จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 362

หวางซูเฟินและคนอื่นๆ ชั่วขณะมองดูท่านหลิวอย่างสงสัย

“ใช่ฉันเอง ท่านมีธุระอะไรหรือเปล่า?” หวางซูเฟินถามอย่างสุภาพ

“ที่แท้คุณก็เป็นประธานของบริษัทตงหวางกรุ๊ป คุณปู่ของฉันจากเมืองหลวงมาจงโจวเพื่อตามหาคุณโดยเฉพาะ” หลิวจื่อหานใช้นิสัยของคุณหนูใหญ่

“ท่านหาฉันมีธุระอะไรคะ หวางซูเฟินมองท่านหลิวอย่างสงสัย ในความทรงจำเธอไม่เคยรู้จักชายชราท่านนี้มาก่อน

ท่านหลิวพูดว่า “ฉันขอแนะนำตัวเอง ฉันมาจากสมาคมการแพทย์แห่งประเทศจีน คราวนี้ที่ฉันมาจงโจว เพื่อถามคุณเกี่ยวกับความลับของซุปยาจีนเพื่อสุขภาพ”

เมื่อได้ยินคำว่าสมาคมการแพทย์แห่งประเทศจีน ดวงตาของหลินหยุนขยับ ในขณะนั้นรองประธานสมาคมการแพทย์แห่งประเทศจีน พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะชักนำเขาเข้าสู่สมาคมการแพทย์แห่งประเทศจีน แม้กระทั่งใช้ตำแหน่งรองประธานมาเป็นเครื่องต่อรอง

ไม่รู้ว่าชายชราคนนี้อยู่ในสมาคมการแพทย์แห่งประเทศจีน ทำงานในตำแหน่งอะไร?

สมาคมการแพทย์แห่งประเทศจีนเป็นองค์กรที่มีอำนาจมากที่สุดในวงการแพทย์ของจีน แม้ว่าจะไม่มีการสื่อสารใดๆกับหวางซูเฟิน แต่หวางซูเฟินก็เคยได้ยินชื่อของสมาคมการแพทย์แห่งประเทศจีนเช่นกัน

หากเป็นช่วงเวลาปกติ คนจากสมาคมการแพทย์แห่งประเทศจีนมาหาถึงที่ หวางซูเฟินคงจะต้อนรับอย่างอบอุ่นแน่นอน แต่วันนี้เธอไม่มีอารมณ์จริงๆ

“ต้องขออภัยท่านจริงๆ ซุปยาจีนเพื่อสุขภาพมีบางอย่างผิดปกติ ตอนนี้อยู่ระหว่างการตรวจสอบโดยสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา หากท่านต้องการทราบสูตร อย่างน้อยก็ต้องรอจนกว่าผลการตรวจสอบออกมา”

ใบหน้าของท่านหลิวมีความโกรธปรากฏออกมา และพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม“ก่อนที่ฉันจะมา ฉันไปที่บริษัทของคุณ และได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับเรื่องซุปยาจีนเพื่อสุขภาพ แต่ว่า ฉันเชื่อว่าซุปยาจีนเพื่อสุขภาพไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน!”

หวางซูเฟินประหลาดใจเล็กน้อย ไม่คาดคิดว่าชายชราที่อยู่ตรงหน้าเธอจะเชื่อใจซุปยาจีนเพื่อสุขภาพขนาดนี้

“ท่าน ขอบคุณมากสำหรับความไว้วางใจเรา แต่ความเชื่อใจของท่านเพียงอย่างเดียวมันไม่เพียงพอ หากคุณต้องการให้ซุปยาจีนเพื่อสุขภาพออกสู่ตลาดอีกครั้ง ต้องรอจนกว่าแผนกที่มีอำนาจตรวจสอบให้มันผ่านก่อน”

ท่านหลิวพูดอย่างสงสัย “ถ้าต้องการตรวจสอบส่วนผสมในซุปยาจีนเพื่อสุขภาพ กระบวนการคงจะง่ายมาก! ฉันได้ยินมาว่าไม่กี่วันก็มีคนไปสั่งปิดหอจื่อหยุนของพวกคุณ ตอนนี้ผลการตรวจสอบยังไม่ออกมาอีกหรือ?”

