ทะเลสาบเยว่หยาในตอนนี้ ถูกค่ายกลรวมพลังห้าธาตุพรสวรรค์ปกคลุม และหลินหยุนได้จัดเตรียมค่ายกลกระบี่ล้างผลาญห้าธาตุ บนพื้นฐานของค่ายกลรวมพลัง
ทั้งสองค่ายกลส่งเสริมซึ่งกันและกัน และร่วมกันทำให้จุดเด่นของทั้งสองเด่นชัดขึ้น สร้างโดยทะเลสาบเยว่หยาเหมือนถังเหล็ก
ผู้อาวุโสของสำนักอู๋อิ่งห้าคน ได้พาลูกศิษย์ชั้นยอดยี่สิบคนเดินเข้าค่ายกล
เมื่อกี้ ทุกคนไม่รู้ว่าที่นี่มีค่ายกลด้วย แล้วบุกเข้าไปตรงๆเลย สุดท้าย ผลที่ได้ก็คือการทำตัวไม่ถูก
ตอนนี้คนของสำนักอู๋อิ่งต่างเฝ้าระวัง และเดินเข้าไปในค่ายกลอย่างระมัดระวัง
ค่ายกลรวมพลังห้าธาตุพรสวรรค์ มีความสามารถหลอกลวงในตัว ซึ่งทำให้ผู้ที่เข้าค่ายกล หาทางไม่เจอ
แต่ว่าค่ายกลรวมพลังห้าธาตุพรสวรรค์ ไม่มีความสามารถในการโจมตี
ยิ่งไปกว่านั้น ขอบเขตของค่ายกลรวมพลังห้าธาตุพรสวรรค์นั้น กว้างกว่าขอบเขตของค่ายกลกระบี่ล้างผลาญห้าธาตุ ตอนนี้ผู้อาวุโสทั้งห้าพาลูกศิษย์ชั้นยอดเดินเข้าขอบเขตของค่ายกลรวมพลังห้าธาตุพรสวรรค์แล้ว
ผู้อาวุโสสามพูดอย่างสงสัย:"ปรมาจารย์หลินคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาจริงๆ ไม่เคยได้ยินค่ายกลนี้มาก่อนเลยจริงๆ"
"ตอนมองตรงนี้จากข้างนอก มันก็คือป่าธรรมดา แต่ว่าพอเข้ามาในนี้ จะมองเห็นข้างหน้าเพียงห้าเมตรเท่านั้น"
"ยิ่งไปกว่านั้น แยกทิศทางไม่ออกด้วยซ้ำ"
ตอนที่ผู้อาวุโสสี่เข้ามาเมื่อกี้นี้ก็ลำบากไม่น้อย ในขณะนี้ ก็ด่าอย่างโมโหว่า:"ของบ้าๆแบบนี้ ก็คงมีแต่คนชั่วอย่างปรมาจารย์หลินที่ทำออกมาได้!"
"เรามาดูว่า จะทำลายค่ายกลบ้าๆนี้ได้อย่างไรดีกว่า!"
ทุกคนคลำไปเดินข้างหน้าในค่ายกล ด้านนอก เย่ซื่อหมิงพาคนเฝ้าที่เหลือ รออย่างใจจดใจจ่อ
ซูเหลียงจื่อยืนอยู่บนยอดไม้ มองดูผู้คนของสำนักอู๋อิ่งด้วยใบหน้าที่จริงจัง
"ไม่รู้ว่าค่ายกลที่อาจารย์ทิ้งไว้ จะสามารถหยุดพวกเขาได้หรือไม่!"
