ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 234

ตอนที่234 ปกปิดความลับ

แม่ชีพาชูเซี่ยไปห้องพระแต่ไม่ได้พูดกันในห้องพระแต่ออกมาคุยแทนหรือนางแค่อยากให้ชูเซี่ยเห็นการแสดงของนาง

แต่ว่าหลิงกุ้ยท่ายเฟยแสดงให้นางดูแสดงว่านางกำลังระแวงชูเซี่ยอยู่

หลิงกุ้ยท่ายเฟยพาชูเซี่ยไปห้องข้างๆสั่งให้คนเสริฟน้ำชาให้นาง

จากนั้น นางก็พูดช้าๆว่า“เจ้ามาที่เมืองหลวงเมื่อไหร่กัน?”ชูเซี่ยตอบไปว่า “กลับมาได้หลายวันแล้วเพค่ะ”

“กลับมาแค่ไม่กี่วันก็มาหาข้าแล้ว ข้าก็ดีใจเช่นกัน”หลิงกุ้ยท่ายเฟยพูดประชด

ชูเซี่ยมองกลับไปและพูดว่า “รู้จักกันก็ต้องมาเจอกันหน่อยสิเพค่ะ”

“ความสัมพันธ์ก็ไม่ค่อยนาน เจ้ามาครั้งนี้เจ้ามาทำไมล่ะ”หลิงกุ้ยท่ายเฟยพูดออกมาเลย

นิสัยนางเป็นคนที่สูงสง่ารักศักดิ์ศรีเมื่อก่อนไม่ค่อยชอบชูเซี่ยคิดว่าชูเซี่ยไม่ดีมีเรื่องเล่ากับฮ่องเต้องค์และตอนนี้ยังใความสัมพันธ์กับฮ่องเต้ตอนนี้อีก และการตายของฮ่องเต้องค์ก่อนยังเกี่ยวกับนางอีกด้วย

ชูเซี่ยได้ยินนางพูดเช่นนี้ก็ยิ้มและมองนาง“กุ้ยท่ายเฟยถามเช่นนี้ได้อย่างไร?ที่นี้เป็นที่ศักดิ์สิทธ์ ข้ามาที่นี้ก็มีพูดเรื่องสวดมนต์ยังจะมีแผนอะไรอีกเพค่ะ”

หลิงกุ้ยท่ายเฟยไม่อยากพูดกับนางและหัวเราะกลบเกลือนไป“เจ้าบอกว่ามาหาข้าพูดคุยแต่ข้าไม่อยากเจอใครเจ้าก็บอกว่าไปหาถ้ายเว่ยเลยนี้หมายความว่าอย่างไรกัน?เจ้าก็พูดมาตามตรงเถอะ ข้าไม่อยากเดา”

นางพูดตรงไปตรงมา

ชูเซี่ยเห็นว่านางพูดตรงไปตรงมาก็เลยพูดไปเลยว่า“เพค่ะเรื่องเป็นเช่นนี้ ข้าได้ยินด้านนอกพูดกันว่า ถ้ายเว่ยมาที่นี้บ่อยมาก ข้าแปลกใจมากวัดที่มีแต่แม่ชีมีเรื่องอะไรกันที่ให้ถ้ายเว่ยมาบ่อยนัก สองสามวันก็มีที่นี้หนึ่งที?”

หลิงกุ้ยท่ายเฟยได้ยินก็หัวเราะ“เจ้านี้ช่างสงสัยนะ?”

“ไม่ใช่เรื่องที่ดี ขออภัยเพค่ะ”

“ถ้ายเว่ยไม่ได้เข้ามา แค่มาล่าสัตว์แถวๆนี้เอง ข้าเคยได้ยินว่าคนที่ขี้สงสัยเนี้ยจะตายเร็วนะ ข้าแค่รู้จักเจ้าไม่นาน ข้าขอเตือนเจ้าอย่ายุ่งเรื่องที่ไม่ควรยุ่ง”

กุ้ยท่ายเฟยเตือนนาง

ชูเซี่ยมองดูนางและเห็นนางแล้วก็ไม่พอใจอย่างมาก

นางเปลี่ยนเรื่องคุย“กุ้ยท่ายเฟยอยู่ที่นี้มาสองปีแล้ว เรื่องในวังกุ้ยท่ายเฟยรู้บ้างไหมเพค่ะ?”

“ไม่รู้!”หลิงกุ้ยท่ายเฟยตอบและสายตาก็แปลกๆไป

“งั้น หลิงกุ้ยท่ายเฟยอยากรู้ไหมเพค่ะ?”ชูเซี่ยถาม

หลิงกุ้ยท่ายเฟยมองดูนาง“ไม่สนใจ ข้าไม่อยากรู้เรื่องในวังหรอก ข้าออกจากโลกอันวุ่นวายนั้นแล้ว ความจริงคือ ข้าไม่อยากเจอเจ้าด้วย”

ชูเซี่ยยิ้ม“กุ้ยท่ายเฟยไม่อยากเจอข้าแต่ว่าก็ให้ข้าเข้ามาเจอะ ทำไมกันล่ะ?”

