เถียนชุ่ยชุ่ยกับจางเหมิง เห็นหลินหยุนถูกจ้าวซูเหานำตัวไป แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้จักว่าจ้าวซูเหาเป็นใคร แต่ก็ทราบสถานะของจ้าวซูเหาจากที่คนอื่นพูดกัน
จางเหมิงพูดขึ้นด้วยความตกตะลึง: “โอ้วพระเจ้า! ” ผู้จัดการใหญ่หัวหยา กรุ๊ปเป็นคนนำตัว หลินหยุนไปด้วยตนเอง!
“ต่อให้หลินหยุนเป็นถึงปรมาจารย์ แต่คราวนี้คงจะพบกับความยุ่งยากลำบากเข้าให้แล้ว? ”
จากที่พวกเขารับทราบ แม้ว่าปรมาจารย์หลินจะเป็นที่เคารพยกย่องในหลิงหนาน แต่ในวงการบันเทิงแล้วไม่แน่ใจว่าจะมีคนเคารพให้เกียรติเขาหรือไม่
เถียนชุ่ยชุ่ยพูดอย่างจริงจังว่า: “คาดว่าผู้จัดการจ้าวแห่งหัวหยา กรุ๊ปคงไม่ต้องการที่จะเห็นการทะเลาะกันเองภายในของบริษัทหวนตี้ที่ใกล้จะถูกเข้าซื้อกิจการ ดังนั้นจึงได้ออกมาแก้ไขปัญหาของหลินหยุนด้วยตนเอง”
“ที่หลิงหนานเขาโอ้อวดหยิ่งผยองมาโดยตลอดจนเคยชินแล้ว แต่คราวนี้คาดว่าคงจะสะดุดพบเจอกับปัญญา”
หูเกอที่นั่งอยู่ในแถวแรก ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย: “ผู้จัดการจ้าวแห่งหัวหยา กรุ๊ปนำตัวไอ้หนุ่มน้อยนั่นไปด้วยตนเอง จะเป็นการทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่หรือไม่? ”
โห้เจี้ยนหวานั่งไขว่ห้าง ปรับเปลี่ยนอิริยาบถให้สบายตัวขึ้นแล้วพิงไปยังพนักเก้าอี้ และพูดขึ้นแบบไม่สนใจใยดี: “จะไปสนใจอะไรเขา? อย่างมากก็แค่ถูกขับไล่ออกไป จากระดับสถานะและความเป็นมืออาชีพของผู้จัดการจ้าวแล้ว คงจะไม่ทำความยุ่งยากลำบากให้กับไอ้หนุ่มน้อยนั่นอย่างแน่นอน”
หูเกอคิดไปคิดมา แล้วก็พยักหน้า: “นายพูดได้ถูกต้อง ข้าก็แค่กลัวว่าเฉิงเฉินเป็นกังวล หรือจะไปปลอบใจเธอสักหน่อย? ”
“ไม่มีความจำเป็นหรอก อีกทั้งถ้าหากตอนนี้นายปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเฉิงเฉินแล้ว คงจะถูกดุด่าอย่างแน่นอน”
“ก็คงจะใช่ อย่างนั้นพวกเราก็รอดูสถานการณ์กันต่อไปแล้วกัน! ”
ที่นั่งแขกวีไอพี เฉิงต๋ากับหยวนเบียวและพวกผู้มีอิทธิพลอำนาจ ก็รู้สึกไม่เข้าใจกับการที่จ้าวซูเหาออกหน้านำตัวหลินหยุนไปเช่นกัน
จากระดับสถานะของพวกเขาแล้ว ความเข้าใจในการเป็นผู้จัดการมืออาชีพอย่างจ้าวซูเหานั้น มีมากกว่าคนที่อยู่ในสถานที่แห่งนี้
พูดกันถึงเรื่องลักษณะนี้แล้ว จ้าวซูเหาไม่จำเป็นที่จะต้องออกหน้า ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะจัดการหลินหยุนด้วยตนเองเลย
“ผู้จัดการจ้าวคนนี้ดูเหมือนว่าคงเข้ามายุ่งเกี่ยวมากเกินไปหน่อยแล้ว! ” เฉิงต๋ากล่าว
หยวนเบียวแสดงท่าทางเห็นด้วย: “ใช่มากเกินไปหน่อย แต่ว่าไอ้หนุ่มน้อยนั่นถูกผู้จัดการจ้าวนำตัวไป คราวนี้ก็คงจะต้องยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว”