หวางซูเฟินดูหมดหนทาง และฉินหลันก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ท่านหลิวอาจไม่รู้ ว่าการตรวจสอบในครั้งนี้ อันที่จริงมีคนสมรู้ร่วมคิด และสมรู้ร่วมคิดที่จะใส่ร้ายบริษัทตงหวางกรุ๊ปของเรา!”

หวางซูเฟินพูดเสียงเบาๆ “ฉินหลัน อย่าพูดเรื่องไร้สาระ!”

ฉินหลันกัดริมฝีปากแน่น และดูไม่พอใจ แต่ไม่ได้พูดต่อ

ท่านหลิวพยักหน้าทันที “ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้!”

หวางซูเฟินพูดว่าว่า “ท่าน ต้องขอโทษจริงๆ ฉันเกรงว่าจะทำตามคำขอของคุณไม่ได้ พวกเรายังมีธุระ ขอตัวก่อน!”

“ช้าก่อน!” ท่านหลิวพูดขึ้นทันใด “ท่านประธานหวาง คุณอย่าพึ่งรีบร้อนจากไป คุณไปเป็นเพื่อนฉันเพื่อไปพบผู้รับผิดชอบที่นี่ ผมอยากถามต่อหน้าเขาว่าซุปยาจีนเพื่อสุขภาพทำไมถึงไม่ผ่าน?”

“ไม่ขอปิดบังท่าน เมื่อสักครู่พวกเราไปถามมาแล้ว และทะเลาะกันด้วย ต่อให้คุณไปถาม ผลลัพธ์ก็ยังเหมือนเดิม” หวางซูเฟินทนไม่ได้ที่จะปล่อยให้คนอย่างเจิ้งหยาง ทำใจชายชราท่านนี้เสียใจ

ท่านหลิวยิ้มและพูดว่า “ก็ไม่แน่ ท่านประธานหวางโปรดนำทาง!”

หวางซูเฟินมองไปที่ท่านหลิว รู้สึกจนปัญญา “ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปเป็นเพื่อนท่าน!”

สำนักงานของเจิ้งหยาง มองไปที่หวางซูเฟินที่ย้อนกลับมาอีกครั้ง และข้างหลังยังมีท่านหลิวและหลาน เจิ้งหยางยิ้มเยาะเย้ย “โอ้ ท่านประธานหวาง ในเวลาอันรวดเร็วก็หาผู้ช่วยมาได้! ไม่ทราบว่าทั้งสองท่านนี้สูงส่งมาจากไหน?”

หวางซูเฟินพูดอย่างเย็นชา “ชายชราท่านนี้เป็นคนในสมาคมการแพทย์แห่งประเทศจีน มันไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเรา ฉันบังเอิญเจอที่ห้องโถงชั้นหนึ่ง เขาต้องการพบคุณ ฉันรับผิดชอบพามา แค่นั้นเอง!”

ท่านหลิวมองไปที่เจิ้งหยาง ด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม

เพื่อวงการแพทย์แห่งประเทศจีน ลำบากมาทั้งชีวิต ถึงแม้ว่าเขาจะเคยได้ยินเรื่องคนที่มีแต่ตำแหน่งแต่ไม่ยอมทำอะไร แต่เขาไม่เคยเห็นกับตาตัวเองมาก่อน

เขาหวังว่าคนที่น่ารังเกียจเหล่านั้น จะมีอยู่แค่ในข่าวลือเท่านั้น ในชีวิตประจำวันมันไม่มีจริง

แม้ว่าจะเคยได้ยินเกี่ยวกับวิกฤตของบริษัทตงหวางกรุ๊ป ท่านหลิวก็ยังบอกตัวเองอยู่เสมอว่า นี่เป็นเพียงการตรวจสอบแบบปกติ และไม่มีแผนการสมรู้ร่วมคิดใดๆ