ตอนที่15พระชายาผู้ถูกพิษร้าย
ไทเฮาถอนหายใจยาวๆและพูดกับชูเซี่ยว่า“เจ้าลุกขึ้นเถอะ”
ดวงตาชูเซี่ยเต็มไปด้วยน้ำตานางก็ไม่รู้ทำไมคำพูดเมื่อกี้ตั้งใจจะพูดให้พวกนางฟังแต่พอพูดออกมาแล้วตัวเองก็เศร้าใจไปด้วยนางลุกขึ้นตามคำสั่งและก้มหน้ายืนอยู่ข้างๆ
ไทเฮาพูดต่อ“มาข้างๆข้าเถอะข้าจะคุยด้วย”
เมื่อมี่เหอได้ยินคำนี้ตกตะลึงไปทันทีก็อดแค้นเคืองในใจต่อไปไม่ได้อีกนางจ้องไปที่ชูเซี่ยด้วยสายตาอันเกลียดชังเหมือนอยากจะฉีกเนื้อหักกระดูกนางนางไม่รู้ว่าพี่สาวที่บ้าบิ่นคนนี้กลายเป็นคนที่รู้เรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่ยังรู้วิธีปลุกระดมอารมณ์คนอื่นด้วยจับจุดเจ็บใจของไทเฮาและพระนางเจ้าทั้งหลายได้อย่างแม่นทำให้ทุกคนสงสารนางไปหมด
ชูเซี่ยกราบไหว้และเดินไปอย่างช้าๆแค่แสร้งทำเป็นคนอ่อนโยนมีมารยาทใครจะทำไม่เป็น!
นางเพิ่งนั่งลงข้างๆไทเฮาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าวิ่งของใครบางคนจากนอกห้องเข้ามาทันใดนั้นก็มีขันทีที่สวมชุดดำวิ่งเข้ามาคุกเข่าลงโดยลืมมารยาทและพูดอย่างรีบร้อน“ไทเฮาขอรับเกิดเรื่องใหญ่แล้วพระชายาเจิ้งหยวนเพิ่งเข้าวังก็ปวดท้องขึ้นหมอหลวงไปเช็คให้แล้วแจ้งว่าน่าจะต้องคลอดลูกแล้วขอรับ”
ไทเฮารีบลุกขึ้นและเดินไปถึงหน้าขันทีนั้นถามว่า“พระเจ้าพระชายาเจิ้งหยวนตั้งครรภ์แค่เจ็ดเดือนเท่านั้นจะคลอดก่อนกำหนดได้ยังไงโหร่วเฟยเจ้ารีบไปดูหน่อยข้าก็ต้องไปด้วย”
โหร่วเฟยเป็นท่านแม่ของท่านอ๋องเจิ้งหยวนอ๋องเจิ้งหยวนเป็นลูกชายคนโตของฮ่องเต้เพราะผลงานยอดเยี่ยมทางการทหารจึงได้ตั้งเป็นอ๋องเจิ้งหยวนวันนี้เขาก็ได้พาพระชายาเอกเข้าวังเพื่อเข้าเฝ้าไทเฮา
โหร่วเฟยตกใจจนหน้าซีดรีบกราบไหว้เสร็จแล้วก็เดินออกไป
คนที่เหลือก็ตามไปเหมือนกันชูเซี่ยรีบประคองไทเฮาไว้และเดินออกไปหลี่เฉินเย่นก็เดินไปข้างๆช่วยประคองด้วยและปลอบใจว่า“ท่านย่าไม่ต้องกังวลมากพี่สะใภ้ต้องปลอดภัยแน่นอน”
ไทเฮากลัวจนเสียงสั่น“นี่เป็นเหลนคนแรกของข้าจะเกิดผิดพลาดไม่ได้ไม่งั้นข้าจะใช้ชีวิตต่อยังไง”
ไทเฮาขึ้นบนรถเข็นและรีบไปตำหนักชูหยาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...