จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 329

ชายหนุ่มในชุดดำที่สวมหน้ากากสีเงิน ค่อย ๆ เดินเข้ามาด้านใน จากการคาดเดาผิวหนังที่ปรากฏออกมาภายนอก คงน่าจะอายุประมาณสามสิบกว่าปี ทั่วร่างกายได้ส่งกระจายกลิ่นอายที่ทำให้ผู้คนเกิดความหวาดกลัว

เขามีรูปร่างสูงใหญ่ น่าจะสูงหนึ่งร้อยเก้าสิบกว่าเซนติเมตร โดยหน้ากากแผ่นนี้มองไม่ออกว่าเป็นปีศาจสัตว์ร้ายประเภทไหนกัน เห็นแล้วทำให้คนรู้สึกถึงความโหดเหี้ยม ทั่วร่างกายเผยกลิ่นอายที่แปลกประหลาดออกมา

เมื่อชายหนุ่มคนนี้เข้ามาด้านใน ท่าทางของชายชราในชุดคลุมสีดำก็กลายเป็นมีความเคารพ นอบน้อมมากยิ่งขึ้น

“ข้าน้อยปฏิบัติหน้าที่ไม่สำเร็จ ขอเชิญเจ้านายลงโทษ! ” ชายชราในชุดคลุมสีดำเป็นเหมือนกับคนรับใช้ที่ซื่อสัตย์ภักดีในคฤหาสน์ของตระกูลผู้ดีมีฐานะ แห่งศตวรรษที่สิบเจ็ดของตะวันตก

ชายหนุ่มน้ำเสียงเย็นชา มองไม่ออกว่ากำลังดีใจหรือว่าโมโห: “ไม่กล่าวโทษนายหรอก”

“ขอบคุณเจ้านาย! ” ชายชราในชุดคลุมสีดำมีสีหน้าท่าทางที่โล่งใจผ่อนคลาย และยืนอยู่ด้านข้างอย่างเคารพนอบน้อม

เมื่อเห็นมนุษย์หน้ากากผู้นี้แล้ว หลินหยุนหนังตากระตุกเล็กน้อย มีรอยยิ้มที่แปลกประหลาดเกิดขึ้นที่มุมปาก: “ช่างน่าสนใจ”

อีหยุ่นตะโกนขึ้นอย่างเย็นชาว่า: “นายเป็นใคร? ทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ ทำไมถึงไม่กล้าแสดงใบหน้าที่แท้จริงให้กับทุกคน! ”

มนุษย์หน้ากากมองไปที่อีหยุ่น พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น: “ข้าผิดต่อพ่อแม่ ดังนั้นไม่กล้าที่จะพบปะกับผู้คน นอกเสียจาก......”

อีหยุ่นขมวดคิ้ว ถามขึ้นว่า: “นอกเสียจากอะไร? ”

“นอกเสียจากศัตรูของข้าได้ตายไปหมดแล้ว ข้าจึงจะมีหน้าไปพบกับพ่อแม่ของข้าที่เสียชีวิตไปแล้ว” น้ำเสียงที่หนักแน่นของมนุษย์หน้ากาก ทำให้ทุกคนเกิดความหวาดผวาขนลุกขนพองขึ้น

อีหยุ่นมีสีหน้าโมโห: “แล้วทำไมนายไม่ไปตามหาศัตรูคู่แค้นล่ะ มาที่ตระกูลอีของข้าเพื่ออะไร! ”

มนุษย์หน้ากากเงยหน้าหัวเราะขึ้นในทันที เสียงหัวเราะแหบแห้ง: “ข้าก็มาหาตระกูลอีของพวกนายเพื่อแก้แค้นแล้วไงล่ะ! ”

อีหยุ่นพูดอย่างหนักแน่นว่า: “ข้าไม่เคยจำได้เลยว่า ตระกูลอีเคยได้ไปล่วงเกินนายตั้งแต่เมื่อไหร่ ต่อให้นายจะมาแก้แค้น สามารถที่จะบอกถึงเหตุผลต้นตอให้ทราบได้หรือไม่ว่ามันคืออะไร? ”

มนุษย์หน้ากากหัวเราะอย่างบ้าคลั่งและพูดว่า: “รอนายตายแล้ว ข้าก็จะบอกเหตุผลให้นายได้ทราบเอง”

“กำเริบเสิบสาน! ” อาฉินตะโกนขึ้นอย่างเย็นชา เดินเข้ามา ยืนบังอยู่ด้านหน้าของอีหยุ่น

เมื่อครู่เขาได้สังเกตมนุษย์หน้ากากผู้นี้โดยตลอด แต่ว่า เขามองไม่ออกเลยว่าตกลงมนุษย์หน้ากากผู้นี้มีความสามารถระดับขั้นไหน แม้แต่ขนาดชี่แท้เพียงเล็กน้อยก็ไม่สามารถรู้สึกสัมผัสได้เลย

