ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 408
สรุปบท ตอนที่408เหตุผลที่ทรยศ: ชายาเกิดใหม่ของข้า
สรุปเนื้อหา ตอนที่408เหตุผลที่ทรยศ – ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
บท ตอนที่408เหตุผลที่ทรยศ ของ ชายาเกิดใหม่ของข้า ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่408เหตุผลที่ทรยศ
“แม่ทัพหลี่คนเหล่านี้ต้องการกำจัดกองทัพเก้อโจวเราพวกเราไม่เห็นด้วยดังนี้จึงถูกพวกเราฆ่าตายไม่เกี่ยวข้องกับนายหญิงชูเซี่ยและไม่เกี่ยวข้องกับท่านแม่ทัพหลี่ด้วย”
“ท่านแม่ทัพหลี่นี่เป็นเรื่องส่วนในของกองทัพเก้อโจวเราท่านได้ช่วยพวกเรามามากพอแล้วการฆ่าสัตว์เดรัจฉานเหล่านี้ไม่ต้องรอให้พวกเจ้าลงมือหรอก”
“ท่านนายหญิงหากฝ่าบาทต้องารเสาะหาฆาตกรท่านบอกไปเลยว่าข้าเกาเต๋อกวางเป็นคนออกคำสั่งความไม่มีสติที่สองสามวันของข้าควรได้รับโทษถึงชีวิตตั้งนานแล้วตายเพราะฆ่าสัตว์เดรัจฉานเหล่านี้ข้าเกาเต๋อกวางตายอย่างสมเกียรติ”เกาเต๋อกวางพูดอยู่ในลำคอเมื่อมองไปยังเหล่าขุนนางที่กองกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรงในตายยังคงเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง
ตามกฎหมายทหารที่ฆ่าผู้บังคับบัญชาของตนนั้นต้องถูกประหาร
ดังนั้นเมื่อมองดูคนเหล่านี้หลี่ฉางอันเต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจเขารู้แล้วว่าหากฆ่าพวกเขาไปชูเซี่ยและพรรคมังกรเหินจะมีปัญหาตามมามากมายดังนั้น......
“วางใจเถอะไม่ว่าจะเป็นฝ่าบาทหรือกรมทหารก็จะไม่ทำให้พรรคมังกรเหินลำบากใจแน่นอนเมื่อสักครู่ข้าเพียงแต่ไม่อยากให้ท่านนายหญิงรู้สึกลำบากใจพวกเจ้าวางใจเถอะเรื่องนี้ข้าหลี่ฉางอันสามารถจัดการได้”
หลี่ฉางอันหันไปเห็นเชียนซานและว่านสู่นยืนอยู่ข้างรถม้าพลันถามด้วยเสียงเบาว่า“ท่านนายหญิงเป็นอย่างไรบ้าง”
“ก่อนหน้านี้ท่านใช้เข็มทองในการควบคุมอาการไว้ตอนนี้เรื่องราวจบแล้วท่านก็อดทนต่อไม่ไหวแล้วล่ะ”ใบหน้าของว่านสู่นเต็มไปด้วยความกังวล
“เรื่องของเหลียงกวางเสียงล่ะพวกเราจัดการอย่างไรดีและอาหมั่นด้วยน่าจะถึงในเร็วๆนี้แล้วล่ะ”เชียนซานทำหน้าลำบากใจแม้เรื่องราวจะจบลงแล้วแต่สงครามของพวกเขายังไม่จบเวลานี้เสาหลักอย่างชูเซี่ยกำลังเป็นที่ต้องการ
“หลี่ฉางอันหาคนไปตามซูเหย่นมาให้เขาช่วยอาหมั่นแจกเงิน”ชูเซี่ยพูดอย่างอ่อนเปลี้ยพลันหลับตาพักผ่อนต่อเธอจะไม่รู้ได้อย่างไรกันว่าเวลานี้ต้องการเธออย่างมากแต่ร่างกายของเธอนั้นน่าผิดหวังจริงๆ
“ว่านสู่นไปซื้อยากับแพทย์ทหารนะจัดยามาตามใบสั่งยานี้และรีบต้มเสียข้าจะดื่ม”ชูเซี่ยยื่นใบสั่งยาออกมาจากรถม้า
“เชียนซานพาข้าไปพบเหลียงกวางเสียง”ชูเซี่ยพูดขึ้นอีกครั้ง