หลิงกุ้ยท่ายเฟยยิ้ม“ฮองกุ้ยเฟยมาถึงที่นี้ ข้าไม่เจอได้เหรอ?”

“ไหนบอกว่าวัดเต๋าชิงซูไม่ถือเรื่องยศตำแหน่งไงเพค่ะ?”

หลิงกุ้ยท่ายเฟยชักสีหน้าและพูดว่า “พอแล้ว เจ้ามีอะไรก็พูดมาตามตรงเถอะ ข้าไม่อยากเดาแล้ว”

ชูเซี่ยดื่มชาและพูดว่า “ความจริงแล้วข้ามาก็ไม่มีเรื่องอะไร แค่ได้ยินว่ากุ้ยท่ายเฟยมาปฏิบัติธรรมที่นี้ คิดว่าตอนนี้ไทเฮาทรงป่วยหนักก็เลยอยากจะเชิญกุ้ยท่ายเฟยไปสวดมนต์ให้ไทเฮาหน่อยเพค่ะ ”

“ไม่ต้องให้เจ้าพูด ข้าก็จะทำอยู่แล้ว!”หลิงกุ้ยท่ายเฟยพูดต่อว่า“ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้วก็เญเจ้าออกไปได้แล้วล่ะ”

ชูเซี่ยยิ้ม“กุ้ยท่ายเฟยบอกว่าไม่รู้เรื่องในวังแต่ว่าข้าแค่บอกว่าไทเฮาป่วยหนักแค่ท่านไม่ทำท่าสงสัยอะไรเลยดูเหมือนว่าท่านจะรู้เรื่องอาการป่วยของไทเฮามานานแล้ว และกุ้ยท่ายเฟยดูเหมือนยังสนใจเรื่องทางโลกอยู่”

หลิงกุ้ยท่ายเฟยตอบกลับไปว่า“มีอะไรน่าสงสัยกัน?คนเกิดมาก็ต้องมีเกิดแก่เจ็บตาย เจ้าคิดว่าทุกคนเหมือนเจ้างั้นเหรอ ทำยังไงก็ไม่ตาย?”

ชูเซี่ยทำหน้าเข้าใจ“เพค่ะ คนเกิดมาก็ต้องตายไม่มีอะไรน่าสงสัย ถ้าเป็นเช่นนี้ก็เชิญกุ้ยท่ายเฟยท่องบทสวดให้ไทเฮาด้วย ข้าลาก่อน”

“ไม่ส่งแล้วนะ!”หลิงกุ้ยท่ายเฟยพูดจบก็ลุกขึ้นและเดินออกไปอย่างรวดเร็วเลย

ชูเซี่ยพูดเสียงดังว่า “ใช่สิ ได้ยินว่าไทเฮาป่วยมีหนอนพิษเข้าไปในตัวและพิษที่โดนเป็นพิษที่ฉ่ายเวินเป็นคนทำ กุ้ยท่ายเฟยกับฉ่ายเวินเคยสนิทกัน ไม่รู้ว่าพิษที่นาง……”

หลิงกุ้ยท่ายเฟยหยุดเดินและหันกลับมาพูดกับนางต่อว่า“เจ้าอยากพูดอะไร?เจ้าอยากบอกว่าข้าเป็นคนวางยางั้นเหรอ?ได้ยินว่าไทเฮาถูกยาพิษแต่ว่าข้าอยู่ในวัดเต๋าชิงซูสองปีแล้ว อยากถามฮองกุ้ยเฟยว่าข้ามีวิชาการแยกร่างเหรอข้าอยู่ที่นี้แล้วจะไปวางยาให้ไทเฮาได้อย่างไร?”

ชูเซี่ยมองนางแล้วยิ้ม“กุ้ยท่ายเฟยทำไมต้องตกใจขนาดนี้เล่า ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้นเสียหน่อย”

หลิงกุ้ยท่ายเฟยพูดต่อว่า “เจ้าก็ยอมรับเถอะ เจ้ามาไกลขนาดนี้ก็เพราะสงสัยว่าข้าวางยาให้ไทเฮาไม่ใช่เหรอแต่ว่าเจ้าสงสัยก็สงสัยเถอะเจ้าไม่มีหลักฐานอย่ามาพูดเช่นนี้นะ”

