ตอนที่14ไม่ใช่คนดี
หลังชูเซี่ยตั้งสติได้มี่เหอตะโกนว่า“พี่สาวพูดอะไรไปไทเฮาจะเป็นเหล่าโฟเย่ว์ได้ยังไง”พระนางเจ้าทั้งหลายล้วนมองไปยังชูเซี่ยเมื่อได้ยินเสียงของมี่เหอชูเซี่ยเงยหน้ามองไปยังมี่เหอใบหน้านางมีแต่ความห่วงใยเท่านั้นไม่มีความย่ามใจสักนิดเหมือนร้อนใจกับการที่พูดผิดของชูเซี่ยจริงๆ
ชูเซี่ยยังไม่ทันจะพูดอะไรมี่เหอก็คุกเข่าลงขอร้องกับไทเฮาว่า“ไทเฮาท่านพี่ไม่ได้ตั้งใจรุกรานท่านโปรดอย่าลงโทษท่านพี่เลยเพคะ”
ไทเฮามองดูมี่เหอและพยักหน้าอย่างพอใจ“เจ้าลุกขึ้นเถอะพี่สาวของเจ้าไม่พอใจกับเจ้าเช่นนี้เจ้ายังคิดช่วยนางไว้”พูดจบก็มองดูชูเซี่ยอย่างเข้มงวดและพูดด้วยน้ำเสียงโกรธเล็กน้อย“เจ้าไม่พอใจกับข้ามากเลยใช่ไหมถึงไม่ยอมเรียกท่านย่าถ้าเจ้าคิดว่าการที่ข้าสั่งให้เขียน《กฏระเบียบในการกระทำของผู้หญิง》เป็นการจงใจหาเรื่องเจ้างั้นเจ้าไม่ต้องเขียนก็ได้”
ชูเซี่ยลุกขึ้นและไปคุกเข่าลงต่อหน้าไทเฮาพูดอย่างจริงใจว่า“ท่านย่าเข้าใจหลานสะใภ้ผิดแล้วเพคะเมื่อกี้หลานสะใภ้ใจลอยไปนิดไม่ใช่ไม่พอใจกับท่านย่าเพคะอีกทั้งหลานสะใภ้รู้สึกเสียใจจริงๆถึงแม้รู้ว่าผู้ชายสามารถมีภรรยาได้หลายคนและผู้ที่เป็นภรรยายังต้องห้ามอิจฉาห้ามหึงไม่งั้นจะไม่ใช่ภรรยาที่ดีแต่ผู้หญิงไม่ใช่พระพุทธเจ้าใครๆก็หวังว่าสามีตนเองรักแต่ตนเองเป็นผู้เดียวในชาตินี้รักเดียวใจเดียวตั้งแต่วันที่แต่งงานกันในใจชู......หยิงหลงก็รักแต่สามีคนนี้คนเดียวไม่เคยเปลี่ยนใจสักครั้งหยิงหลงรักท่านอ๋องด้วยความเต็มใจไม่กล้าหวังว่าท่านอ๋องก็รักหยิงหลงเช่นนี้แต่ในใจก็ยังหวังว่าสักวันท่านอ๋องจะกลับมารักข้า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...