ตอนที่233 ช่องโหว่มากมาย
เชียนซานกำลังเดินไปเปิดประตูก็มีประตูเปิดออกมาและมีแม่ชีเดินนออกมานางมองชูเซี่ยกับเชียนซานอย่างระแวง“พวกเจาเป็นใคร?ทำไมถึงมาที่วัดเต๋าชิงซูนี้?”ชูเซี่ยพูดอย่างเป็นมิตรว่า “ข้าชื่อชูเซี่ยข้าจะมาหากุ้ยท่ายเฟยช่วยไปบอกให้หน่อยได้หรือไม่”
“ชูเซี่ย?”แม่ชีไม่รู้จักชื่อนี้นางมองดูชูเซี่ยนานมาก “ขอโทษ กุ้ยท่ายเฟยไม่อยากเจอใคร”
เชียนซานเห็นว่ามที่มุมมีคนอยู่ที่นั้นก็เหมือนเป็นคนที่เก่งพอตัว
นางก็สะกิดชูเซี่ยและให้นางมองไป
ชูเซี่ยเห็นตั้งนานแล้วน่าจะเป็นคนที่เหลียงกวางเสียงส่งคนมาปกป้องกุ้ยเฟย
“พวกเจ้าไปเถอะ”แม่ชีเห็นชูเซี่ยกับเชียนซานแปลกๆกลัวพวกนางจะรู้เรื่องอะไรก็เลยรีบไล่พวกนางไป
ชูเซี่ยยิ้ม “ได้ ถ้ากุ้ยท่ายเฟยทรงนั่งสมาธิอยู่ งั้นพวกเราก็ไม่รบกวนแล้วเรื่องนี้ ข้ากลับไปถามท่านถ้ายเว่ยก็ได้”
พูดจบนางก็กลับหลังหันกำลังจะเดินไปพอแม่ชีได้ยินสีหน้าก็เปลี่ยนไปและพูดว่า“ช้าก่อน!”
ชูเซี่ยหันกลับไปและมองนาง
แม่ชีมองชูเซี่ยนานมากถึงจะพูดว่า “เมื่อกี้ท่านบอกว่าชื่อชูเซี่ยใช่หรือไม่หรือว่าท่านเป็นฮองกุ้ยเฟยของฮ่องเต้องค์ก่อน?”
ชูเซี่ยไม่เคยได้รับตำแหน่งอะไรดังนั้นแม่ชีก็เรียกนางเป็นฮองกุ้ยเฟยก่อนของฮ่องเต้
ชูเซี่ยไม่ได้ปฏิเสธ
เชียนซานมองดูแม่ชีนางรู้ว่าแม่นายเป็นใครถ้าไม่ได้ยินชื่อท่านถ้ายเว่ยนางก็ยังคงทำเป็นไม่รู้จักแน่นอน
แม่ชีเห็นชูเซี่ยไม่พูดอะไรแต่เอามือประกบกัน“ถ้าเป็นฮองกุ้ยเฟยก็รอสักครู่เพค่ะ เดี๋ยวข้าไปแจ้งก่อน”
เชียนซานมองดู “ถ้ารู้ว่าเป็นฮองกุ้ยเฟยทำไมต้องให้รอด้วย?เชิญเข้าไปเลยสิ”
แม่ชีพูดว่า “ในนี้สงบเงียบไม่เหมือนในวังที่นี้ม่มีตำแหน่งสูงใหญ่ขอให้ท่านรอสักครู่”
พูดจบก็กลับหลังหันเดินไปและยังปิดประตูคืนด้วย
เชียนซานโมโห“นางแกล้งทำเป็นไม่รู้มากกว่า เกรงว่านางไปแจ้งแล้วเดี๋ยวก็ออกมาบอกว่ากุ้ยท่ายเฟยกำลังทำสมาธิไม่อยากเจอใครอีกแน่นอน”
ชูเซี่ยพูด “ไม่หรอก นางอยากเจอข้าแน่นอน พูดถึงถ้ายเว่ยแล้ว นางน่าจะอยากรู้ว่าเรารู้มากเท่าไหร่ นางจะทดสอบเรา แน่นอนเราก็มาทดสอบนางเช่นกัน”
“นายหญิง ถ้านางเจอเราก็แสดงว่านางน่าจะมีความคิดร้ายๆไม่ใช่เหรอเจ้าค่ะ?”เชียนซานถามไปอย่างไม่เข้าใจ
“ข้ามาที่นี้ นางก็รู้ว่าน่าจะมีปัญหาแล้ว นางจะคิดว่าเรามีหลักฐานอะไรอยู่ทำไมถึงมาที่นี้?ความสัมพันธ์ของข้ากับนางก็ไม่ค่อยดี แล้วจะมาที่นี้ทำไม”
เชียนซานพูด “ข้าคิดว่านางน่าจะไม่อยากเจอเรา หญิงสาวที่เคยท้องแม้รูปร่างก็ไม่เหมือนเดิม นางโง่ขนาดให้เราเห็นหรอกเจ้าค่ะ”
ชูเซี่ยยิ้มไม่พูดอะไรต่อ
ทั้งสองรอที่หน้าประตูอยู่นาน คนที่ข้างๆกำแพงก็ยังคงจับตามองไปปล่อยไปไหน
มีนกส่งข่าวสารออกไปจากนอกกำแพง บินออกไป
เชียนซานพูด “นั้นเป็นนกส่งข่าวสารนี้ ส่งข่าวแล้วเราจะยิงมันลงมาไหมเจ้าค่ะ?”
ชูเซี่ยส่ายหัว“ไม่ต้องหรอก ให้นางส่งข่าวให้ถ้ายเว่ยไปเถอะ ข้าให้ว่านเฉียงพวกนางขวางเขาไว้ถึงแม้ว่าว่านเฉียงพวกนางจะหยุดไว้ไม่ได้มาที่นี้ก็ต้องใช้เวลาเช่นกัน”
และอีกอย่าง นางก็อยากเจอเขาอยู่แล้ว ใช้วิธีนี้บังคับเขาออกมาดีที่สุดแล้ว
ผ่านไปนานมากกว่าประตูจะเปิดออกเป็นแม่ชีคนก่อนนางทำหน้ายิ้ม“ฮองกุ้ยเฟย เชิญค่ะ”
ชูเซี่ยพูดต่อ “ขอบคุณ ช่วยนำทางด้วยค่ะ!”
แม่ชีบอกเชียนซานว่า “ขอโทษ กุ้ยท่ายเฟยอยากเจอแค่ฮองกุ้ยเฟย ขอเชิญท่านรอด้านนอกด้วยเจ้าค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...