ชูเซี่ยมองดูสีหน้านาง เกินความคาดหมายมากเพราะนางโกรธเอามากๆ

ชูเซี่ยพูดต่อว่า “ไม่มีหลักฐานข้าไม่มาพูดเช่นนี้หรอก ข้าลาก่อน กุ้ยท่ายเฟยรักษาตัวด้วย”

พูดจบ ก็เดินออกไปทันที

กุ้ยท่ายเฟยมองดูหลังนางที่เดินจากไปและพูดกับแม่ชีข้างๆว่า “นางต้องมีสาเหตุอะไรแน่ที่มาที่นี้นางต้องสงสัยอะไรแล้วแน่เลย”

แม่ชีพูดต่อ “กุ้ยท่ายเฟยอย่ากังวลไปเพค่ะ ถ้ายเว่ยจัดการได้อยู่แล้วเพค่ะ”

กุ้ยท่ายเฟยขมวดคิ้ว“ให้เขาอย่ารีบ ชูเซี่ยไม่ใช่คนที่เราจะจัดการได้ง่ายๆและอีกอย่าง นางเป็นหัวหน้าพรรคมังกรเหิน ฮ่องเต้ยังดูแลนางอีก”

“ไม่มีใครทำร้ายกุ้ยท่ายเฟยได้ ถ้ายเว่ยไม่ยอมแน่นอนเพค่ะ”แม่ชีพูด

หลิงกุ้ยท่ายเฟยดูเหมือนจะมีความสุขขึ้นมาตอนได้ยินเช่นนี้“จะทำอย่างไรได้ล่ะ?ช่างเถอะ ชีวิตนี้ยังไงก็ต้องเดินไปต่อ”

แม่ชียิ้มและพูดว่า “กุ้ยท่ายเฟยยังกังวลอะไรอีกเพค่ะ?แค่ท่านถ้ายเว่ยได้เป็นฮ่องเต้ เขาจะช่วยกุ้ยท่ายเฟยเอาตำแหน่งนี้ออกไป ถึงเวลานั้นท่านก็อยู่กับถ้ายเว่ยได้ตลอดชีวิตแล้วและไม่ต้องมาหลบในเขานี้อีก กุ้ยท่ายเฟยก็คงไม่อยากมีชีวิตเช่นนี้อีกใช่หรือไม่”

กุ้ยท่ายเฟยส่ายหัว“ก็ไม่ใช่ทั้งหมด ถ้าได้อยู่กับเขาอยู่ที่ไหนก็ไม่สำคัญ บอกถ้ายเว่ยว่าฝั่งไทเฮาก็หยุดลงก่อนหรือว่าไปบอกให้ชูเซี่ยถอนยาออกไม่ต้องรีบ”

แม่ชียิ้มและพูดต่อว่า “กุ้ยท่ายเฟยวางใจได้เพค่ะ ท่านถ้ายเว่ยจัดการได้อยู่แล้วและตอนนี้เขายังไปพูดมำให้ขุนนางไม่ชอบหลี่เฉินเย่นอยู่ ถ้าหลี่เฉินเย่นทำผิด วี่สื่อต้าฟูต้องจัดการแน่นอนเพค่ะ”

“แต่ว่า ฮ่องเต้ครองราชย์มานานถึงแม้จะไม่มีผลงานแต่ก็ไม่เคยทำผิดจะจับผิดอย่างไรเล่า?”หลิงกุ้ยท่ายเฟยขมวดคิ้ว

“ท่านถ้ายเว่ยจัดการให้ชูเซี่ยเข้าเมืองก็จะให้เขาทำผิด ชูเซี่ยเป็นฮองกุ้ยเฟยของฮ่องเต้องค์ก่อน เขากับชูเซี่ยอยู่ด้วยกันก็คือกำลังทำเรื่องที่บัดสีบัดเถลิง”

“แต่ว่าตอนนั้นก็มีเรื่องมาบอกว่าฮ่องเต้กับชูเซี่ยห่างกันอยู่ไม่ใช่เหรอ?ถ้าเขาไม่ได้อยู่กับชูเซี่ยเราจะทำยังไงล่ะ?”

แม่ชียิ้ม“หลี่เฉินเย่นหลายปีมานี้ก็อยู่ข้างชูเซี่ยตลอด เขาจะปล่อยชูเซี่ยได้ยังไง?ไม่มีทางเพค่ะ ตอนนี้เขาแค่กำลังอดทนไม่ก็กำลังควบคุมตัวเอง แต่ว่า ความรักเป็นสิ่งที่ในโลกนี้ควบคุมไม่ได้เพค่ะ ชูเซี่ยก็เช่นกัน เดี๋ยวรอองค์หญิงน่านจ้าวมาก่อน ต้องมีเรื่องอะไรแน่นอน พวกเขาอยากจะแสดงก็แสดงต่อไม่ได้แล้วเพค่ะ”