จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 192

ควีนจินคัดค้าน!

นี่มันสถานการณ์อะไร!

ไม่ว่าจะเป็นแขกในงาน หรือสมาชิกระดับสูงของตระกูลหาน ต่างตกตะลึง!

ทำไมควีนจินถึงคัดค้าน? ต่อหน้าเธอหานเซี่ยนหัวให้ความเคารพและให้เกียรติเธอเสมอ!

ควีนจินไม่มีเหตุผลที่จะคัดค้าน!

หากไม่มีหลินหยุน ควีนจินจะไม่คัดค้านแน่นอน ไม่ว่าจะเป็นเพราะตอบแทนหานกั๋วเฉียง และความสามารถของหานเซี่ยนหัว ก็เป็นผู้สืบทอดที่เหมาะสมกว่า

แต่ว่า น่าเสียดายที่เขาไปล่วงเกินคนที่ไม่ควรล่วงเกิน!

หานเซี่ยนหัวหน้าแดงก่ำ มองที่ควีนจินอย่างงุนงง และถามว่า “ท่านควีน ทำไมท่านต้องคัดค้าน? ผมทำผิดตรงไหนเหรอ?”

ทุกคนก็มองไปที่ควีนจิน รอเธอให้คำตอบกับทุกคน

ควีนจินมองไปที่หานเซี่ยนหัว และทันใดนั้นก็รู้สึกว่าเขาน่าสมเพชเล็กน้อย

“คุณทำได้ดีมาก เพียงแต่ว่า คุณไปทำให้คนคนหนึ่งขุ่นเคืองใจโดยที่คุณไม่มีคุณสมบัติไปล่วงเกินได้!”

หานเซี่ยนหัวมึนงงยิ่งกว่าเดิม เพื่อที่จะได้นั่งในตำแหน่งหัวหน้าผู้มีอิทธิพลในลี่ชวน ช่วงนี้เขาระมัดระวังตัวแค่ไหน

แม้ว่าจะทำร้ายใคร เขาก็จะต้องสืบประวัติคนนั้นตั้งแต่บรรพบุรุษหลายชั่วโคตร ให้มันชัดเจน เพื่อหลีกเลี่ยงการไปล่วงเกินผู้มีอำนาจ

นอกจากอีหลิงคนนี้ เขานึกไม่ออกว่าตัวเองได้ไปทำให้ผู้มีอิทธิพลท่านใดขุ่นเคืองใจ

“ท่านควีน ผมไม่เข้าใจจริงๆ ได้โปรดท่านอธิบายให้ชัดเจน!” หานเซี่ยนหัวดูหดหู่ หากควีนจินคัดค้าน ไม่ว่าก่อนหน้านี้เขาจะเคยทุ่มเทมามากแค่ไหน มันก็เปล่าประโยชน์

ควีนจินไม่สนใจเขา แต่มองไปที่หยุนเยว่ที่อยู่ข้างหลัง “อ่าน!”

“ค่ะ!”

หยุนเยว่ลุกขึ้นยืน มองไปที่หานเซี่ยนหัวอย่างเย็นชา และอ่านออกเสียงว่า “หานเซี่ยนหัว เพื่อต้องการตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลหาน ฆ่าน้องชายแท้ๆของตัวเอง และวางแผนไล่อาแท้ๆและน้องสาวของตัวเองออกจากบ้าน เป็นคนบาปมาก และไม่คู่ควร……”

หยุนเยว่ได้อ่านข้อกล่าวหามากมายที่หานเซี่ยนหัวเคยทำเป็นความลับ และทุกคนที่อยู่ในสถานที่นี้ต่างพากันเหงื่อแตก

“ฆ่าน้องชายแท้ของตัวเอง ขับไล่อาแท้ๆ นี่มันเหมือนสัตว์เดรัจฉานไม่มีผิด!”

“คนเช่นนี้ คู่ควรเป็นผู้มีอิทธิพลในลี่ชวนได้อย่างไร! โชคดีที่ควีนจินมาบอกทันเวลา มิเช่นนั้นพวกเราทุกคนคงจะถูกเขาหลอกแน่นอน!”

“ฆ่าสัตว์เดรัจฉานตัวนี้ ฆ่ามัน!”

ทุกคนมีอารมณ์โกรธจัด แม้แต่สมาชิกระดับสูงของตระกูลหานก็เหงื่อแตก การกระทำทุกอย่างของหานเซี่ยนหัวนั้น มันโหดร้ายเกินไป

หานเซี่ยนหัวนั่งลงบนพื้น ใบหน้าซีดเซียว เมื่อสักครู่นี้ เขายังเริงร่าอยู่ และกำลังจะเข้ารับตำแหน่งผู้มีอิทธิพลในลี่ชวน

ในชั่วพริบตา เขาก็กลายเป็นหนูข้างถนน ทุกคนต่างพากันตะโกนและทุบตี

“สิ่งที่ฉันทำนั้น มันเป็นความลับมาก คุณรู้ได้อย่างไร” หานเซี่ยนหัวมองควีนจินอย่างสงสัย

ควีนจินเพิกเฉย หยุนเยว่พูดอย่างเย็นชา “ถ้าไม่อยากให้คนรู้ ก็ไม่ควรทำ”

เมื่อสักครู่คนที่เพิ่งขอร้องควีนจินให้สนับสนุนหานเซี่ยนหัวให้เข้ารับตำแหน่งผู้มีอิทธิพลในลี่ชวน และตอนนี้พูดด้วยสีหน้าที่เจ็บปวดใจ “ท่านควีน โปรดมอบสัตว์เดรัจฉานคนนี้ให้กับพวกเราจัดการ พวกเราจะไม่ยอมปราณีแน่นอน!”

ควีนจินพยักหน้า “ก็ได้ ฉันจะมอบเขาให้พวกนาย!”

“ขอบพระคุณท่านควีนมาก!”

“มานี่ จับเขาไปขังไว้!”

ใบหน้าของหานเซี่ยนหัวไร้ความรู้สึก ตอนที่ถูกลากไป เขายังดูมึนงง

ถึงจะตาย เขาก็คงจะไม่เข้าใจ ว่าตัวเองพ่ายแพ้ได้อย่างไร!

ควีนจินเหลือบมองหลี่ซูซินอีกครั้ง และพูดเบาๆ “ในฐานะที่เป็นนายหญิงของตระกูลหาน แต่มีใจคับแคบ ถ้าวิญญาณพี่หานมีอยู่จริง คงไม่อยากเห็นคนอย่างเธอดำรงตำแหน่งสูงในตระกูลหาน!”

ควีนจินไม่ได้บอกว่าจะจัดการกับหลี่ซูซินอย่างไร แต่ว่า หลี่ซูซินรู้ว่า เธอแย่แน่ๆ