ผู้อาวุโสทั้งห้าพาเหล่าลูกศิษย์ เข้าใกล้ขอบเขตค่ายกลกระบี่ล้างผลาญห้าธาตุแล้ว
ต้องพูดว่า ความรู้สึกของนักบู๊นั้น แข็งแกร่งกว่าคนธรรมดามาก
หากคนธรรมดาเข้าสู่ค่ายกลรวมพลังห้าธาตุพรสวรรค์ ก็หาทิศทางไม่เจอเลย หลังจากเดินวนหนึ่งรอบ ก็จะถูกส่งออกไป
และนักบู๊เหล่านี้ พยายามหาทางที่จะขึ้นไปบนภูเขาให้ได้
แต่ว่า พวกเขาไม่รู้ว่า สิ่งที่กำลังรอพวกเขาอยู่คืออะไร
ผู้อาวุโสสี่หัวเราะอย่างดูถูก:"ค่ายกลบ้านี้ก็ไม่เห็นจะมีประโยชน์อะไรเลย ก็แค่อาจจะทำให้คนธรรมดาสับสนได้ ตำแหน่งปัจจุบันที่เราอยู่ น่าจะใกล้ถึงครึ่งทางแล้วสินะ!"
ผู้อาวุโสสามพูดว่า:"บางที ตอนนี้ที่ปรมาจารย์หลินสร้างค่ายกลนี้ขึ้นมา ก็เพื่อป้องกันไม่ให้คนธรรมดาขึ้นไปบนภูเขา!"
"มันไม่มีประโยชน์ต่อเราแน่นอน"
ผู้อาวุโสสี่ทำเสียงฮึ:"ช่างมันสิ รีบทำลายค่ายกลบ้าๆนี้ซะ ให้เจ้าสำนักพาคนขึ้นมา ไปคิดบัญชีกับปรมาจารย์หลิน!"
ศิษย์คนหนึ่งที่เดินอยู่ข้างหน้าสุด เท้าข้างหนึ่งก้าวเข้าไปในขอบเขตของค่ายกลกระบี่ล้างผลาญห้าธาตุ
ทันใดนั้น ทุกคนรู้สึกถึงกลิ่นอายที่อันตราย
ราวกับยักษ์ที่หลับใหลอยู่ จู่ๆก็ตื่นขึ้นมา
ผู้อาวุโสรองพูดด้วยสีหน้าจริงจัง:"ระวังตัวไว้นะ ทุกคน ข้ารู้สึกว่าจะมีอันตรายรออยู่ข้างหน้า!"
"ข้าก็รู้สึกได้เช่นกัน ทุกคนระวังกันหน่อย!"ผู้อาวุโสสามตะโกน
เหล่าลูกศิษย์ที่อยู่ข้างหน้า แต่ละคนตั้งสมาธิระแวดระวัง รวมตัวกันเป็นวงกลม และเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างช้าๆ
ทันใดนั้น ยอดภูเขาขนาดใหญ่ห้ายอด ก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ มีไฟไฟฟ้าพันกัน ราวกับงูเต้นรำอย่างบ้าคลั่ง
ชั่วขณะหนึ่ง มีจุดสีดำเล็กๆมากมายปรากฏขึ้นกลางอากาศ
นั่นคือกระบี่ยาว มีกระบี่กว่าหลายหมื่นเล่ม
"นั่นคืออะไร!" ผู้อาวุโสสามตกใจ
"แย่แล้ว ถอยเร็ว!"ผู้อาวุโสรองตัดสินใจอย่างเด็ดขาด และตะโกนพูด
ศิษย์ที่อยู่ข้างหน้ารีบวิ่งกลับมาอย่างหน้าซีดทันที
แต่ว่า พวกเขาไม่ทันค่ายกลกระบี่แน่นอน
กระบี่คมจำนวนนับไม่ถ้วน ที่เกิดจากห้าธาตุ กำลังตกลงมาเหมือนฝนที่ตกหนัก
ฉึก ฉึก ฉึก ฉึกๆ
ลูกศิษย์หลายคนของสำนักอู๋อิ่ง ถูกแทงทะลุหัวใจตรงๆเลย
"ใช้ชี่แท้คุ้มกาย หนีเร็ว!" ผู้อาวุโสรองสร้างปิดกั้นไว้รอบกาย และตะโกนใส่เหล่าลูกศิษย์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...