จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 319

สรุปบท บทที่ 319 ไว้หน้าฉัน: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์

บทที่ 319 ไว้หน้าฉัน – ตอนที่ต้องอ่านของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์

ตอนนี้ของ จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 319 ไว้หน้าฉัน จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

เย่เทียนเหามองหลินหยุน หลินหยุนกึ่งนอนบนเก้าอี้ สีหน้าท่าทีเหมือนไม่มีเรื่องใดๆ

เย่เทียนเหารู้สึกว่าท่าทีประเภทนี้ของหลินหยุน เห็นได้ชัดว่ากำลังเพิกเฉยเขา!

ความโกรธแค้นพุ่งตรงเข้าในจิตใจของเย่เทียนเหา เขาเงยหน้าทันที มองอีหยุ่น กล่าวด้วยสีหน้าดุดัน: “คุณอีครับ ผมไม่ได้ตั้งใจล่วงเกินตระกูลอี แต่ วันนี้ผมจะต้องทำให้ไอ้หนุ่มนี่ชดใช้ด้วยเลือดเป็นแน่ ใครก็ขัดขวางผมไม่ได้!”

“พี่ป๋าย พี่หมายความว่ายังไง?” เย่เทียนเหาเข้าใจอย่างดี พึ่งพาตระกูลเย่ของตัวเองอย่างเดียว ยังไงก็ไร้แรงต้านทานตระกูลอี ถ้าหากบวกตระกูลป๋ายเข้าไป แบบนั้นก็ไม่เหมือนกันแล้ว

ป๋ายรุ่ยเหวินรู้สึกตื่นเต้นในใจขึ้นมาอย่างฉับพลัน สามสิบปีก่อน ตระกูลป๋ายกดตระกูลอีมาตลอด แต่ตอนนี้กำลังของตระกูลอีกลับกดตระกูลป๋ายหลายสิบปี ตระกูลป๋ายกลายเป็นลำดับที่สองตลอดมา

เรื่องนี้แม้ว่าโดยผิวเผินตระกูลป๋ายไม่ได้พูด แต่กลับกลายเป็นขวากหนามในใจของคนตระกูลป๋าย

คนของตระกูลป๋ายทุกเวลาทุกนาทีล้วนคิดอยากจะนำหน้าตระกูลอี ขึ้นครองตำแหน่งเจ้าแห่งวงการของมณฑลเจียงหนานอีกครั้ง

ป๋ายรุ่ยเหวินออกจากบ้านไปสิบปี ไหว้รับอาจารย์เรียนเพลงบู๊ เหตุผลที่สำคัญที่สุดในนั้นก็คือมุ่งคิดพยายามใช้ศักยภาพของเส้นทางบู๊ เพื่อนำหน้าตระกูลอี

ถ้าหากร่วมกับตระกูลเย่ เช่นนั้นการรวบรวมแรงกำลังของตระกูลเย่และตระกูลป๋ายสองตระกูล สามารถกดดันตระกูลอีได้แน่นอน

ตอนนี้ โอกาสดีขนาดนี้วางอยู่ต่อหน้าป๋ายรุ่ยเหวิน ป๋ายรุ่ยเหวินจะไม่หวั่นไหวได้อย่างไร?

ในดวงตาของป๋ายรุ่ยเหวินฉายประกายความบ้าคลั่งแวบหนึ่ง เงยหน้ามองคุณอี น้ำเสียงแน่วแน่: “คุณอีครับ ผมก็ไม่ได้ตั้งใจล่วงเกินคุณ แต่หมอนี่รังแกซินซิน และดูหมิ่นตระกูลป๋ายของผม วันนี้หากไม่สั่งสอนเขา หน้าตาตระกูลป๋ายของผมจะอยู่ได้อย่างไร!”

คุณชายโจวและเหล่าบรรดาเศรษฐีหนุ่มคนอื่นๆ มองดูเย่เทียนเหาและป๋ายรุ่ยเหวินด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความตกตะลึง

แบบนี้คือต้องการต่อต้านตระกูลอีอย่างโจ่งแจ้ง!

ตระกูลเย่และตระกูลป๋ายแบบนี้คือต้องการร่วมมือกันแล้วหรือ?

นี่เป็นข่าวใหญ่นะ! ถ้าหากแพร่ออกไป สั่นสะเทือนทั้งมณฑลเจียงหนานอย่างแน่นอน!

อีหยุ่นหัวเราะเหอะๆขึ้นมาอย่างฉับพลัน ทั้งๆที่เป็นเพียงคนธรรมดา แต่บนร่างของเขากลับระเบิดพลังอำนาจที่ให้ผู้คนตื่นกลัวสุดขีดชนิดหนึ่งออกมา

“ดี คลื่นลูกใหม่ในมหานทีไล่คลื่นลูกเก่า คนรุ่นหลังของตระกูลเย่และตระกูลป๋าย ไม่เห็นแม้แต่คนแซ่อีอย่างฉันอยู่ในสายตาแล้วจริงๆ!”

