จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 50

บทที่ 49 วิชานึ่งกระดูก

เย็นวันนั้น โจวชิงเหอก็หาช่างไม้ที่ฝีมือไม่เลวมาสองสามคน

หลินหยุนวาดแบบออกมา ให้ช่างไม้เหล่านั้นทำงานข้ามคืน

เช้าวันที่สอง อุปกรณ์ที่หลินหยุนต้องการถูกทำออกมาแล้ว

โรงพยาบาลประชาชนในเมืองหลินโจว มุมหนึ่งในลานจอดรถ

เดิมทีสามารถจอดรถได้ห้าคัน ได้ถูกกั้นออกมา ตรงกลางได้เตาขนาดใหญ่เอาไว้ ในเตากำลังเผาไหม้ด้วยไม้ที่หามาเป็นพิเศษ

บนเตา ยังได้วางกระทะขนาดใหญ่เอาไว้ น้ำที่อยู่ข้างในกำลังเดือด

บนกระทะ ไม่ใช่ลังที่นึ่งซาลาเปา แต่เป็นลังไผ่สานรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มองจากสีของไม้ไผ่ น่าจะทำขึ้นมาใหม่

นอกเขตที่กั้น มุมดูด้วยผู้คนที่อยากรู้อยากเห็น มีผู้ป่วย และก็มีพยาบาล

แถวที่ยืนอยู่ด้านหน้าสุด เป็นคุณหมอที่ถูกเชิญมาร่วมหารือกันเมื่อวาน

หลินหยุนกับโจวชิงเหอยังมีหวางหยวนเผยยืนอยู่ด้านในสุด หยางหยิงสวมหมวกและแว่นตาดำ ยืนอยู่ข้างกายหลินหยุน

ข้างในลังไม้ไผ่สาน มีแม่ของหยางหยิงนอนอยู่

ในสมัยโบราณ มีการลงโทษชนิดหนึ่งเรียกว่าการนึ่ง เป็นอะไรที่โหดร้ายมาก

แต่ว่า การลงโทษแบบนี้เมื่อถูกถ่ายทอดมายังมือของแพทย์ ก็กลายเป็นวิธีการรักษาชนิดหนึ่ง เรียกว่าวิชานึ่งกระดูก

หลินหยุนได้นำสมุนไพรโยนลงไปในกระทะ ผู้ป่วยนอนอยู่ในรังไผ่สาน อาศัยไฟในการค่อยๆนึ่ง สมุนไพรที่อบอยู่ได้ค่อยๆกระจายออกมาในรังไผ่สาน ให้ยาค่อยๆเข้าสู่ร่างกายของผู้ป่วย เข้าไปถึงในไขกระดูก

วิธีแบบนี้อันตรายมาก ประเด็นสำคัญคือต้องควบคุมไฟอย่างเข้มงวด อีกอย่างยังต้องมีคนเฝ้าระวังอยู่ข้างๆ เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้น ต้องรีบดับไฟแล้วเพิ่มน้ำเย็น

“เขาจะทำอะไรกันแน่?” ผู้เชี่ยวชาญหม่าไม่ค่อยเข้าใจ ดูไม่ออกว่าหลินหยุนกำลังคิดจะทำอะไร

จริงๆแล้วไม่มีคนเข้าใจเลย แม้กระทั่งหมอแพทย์แผนจีนอย่างเชี่ยเจี้ยนโก๋ยังไม่เข้าใจ เขาไม่เคยได้ยินวิธีการรักษาแบบนี้มาก่อน

“เขาจะนึ่งคนเหรอ? ผู้อำนวยการโจว ทำไมคุณไม่ขัดขวางเขา!” มีหมอพูดด้วยความตื่นตระหนก

โจวชิงเหอไม่ออกเสีย วิชาการนึ่งกระดูกนี้หลินหยุนได้อธิบายให้เขาและหยางหยิงเป็นการส่วนตัว เขาคิดว่าสามารถทำได้

อีกอย่างสถานการณ์ของผู้ป่วย หยินชี่เข้ามาสะสมในกระดูกหลายปี ยาและการผ่าตัดทั่วไปไม่สามารถรักษาได้

แต่ว่า หลักการนึ่งกระดูกวิธีนี้เหมือนกับการที่หยินชี่เข้าสู่ร่างกาย สิ่งที่เฉพาะเจาะจงคือยานั้นค่อยๆเข้าไปในร่างกายของผู้ป่วย เพื่อไปขับไล่หยินชี่ที่อยู่ภายในของผู้ป่วย

ตามหลักการแล้วสามารถทำได้ แต่จะสามารถรักษาผู้ป่วยหายหรือไม่ ก็ต้องดูผลการรักษาอีกที

ในสถานที่นอกจากโจวชิงเหอและหยางหยิงแล้ว ใครก็ไม่เข้าใจว่าหลินหยุนนั้นกำลังทำอะไร

พวกเขาเพิ่งจะมาถึงโรงพยาบาล ก็ถูกโจวชิงเหอลากตัวมาดูหลินหยุนนึ่งคน เวลานี้ในใจของคนส่วนใหญ่นอกจากจะตกใจแล้วก็คือตกใจ

“นี่มันเรื่องบ้าๆอะไร? เอาคนเป็นๆนึ่งในลัง ฉันที่มีอายุมาถึงปูนนี้ยังไม่เคยได้ยินวิธีการรักษาแบบนี้มาก่อนเลย!”

“ฉันดูแล้วเขาเหมือนกับพวกสิบแปดมงกุฎที่สร้างที่ความเสียหาย อันนี้ไม่ใช่การรักษา แต่เป็นการฆ่าตรากรรมมากกว่า!”

“ท่านหวาง รีบสั่งให้เขาหยุดเลย เขาอาจจะทำให้คนตายได้!”

หวางหยวนเผยก็มองหลินหยุนอย่างสงสัย เมื่อเห็นสีหน้าที่เรียบเฉยของหลินหยุน เขาอายที่จะถามข้อสงสัยที่เขามี

ทำได้เพียงหันไปถามโจวชิงเหอ: “ผู้อำนวยการโจว วิธีนี้ทำได้จริงเหรอ?”

โจวชิงเหอพยักหน้ากล่าว: “หมอเทพหลินได้อธิบายการนึ่งกระดูกนี้ให้กับผมและคุณหยางก่อนแล้ว พวกเราต่างรู้สึกว่าสามารถทำได้!”

หวางหยวนเผยถามอย่างสงสัย: “คุณเรียกมันว่าวิชานึ่งกระดูก? ชื่อนี้ช่างแปลกใหม่นัก ผมเพิ่งจะได้ยินครั้งแรก”

โจวชิงเหอมองหลินหยุน ใบหน้าปรากฏด้วยความรู้สึกที่บูชา: “หมอเทพหลินต้องเป็นทายาทของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ซ่อนตัวอยู่ในโลก อายุน้อยก็รู้ทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ ผมนับถือมากจริงๆ!”