จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 269

เหยียนต้าวหมิงคาดไม่ถึง หลินหยุนจะหยิ่งผยองขนาดนี้! เดิมทีเขายังคิดว่าจะวางแผนยังไง ให้หลินหยุนยอมรับเองว่าจงใจทำให้หยู่ลั่วจินไซขุ่นเคือง

ตอนนี้ดูเหมือนว่า ไม่ต้องแล้ว

ประธานหูดุอย่างโกรธเคือง “ไอ้หนุ่ม ภายนอกนายถูกผู้ช่วยฉินจ้าง แต่นายจงใจใช้ในนามของบริษัทตงหวางกรุ๊ป เพื่อล่วงเกินหยู่ลั่วจินไซ เพื่อทำให้บริษัทตงหวางกรุ๊ปเสื่อมเสียชื่อเสียง ใช่หรือไม่?”

“นายทำเช่นนี้ ได้รับคำสั่งจากใคร? บอกความจริงมา!”

หลินหยุนเหลือบมองไปที่ฉินหลัน ใบหน้าฉินหลันแสดงความรู้สึกผิด

“ดูเหมือนว่าเมื่อวานพี่ฉินหลันจัดการเรื่องต่างๆได้ไม่ดี!” หลินหยุนยิ้ม

“ถ้างั้นวันนี้ผมจะช่วยแก้ไขให้ทั้งหมด”

ฉินหลันกังวลเล็กน้อย สำหรับความเย่อหยิ่งของหลินหยุน เธอรู้ซึ้งแล้ว

“นายอย่ามามุทะลุนะ!” ฉินหลันพูดอย่างเคร่งขรึม

หลินหยุนจะมุทะลุได้อย่างไร คนหนึ่งคือพี่ฉินหลันที่เคารพนับถือที่สุด และอีกคนคือแม่แท้ๆของเขา หากในอนาคตตัวตนของเขาถูกเปิดเผย หูของเขาต้องถูกบิดจนหลุดแน่นอน

หลินหยุนขยิบตาเพื่อให้ฉินหลันโล่งใจ จากนั้นมองไปที่ประธานหู และพูดอย่างใจเย็น “เวลาฉันทำอะไร ไม่เคยต้องรับคำสั่งจากผู้อื่น”

สำหรับเรื่องที่คุณพูดว่าผมจงใจทำให้บริษัทตงหวางกรุ๊ปของคุณเสียชื่อเสียงนั้น นี่มันยิ่งเป็นไปไม่ได้ เพราะผมไม่เคยทำให้คนที่คุณพูดถึงขุ่นเคือง”

เหยียนต้าวหมิงหัวเราะเยาะ “คำพูดแค่ลมปาก นายมีหลักฐานอะไร?”

หลินหยุนเหลือบมองเหยียนต้าวหมิง สำหรับคนนี้ หลินหยุนจำได้แม่นยำมาก

สักครู่ เขาคงจะแสดงธาตุแท้ของเขาออกมา

“ถ้าพวกคุณไม่เชื่อ ก็เรียกหยู่ลั่วมา แล้วถามกันซึ่งๆหน้าก็เข้าใจ”

“ฮ่าๆๆ ล้อเล่นน่ะ!หยู่ลั่วจินไซเป็นคนที่ทำงานให้นายกหลู่และยุ่งมาก ไม่ใช่คนที่นายจะพบได้ง่ายๆ! ดูแล้วนายจงใจชัดๆ รู้ทั้งรู้ว่าหยู่ลั่วจินไซไม่ใช่จะพบได้ง่ายๆ แต่กลับพูดเงื่อนไขเช่นนี้ออกมา”เหยียนต้าวหมิงยิ้มเยาะเย้ย

ท่านประธานหูพูดอย่างโกรธเคือง “ไอ้หนุ่ม นายอย่ามาพูดจาหว่านล้อมอีกเลย อธิบายความจริงออกมา ใครเป็นคนสั่งให้นายใส่ร้ายบริษัทตงหวางกรุ๊ป!”

ซูจื่อเหลียงทำเสียงอย่างเย็นชา มองดูคนทุกคนด้วยสีหน้าแปลกๆ และพูดว่า “ระวังทัศนคติของพวกคุณ พวกคุณไม่รู้ว่ากำลังพูดคุยกับคนที่ดำรงอยู่ลักษณะนี้ได้ยังไง!”

