สรุปเนื้อหา ตอนที่216อาจารย์จริงกับอาจารย์ปลอม – ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
บท ตอนที่216อาจารย์จริงกับอาจารย์ปลอม ของ ชายาเกิดใหม่ของข้า ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่216อาจารย์จริงกับอาจารย์ปลอม
พอออกมาจากจูเก๋อหมิงแล้วชูเซี่ยก็ไปหาจูฟางหยวนต่อ
ช่วงนี้จูฟางหยวนยุ่งมากกำลังเก็บของขอแค่มีสิ่งของที่น่าสนใจเขาก็ซื้อกลับมาแล้ว
ชูเซี่ยไปหาเขากำลังนั่งเก็บของตัวเองอยู่ของที่เยอะที่สุดคือแจกันลวดลายสวยๆ
ชูเซี่ยถาม:“เจ้าทำอะไรเนี่ย?”
“เอากลับไปด้วยไง”จูฟางหยวนพูดอย่างภูมืใจ:“นี่เป็นของโบราณหมดเลยถ้าข้าเอากลับไปบ้านข้าก็จะรวยได้เลย”
“เอากลับไปได้หมดเหรอ?”ชูเซี่ยถาม
“ทำไมจะไม่ได้เล่า?ต้องได้แน่นอน”จูฟางหยวนเอาของกองไว้ด้วยกันและถามนางว่า:“เจ้ามามีอะไรเหรอ?ไม่ได้อยู่รักษาไทเฮางั้นเหรอ?”
ชูเซี่ยเอากล่องยาวางไว้บนโต๊ะ“ดูสิไม่มีอะไรคืบหน้าเลยตอนนี้ปวดหัวมาก”
“ขนาดเจ้ายังไม่มีทางรักษา?”จูฟางหยวนสงสัยมาก“ไมเฮาป่วยเป็นอะไรกันแน่?”
ชูเซี่ยขมวดคิ้ว“อาการท่านคล้ายกับอาการของเฉินอวี่จู๋มากข้าสงสัยว่านางโดนหนอนพิษ”
“หนอนพิษ?”จูฟางหยวนตกใจมาก“แต่ว่าโรคที่เฉินอวี่จู๋เป็นฉ่ายเวินเป็นคนทำเองใครจะรู้ความลับในนั้นล่ะ?”
“ก็ปวดหัวเรื่องนี้แหละถ้าใครที่อยากทำร้ายไทเฮาก็แสดงว่าคนผู้นั้นอยากทำร้ายชนชั้นเจ้าแล้วฉ่ายเวินก็ตายแล้วยาพิษที่นางทดลองทำขึ้นมาน่าจะไม่ได้สอนให้ใครแต่ว่าอาการเหมือนกันมากจนทำเอาคนปวดหัว”
จูฟางหยวนนั่งข้างๆและถามอย่างจริงจังว่า:“ชูเซี่ย เอยเจ้าพูดความจริงมาถ้าตอนนี้ให้เจ้ารักษาเฉินอวี่จู๋เจ้าจะรักษาได้ไหม?”
ชูเซี่ยครุ่นคิดและพยักหน้าช้าๆ“ก็ไม่แน่นะ”
“ก็ไม่แน่?”จูฟางหยวนคิดว่าเรื่องมันเลยเถิดออกมาไกลแล้ว“ถ้าเจ้ารักษาเฉินอวี่จู๋ไม่ได้ก็รักษาไทเฮาไม่ได้น่ะสิ?”
ชูเซี่ยพยักหน้า“จะพูดเช่นนี้ก็ได้ตอนนี้ไทเฮาก็ป่วยอยู่ข้าก็ยังไม่มีวิธีรักษาเสียที”
จูฟางหยวนคิดและถามว่า:“เจ้าว่าฉ่ายเวินตายหรือยัง?”
ชูเซี่ยเงยหน้า“ทำไมล่ะ?นางจายแล้วนี่!”
จูฟางหยวนมองนางและสายตาก็แปลกไป“แต่ว่าเจ้าก็ตายแล้วตายแล้วหลายสิบครั้งแล้วด้วย”
ชูเซี่ยมองตาบน“เยอะขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“ก็ไม่เยอะขนาดนั้นแต่ว่าถ้าเกิดว่าเจ้าตายแล้วอาจารย์ก็จะช่วยเจ้าตลอดเรื่งที่อาจารย์เจ้าทำได้ยังไม่มีผู้ใดทำได้เลยงั้นเหรอ?ไม่ใช่แค่อาจารย์เจ้าที่เก่งที่สุดใช่ไหม?”
