ตระกูลหาน
เมื่อลู่ฝานกลับมาถึงอีกครั้ง บนท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยดวงดาวมากมาย
ที่องค์ชายรองฉินฝานนั้นบอกกับลู่ฝานว่าเดินออกไปก็ถึงตระกูลหานแล้ว แต่ในความเป็นจริง ลู่ฝานยังต้องเดินต่ออีกหนึ่งวันเต็ม จึงจะถึงตระกูลหาน
ขณะที่เดินมาถึงหน้าประตู ยามเฝ้าประตูสองคนของตระกูลหานก็ตะโกนร้องเรียกขึ้น
“พี่ลู่ฝานกลับมาแล้วเหรอ”
“ในที่สุดพี่ลู่ฝานก็กลับมาแล้ว! ”
ทั้งสองคนตะโกนร้องเรียก จากนั้นลู่ฝานก็มองเห็นพี่น้องตระกูลหานมุ่งหน้ากันเข้ามาหาเขา
พวกเด็กน้อยในตระกูลหานนี้ ดวงตาเป็นประกายแวววาว และจ้องมองตรงไปที่ลู่ฝาน
“พี่ลู่ฝาน คุณเก่งมากเลย สามารถสอนทักษะวิชาบู๊ให้ฉันบ้างได้ไหม? ”
“พี่ลู่ฝาน ได้ยินว่าแม้แต่อาวุธคุณก็ยังไม่ได้ใช้ ก็สามารถที่จะเอาชนะนักเรียนที่เก่งกาจของสถาบันผู้องอาจได้แล้ว คุณฝึกฝนอย่างไรกันเนี่ยะ! ”
“พี่ลู่ฝาน ได้ยินว่าคุณไปเที่ยวสนุกกันกับองค์ชายด้วย รถม้าขององค์ชายนั้นหรูหรางดงามไหม? ”
......
พวกเด็กน้อยได้โอบล้อมตัวของฉินฝานเอาไว้
ลู่ฝานยิ้มและพูดขึ้นว่า: “ข่าวคราวเผยแพร่ได้รวดเร็วมากขนาดนี้เลย! ”
“ไม่ใช่ว่าข่าวคราวเผยแพร่ได้รวดเร็วหรอก แต่เป็นทางหานสงที่นำกระจกจำภาพกลับมา แล้วเปิดให้ทุกคนดูพร้อมกัน”
มีเสียงสดใสดังขึ้นมาจากด้านหน้า ลู่ฝานก็เงยหน้าขึ้นมอง ก็พบเห็นหานหยวนหนิงยืนอยู่ตรงนั้น
หานหยวนหนิงเดินเข้ามาหาลู่ฝานด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม กำหมัดแสดงความเคารพและพูดว่า: “พี่ลู่ฝาน พวกเราเจอกันอีกแล้ว ครั้งก่อนรีบร้อนไปหน่อย ต้องขออภัยด้วย”
ลู่ฝานเองก็กำหมัดแสดงความเคารพกลับ เพียงแต่สายตาของเขาไม่ได้หยุดอยู่ที่ร่างของหานหยวนหนิง แต่มองไปยังทางด้านหลังของหานหนวนหนิง
แต่คนสวยกลับไม่อยู่ คนที่อยากจะเจอกลับไม่มี
ลู่ฝานจึงละสายตากลับมาและพูดว่า: “ไม่เป็นไร”
หานหยวนหนิงยิ้มไปพลาง แล้วก็ขับไล่พวกเด็กน้อยออกไปพลางด้วย แล้วก็เดินเข้ามาด้านในพร้อมกันกับลู่ฝาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า