ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 215

ตอนที่215ทดลอง

ติดต่อกันหลายวันชูเซี่ยเข้าวังบ่อยมากและออกมาเร็วมาก

อาการไทเฮาตอนนี้ยังควบคุมได้นางฝังเข็มให้ไทเฮาให้หนอนพิษนี้ทำงานช้าหน่อยแต่ว่านี้แค่รักษาอาการแต่ไม่ด้รักษาที่รากนี้ไม่ใช่วิธีที่แก้ไขที่ดี

เชียนซานอดทนและโยนหนูเข้าไปในไหติอต่อกันหลายวันในไหที่ปิดสนิทก็มีกลิ่นเหม็นส่งออกมา

พอวันที่ห้าชูเซี่ยเอาผ้าปิดจมูกไว้ในมือใส่ถุงมือจากหนังปลาและพูดว่า:“เชียนซานเปิดไห”

เชียนซานทำตามที่นางสั่งพอเปิดออกมาแล้วก็มีกลิ่นเหม็ดหึ่งส่งออกมานางกลั่นหายใจไว้และก็กลั่นไม่อยู่จนออกไปอ้วกทีหนึ่งนานมากและนางก็เดินเข้ามาพร้อมปาดน้ำตา“ทำไมกลั่นเหม็นมากเลย”

แต่ชูเซี่ยเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลยนางเทหนูในไหออกมาทั้งหมดเอาไว้ในกะละมังในมือถือมีดไว้ปัดหนูออกจากกัน

เยนซานจับจมูกไว้และเดินเข้าไปดูนางรู้สึกคลื่นไสอยากอ้วกออกมามากนางรู้สึกขนลุกมาก“นี่มันเป็นอะไรเนี่ย?”

ชูเซี่ยเขี่ยร่างหนูออกไปกลิ่นเหม็นส่งออกมาเรื่อยๆกลิ่นจากร่างกายที่เน่าเสียเริ่มมีหนอนออกมาถ้าเกิดว่าหนอนพวกนี้ไม่ขยับนางก็ไม่เห็นอะไรเลย

หนอนเล็กมากสั้นเหมือนกับเมล็ดข้าวขยับไปเร็วมากถึงแม้เป็นแบบนี้พวกมันก็ขยับไปตามาร่างกายที่เริ่มเน่าเสียไปๆมาๆก็เหมือนกับเนื้อเน่าๆพวกนั้นขยับไปมาเลย

“นี่มันเป็นอะไรกันแน่เนี่ย?”เชียนซานตกใจมากชีวิตนี้นางก็เจอกับสิ่งสกปรกและน่ากลัวมาเยอะแล้วแต่ยังไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลย

ชูเซี่ยใช้คีมหนีบหนอนออกมาทีล่ะตัวใส่ไว้ในขวดแก้วนางทำอย่างช้าๆละเอียดๆไม่ปล่อยไปเยสักตัว

หนอนเยอะขนาดนี้นางใช้เวลานานกว่าชั่วโมงกว่าถึงจะเสร็จ

นางยืนขึ้นมายืดแขนขาและพูดกับเชียนซานว่า:“เอาน้ำมันกับมาเผามันเลย”

“ขุดหลุมแล้วฝังมันไปเถอะเจ้าค่ะ”เชียนซานพูดอย่างไม่ชอบ

ชูเซี่ยส่ายหัว“ไม่ได้ข้ากลัวจะมีอะไรผิดพลาดถ้าฝังไว้ในดินถ้าเกิดว่ามันกลายสภาพก็จะทำให้เรื่องมันยุ่งยากได้ก็เผามันไปเถอะ”

เชียนซานได้ฟังว่ามันอาจจะกลายสภาพนางก็รีบไปเอาไฟมาและชูเซี่ยก็บอกกับนางว่า“เชียนซานอย่าจับมันเด็ดขาดนะ”

“ใครจะกล้าจับเจ้าค่ะ?ดูแค่นี้ข้าก็กินข้าวไม่ลงแล้ว”เชียนซานเอาน้ำมันไฟเทไว้ในจานและเผาไหนั้นไปด้วย

พอเผาเสร็จแล้วเชียนซานก็รีบเอาผงถ่านนั้นทิ้งลงดินเหนียวตบมือและดูเจ้าถ่านนานๆและพูดว่า“อย่าไปจับรู้ไหม?”

พอล้างมือเสร็จเข้าห้องก็เห็นชูเซี่ยเหมือนจะทอดอะไรสักอย่างนางใช้เข็มยาวจิ้มหนอนมาและทอดลงไปดูอย่างละเอียด

พอได้ยินเสียงเท้าเดินนางก็ไม่ได้หันไปเลย:“เชียนซานขี่นายท่านเหมาไปที่ตลาดซื้อเนื้อมาหน่อย”

“จะทำกับข้าวเหรอเจ้าค่ะ?”

“ไม่ใช่ข้าจะใช้”ชูเซี่ยพูด

“จะทำอะไรอีกเจ้าค่ะ?”เชียนซานพูดและขนลุกไปด้วย“งั้นก็ได้เจ้าค่ะข้าจะรีบไป”

“หนูที่เจ้าจับเอาไว้ยังมีอยู่ไหม?”

“ยังเหลือสองตัวเจ้าค่ะ!”เชียนซานพูด

“เอามาให้หมดข้าจะทดลองอีก”ชูเซี่ยพูด

“ได้เจ้าค่ะ!”เชียนซานรีบออกไปอย่างเร่งด่วนสักพักกํบนำหนูที่อยู่ในกรงมาให้นางหนูสองตัวร้องและดิ้นๆปดิ้นมาอยู่ในกรง

“วางลงและไปซื้อเนื้อมา”ชูเซี่ยพูด

เชียนซานจับนายท่านเหมาไว้“ไปเดี๋ยวข้าพาเดินเล่น”

เชียนซานซื้อเนื้อมาครึ่งโลแต่กลับมาและเห็นว่าชูเซี่ยจับหนูขึ้นมากรีดขาหนูจากนั้นก็นำหนอนพวกนั้นใส่เข้าไปจากนั้นก็เอาไปไว้ในกรงเหมือนเดิม

เชียนซานเอาเนื้อวางไว้ที่ต๊ะและถามว่า:“นางหญิงเจ้าค่ะนี่คืออะไรเจ้าค่ะ?”