใช่สุดยอดสำนัก แต่พวกเราก็ไม่เคยกลัวคำข่มขู่ของใครอยู่แล้ว!"
หลินหยุนหัวเราะออกมา "ถ้าพูดแบบนี้ แปลว่าสหายได้ตัดสินใจแล้วใช่ไหม? ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันจะส่งลูกชายของคุณไปลงนรกเดี๋ยวนี้เลย!"
สายตาของหลินหยุนเปล่งประกาย "คนๆนั้นเป็นใคร?"
เหลียนโยวพูด "สำนักปฏิบัติธรรมจากโลกพุทธ! การที่พวกเราให้องค์หญิงหยุนเยว่ของโลกชางฉองอยู่ที่นี่หนึ่งพันปี เพราะต้องการช่วยเหลือโลกพุทธเท่านั้น! หลังจากเธอฝึกฝนต้าเต๋าสองอันนี้สำเร็จ คนของโลกพุทธก็มาพาเธอจากไป! ตอนนี้นายน้อยโลกชางฉองต้องการตามหาเธอ คุณไม่ควรมาที่โลกรัก แต่คุณควรไปตามหาเธอที่โลกพุทธมากกว่า!"
สีหน้าของหลินหยุนแย่มากๆและพูด "สหายสาบานกับต้าเต๋าตอนนี้เลยว่าสหายพูดความจริง จากนั้นฉันจะจากไปเลย!"
เหลียนโยวพยักหน้าและพูด "โอเค!"
เหลียนโยวไม่ได้พูดปฏิเสธ เธอสาบานกับต้าเต๋าทันที
ไม่ได้มีภัยอัสนีพุ่งลงมา ทำให้หลินหยุนถอนหายใจยาวๆออกมา เขาโค้งคำนับอีกฝ่ายและพูด "ขอบคุณสหายมากๆ!"
ก่อนหน้านี้ตอนที่เขาอยู่หอซิวซิน รู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังการหายตัวไปของเย่เยว่คือโลกรัก เขาก็เริ่มสงสัยว่ามันจะเป็นเรื่องจริงไหม
เพราะโลกรักไม่ได้มีแรงจูงใจในการลงมือทำร้ายเย่เยว่เลย
ดังนั้นเขาก็เลยนึกถึงการจับตัวจ้าวครองเต๋าเป่ยเสวี่ยเอาไว้เพื่อบีบบังคับเทพธิดาเหลียนโยว เขาอยากจะตรวจสอบให้แน่ใจว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่
เป็นอย่างนั้นจริงๆ เรื่องนี้ถึงแม้จะมีความเกี่ยวข้องกับโลกรัก แต่โลกรักไม่ได้เป็นคนที่อยู่เบื้องหลัง
คนที่อยู่เบื้องหลังคือสำนักปฏิบัติธรรมจากโลกพุทธ!
ทำไมสำนักปฏิบัติธรรมต้องทำเรื่องนี้ หลินหยุนคาดเดาได้บางแล้ว แต่ยังไม่ได้รับการยืนยันเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าโลกพุทธจะมีเหตุผลอะไรในการกระทำเรื่องนี้ เรื่องนี้เขาก็รับไม่ได้อยู่แล้ว
หลังจากนี้ก็คงต้องไปโลกพุทธแล้ว!
หลินหยุนกลับมาที่สุดหล้าทะเลอย่างรวดเร็ว สีหน้าของเขาแย่มากๆ เขาพูดอย่างเคร่งขรึม "หวังว่าไอ้หัวโล้นของโลกพุทธจะไม่เรื่องมากๆ มิฉะนั้น……"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...