ชายาบุปผาซ่อนพิษ นิยาย บท 211

อีกไม่กี่วันข้างหน้า ชื่อเสียงของร้านค้าตระกูลเฟิงโด่งดังมากยิ่งขึ้น ภายใต้สถานการณ์ที่เฟิงฉิ้นหว่านตั้งใจสั่งคนไปป่าวประกาศ ประชาชนไม่น้อยของคนในชนบทรอบเมืองได้ทยอยเข้ามาในเมือง ถึงแม้จะรู้ว่าตัวเองไม่ได้โชคดีขนาดนั้นที่จะสามารถจับฉลากโดนกระดาษข้อความที่สามารถแลกเงินได้ แต่ก็อยากจะเข้าใกล้เพื่อที่จะมาร่วมดูความสนุกสนาน ตราบในที่ตอนนี้ยังไม่ถึงฤดูทำนา มีเวลาเหลือเฟือ 

แต่ว่ารอประชาชนเหล่านั้นมาถึงร้านค้าตระกูลเฟิง ได้เห็นสิ่งของที่ได้วางขายไว้ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

เดิมคิดว่าร้านค้าที่เต็มไปด้วยความหรูหราแบบนี้ สินค้าด้านในต้องเป็นราคาที่แพงแน่ๆ แต่คาดไม่ถึงเลยว่าในพวกร้านขายของชำ สินค้าแพงกว่าในตลาดเพียงไม่เท่าไหร่เอง อีกอย่างหากว่าได้รับกระดาษข้อความแลกเงินไปส่วนหนึ่ง ราคาถูกจนไร้ขอบเขตชัดๆ

เฟิงฉิ้นหว่านเห็นว่าเวลาในการป่าวประกาศพอสมควรแล้ว จึงให้คนไปแจกกระดาษข้อความส่วนหนึ่งออกไป ทันใดหลังจากนั้นราคาสินค้าทุกชนิดในร้านค้าตระกูลเฟิงได้พุ่งสูงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ทำให้อ๋องผิงหวางเดิมผู้ที่กังวลใจนั้นอดไม่ได้ที่จะใส่หัวถอนหายใจอีกครั้ง 

คนกับคนไม่สามารถเทียบกันได้จริงๆ!

ดูคนทำการค้าของเขา ตอนนี้ยังคงเดาไม่ออกว่าเฟิงฉิ้นหว่านจะทำอะไรกันแน่ แถมยังคิดว่านางกำลังชดใช้ทุนเพื่อทำความดี คาดไม่ถึงเลยว่าคนอื่นเขากำลังจะทำเรื่องที่ใหญ่โต! 

ผ่านไปอีกหลายวัน เฟิงฉิ้นหว่านกำลังตรวจสมุดบัญชี เหว้ยหลันวิ่งมาอย่างรวดเร็ว เอ่ยปากด้วยความร้อนใจ “คุณหนู ข้าได้ทราบเรื่องๆหนึ่งอาจมีผลกระทบต่อการค้าขายในร้านค้า”

“หืม? เรื่องอะไร?”

“ช่วงนี้คุณหนูได้แจกกระดาษข้อความที่สามารถแลกเงินได้ออกไปเป็นจำนวนมากใช่หรือ? คิดไม่ถึงเลยจริงๆว่ามีคนลอกเลียนแบบทำกระดาษข้อความของปลอม ยังมาก่อกวนว่าจะมาทำการแลกเงินในร้านค้า”

เฟิงฉิ้นหว่านหัวเราะเบาๆ ตรวจสมุดบัญชีต่อ “ไม่ต้องกังวล ก่อนที่กระดาษข้อความเหล่านั้นจะถูกแจกออกไปก็ได้ทำการจัดการเรียบร้อยแล้วปลอมไม่ได้แน่นอน”

“แต่ว่าคุณหนู ลูกค้าผู้ก่อเรื่องนั้นจะลากเถ้าแก่ในร้านไปพบพวกราชการแล้ว” เหว้ยหลันยังคงร้อนใจ 

“ไม่เป็นปัญหา พบราชการกำลังพอดีเลย”

จ้าวยี่ได้ยินว่ามีคนจะมาฟ้องร้องร้านค้าตระกูลเฟิง ได้มีความตกใจสักพัก อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยเสียงเบาๆ “ใครกันที่คิดสั้นแบบนี้? ตลอดหลายวันที่ผ่านมานี้ ยังมีคนที่เถียงจนได้รับราคาที่ถูกจากมือแม่นางเฟิงอีกหรือ?”

หลังจากที่พร่ำบ่นแบบนี้เสร็จ จ้าวยี่รีบนั่งเหม่อสักพัก จากนั้นรีบจัดเสื้อให้เป็นระเบียบ

ในเมื่อฐานะเป็นนายอำเภอของหลินผิง จะมีความคิดแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด 

ชื่อเสียงร้านค้าของเฟิงฉิ้นหว่านโด่งดังเป็นอย่างมาก วันนี้ได้มีคนลากเถ้าแก่ในร้านค้าไปพบกับราชการ แค่เพียงสักครู่ก็ได้ดึงดูดประชาชนเป็นจำนวนมากมามุงดู

เฟิงฉิ้นหว่านทนไม่ได้ที่เหว้ยหลันพร่ำบ่นถึงความกังวลในทุกเรื่องอยู่ด้านข้าง จึงได้ตัดสินใจเปลี่ยนชุดขึ้นไปยังรถม้าเพื่อมาดูความสนุกสนาน 

กำลังมาถึงด้านนอกของฝูงชน ก็ได้ยินเสียงเท้าเดินแตะๆส่งเสียงมา จากนั้น หน้าต่างของรถม้าก็โดนคนเคาะเบาๆสองที 

“พี่เฟิง”

เฟิงฉิ้นหว่านเปิดม่านหน้าต่างรถ ได้เห็นเห้อเหลียนฉางเซิงที่กำลังเขย่งเท้ามองมายังด้านในรถ อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบาๆ “ท่านชายน้องมาได้อย่างไร?”

“ข้าได้ยินว่ามีคนก่อเรื่องในร้านค้าของพี่ พอดีไม่มีอะไรทำ ก็ได้พาท่านพ่อมาดูสักหน่อย ดูว่าสามารถช่วยอะไรได้บ้าง”

“ไว้ใจได้ ไม่เป็นปัญหา”

ตรงศาลปกครอง ได้ส่งเสียงมาเรื่อยๆ

“ใต้เท้า กระดาษข้อความแผ่นนี้ที่สามารถมาแรกเงินได้ ประชาชนได้ซื้อมาด้วยเงินยี่สิบอีแปะเลยนะ คิดว่าจะใช้กระดาษข้อความแผ่นนี้ รวมกับตัวเองจ่ายเพิ่มอีกนิดหน่อย ก็สามารถซื้อของดีๆได้หน่อยๆ แต่ไม่คิดเลยว่าพอมาถึงเถ้าแก่ของร้านค้าตระกูลเฟิงกลับไม่รับ บอกว่ากระดาษข้อความของข้านี้เป็นของปลอม นี่ใส่ร้ายกันไม่ใช่หรือ?”