“ฉันจะดูว่าวันนี้ ใครจะกล้าก่อเรื่องในคฤหาสน์เฉี่ยนหลงนี้!”

เสียงของคุณอีดังขึ้นอย่างไม่นึกมาก่อน พวกเศรษฐีหนุ่มที่ได้ยินทั้งหมดตกใจ

คุณอี เช่นนี้คือโมโหแล้วจริงๆ!

หลินหยุนมองดูอีหยุ่นเรียบๆ ไม่เข้าใจนิดหน่อย ทั้งๆที่ในใจของอีหยุ่นเกลียดเขาเป็นอย่างมาก แต่ทำไมกลับต้องช่วยเขา?

เย่เทียนเหาและป๋ายรุ่ยเหวินก็ตกใจ แต่ ในเมื่อทั้งสองได้ตัดสินใจต่อต้านตระกูลอีพร้อมกันแล้ว ถ้าหากประนีประนอมตอนนี้ เช่นนั้นหลังจากนี้ก็ไม่มีโอกาสได้ท้าทายตระกูลอีอีกแล้ว

ทั้งสองสบตากัน มองไปทางคุณเหลียนและคุณเหยียนที่อยู่ด้านหลังพร้อมกัน

“เชิญทั้งสองท่านลงมือ!”

คุณเหลียนและคุณเหยียน มองหลินหยุนด้วยสายตาเหยียดหยาม เปล่งเสียงไม่พอใจ บนร่างระเบิดลมปราณของนักบู๊ในระดับที่มีพรสวรรค์ติดตัวมาแต่เกิดโดยไม่ต้องฝึกฝนนั่นออกมา พัดตลบไปทั่วสถานที่อย่างรวดเร็วและรุนแรง

พลังบนตัวของอีหยุ่น ก็เหมือนดั่งแม่น้ำสายเล็กๆที่ได้พบทะเลใหญ่ ถูกโจมตีแตกกระเจิงในพริบตา

“ข้าจะดูซิว่าใครจะสามารถมาขัดขวางการลงมือของพวกข้าทั้งสองได้!”

คุณเหลียนตะโกนเสียงดังอย่างเยือกเย็นด้วยสีหน้าหยิ่งผยอง

อาฉินด้านหลังของอีหยุ่น ไม่ได้เปล่งเสียง ขึ้นมาด้านหน้าก้าวหนึ่งเงียบๆ พลังลมปราณที่แข็งแกร่งยิ่งกว่า กดอัดพลังของคุณเหลียนและคุณเหยียนลงไปชั่วพริบตา

สีหน้าของคุณเหลียนเปลี่ยนทันใด อุทานอย่างตกใจ: “พรสวรรค์สูงสุด!”

สีหน้าของคุณเหยียนก็เปลี่ยนไปมาก ก้มหน้าชำเลืองมอง อาฉินที่สีหน้าเรียบสงบ ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง

แม้ว่าคุณเหลียนและคุณเหยียนล้วนมีฝีมือที่แท้จริงของแดนพรสวรรค์ ห่างกันเพียงขั้นเดียวเมื่อเทียบกับอาฉิน แต่ว่า ระดับพลังการฝึกบู๊ หนึ่งระดับ ก็แทบจะเป็นท้องฟ้ากับเหว

นักบู๊พรสวรรค์สูงสุดผู้หนึ่ง สามารถสู้ชนะนักบู๊แดนพรสวรรค์สิบคนได้อย่างง่ายดาย

แน่นอน ในนักบู๊ระดับเดียวกัน ก็มีการแบ่งระดับสูงต่ำ เช่นซูจื่อเหลียงและซูหนัน พวกเขาสองคนล้วนฝึกฝนเพลงฝึกบู๊ที่หลินหยุนดัดแปลงมาจากวิชาการบำเพ็ญเซียน พวกเขาสามารถบดขยี้ฝ่ายตรงข้ามระดับเดียวกันได้ กระทั่งยังสามารถท้าทายข้ามระดับขั้นได้

บรรยากาศในสถานที่เคร่งขรึมเป็นอย่างมาก ไม่ระวังเพียงเล็กน้อย การต่อสู้ครั้งใหญ่จะปะทุขึ้นได้

การต่อสู้ฉากนี้จะกลายเป็นกระทั่ง มหาอำนาจสามอันดับแรกของมณฑลเจียงหนาน จุดชนวนระเบิดของการเปิดสงครามอย่างเต็มรูปแบบ

อีหยุ่นมองดูเย่จี้ซื่อนิ่งๆ เขาได้ยินมาตั้งนานแล้วว่าคนคุมหางเสือของตระกูลเย่ผู้นี้ ลึกล้ำคาดเดาได้ยาก การวางตัวการทำงาน ระมัดระวังรอบคอบ วันนี้ได้เจอ ชื่อเสียงสมคำร่ำลือจริงๆ!

