จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 20

บนดาดฟ้าของตึกสูง30ชั้น เมื่อยืนอยู่บนที่แห่งนี้ สามารถมองเห็นส่วนต่างๆของเมืองปักกิ่งได้แทบทั้งเมือง

เวลานี้มีหญิงสาวสวมชุดดำรัดรูป ใบหน้าของเธอถูกปกปิดไว้ด้วยหน้ากากสีดำทั้งหมด เหลือเพียงช่องว่างเอาไว้ ให้มองเห็นได้เพียงดวงตาอันเย็นชาคู่หนึ่ง

“ เป้าหมายจะไปถึงจุดสังหารในอีก5นาที! ” เสียงจากเครื่องมือสื่อสารดังขึ้นข้างหูเธอ

“ รับทราบ! ” เสียงเฉยชาดังออกมาจากริมฝีปากของเธอ

ครั้งนี้มันก็เหมือนกับทุกครั้ง หน้าที่ของเธอมีเพียงกำจัดเป้าหมายที่องค์กรสั่งมาเท่านั้น ตลอดระยะเวลา7ปี งานที่เธอได้รับมอบหมายมาไม่เคยพลาดแม้แต่ครั้งเดียว

ด้วยเคล็ดวิชาลับที่เธอฝึกฝนอย่างหนักมาตั้งแต่เด็ก ทำให้เธอกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญตั้งแต่อายุเพียง22ปี และหลังจากนั้นเพียง4ปี ตอนนี้เธอได้เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงแล้ว

เธอมีชื่อว่าโม่ซินหยาน โค้ดเนมส์ของเธอคือแมงป่องดำ นักฆ่ามืออาชีพแห่งองค์กรยมทูตปีกทมิฬ

เป้าหมายในครั้งนี้คือผู้บัญชาการคนสำคัญของฝ่ายทหาร จากข้อมูลที่ได้รับมา อีกฝ่ายตอนนี้อยู่ในช่วงกลับมาปฏิบัติภารกิจลับที่บ้านเกิด

“ ทิศทางลม…โอเค ” เธอพูดออกมาเบาๆ

ปืนสไนเปอร์ ไรเฟิลของเธอ ถูกสร้างขึ้นเป็นพิเศษ สำหรับสังหารผู้เชี่ยวชาญระดับสูงโดยเฉพาะ ตอนนี้มันได้เล็งตรงไปยังจุดที่เป้าหมายจะต้องปรากฏตัวออกมาอย่างแม่นยำ ที่เหลือก็แค่รอให้เธอเหนี่ยวไกออกไป

การจะใช้งานอาวุธสังหารชนิดนี้ได้ ต้องใช้ทักษะการควบคุมระดับสูง เพราะมันมีแรงปะทุหนักหน่วงรุนแรงมากตอนที่ลั่นไกออกไป ทั้งองค์กรมีเพียงเธอเท่านั้นที่ใช้งานมันได้

ในขณะที่เธอกำลังเฝ้ารอให้ถึงเวลานั้น…

ตุบ!

!!

เสียงอะไรบางอย่างดังขึ้นข้างตัวเธอ

พรึบ!

เธอคว้ามีดที่อยู่ด้านหลังออกมา อยู่ในทวงท่าพร้อมต่อสู้ทันที สายตาที่แฝงรังสีสังหารมองตรงไปยังที่มาของเสียง

…

เด็ก…

เธอเห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่มีใบหน้าสิ้นหวัง กำลังยืนอยู่นอกรั้วกั้นบนชั้นดาดฟ้า เหมือนกำลังจะพยายามกระโดดลงไปด้านล่าง

“ เป็นไปไม่ได้ ” ตอนนี้เธอตกใจมาก แต่เธอไม่ได้ตกใจเรื่องที่เด็กหญิงจะฆ่าตัวตาย แต่เป็นเรื่องที่เธอไม่รู้สึกตัวเลย ตอนที่เด็กคนนี้เดินเข้ามา

หากอีกฝ่ายเป็นศัตรู เธอคงได้ตายไปแบบโง่งมโดยที่ไม่รู้ว่าเป็นฝีมือใครแล้ว เธอมองไปที่นาฬิกาที่สวมอยู่

‘ ยังพอมีเวลาอีก3นาที…ฉันไม่สามารถให้เธอมาฆ่าตัวตายตรงนี้ได้หรอกนะ ไม่งั้นมันจะเกิดความวุ่นวายขึ้น ตอนนั้นคงหลบหนีได้ยากมาก ’

“ หนูจ๊ะ…มาทำอะไรตรงนี้ หลบเข้ามาด้านในก่อนมันอันตราย ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พยายามขยับเข้าไปใกล้เด็กหญิงทีละนิด

ฟุ่บ!

แต่มันได้สายเกินไป เด็กหญิงได้กระโดดลงไปแล้ว

แย่แล้ว..

เธอตัดสินใจพุ่งตัวตามออกไปโดยไม่ทันคิด

หมับ!

เธอสามารถคว้าตัวเด็กหญิงเอาไว้ได้ แต่พวกเธอสองคนก็ต้องห้อยตัวอยู่บนตึกสูง30ชั้น แบบน่าหวาดเสียว

ฟู่..

เธอพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก ตอนนี้เหลือแค่ต้องพยายามดึงตัวกลับขึ้นไป

‘ เสร็จกัน! นี่มันจะครบ3นาทีแล้ว ’

ตอนนี้มีทางเดียวเธอต้องรีบปล่อยมือจากเด็กหญิงคนนี้ แล้วรีบดีดตัวขึ้นไปบนดาดฟ้า ถึงจะทัน ตัวเธอไม่เคยทำพลาดมาก่อน เธอไม่อาจให้ชื่อเสียงของเธอต้องมาด่างพร้อยได้

ยังไงเด็กคนนี้ก็อยากตายอยู่แล้ว ก็แค่ปล่อยให้เธอตายไปซะ…

ขณะที่เธอกำลังจะทำในสิ่งที่คิดไว้ ก็ได้หันไปเห็นแววตาสิ้นหวังของเด็กน้อย ที่ตอนนี้มันเปล่งประกายออกมาเพียงเสี้ยวพริบตาหนึ่งก่อนที่จะหมดสติไป

‘ แววตาแบบนี้อีกแล้ว เป้าหมายของเธอทุกคนก่อนที่จะตายก็จะมีแววตาแบบนี้ ประกายแห่งความหวังที่ต้องการมีชีวิตอยู่ ’

เปรี้ยง!

กระสุนสังหารเข้าเป้าหมายอย่างแม่นยำ…

เมื่อมองเป้าหมายที่ล้มลงไป ท่ามกลางบอดี้การ์ดนับสิบคน ครั้งนี้ภารกิจของเธอก็สำเร็จไปอีกครั้ง

“ โธ่…นี่ฉันกำลังทำบ้าอะไรอยู่ ” เธอพูดออกมาด้วยความสับสน ด้านข้างตัวเธอมีเด็กหญิงนอนหมดสติอยู่

เมื่อครู่นี้ เธอตัดสินใจช่วยเด็กหญิงขึ้นมาด้วย ทำให้เวลามันเกินไป1นาที โชคดีที่เธอยังสามารถทำภารกิจได้สำเร็จแบบฉิวเฉียด