จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 900

ผู้ตัดสินเหล่านั้นตกตะลึงมากๆ

นอกจากคำว่ามหัศจรรย์แล้ว พวกเขาไม่รู้จะหาคำไหนมาอธิบายความสามารถของหลินหยุนอีก

ในสายตาของพวกเขา วิชาการกลั่นยานั้นควบคุมยากกว่าเครื่องมือสมัยใหม่มากๆ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าหลินหยุน วิชาการกลั่นยานั้นกลายเป็นเรื่องง่ายๆเลย

สะบัดมือก็มาทันที นิ้วเดียวกลั่นยาสำเร็จ!

นอกจากมหัศจรรย์แล้ว พลังของมนุษย์นั้นสามารถทำได้เหรอ?

ผู้คนที่อยู่ด้านล่างทั้งหลาย พวกเขาตกตะลึงกับเรื่องมหัศจรรย์ที่หลินหยุนได้แสดงออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า

ทุกครั้งที่พวกเขานึกว่าหลินหยุนต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน แต่หลินหยุนก็สามารถเอาชนะได้ ทำให้พวกเขาตกตะลึงและอึ้งไปเลย

แม้แต่ครั้งนี้ที่ทุกคนคิดว่าเขาต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน แต่หลินหยุนก็สามารถเอาชนะได้อย่างง่ายดาย

ก็เหมือนกับคำพูดที่เขาเคยพูดเมื่อสักครู่ ความสามารถของพวกเรานั้น ต่างกันราวฟ้ากับเหว

ป่ายหลี่เถ่ยังคงรวบรวมสมาธิในการกลั่นยาขั้นตอนสุดท้าย เขาเป็นนักกลั่นยาที่ดี เสียงดังครึกครื้นจากด้านนอก ไม่สามารถกระทบจิตใจของเขาได้เลย

ทุกคนต่างมองไปที่เขาอย่างเงียบๆและไม่ได้รบกวนเขา

นักกลั่นยาคนนี้ ควรได้รับความเคารพจากทุกคน

ไม่เกี่ยวกับนิสัยใจคอของคน แต่เกี่ยวกับการที่เขากลั่นยาด้วยจิตใจที่แน่วแน่

หลินหยุนก็ไม่ได้ไปรบกวนเขา แต่มองเขาอย่างเงียบๆ รอให้เขากลั่นยาเสร็จสิ้น

ป่ายหลี่เถ่ได้มาถึงขั้นตอนสุดท้ายแล้ว ถ้าทำสำเร็จ เขาก็จะเป็นคนที่กลั่นยาตั้งจิตได้สำเร็จ

ในเวลานี้ ทุกคนต่างมองดูป่ายหลี่เถ่และรอให้เขากลั่นยาเสร็จสิ้น

ป่ายหลี่เถ่มองเตากลั่นยาของตัวเอง มองเห็นเม็ดยากำลังจะสำเร็จ เขารู้สึกดีใจมากๆ

"ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว เหลือแค่อีกนิดเดียว ถ้าทำสำเร็จ ฉันจะกลายเป็นนักกลั่นยาที่กลั่นยาระดับห้าได้สำเร็จ!"

"ชื่อของฉันป่ายหลี่เถ่ ก็จะถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของโลกกลั่นยาตลอดไป!"

"เมื่อถึงเวลานั้น ฉันก็จะกลายเป็นบุคคลที่อยู่ในตำนาน!"

"ทุกคนจะเคารพฉันและเกรงกลัวฉัน!"

ป่ายหลี่เถ่ตะโกนเสียงดังอยู่ในใจ

เปรียะ!

จู่ๆก็เกิดเสียงเปรียะดังขึ้น ยาเม็ดนั้นที่ใกล้จะสำเร็จเกิดรอยแตกขึ้นมาทันที

จากนั้น ในเปลวไฟก็เกิดควันดำขึ้น

กลั่นยาล้มเหลวแล้ว!

จู่ๆป่ายหลี่เถ่ก็อึ้งไปเลย ร่างกายของเขาหยุดนิ่ง และมองเตากลั่นยาด้วยสีหน้าตกใจ

เปลวไฟได้ดับลงแล้ว ดูเหมือนป่ายหลี่เถ่จะยอมรับความล้มเหลวครั้งนี้ไม่ได้ ทำให้เขาอึ้งไปเลย

"คุณพ่อ! รีบตื่นได้แล้ว อย่าปล่อยให้ธาตุไฟเข้าแทรก!"ป่ายหลี่หลงเซิ่งตะโกนออกมาทันที

ถึงแม้เขาจะเป็นคนที่อวดดี และไม่มีความแข็งแกร่งพอ แต่เขาก็มีความรู้ด้านพวกนี้เหมือนกัน

นอกจากนี้ เขาก็พึ่งได้สติจากการกลั่นแกล้งของหลินหยุน ดังนั้นเมื่อเขาเห็นสภาพของป่ายหลี่เถ่ เขาก็เข้าใจทันทีว่าพ่อมีสภาพเหมือนตัวเองเมื่อสักครู่

ป่ายหลี่เถ่ค่อยๆได้สติคืนมา หลังจากนั้น เขาก็ถอนหายใจยาวๆหนึ่งครั้ง

"คิดไม่ถึงจริงๆ ฉันล้มเหลวแล้ว!"

"โอสถระดับห้า มันกลั่นยากเหมือนขึ้นสวรรค์ ในโลกนี้ไม่มีใครสามารถกลั่นยานี้ได้สำเร็จแน่นอน!"

ป่ายหลี่เถ่ไม่ได้สังเกตบรรยากาศที่อยู่รอบตัว เขาถอนหายใจและพูด

เมื่อเขาคิดได้ ก็หันไปมองหลินหยุนทันที เขาสังเกตเห็นว่าหลินหยุนยังคงยืนอยู่ที่เดิม สมุนไพรที่อยู่บนโต๊ะหายไปบางส่วน แต่สมุนไพรส่วนใหญ่ยังอยู่บนโต๊ะ

ป่ายหลี่เถ่หัวเราะออกมา:"ถึงแม้ฉันจะล้มเหลว แต่คุณก็ไม่ได้กลั่นยา ครั้งนี้พวกเราเสมอกัน!"

หลินหยุนหัวเราะเบาๆ:"ใช่เหรอ? ดูเหมือนคุณยังไม่ได้ตื่นจากความล้มเหลวครั้งนี้"

ป่ายหลี่หลงเซิ่งตะโกนพูดทันที:"คุณพ่อ เด็กหนุ่มคนนั้นกลั่นยาตั้งจิตสำเร็จแล้ว!"

"อะไรนะ!"ป่ายหลี่เถ่ตกตะลึงมากๆ ร่างกายของเขาแข็งทื่อเหมือนก้อนหิน

คำพูดของลูกชายตัวเอง เขาไม่สงสัยอย่างแน่นอน

แต่เขาคาดคิดไม่ถึงจริงๆ หลินหยุนจะสามารถกลั่นยาระดับห้าสำเร็จ

บางทีเขาคาดคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าบนโลกใบนี้ยังมีคนที่สามารถกลั่นยาระดับห้าสำเร็จ