ชายาบุปผาซ่อนพิษ นิยาย บท 42

การแสดงของลู่เยาทำให้บรรยากาศของหอหญิงงามเมืองไปถึงจุดสูงสุด มีเสียงปรบมือและชื่นชมอย่างต่อเนื่อง

หลังจากที่เฟิงฉิ้นหว่านแน่ใจว่าจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ก็กลับไปที่ห้องของตนเรียกหยุนชีเข้ามา

“”นายท่าน”

“ตามแผนก่อนหน้านี้ ให้คนเผยแพร่ภาพของหอหญิงงามเมืองในวันนี้ออกไป กลอนที่เตรียมไว้ล่วงหน้าก็กระจายออกไปด้วย ยกชื่อเสียงของหอหญิงงามเมืองให้มากที่สุด”

“ขอรับ”

หยุนชีออกไป เฟิงฉิ้นหวานพลิกดูหนังสือในมือของเขาอีกครั้ง ในหนังสือบันทึกตระกูลที่มีชื่อเสียงและมีอำนาจทั้งหมดในหลินผิง

บางส่วนรวบรวมโดยอิงจากความทรงจำในอดีตของนาง บางอย่างถามจากฉินฮั๋วเหนียนและหญิงในหอหญิงงามเมือง และบางอย่างก็เพิ่มเติมเสริมจากหยุนชีและคนอื่นๆ หนังสือเล่มนี้ยังบันทึกความชอบของคนเหล่านี้อย่างละเอียดรวมถึงความขัดแย้งส่วนตัวด้วยและความแค้นความเกลียดชัง

เฟิงฉิ้นหว่านดูอย่างละเอียดเป็นเวลานาน แล้วค่อยๆ ทำเครื่องหมายลงบนชื่อสองสามคนในหนังสือ

เวลาดึก หอหญิงงามเมืองปิดบริการ

แขกบางคนยังไม่รู้สึกดูไม่พอ อยากอยู่ต่อก็ไม่ได้ร ทำได้เพียงรอคอยวันพรุ่งนี้

เฟิงฉิ้นหว่านส่งหลี่หยวนและจ้าวยี่ออกไปด้วยความเคารพ จากนั้นมอบคำเชิญที่เขียนเสร็จแล้วให้นางลี่ “ส่งออกไปเถอะ”

“อือ”

ชื่อเสียงของหอหญิงงามเมืองดังไปทั่วหลินผิงในชั่วข้ามคืน ทุกคนที่เคยไปที่นั่นต่างชมไม่หยุด ยังมีคนบางคนเขียนกลอนหรือภาพวาด พรรณนาถึงทัศนียภาพอันงดงามในหอหญิงงามเมือง ในนั้นยังมีความโดดเด่นเป็นพิเศษที่ได้ดึงดูดผู้คนมากมายมาติดตาม

ฟู่ลั่วเฉินมองดูรายชื่อแขกของหอหญิงงามเมืองในมือ มีแสงส่องประกายแวบเข้ามาในดวงตาของเขา

หยุนซวนเดินกลับไปกลับมาสองครั้งและกล่าวอย่างร้อนใจว่า “ท่านชาย ท่านดูรายชื่อนี้มาเป็นเวลานานแล้ว เป็นเพียงแค่ชื่อคนเองใช่ไหมหรือ? มีอะไรให้ดูกันขอรับ?”

ฟู่ลั่วเฉินวางรายชื่อในมือลงบนโต๊ะ ใช้นิ้วโต๊ะเบา ๆ “เจ้าพูดผิดแล้ว ข้างในนั้นมีความรู้มากมาย”

“แค่รายชื่อยังสามารถมองเห็นความรู้ได้ ชื่อของคนเหล่านี้ตั้งได้ดีเป็นพิเศษหรือขอรับ?” หยุนซวนงงงวยมาก

“ต่อไปถ้าเจ้าเจอเฟิงฉิ้นหว่าน อย่าคุยกับนางตัวต่อตัว”

“ฮ่าฮ่า แม่นางเฟิงเป็นคนของท่านชาย แน่นอนว่าข้าจะไม่คุยกับนางตัวต่อตัว ท่านชายไม่จำเป็นต้องหึง”

ฟู่ลั่วเฉินมองกลับมา “ข้ากังวลว่าเหมือนเจ้าอย่างนี้ นางสามารถขายออกไปได้สิบกว่าคนได้อย่างง่ายดาย”

“เป็นไปได้อย่างไร? ท่านชาย ท่านดูถูกข้าต่ำไปแล้ว”

“เจ้าได้ดูรายชื่อของสองวันนี้มาแล้ว เจ้าเห็นอะไรแปลกๆรจากในนี้บ้าง?”

“ข้าเห็นปัญหาที่ใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่ง"

“พูดออกมาให้ข้าฟัง”

หยุนซวนส่งเสียงฮึดฮัด “ท่านชาย ท่านไม่มีชื่ออยู่ในรายชื่อในคำเชิญมาสองวันแล้ว!”

ฟู่ลั่วเฉินที่เคาะนิ้วอยู่บนโต๊ะหยุดกะทันหัน “ใครบอกให้เจ้าดูสิ่งนี้กัน? ข้าเปรียบเทียบทั้งสองรายชื่อนี้อย่างละเอียด แขกที่ได้รับเชิญจากเฟิงฉิ้นหว่านนั้นพิเศษมาก ส่วนหนึ่งคือนักปราชญ์ สามารถกระจายชื่อเสียงของหอหญิงงามเมืองออกไป ตัวอย่างเช่นเปิดงานวันแรกของเมื่อวานนี้ วันนี้ก็มีกลอนที่ชื่นชมสรรเสริญกระจายออกไป”

“หา แล้วที่เหลือล่ะขอรับ?” หยุนซวนไม่ค่อยเข้าใจ

“ส่วนที่เหลือเป็นนักค้าขายที่ร่ำรวย คนเหล่านี้มีเงินเพียงพอในมือ ถ้าได้ความชื่นชอบจากพวกเขา ก็เพียงพอที่จะให้เงินทองแก่หอหญิงงามเมืองได้”