จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 538

ยิ่งตงไหลคิ้วขมวด อาจารย์ฉีคนนี้ เห็นชัดๆว่าพอได้ยินข่าวที่กองกำลังพิเศษมังกรฟ้าหาอาจารย์คนใหม่ได้แล้ว จึงจงใจกลับมาหาเรื่อง

ต่อให้เขาไม่อยากรับหน้าที่เป็นอาจารย์บู๊ของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้าแล้ว แต่ ก็ไม่ยอมให้คนอื่นมารับหน้าที่นี้แทน

คนแบบนี้ ก็เป็นแค่พวกขี้แพ้ที่ไม่ยอมให้คนอื่นได้ดิบได้ดี

ยิ่งตงไหลพูดว่า “อาจารย์ฉี ถ้าเกิดคุณต้องการคำอธิบาย ก็ไปหาเบื้องบนของข้าเถอะ หรือไม่ก็ไปหาคนที่เชิญคุณมาในตอนนั้น!”

“อาจารย์หลินเป็นคนที่เบื้องบนส่งมาเป็นอาจารย์บู๊ของพวกเรา มันก็ดูสมเหตุสมผลดี ถ้าเกิดคุณต้องการโต้แย้ง ก็ไปโต้แย้งกับเบื้องบนของข้าดีกว่า!”

ฉีเฉิงคุนมองไปยังหลินหยุน ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงดูถูกว่า “เด็กที่ยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมแบบนี้ ก็มีสิทธิ์ที่จะมาแย่งตำแหน่งของข้างั้นเหรอ? เจ้ามีสิทธิ์อะไร!”

“อาจารย์ฉี อาจารย์หลินเป็นคนที่เบื้องบนเชิญมาด้วยตัวเอง มีตำแหน่งเดียวกับคุณ คุณไม่มีสิทธิ์ทำตัวไร้มารยาทกับเขา” ยิ่งตงไหลพูดด้วยเสียงจริงจัง

ฉีเฉิงคุนไม่สนใจคำเตือนของยิ่งตงไหลแม้แต่น้อย จ้องมองหลินหยุนด้วยสายตาเย็นชา “เจ้าเด็กเมื่อวานซืน เจ้าหูหนวกรึไง? ไม่ได้ยินที่ข้าพูดหรือไง หรือว่าแกล้งทำเป็นคนหูหนวก แล้วทำตัวเป็นเต่าหัวหด!”

จะมากเกินไปแล้ว!

เหล่ากองกำลังพิเศษมังกรฟ้า ต่างก็จ้องมองฉีเฉิงคุนด้วยใบหน้าโกรธแค้น

“อาจารย์หลิน คุณสั่งสอนเขาสักหน่อยเถอะ ทำให้เขาไม่กล้าดูถูกท่านอีก!” หลิวจื่อเทาพูดด้วยสีหน้าโมโห

“ใช่แล้ว อาจารย์หลิน ท่านแสดงฝีมือให้เขาชมสักหน่อยเถอะ ให้เจ้าคนเย่อหยิ่งคนนี้ เจอของจริงสักบ้าง!” โหวผิ่นเหยียนเองก็พูดขึ้นมา

“ใช่แล้วอาจารย์หลิน ท่านสั่งสอนเขาสักหน่อยเถอะ!”

หลินหยุนหันไปมองฉีเฉิงคุนที่กำลังทำหน้าหยิ่งยโส มองเขาราวกับเป็นตัวตลกคนหนึ่ง “งั้นเจ้าว่า แบบไหนถึงมีสิทธิ์เป็นอาจารย์บู๊ของพวกเขา?”

ฉีเฉิงคุนยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “ยังต้องถามอีกเหรอ? แน่นอนว่าต้องวัดกันด้วยกำปั้น ใครแข็งแกร่งก็มีสิทธิ์!”

หลินหยุนจ้องมองเขา แล้วพูดด้วยเสียงเรียบๆว่า “เจ้าต้องการวัดกำปั้นกับข้างั้นเหรอ?”

ฉีเฉิงคุนยิ้มด้วยใบหน้าเย็นชา “กลัวว่าเจ้าจะไม่กล้า!”