หากไม่ใช่ว่ามนุษย์หน้ากากผู้นี้มีพลังความสามารถที่แข็งแกร่งอย่างมากแล้ว ซึ่งคนธรรมดาทั่วไปไม่สามารถที่จะเป็นเช่นนี้ได้ ถึงขนาดอาฉินก็ยังคงรู้สึกว่า มนุษย์หน้ากากผู้นี้เป็นเพียงแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง

เมื่ออยู่ต่อหน้าศัตรูที่ไม่รู้จักโดยสิ้นเชิง อาฉินจำต้องระมัดระวังตัวอย่างถึงที่สุด ทำได้เพียงปกป้องให้อีหยุ่นอยู่ด้านหลัง อาฉินถึงจะวางใจลงได้บ้าง

มนุษย์หน้ากากมองไปที่อาฉิน ยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า: “ฉินหมั่นชาง ช่างโชคดีจริง ๆ นายยังคงมีชีวิตอยู่! ”

อาฉินตกใจ สีหน้าตื่นตระหนก: “ทำไมนายถึงทราบชื่อของข้าได้? ”

ชื่อของอาฉิน หลายสิบปีมาแล้วที่ไม่เคยได้ใช้ นอกจากคนแก่ในตระกูลอีแล้ว คนอื่นไม่มีใครรับรู้

แม้แต่อีหลิงก็ยังไม่ทราบชื่อของอาฉินเลย รู้เพียงแค่ว่าอาฉินก็มีชื่อว่าอาฉิน

“ตกลงนายเป็นใครกัน! ” อาฉินถามขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางที่เคร่งขรึม

มนุษย์หน้ากากหัวเราะขึ้น โดยเสียงหัวเราะแฝงด้วยความโหดร้าย: “ข้าเป็นใคร? ใช่แล้ว นายไม่สมควรรู้ว่าข้าเป็นใคร บางทีในสายตาของนาย ข้าอาจจะเสียชีวิตไปตั้งนานแล้ว”

“แต่ว่า ฉินหมั่นชางนายรู้ไหมว่า หลายปีมานี้ข้าได้ภาวนามาโดยตลอด ภาวนาขอให้นายยังมีชีวิตอยู่ เพื่อที่จะให้ข้าสามารถลงมือสังหารนายด้วยตนเอง”

“ดูเหมือนว่า สวรรค์คงได้ยินคำภาวนาของข้าแล้ว ดังนั้นจึงให้นายมีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้ เพื่อให้ข้าได้แก้แค้น”

อีหยุ่นเหมือนว่ากำลังแอบจับอะไรบางอย่างอยู่ คงน่าจะคาดเดาออกถึงสถานะของมนุษย์หน้ากากแล้ว แต่ว่า ดูจากอายุแล้วมันไม่น่าจะใช่

อาฉินส่งเสียงฮึอย่างเย็นชา ลมหายใจแกร่งกล้าอย่างน่าตื่นตะลึง: “คิดจะฆ่าข้า มาดูก่อนว่านายจะมีความสามารถนั้นหรือไม่! ”

“แม้ว่านายจะสวมใส่หน้ากาก แกล้งปลอมตัวเป็นปีศาจร้าย แต่ข้าเห็นว่านายก็มีอายุเพียงแค่สามสิบต้น ๆ หรือว่านายจะสามารถเข้าสู่ขั้นสูงสุดได้แล้วอย่างนั้นเหรอ! ”

ชายชราในชุดคลุมสีดำที่ก่อนหน้านี้พ่ายแพ้ต่ออาฉินได้พูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า: “นายอย่าคิดว่าเอาชนะข้าได้แล้ว ก็จะดูถูกเจ้านายของข้า พลังความสามารถของเจ้านายข้า เก่งกาจมากกว่าข้าเป็นร้อยเท่า”

อาฉินสีหน้าเหยียดหยาม: “คนขี้ขลาดแบบเขาที่ไม่กล้าเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงต่อทุกคน จะแข็งแกร่งได้มากขนาดไหนกัน? ”

เสียงพูดจบลง ทุกคนต่างก็รู้สึกเพียงว่ามีเงาดำแวบผ่านเบื้องหน้าสายตาของตน ซึ่งเงาร่างของมนุษย์หน้ากากได้หายวับไปแล้ว

อาฉินเพิ่งจะกะพริบตา ขณะที่กำลังจะเปิดตาขึ้น เบื้องตาสายตาก็ปรากฏใบหน้าแปลกประหลาดที่สวมใส่หน้ากาก