จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 67

บทที่ 66 หกนิ้วแวะมาเยี่ยม

Upper Island Cafe

หลินหยุนนั่งข้างๆหน้าต่างบนชั้นสอง มองอู๋กั๋วส้วงที่อยู่ตรงข้ามอย่างเงียบๆ และถามเบาๆ “คุณหาผมเจอได้อย่างไร?”

อู๋กั๋วส้วง หรือที่รู้จักกันในนามเทพพนันหกนิ้ว ครั้งที่แล้วหลินหยุนได้แสดงพลังของเขาในบ่อนคาสิโน เอาชนะหลี่เหยนกับเว่ยเทียนหมิงและคนอื่นๆ อู๋กั๋วส้วงเห็นพอดี

อู๋กั๋วส้วงต้องการผูกมิตร แต่ว่า หลินหยุนปฏิเสธอย่างไร้ความปราณี

อู๋กั๋วส้วงมองไปที่หลินหยุน และพูดด้วยรอยยิ้ม “ขอเพียงพยายามสอบถาม ก็สามารถหาที่อยู่อาศัยของคุณหลินได้ เพราะข้างหลังของผมยังมีผู้มีอิทธิพลในเว่ยเหอคอยหนุน คือท่านเส้!”

“คุณหาผมเพื่ออะไร?” หลินหยุนไม่ค่อยสนใจผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ เขาแค่อยากรู้ว่าเทพพนันเหล่านี้ใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อหาเขา ต้องการอะไรกันแน่?”

อู๋กั๋วส้วงรู้สึกได้ถึงความเบื่อหน่ายในน้ำเสียงของหลินหยุน และไม่กล้าที่จะอ้อมค้อม รีบพูดทันที “คืออย่างนี้คุณหลิน… …”

อันที่จริง เส้เทียนหัวผู้มีอิทธิพลในเว่ยเหอ ได้เดิมพันกับคุณชายอู๋ซวงหรือฉินอู๋ซวงแห่งฉินโจว เส้เทียนหัวกังวลว่าจะแพ้ ดังนั้นจึงให้อู๋กั๋วส้วงไปหาผู้ช่วย

“คุณก็เป็นเทพพนันหลิงหนานไม่ใช่เหรอ? ทำไมยังต้องไปหาคนอื่น?” หลินหยุนถามด้วยความแปลกใจ

อู๋กั๋วส้วงหน้าแดง และพูดอย่างเขินอาย “ไม่ขอปิดปังคุณหลิน ผมแพ้ไปแล้ว”

หลินหยุนเหลือบมองเล็กน้อย “ แม้แต่เทพพนันหลิงหนานยังแพ้ ดูเหมือนว่าทักษะการพนันของคุณชายอู่ซวงคนนี้คงร้ายกาจมาก”

อู๋กั๋วส้วงพูดว่า “ไม่ขอปิดปัง ท่านเส้ได้เชิญเทพพนันหวางสุ้นจากมณฑลเป่ยซิน เพื่อเตรียมเดิมพันครั้งใหญ่กับฉินอู๋ซวง แต่เพื่อกันเอาไว้ก่อน จึงหวังให้คุณหลินไปช่วยควบคุมอีกแรง!”

แต่เดิมหลินหยุนก็อยากไปดูๆเพื่อหาประสบการณ์ แต่เมื่อได้ยินว่าเส้เทียนหัวได้หาเทพพนันมาจากมณฑลเป่ยซิน หลินหยุนก็หัวเราะในใจ “กล้าเอาฉันไปเป็นตัวสำรองเหรอ!”

หลินหยุนหัวเราะเบาๆอย่างไม่แยแส “ไม่มีอารมณ์ คุณไปหาคนอื่นเถอะ!”

“ห้าล้าน!” อู๋กั๋วส้วงคิดไว้แล้วว่าหลินหยุนคงไม่ตกลงง่ายๆ และพูดพร้อมกับยื่นมือออกมา

“ขอเพียงให้หวางสุ้นชนะ คุณหลินไม่ต้องลงมือใดๆ ก็สามารถรับเงินรางวัลห้าล้าน”

“แน่นอน ถ้าต้องการให้คุณหลินลงมือ ก็จะได้รับค่าตอบแทนอีกต่างหาก!”

อู๋กั๋วส้วงคิดว่า คงไม่มีใครปฏิเสธเงื่อนไขนี้ได้ ไม่ต้องลงมือก็จะได้รับเงิน ดีขนาดนี้แล้วทำไมยังไม่รับ？

แต่ว่า หลินหยุนยังคงหัวเราะอย่างไม่แยแส “ไม่มีอารมณ์”

หลังจากพูดเสร็จ ก็ลุกขึ้นยืนและเตรียมตัวจากไป

อู๋กั๋วส้วงรู้สึกลำบากใจ นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ไม่คาดคิดว่าหลินหยุนจะปฏิเสธโชคลาภที่ได้มาอย่างง่ายดายเช่นนี้

“คุณหลินโปรดรอสักครู่!” เมื่อตั้งสติได้ อู๋กั๋วส้วงก็รีบลุกขึ้นและวิ่งไล่ตาม

“คุณหลินไม่จำเป็นต้องรีบปฏิเสธ นี่คือนามบัตรของผม หลังจากที่คุณหลินกลับไปแล้วก็คิดทบทวนดีๆ ถ้าคิดดีแล้ว ก็สามารถติดต่อผมได้ตลอดเวลา ค่าตอบแทนที่ผมตกลงไว้กับคุณหลินไม่มีการเปลี่ยนแปลงแน่นอน”

เมื่อเห็นท่าทางจริงจังของอู๋กั๋วส้วง เดิมทีหลินหยุนต้องการปฏิเสธ แต่ก็ยอมรับนามบัตรของเขา

“คุณหลินขอให้เดินทางปลอดภัย!” อู๋กั๋วส้วงพูดสุภาพมาก

หกโมงเย็น หลินหยุนกลับถึงบ้าน

ในระหว่างรับประทานอาหารค่ำ จู่ๆเซี่ยหยู่เวยก็พูดว่า “คุณพ่อ คุณแม่ พรุ่งนี้หนูไม่ไปคลินิกนะ เสี่ยวซีให้หนูไปดูการแข่งขันการเดิมพันกับเธอที่เมืองศตวรรษต้าฮัว ได้ยินมาว่าเส้เทียนหัวผู้มีอิทธิพลในเว่ยเหอและคุณชายอู๋ซวงในฉินโจวต่างก็มา”

โจวเฟินตาเหลือกใส่เซี่ยหยู่เวย และพูดว่า “เธอเป็นผู้หญิง ไปในสถานที่วุ่นวายแบบนั้นทำไม?” อยู่บ้านเป็นเพื่อนเสี่ยวหยุนดีกว่าไหม?”

เซี่ยเจี้ยนโก๋วางตะเกียบลง และพูดว่า “เป็นผู้หญิงแล้วทำไม ตอนนี้ผู้ชายและผู้หญิงเท่าเทียมกันแล้ว คุณควรละทิ้งความคิดสมัยโบราณเก่าๆแบบนั้น ฉันคิดว่าเป็นการดีที่จะไปพบเห็นสิ่งแปลกๆใหม่ๆ ไปเถอะ พ่อสนับสนุนลูก!”

โจวเฟินจ้องมองไปที่เซี่ยเจี้ยนโก๋และพูดว่า “ถ้าจะไปก็ได้ แต่ต้องให้เสี่ยวหยุนไปเป็นเพื่อน มิเช่นนั้นฉันไม่วางใจ”