ทันใดนั้น หลินหยุนก็ขยับร่างด้วยความเร็วสูง ซัดหมัดใส่ฉีเฉิงคุน

ฉีเฉิงคุนตกใจจนไม่ทันได้ตั้งตัว โดนหมัดของหลินหยุนซัดปลิวออกไป ก้นกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง

แน่นอนว่า หมัดนี้ของหลินหยุนใช้แรงไปแค่สามส่วน ไม่งั้น ฉีเฉิงคุนคงตายไปแล้ว

“ดี!”

เหล่ากองกำลังพิเศษมังกรฟ้าต่างก็ร้องออกมาด้วยความดีใจ

“อาจารย์หลินเก่งเกินไปแล้ว! แค่หมัดเดียวก็ล้มเจ้าคนแซ่ฉีได้แล้ว ดูซิว่าเขายังมีหน้ามาทำตัวโอ้อวดต่อหน้าอาจารย์หลินอีกไหม!”

“สะใจจริงโว๊ย อาจารย์หลินแข็งแกร่งมากจริงๆ!”

หน้าของฉีเฉิงคุนเต็มไปด้วยความอับอาย และในเวลาเดียวกัน สายตาที่จ้องมองหลินหยุน ก็เผยความตกใจออกมา

“เป็นไปได้ยังไง! เจ้าเด็กนี้เพิ่งจะยี่สิบต้นๆ ทำไมถึงมีความแข็งแกร่งขนาดนี้!”

“ไม่ ข้าไม่เชื่อ! จะบอกว่า เขาไปถึงขั้นสูงสุดในช่วงอายุยี่สิบงั้นเหรอ?”

ฉีเฉิงคุนลุกขึ้นมา จ้องมองหลินหยุนด้วยใบหน้ามืดมน แล้วตะโกนเสียงดังว่า “ข้ายังไม่แพ้! เจ้าลอบโจมตีข้า เมื่อกี้ไม่นับ ตอนนี้ ข้าจะสู้กับเจ้าอย่างจริงจัง ใครที่เป็นฝ่ายแพ้ ก็ไสหัวออกไปจากนี้!”

“ตามใจเจ้า!” หลินหยุนพูดด้วยเสียงเรียบๆ

“เจ้าหนุ่ม รับไปซะ!” ฉีเฉิงคุนตะโกนเสียงดัง กระโดดขึ้นไปอย่างรวดเร็ว แล้วปล่อยหมัดซัดใส่หลินหยุน

หลินหยุนยืนอยู่ที่เดิม เอามือไขว้หลัง จ้องมองฉีเฉิงคุนอยู่เงียบๆ

“อาจารย์หลิน หลบเร็ว!” หลิวจื่อเทาตะโกนออกมาด้วยความเป็นห่วง

ยิ่งตงไหลเองก็ทำหน้าเป็นห่วง อาจารย์ฉีเองก็มีความแข็งแกร่งอยู่ในแดนปรมาจารย์ หลินหยุนประมาทขนาดนี้ จะดีจริงๆเหรอ?”

ตัวของฉีเฉิงคุนลอยอยู่กลางอากาศ จ้องมองหลินหยุนที่ไม่ขยับเขยื้อน ใบหน้าเผยความดีใจออกมา “เจ้าเด็กคนนี้ หยิ่งผยองซักจริง เขาคิดจะรับหมัดของข้าตรงๆงั้นเหรอ?”

ฉีเฉิงคุนตะโกนเสียงดัง “ตายไปซะ!”

มือของฉีเฉิงคุน เพิ่มพลังมากยิ่งกว่าเดิม ต้องการจะสังหารหลินหยุนด้วยการโจมตีเดียว

พอรอจนถึงตอนที่การโจมตีของฉีเฉิงคุนเข้าใกล้หลิยหยุน หลินหยุนถึงสะบัดมือเบาๆ

ผัวะ!

ฉีเฉิงคุนรู้สึกว่ามีพลังที่ยิ่งใหญ่ ที่ราวกับไม่มีที่สิ้นสุดกระแทกเข้ามา เขาก็เหมือนกับเรือเล็กที่ลอยอยู่กลางทะเล ที่กำลังเผชิญกับคลื่นทะเลยักษ์

ไม่สามารถโต้ตอบได้แม้แต่น้อย โดนคลื่นทะเลซัดจนเรือคว่ำอยู่กลางทะเล

ฉีเฉิงคุนกระอักเลือดออกมา ปลิวออกไป ชีพจรภายในปั่นป่วนไปหมด จนแทบจะสลบอยู่แล้ว