ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 234

ตอนที่234 ปกปิดความลับ

แม่ชีพาชูเซี่ยไปห้องพระแต่ไม่ได้พูดกันในห้องพระแต่ออกมาคุยแทนหรือนางแค่อยากให้ชูเซี่ยเห็นการแสดงของนาง

แต่ว่าหลิงกุ้ยท่ายเฟยแสดงให้นางดูแสดงว่านางกำลังระแวงชูเซี่ยอยู่

หลิงกุ้ยท่ายเฟยพาชูเซี่ยไปห้องข้างๆสั่งให้คนเสริฟน้ำชาให้นาง

จากนั้น นางก็พูดช้าๆว่า“เจ้ามาที่เมืองหลวงเมื่อไหร่กัน?”ชูเซี่ยตอบไปว่า “กลับมาได้หลายวันแล้วเพค่ะ”

“กลับมาแค่ไม่กี่วันก็มาหาข้าแล้ว ข้าก็ดีใจเช่นกัน”หลิงกุ้ยท่ายเฟยพูดประชด

ชูเซี่ยมองกลับไปและพูดว่า “รู้จักกันก็ต้องมาเจอกันหน่อยสิเพค่ะ”

“ความสัมพันธ์ก็ไม่ค่อยนาน เจ้ามาครั้งนี้เจ้ามาทำไมล่ะ”หลิงกุ้ยท่ายเฟยพูดออกมาเลย

นิสัยนางเป็นคนที่สูงสง่ารักศักดิ์ศรีเมื่อก่อนไม่ค่อยชอบชูเซี่ยคิดว่าชูเซี่ยไม่ดีมีเรื่องเล่ากับฮ่องเต้องค์และตอนนี้ยังใความสัมพันธ์กับฮ่องเต้ตอนนี้อีก และการตายของฮ่องเต้องค์ก่อนยังเกี่ยวกับนางอีกด้วย

ชูเซี่ยได้ยินนางพูดเช่นนี้ก็ยิ้มและมองนาง“กุ้ยท่ายเฟยถามเช่นนี้ได้อย่างไร?ที่นี้เป็นที่ศักดิ์สิทธ์ ข้ามาที่นี้ก็มีพูดเรื่องสวดมนต์ยังจะมีแผนอะไรอีกเพค่ะ”

หลิงกุ้ยท่ายเฟยไม่อยากพูดกับนางและหัวเราะกลบเกลือนไป“เจ้าบอกว่ามาหาข้าพูดคุยแต่ข้าไม่อยากเจอใครเจ้าก็บอกว่าไปหาถ้ายเว่ยเลยนี้หมายความว่าอย่างไรกัน?เจ้าก็พูดมาตามตรงเถอะ ข้าไม่อยากเดา”

นางพูดตรงไปตรงมา

ชูเซี่ยเห็นว่านางพูดตรงไปตรงมาก็เลยพูดไปเลยว่า“เพค่ะเรื่องเป็นเช่นนี้ ข้าได้ยินด้านนอกพูดกันว่า ถ้ายเว่ยมาที่นี้บ่อยมาก ข้าแปลกใจมากวัดที่มีแต่แม่ชีมีเรื่องอะไรกันที่ให้ถ้ายเว่ยมาบ่อยนัก สองสามวันก็มีที่นี้หนึ่งที?”

หลิงกุ้ยท่ายเฟยได้ยินก็หัวเราะ“เจ้านี้ช่างสงสัยนะ?”

“ไม่ใช่เรื่องที่ดี ขออภัยเพค่ะ”

“ถ้ายเว่ยไม่ได้เข้ามา แค่มาล่าสัตว์แถวๆนี้เอง ข้าเคยได้ยินว่าคนที่ขี้สงสัยเนี้ยจะตายเร็วนะ ข้าแค่รู้จักเจ้าไม่นาน ข้าขอเตือนเจ้าอย่ายุ่งเรื่องที่ไม่ควรยุ่ง”

กุ้ยท่ายเฟยเตือนนาง

ชูเซี่ยมองดูนางและเห็นนางแล้วก็ไม่พอใจอย่างมาก

นางเปลี่ยนเรื่องคุย“กุ้ยท่ายเฟยอยู่ที่นี้มาสองปีแล้ว เรื่องในวังกุ้ยท่ายเฟยรู้บ้างไหมเพค่ะ?”

“ไม่รู้!”หลิงกุ้ยท่ายเฟยตอบและสายตาก็แปลกๆไป

“งั้น หลิงกุ้ยท่ายเฟยอยากรู้ไหมเพค่ะ?”ชูเซี่ยถาม

หลิงกุ้ยท่ายเฟยมองดูนาง“ไม่สนใจ ข้าไม่อยากรู้เรื่องในวังหรอก ข้าออกจากโลกอันวุ่นวายนั้นแล้ว ความจริงคือ ข้าไม่อยากเจอเจ้าด้วย”

ชูเซี่ยยิ้ม“กุ้ยท่ายเฟยไม่อยากเจอข้าแต่ว่าก็ให้ข้าเข้ามาเจอะ ทำไมกันล่ะ?”

หลิงกุ้ยท่ายเฟยยิ้ม“ฮองกุ้ยเฟยมาถึงที่นี้ ข้าไม่เจอได้เหรอ?”

“ไหนบอกว่าวัดเต๋าชิงซูไม่ถือเรื่องยศตำแหน่งไงเพค่ะ?”