เมื่อครู่เผชิญหน้ากับเย่เทียนเหาและป๋ายรุ่ยเหวินคนรุ่นหลังสองคน คุณอีก็นับว่าได้ให้อาฉินสั่งสอนพวกเขาแล้ว แม้ว่าในใจของตระกูลป๋ายและตระกูลเย่จะไม่พอใจ ก็จะไม่ว่าอะไร ยิ่งจะไม่ก่อให้เกิดสงครามใหญ่ของสามตระกูล

เช่นตระกูลใหญ่อย่างพวกเขาประเภทนี้ ขยับเพียงเล็กน้อยก็กระทบถึงส่วนใหญ่ จะไม่เปิดสงครามง่ายๆ

แต่ ตอนนี้เปลี่ยนเป็นเย่จี้ซื่อ เช่นนั้นสถานะภาพก็ไม่เหมือนกันแล้ว

เจ้าบ้านของตระกูลเย่ในปัจจุบัน ขอคำอธิบายด้วยตัวเอง ถ้าหากอีหยุ่นยังคงต่อกรเหมือนกับที่ปฏิบัติต่อเย่เทียนเหาเช่นนั้น กดทับด้วยความแข็งแกร่ง เช่นนั้นก็เป็นการเปิดสงครามกับตระกูลเย่อย่างเป็นทางการโดยไร้ข้อกังขา

ความคิดของอีหยุ่นหมุนอย่างรวดเร็ว เรื่องนี้ไม่มีหนทางที่จะระงับไว้ได้แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเย่เทียนเหาที่บาดเจ็บทั้งตัวยืนอยู่ตรงนี้ แม้ว่าเป็นเขาที่หาเรื่องก่อน ตอนนี้เขาก็เป็นผู้ได้รับบาดเจ็บ หลินหยุนจำเป็นต้องอ่อนข้อให้

“แบบนี้ ให้เจ้าหนุ่มนั่นขอโทษต่อเทียนเหา เรื่องนี้หาทางออกเช่นนี้เป็นการชั่วคราวก่อน คุณเห็นว่ายังไง?” อีหยุ่นกล่าว

เย่จี้ซื่อรู้อยู่แก่ใจ อีหยุ่นต้องการจะปกป้องเจ้าหนุ่มนั่น สามารถหาทางลงได้ ตอนนี้เป็นวิธีการแก้ไขปัญหาที่ดีที่สุด

“ในเมื่อคุณอีเอ่ยปากแล้ว เช่นนั้นผมจะปฏิบัติตาม!”

“ขอบคุณมาที่คุณจี้ซื่อใจกว้าง!” อีหยุ่นอมยิ้มแล้วกล่าว จากนั้น เก็บรอยยิ้ม จ้องมองหลินหยุนด้วยสีหน้าเคร่งขรึม: “เจ้าหนุ่ม รีบขอโทษเทียนเหา ขอบคุณคุณจี้ซื่อที่ไม่ถือโทษ ไม่ถือสาเธอ!”

เย่เทียนเหาจ้องมองหลินหยุนด้วยสีหน้าชั่วร้าย ในตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความไม่พอใจ

คุณชายโจวและกู้ซิวหรั่นรวมถึงเหล่าบรรดาเศรษฐีหนุ่มของเจียงหนานไม่พอใจอยู่ในใจ: “คิดไม่ถึงว่าคุณอีจะออกหน้าปกป้องเขาด้วยตัวเองจริงๆ เสียเปรียบเจ้าหมอนี่จริงเชียว!”

ป๋ายรุ่ยเหวินและป๋ายรุ่ยซินพี่น้อง ในใจก็ไม่พอใจ แต่คุณอีเอ่ยปาก พวกเขาก็ทำตามแผนไม่ได้

“ให้เขาขอโทษก็แล้วไปแล้ว เสียเปรียบเจ้าหมอนี่จริงๆเลย”

หลินหยุนเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย มองคุณอีแวบหนึ่ง เสียงที่เลือนรางว่างเปล่า ยังแฝงด้วยความเหยียดหยามบางๆ

“ใครให้คุณตัดสินใจโดยพลการด้วยตัวเองแทนฉัน?”

“ให้ฉันขอโทษเขา เขาคู่ควรเหรอ?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์