ท่านประธานหูเหลือบมองซูจื่อเหลียงสักพัก หัวเราะและพูดอย่างเหยียดหยาม “หือ นายคิดว่าการแต่งตัวแบบนี้ จะทำให้คนอื่นกลัวเหรอ? ยังมาพูดว่าดำรงอยู่ลักษณะไหน? ถุย! คนชั้นต่ำที่กล้าทำแต่ไม่กล้ารับ!

“หาที่ตายเหรอ!” ซูจื่อเหลียงโกรธจัด และรัศมีอาฆาตแค้นอย่างเลือดเย็นก็ปะทุออกมา

หลินหยุนยื่นมือออกไปกดไหล่ของซูจื่อเหลียง ส่งเสียงให้เขา “พยายามอย่าใช้ฐานการฝึกฝนที่นี่ มิฉะนั้น จะดึงดูดความสนใจจากเจ้าหน้าที่รัฐและจะถูกสอบสวน ตอนนี้ฉันไม่ต้องการคลุกคลีกับเจ้าหน้าที่รัฐ เรื่องของมนุษย์ธรรมดา พยายามใช้วิธีของมนุษย์ธรรมดาแก้ไขปัญหา”

ซูจื่อเหลียงพยักหน้า ความอาฆาตที่น่าสะพรึงกลัวก็เลือนหายไปทันที

ทันใดนั้นประธานหูและคนอื่นๆรู้สึกหนาวขึ้นมาทันที และเหมือนขนลุกไปทั้งตัว ราวกับอยู่ในความมืดมิด และกำลังถูกจ้องมองโดยบางสิ่งบางอย่าง

เพียงแต่ว่า ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมาก และผ่านไปอย่างรวดเร็ว และหายไปในทันที

ฝูงชน รวมถึงนักบู๊แดนพรสวรรค์ที่อยู่ข้างๆหวางซูเฟิน ไม่ได้สงสัยในตัวหลินหยุนและซูจื่อเหลียงเลย

ประธานหูมองไปที่หวางซูเฟิน และพูดอย่างเคร่งขรึม “ท่านประธาน ตอนนี้เจอไอ้หนุ่มคนนี้แล้ว และคุณก็ได้เห็นทัศนคติของเขา ถ้าบอกว่าเขาไม่ได้จงใจใส่ร้ายบริษัทตงหวางกรุ๊ปของเรา ถึงตายผมก็ไม่เชื่อ!”

“ตามที่พูดเมื่อวาน คุณต้องให้คำอธิบายกับพวกเราประธานคณะกรรมการทุกคน!”

ประธานอีกคนก็พูดเสริม “ใช่ ท่านประธาน คุณต้องรักษาสัญญา!”

เหยียนต้าวหมิงไม่พูดอะไร มีเพียงสายตาที่แสดงออกถึงความพอใจในชัยชนะ

หวางซูเฟินรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เดิมทีเธอคิดว่าหลินหยุนกล้าที่จะเพิกเฉยตระกูลส้งและหยู่ลั่วจินไซ น่าจะมีความสามารถบางอย่าง

แต่ว่า ตอนนี้ถูกประธานหูและอีกคนบังคับจนตกอยู่ในอันตราย จะเห็นได้ว่า หลินหยุนเป็นผู้ชายที่มีแต่ความกล้าเท่านั้น

หวางซูเฟินพูดอย่างเคร่งขรึม “คุณหลิน คุณมีทัศนคติแบบไหนกับหยู่ลั่วจินไซมันไม่เกี่ยวกับพวกเรา แต่เมื่อวานคุณอยู่ในฐานะบอดี้การ์ดของบริษัทตงหวางกรุ๊ป ทำให้หยู่ลั่วจินไซขุ่นเคือง ดังนั้น ฉันต้องการให้คุณออกหน้า ไปอธิบายให้หยู่ลั่วจินไซได้เข้าใจ”

แน่นอน ที่หวางซูเฟินให้หลินหยุนทำเช่นนี้ เพื่อต้องการแสดงให้ประธานคณะกรรมการเหล่านี้เห็น

เธอได้รู้จากปากของฉินหลัน เกี่ยวกับทัศนคติของหยู่ลั่วจินไซที่มีต่อหลินหยุน และเชื่อว่าหยู่ลั่วจินไซไม่ได้ตำหนิหลินหยุน

หลินหยุนมองไปที่หวางซูเฟิน และพูดด้วยรอยยิ้ม “ในเมื่อท่านประธานรับสั่ง คนรุ่นหลังควรทำตาม แต่ผมจะเชื่อฟังเฉพาะท่านประธานหวางเท่านั้น และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคนอื่น”