จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 813

ชาวจีนเป็นพวกที่ว่านอนสอนง่าย พวกเขาขยันและเรียบง่าย

ภายใต้การปกครองของสังคมศักดินานับพันปี ทำให้พวกเขามีนิสัยยอมรับความลำบากอย่างไม่ขัดขืน

พวกเขายุ่งแต่เรื่องตัวเอง ไม่ชอบยุ่งเรื่องของผู้อื่น

นี่เป็นหลักการที่ชาวจีนจำนวนมากทำกัน

แม้ว่า บางครั้งพวกเขามองเพื่อนร่วมชาติทุกข์ทรมาน กลับเฝ้าดูอย่างนิ่งดูดาย

ด้วยเหตุนี้เอง ที่ทำให้ตอนนั้นชาวจีนถูกกลุ่มชาติพันธุ์ในโลกรุกราน

คนจีนในสมัยนั้นก็ได้รับผลลัพธ์ความเจ็บปวดที่สมควร

หลังจากสงครามมากว่าสิบปี ประชาชนไม่สามารถอยู่เย็นเป็นสุขได้ และมีคนเสียชีวิตจากความอดอยากไปทั่ว

ต้องขอบคุณการกำเนิดของผู้ยิ่งใหญ่ยุคนั้นช่วยชาวจีนไว้

น่าเสียดาย ที่ตอนนี้เวลาแห่งความสงบสุขนั้นยาวนานมาก จนหลายๆคนลืมความเจ็บปวดในอดีต และเริ่มกลายเป็นคนเฉยเมยอีกครั้ง

เมื่อเห็นคนจีนเหล่านั้นจากไปทีละคน หนุ่มชาวจีนสองคนก็ดูโดดเดี่ยว

แต่รอบๆ นินจาญี่ปุ่นเหล่านั้น กลับมีชาวญี่ปุ่นมารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อยๆ

นินจาหลายคน กำเริบเสิบสานทันที

"ชาวจีนหน้าโง่ แค่พวกแกสองคน ยังจะออกหน้าเพื่อชาวจีนอีก? แกไม่เห็นหรือว่า เพื่อนร่วมชาติชาวจีนที่อยู่ข้างหลังแก หนีไปอย่างเงียบๆกันหมดแล้ว?"

นินจาอีกคนหัวเราะอย่างเหยียดหยาม:"ฉันเห็นแล้ว พวกมันวิ่งเร็วกว่ากระต่ายอีก!"

"ท่าทางที่พวกเขาวิ่งหนี เหมือนกับในอดีตเลย!"

"แม้ว่าเศรษฐกิจของชาวจีนจะพัฒนาอย่างรวดเร็ว แต่ว่า ชาวจีนอย่างพวกแก เป็นได้แค่คนที่ไร้ความสามารถตลอดไป!"

ชาวญี่ปุ่นทุกคน ดูหมิ่นชายหนุ่มสองคนสุดๆ ว่าชาวจีนไร้ค่า

สีหน้าของชายหนุ่มทั้งสองคนแดงก่ำ และหนึ่งในนั้นก็ตะโกนเสียงดังว่า:"ฉันยอมรับว่าชาวจีนของเราบางคนเย็นชามาก แต่ทุกกลุ่มชาติพันธุ์ มักจะมีคนขยะที่เห็นแก่ตัวจำนวนเล็กน้อยเช่นนี้"

"แต่ว่า แกอย่ามองแค่ทั่วไป ก็มาดูหมิ่นคนทั้งชาวจีน!"

"วันนี้ ถึงจะมีคนจีนแค่สองคน ก็จะทำให้พวกแกรู้ คนที่ล่วงเกินคนจีน ต้องรับโทษถึงแม้จะอยู่ห่างไกล!"

พูดจบ ชายหนุ่มก็ยกกำปั้นขึ้น และชกนินจาญี่ปุ่น

นินจาญี่ปุ่นคนนั้นโดนชกโดยไม่ทันตั้งตัว

"ไอ้ชาวจีนโง่ กล้าต่อยฉันหรือ ทุกคนลุย สั่งสอนไอ้โง่สองตัวนี้หนักๆเลย!"

กลุ่มนินจาญี่ปุ่นพุ่งเข้าไปต่อยและเตะ หนุ่มชาวจีนสองคนทันที

หนุ่มชาวจีนสองคนซึ่งถูกกลุ่มนินจาญี่ปุ่นจำนวนมากต่อยตี หน้าบวมช้ำ กุมหัวไว้ แล้วหดตัวนอนลงกับพื้น

แต่ว่า ตั้งแต่ต้นจนจบ พวกเขาทั้งสองไม่ส่งเสียงคร่ำครวญ หรือเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดเลยสักครั้ง

"ถุย ไอ้ชาวจีนโง่ รออาจารย์มุรามาสะของเรา จัดการปรมาจาย์หลินของพวกแกจนลงไปนอนกองกับพื้นแทบหาฟันไม่เจอก่อน แล้วดูว่าพวกแกยังจะมีหน้ามาอวดดีต่อหน้าญี่ปุ่นของเราอีก!"

หนุ่มชาวจีนสองคนโต้กลับด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง:"ประโยคนี้ ควรจะพูดสลับกัน ปรมาจารย์หลินชาวจีนของเรา จะจัดการอาจารย์มุรามาสะของพวกแกจนลงไปนอนกองกับพื้นแทบหาฟันไม่เจอ"

"ฮ่าๆ……"

นินจาแห่งญี่ปุ่นเข้าไปเตะซ้ำสองครั้ง:"ถุย ดูสภาพไอ้โง่ของพวกแกสองคน ก็รู้ว่าปรมาจารย์หลินเป็นไงแล้ว ยังอยากท้าทายอาจารย์มุรามาสะ รนหาที่ตายเสียจริง!"

"ไปกันเถอะ อย่าไปพูดเรื่องไร้สาระกับไอ้โง่สองตัวนี้เลย เราไปหาที่ดีๆที่ภูเขาฟูจิก่อนดีกว่า ดูว่าอาจารย์มุรามาสะ จะจับมัดห้อยและเฆี่ยนฆ่าปรมาจารย์หลินยังไง!" นินจาอีกคนเยาะเย้ยด้วยสีหน้าได้ใจ

"ไปเถอะ อย่าเสียเวลาเรื่องใหญ่เลย!"

เหล่านินจาญี่ปุ่นเดินจากไปแล้ว

ด้านนอก มีสาวจีนที่เดินผ่านมา ถ่ายฉากนี้ด้วยโทรศัพท์ของเธอเงียบๆ

จากนั้นวิดีโอดังกล่าว ก็ถูกแชร์ให้กับกลุ่มนักศึกษาต่างชาติชาวจีน