ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 2

ตอนที่2 อดีตของนาง

เธอยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรก็โดนตบหน้าไปแล้ว ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยเสียงเย็นชา“ข้าให้เจ้าเป็นพระชายาเอก เป็นความกรุณาอันยิ่งใหญ่สำหรับเจ้าแล้ว เจ้ายังกล้าวังแผนใส่ข้า งั้นข้าบอกเจ้าเลยตอนนี้ ไม่ว่าเจ้าจะใช้วิธีอันใด ข้าก็ไม่สนใจเจ้าแม้แต่นิดเดียว ในใจของข้ามีแต่มี่เหอคนเดียวเท่านั้นและมีแต่มี่เหอตลอดไป”

ชูเซี่ยอดทนความเจ็บปวดทั้งร่างและความขมขื่นไม่รู้สาเหตุ ถามอย่างอ่อนแอ“คุณ คุณช่วยบอกให้ฉันหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น”

ใช่สิ ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น เธออยู่ที่ห้องผ่าตัดไม่ใช่หรือ แล้วมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง อีกทั้งหน้าอกของเธอไม่มีความบาดเจ็บนั้นแล้ว แสดงว่าบาดแผลหายเป็นปกติแล้ว อีกอย่างหนึ่ง ความทรงจำที่ไม่ใช่ของเธอเอง มันเป็นของใครละ

ทันใดนั้น มีความคิดอันสะเทือนขวัญผ่านเข้าในสมองของเธอ เธอข้ามภพแล้ว เป็นไปได้ไง.......

ตัวชูเซี่ยเย็นเฉียบเหมือนคนตาย เลือดทั้งร่างกายหยุดไหล เธอหายใจรวดเร็วขึ้น แล้วกรีดร้องออกมา“อาๆๆๆๆๆ……”

ชูเซี่ยมองเห็นผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าอย่างหวาดหวั่น เขาสวมเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ซึ่งเป็นชุดผ้าซาตินสีดำพร้อมปักไหมทอง รอบเอวพันเข็มขัดทองคำและหยก สวมใส่รองเท้าบูทสีดำที่ทำด้วยหนังแกะ รูปร่างหน้าตาเย็นชาและหล่อเหลา สายตาเปล่งประกายความเย็นชาออกมา เย็นเฉียบเหมือนน้ำเข็มที่อยู่ในนรก ในความเย็นชานั้นแฝงไปด้วยความแค้น

เขาค่อยเดินเข้ามาข้างหน้าเตียงของเธอ พูดด้วยคำต่อคำ“ชาตินี้ข้าไม่มีวันยกโทษให้เจ้าได้ ถ้าหากว่าฉ่ายเวินไม่ฟื้นขึ้นมา ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าแน่นอน”

ชูเซี่ยยื่นมือจับเขา แต่ตอนนี้ในสมองเธอมีแต่ความวุ่นวาย ในนั้นมีความทรงจำของสองคนผสมกัน ประจวบกัน เธออยากแยกแยะออกมา แต่ก็ไม่รู้จะพูดยังไง มีแต่พึมพันว่า“ฉันไม่ใช่เธอ ฉันไม่ใช่เธอ……”

“พรุ่งนี้มี่เหอจะแต่งงานกับข้าและเข้ามาอยู่ที่นี่ ถ้าเจ้าอยากรักษาฐานะพระชายาเอกของเจ้าไว้ งั้นก็เจียมตัวให้ดี ไม่งั้นถึงแม้ท่านแม่จะไม่เห็นด้วย ข้าก็จะหย่ากับเจ้าเด็ดขาด”พูดจบ เขาเหลือบเธอด้วยสายตาเย็นชาแล้วหันตัวออกไป

เขาเพิ่งเดินออกไปก็มีมามาคนหนึ่งกับบ่าวคนหนึ่งรีบวิ่งเข้ามาในห้อง

บ่าวนั้นดูเหมือนใจจะหาย แต่มามายังสงบนิ่งอยู่ จึงรีบดึงผ้าห่มมาปกปิดร่างกายชูเซี่ย พูดด้วยเสียงคร่ำครวญ“ท่านหญิงอย่าเสียใจแล้วเจ้าค่ะ”