ที่จริงชูเซี่ยก็เคยคิดเรื่องนี้แล้วแต่ว่าทำยังไงถึงได้ตายแล้วเกิดใหม่ได้หลายครั้งขนาดนั้น?แต่ว่าที่จูฟางหยวนพูดก็มีเหตุผลที่นางเกิดใหม่ได้ทำไมฉ่ายเวินจะทำไม่ได้?
คนที่เก่งในโลกนี้ก็ไม่ได้มีแค่อาจารย์
ชูเซี่ยขมวดคิ้ว“ถ้าเป็นเช่นนี้งั้นก็ยุ่งแล้วล่ะ”
“ถึงข้าจะรักษาคนได้แต่ข้าก็ไม่เข้าใจเรื่องยาฑิษอะไรเลยเมื่อก่อนเจ้ามีหนังสือเกี่ยวกับยาพิษไม่ใช่เหรอ?ก็คือเล่มที่จูเก๋อหมิงให้เจ้างั้นเจ้าก็เปิดดูให้หน่อยว่ามียาพิษชนิดนี้ไหม?”
“ตำรายาพิษข้าอ่านและท่องจำได้แล้วไม่มียาชนิดนี้อยู่และพิษชนิดนี้เป็นพิษที่ฉ่ายเวินทำขึ้นมาเองจะเขียนอยู่ในตำราได้อย่างไร?”
“ที่พูดมาก็ถูก”
ชูเซี่ยมองเขา“อาจารย์ได้บอกเจ้าหรือไม่ว่าเมื่อไหร่จะกลับ?”
“ใกล้แล้ว”จูฟางหยวนพูด
“งั้นจะมาถึงที่เมืองหลวงเมื่อไหร่?ข้ามีเรื่องจะถามเขาหน่อย”ชูเซี่ยพูด
ชูเซี่ยแปลกใจ“อาจารย์ไม่ดื่มเหล้าเลยในสองปีนี้”
จูฟางหยวนส่ายหัว“ไม่เขาดื่มเหล้าดองไปเยอะมาก”
“ไม่ถ้าเขาจะดื่มเขาก็ไม่ดื่มที่เป็นเหล้าดอง”ชูเซี่ยเริ่มสงสัย“เจ้าแน่ใจเหรอว่าคนที่เจ้าเห็นเป็นอาจารย์ข้าจริงๆ?”
จูฟางหยวนอึ้ง“ไม่ใช่อาจารย์เจ้าถ้าเช่นนั้นจะเป็นใครเล่า?ข้าจำเขาได้ข้าเจอเขาหลายครั้งแล้วทำไมจะไม่รู้จักเขาล่ะ?”
ชูเซี่ยสงสัยอาจารย์ไม่ดื่มเหล้าแล้วหรือว่าไปเที่ยวแล้วเขาก็เลยดื่ม?
และอีกอย่างอาจารย์จะมาที่เมืองหลวงทำไม?เขาบอกว่าไม่ชอบที่ๆวุ่นวายที่มาเมืองหลวงต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆถ้าเช่นนั้นเรื่องอะไรกันล่ะ?
อีกอย่างถ้ามาบอกให้นางกลับเมืองหลวงทำไมเขาไม่มาเอง?ถึงแม้เขาจะให้จูฟางหยวนมาพูดเองทำไมตอนอยู่เมืองหนานซานเขาไม่บอกกับจูฟางหยวนล่ะทำไมถึงมาบอกตอนเจอกันโดยบังเอิญ?
“เจ้าเคยเห็นอาจารย์ข้าอาจารย์ข้าเดินเล่นตามถนนงั้นเหรอ?”ชูเซี่ยถาม
จูฟางหยวนพูดว่า“ก็ไม่รู้ว่าเดินเล่นไหมก็ข้าซื้อของตามถนนได้ยินมีคนเรียกข้าจากนั้นข้าก็หันไปดูเห็นว่าเป็นอาจารย์เจ้าเขายังดีกับข้ามากเลยลากข้าเข้าไปดื่มเหล้าอีก”
“เจ้าคิดว่าท่าทางเขาเหมือนกับอาจารย์ข้าไหมล่ะ?”ชูเซี่ยถาม
จูฟางหยวนครุ่นคิดและส่ายหัว:“ไม่ค่อยเหมือนเลย”
“เสียงล่ะ?”ชูเซี่ยรีบถาม
จูฟางหยวนส่ายหัว“เสียงเหมือนไม่แปลกเหมือนมาก”
เขามองชูเซี่ย“แต่ว่าข้าได้ยินว่ามีคนที่เลียนเสียงเก่งจนเหมือนเสียงเจ้าของเลยล่ะ”
ชูเซี่ยกำมือแน่นทุบโต๊ะและพูดว่า“พวกเรามาทดลองกัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...