“ใช่สิ ผู้จัดการใหญ่หัวหยา กรุ๊ปออกหน้าด้วยตนเอง นอกเสียจากว่าเจ้านายลึกลับคนนั้นของหัวหยา กรุ๊ปเป็นผู้ออกหน้าเองแล้ว มิเช่นนั้นต่อให้พวกเราทั้งสามคนออกหน้าเพื่อพูดขอร้อง บางทีผู้จัดการจ้าวก็อาจจะไม่ให้เกียรติกับพวกเราก็เป็นได้” จางเจียหยูกล่าว
หลังจากที่หลินหยุนถูกนำตัวไป เติ้งเจียหลุนก็ยิ่งกำเริบเสิบสานมากขึ้น โดยมองไปที่อีหลิง พร้อมกับเผยแววตาที่คุกคามก้าวร้าว
“คุณอีหลิง ตอนนี้คุณลองมองให้ชัดเจนนะว่า ใครถึงจะเป็นผู้ชายที่สามารถให้คุณพึ่งพาได้กันแน่! ”
อีหลิงจ้องมองไปที่เติ้งเจียหลุนอย่างเย็นชา ตะโกนพูดด้วยความโมโหว่า: “นายอย่าได้มากระหยิ่มยิ้มย่องไปหน่อยเลย หลินหยุนไม่มีทางที่จะพ่ายแพ้ได้อย่างง่ายดายหรอก! ”
เติ้งเจียหลุนยิ้มอย่างเย็นชาและพูดขึ้นว่า: “ผู้จัดการใหญ่หัวหยา กรุ๊ปออกหน้าด้วยตนเอง ถ้าหากเขาไม่ลงมือ เขาก็คงจะต้องถูกขับไล่ออกไปจากที่นี่! ”
“เขาไม่ใช่ปรมาจารย์หลินหรอกเหรอ? เขาเก่งกาจมากไม่ใช่หรือ? ให้เขาลงมือสิ! ”
“ถ้าเขากล้าที่จะลงมือ ข้าเองก็จะเรียกระดมกองทัพมาล้อมเขาเอาไว้! ”
อีหลิงมองไปที่เติ้งเจียหลุนด้วยความโกรธ: “เลวทรามต่ำช้า! ”
ด้านหลังเวที ที่ห้องพักผ่อน
จ้าวซูเหาพาทีมงานฝ่ายบริหารทั้งหมด มายืนอยู่ด้านหน้าของหลินหยุน พร้อมด้วยสีหน้าท่าทางที่เคารพ
“คุณหลิน ที่ข้าล่วงละเมิดเข้ามาแทรกแซง หวังว่าคงจะไม่ส่งผลกระทบที่ไม่ดีต่อท่าน! ”
หลินหยุนพูดว่า: “คุณมาได้ถูกจังหวะพอดี”
จ้าวซูเหาพูดกับพวกคนที่อยู่ด้านหลังของตนว่า: “ทุกคนท่านนี้คือนายจ้างของพวกเรา คุณหลิน! ”
ทุกคนตะโกนอย่างพร้อมเพรียงกัน: “สวัสดีเจ้านาย! ”
“ทุกคนเหนื่อยลำบากกันแล้ว” หลินหยุนพูดขึ้น
จ้าวซูเหาพูดว่า: “คุณหลิน หลังจากนี้การควบรวมกิจการก็จะเริ่มต้นขึ้น ในเมื่อท่านมาถึงที่นี่แล้ว อย่างนั้นก็เชิญท่านเป็นผู้ควบคุมการดำเนินการ! ”
หลินหยุนส่ายศีรษะ: “พวกคุณรับผิดชอบไปเลยทั้งหมด ไม่ต้องมาสนใจฉัน ที่ฉันมาที่นี่ มีเรื่องอย่างอื่นที่ต้องจัดการ”
จ้าวซูเหาก็ไม่ปฏิเสธ: “รับทราบ ขอบคุณที่คุณหลินให้ความเชื่อมั่น แต่ว่าในเมื่อคุณหลินมาถึงแล้วทั้งที อย่างน้อยก็ควรที่จะแสดงตัวต่อหน้าผู้คนสักครั้งหนึ่ง! ”
“เพื่อให้ทุกคนได้รับรู้รับทราบว่าเจ้านายที่แท้จริงของหัวหยา กรุ๊ปคือใคร! ” จ้าวซูเหาพูดจบ ก็มองไปที่หลินหยุนพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย
หลินหยุนเข้าใจได้ถึงความหมายที่แฝงอยู่ในรอยยิ้มนั้น จ้าวซูเหาคิดที่จะให้หลินหยุนแสดงสถานะตัวตนที่แท้จริงออกมา เพื่อจะได้เป็นการหักหน้าอย่างรุนแรงต่อพวกเติ้งเจียหลุนเหล่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...