จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 570

หลังจากที่พีธีกรประกาศการเริ่มต้น หูเหวยซินผู้มีอิทธิิพลใหญ่ในเจียงเป่ย ทันใดนั้นก็ลุกขึ้นยืน และมองไปที่อีหยุ่นด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา “อีหยุ่น เรื่องในเมืองเวินก่าง พวกเราควรต้องแก้ไข”

เมืองเวินก่าง ตั้งอยู่ระหว่างเจียงหนานและเจียงเป่ย เดิมที เป็นของเจียงหนาน แต่เมื่อสิบปีก่อนถูกแบ่งแยก ก็ถูกแบ่งไปอยู่ในเขตเจียงเป่ย

ดังนั้น เจียงเป่ยจึงขอตระกูลอีถอนอำนาจออกจากเมืองเวินก่าง เพื่อมอบให้เจียงเป่ยเป็นผู้ครอบครองอำนาจต่อไป

แต่ว่า ตระกูลอีดำเนินกิจการในเมืองเวินก่างมาเป็นเวลานานแล้ว ดังนั้นจึงไม่ยอมละทิ้ง ดังนั้นข้อพิพาทในเมืองเวินก่าง จึงเริ่มต้นจากสิ่งนี้

แม้แต่ อำนาจของเจียงหนานและเจียงเป่ย จากการแย่งชิงเมืองเวินก่าง ก็กลายเป็นที่รู้จักกันทั่วหน้า

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เมืองเวินก่างถูกตระกูลอีควบคุมมาตลอด และเจียงเป่ยก็อยากได้มานานแล้ว

อีหยุ่นคาดเดาไว้แล้ว ในงานสี่วีรบุรุษครั้งนี้ ตระกูลหูต้องกระตุ้นความขัดแย้งระหว่างเวินก่างอีกครั้ง

“โอเค!” อีหยุ่นก็ไม่เกรงใจ และตอบตกลงโดยตรง

อีหยุนหันไปมองลุงฉินที่ยืนอยู่ข้างๆ “ลุงฉิน ลำบากคุณจริงๆ”

“คุณอีไม่ต้องเกรงใจ”

หลังจากพูดเสร็จ ลุงฉินก็กระโดดขึ้น และยืนบนสังเวียนอย่างมั่นคง

หัวโล้นหูเหวยซินยิ้มอย่างเคร่งขรึม มองไปที่หูเฟยลูกชายของเขา ยิ้มอย่างชื่นชม “นายพูดถูก อีหยุ่นคนนี้ ตามที่คาดไว้ได้ให้ลุงฉินเป็นคนสู้ก่อน!”

“คราวนี้ เมืองเวินก่างเป็นของพวกเราแล้ว!”

“คุณอู่ รบกวนแล้วล่ะ!” หูเหวยซินมองชายชราที่นั่งข้างหลังเขา และพูดอย่างเคารพ

คุณอู่คนนั้น สวมชุดคลุมสีขาว ไว้ผมยาว และไม่ได้มัดผม พาดไว้ด้านหลังศีรษะของเขาโดยตรง ยิ่งไปกว่านั้น ผิวของเขาขาวมาก การเคลื่อนไหวและบุคลิกของเขาก็ดูเป็นผู้หญิงมาก เหมือนกับเป็นผู้หญิง

“พูดง่ายๆ อย่าลืมข้อตกลงของพวกเรา” เสียงของคุณอู่ เหมือนกงกงในวังสมัยก่อน ทำให้ผู้คนที่ได้ยินอดไม่ได้ที่จะขนลุก

หูเหวยซินต้องฝืนใจยิ้มและพูดว่า “คุณอู่วางใจได้ สิ่งที่สัญญาไว้กับคุณ จะทำให้ดีที่สุด”

“โอเค” คุณอู่พอใจมาก และกระโดดขึ้น เหมือนผีเสื้อ ล่องลงต่อหน้าลุงฉินเบาๆ

“ขอเสียมารยาท!” ลุงฉินใช้มือประกบกันเพื่อคำนับคุณอู่

“หึหึ……” คุณอู่ยกมุมปากยิ้ม และร่างของเขาก็หายไปในทันที และทำท่ามือเป็นดรรชนีกระบี่ ชี้ไปที่ขมับลุงฉินโดยตรง

“ไม่ต้องไร้สาระมาก ต่อสู้กันเลย” บนสังเวียน เสียงที่เย็นชาและเย่อหยิ่งของคุณอู่ดังขึ้น

ลุงฉินขมวดคิ้ว และรีบถอยหลัง

เฮ้อ!

ลุงฉินพ่นลมหายใจออก และใช้หมัดโต้ตอบปลายดาบของคุณอู่

ตูม!

ทันใดนั้นทั้งสองแยกจากกัน แต่ว่า ลุงฉินรู้สึกว่าแขนข้างหนึ่งชาเล็กน้อย และชี่แท้ที่เย็นๆ ออกมาจากแขนของเขาแล้ววิ่งขึ้นไปตามแขนเรื่อยๆ

“ชี่แท้ที่โหดเหี้ยมมาก!”

ลุงฉินตกใจ แต่ใบหน้ายังคงนิ่งเฉย แอบวนชี่แท้ในร่างกายของเขา พยายามขับชี่แท้ที่เย็นหนาวออกจากร่างกาย

เพียงแต่ว่า เห็นได้ชัดว่าคุณอู่ไม่ให้โอกาสเขา

“หึหึ……” คุณอู่หัวเราะเยาะ เคลื่อนไหวร่างกาย แล้วต่อยมาทางลุงฉิน

เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นผู้ชายร่างใหญ่ แต่ร่างของคุณอู่ เหมือนผีเสื้อ ทำให้คนสับสนและประหลาดใจ

ลุงฉินไม่สนใจอะไรพยายามขับชี่หนาวเย็นแท้ออกจากร่างกายของเขาและรีบต้านรับ

อีหยุ่นรู้สึกกังวลเล็กน้อย มองไปที่หลินหยุน และถามว่า “ครั้งนี้คนที่หูเหวยซินเชิญมา ไม่ธรรมดาจริงๆ! คุณหลิน คุณคิดว่าลุงฉินจะสามารถชนะได้หรือไม่?”

หลินหยุนส่ายหัว “ไม่เกินสามกระบวนท่า ก็จะพ่ายแพ้”

“นี่……” อีหยุ่นนประหลาดใจ

ความแข็งแกร่งของลุงฉิน คือพรสวรรค์สูงสุด!

คนๆนี้ทำไมร้ายกาจได้เช่นนี้!

ปรมาจารย์ป๋ายเห้อที่อยู่ด้านข้างยิ้มเยาะเย้ย “ไอ้หนุ่ม ขี้โม้โดยไม่รู้จักความอายเลย ถ้าลุงฉินสามกระบวนท่ายังไม่แพ้ แล้วนายจะทำยังไง?”

หลินหยุนไม่อยากสนใจเขา