“ท่านนายหญิงท่านพักผ่อนก่อนเถอะพวกข้าจับเหลียงกวางเสียงไว้แล้วเขาหนีไปไม่ได้หรอก”เชียนซานได้ยินว่าชูเซี่ยต้องการพบเหลียงกวางเสียงจึงรีบห้ามปรามข้อแรกเพื่อร่างกายของชูเซี่ยเองข้อสองกลัวชูเซี่ยจะโมโหเพราะเหลียงกวางเสียงร่างกายของเธอไม่สามารถรองรับอารมณ์รุนแรงได้อีกแล้ว
“ผู้ทรยศต่อกองทัพเก้อโจวพวกข้าจัดการหมดแล้ว......ของพรรคมังกรเหิน”ชูเซี่ยพูดเสียงเบามากแต่ไม่ได้บอกว่าจะจัดการกับเหลียงกวางเสียงอย่างไรว่ากันตามเหตุผลแล้วผู้ทรยศต่อพรรคมังกรเหินนั้นไม่ควรไว้ชีวิต
หากไม่ใช่เพราะความใจอ่อนของชูเซี่ยในตอนนั้นรู้สึกว่าเหลียงกวางเสียงก็จะไม่ทำผิดพลาดครั้งใหญ่และจะไม่มีโศกนาฏกรรมของกองทัพเก้อโจวในวันนี้
“ท่านนายหญิงหรือว่าท่านไม่ต้องไปพบเขาแล้วให้ข้าฆ่าเขาไปเสียเถอะ”เมื่อนึกถึงเหลียงกวางเสียงความโกรธในใจเชียนซานนั้นหนักกว่าชูเซี่ยอย่างเห็นได้ชัดก่อนวันนี้เธอคิดถึงแต่ความดีของเหลียงกวางเสียงคิดแค่ว่าเหลียงกวางเสียงจะไม่กลายเป็นศัตรูของพวกเขาอย่างแน่นอน
แต่ว่าเมื่อคนดีในความทรงจำได้กลายเป็นคนชั่วที่มีความผิดใหญ่หลวงสิ่งแรกที่เธอต้องทำก็คือก้าวข้ามใจตนเอง
“เฮ้อ”ชูเซี่ยถอยหายใจเบาๆหนึ่งทีพูดอย่างจนปัญญาจริงๆว่า“เหลียงกวางเสียงยังไม่ถึงทางตันหรอกในเมื่อเขากล้าทรยศพรรคมังกรเหินก็คงจะได้เตรียมหนทางในการช่วยชีวิตตนเองไว้แล้ว”
“แต่ว่า......”
“เชียนซานไม่มีแต่ว่าเหลียงกวางเสียงวางแผนราชสำนักอยู่นานหลายปีเขาไม่ได้เป็นสายของใครตั้งนานแล้วขุนนางในมือเขาก็มีไม่น้อยหากเราจัดการได้ไม่รอบคอบราชสำนักอาจสั่นคลอนได้”
“แต่เขาสมควรตายอย่างยิ่งทหารเก้อโจวนับพันที่ตายเปล่ามัน.......”เชียนซานพูดเสียงเบาในตาของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
“ท่านนายหญิงคิดวายังไงเจ้าก็ต้องกลายเป็นผู้หญิงของหลี่อวิ๋นลี่ดังนั้นจึงยอมล้างชื่อของกุ้ยเฟยปฐมกษัตริย์ออกจริงๆแล้วหากเจ้าต้องการก็สามารถทำให้เจ้าสมหวังได้แต่เจ้ากลับ......”
สายตาของเหลียงกวางเสียงเต็มไปด้วยความโกรธเคืองพูดจบพลันก้มหน้าลงและไม่พูดอะไรต่อ
“เหลียงกวางเสียงเจ้าเคยคิดไหมว่าเจ้าเคยทำประโยชน์อะไรให้พรรคมังกรเหินหรือไม่พรรคมังกรเหินเลี้ยงดูเจ้าแต่เจ้ากลับกินบนเรือนขี้บนหลังคาตอนนี้ยังมีหน้ามากล่าวหาท่านนายหญิงว่าไม่ช่วยเจ้าอีกเจ้าน่าช่วยอย่างไรหากข้าเป็นนายหญิงข้าจะให้หลิงกุ้ยท่ายเฟยแบกพระนามกุ้ยท่ายเฟยทั้งชีวิตทำให้เจ้ายังไงก็ไม่ได้อยู่กับหล่อน”เมื่อเชียนซานได้ฟังที่เหลียงกวางเสียงพูดพลันอดไม่ได้ที่จะเดินไปตรงหน้าเขาและตะโกนใส่เขาอย่างเสียงดัง
เหลียงกวางเสียงยังคงไม่พูดอะไรเพียงแต่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าชูเซี่ยเงียบๆ
“ในเมื่อเกลียดข้าทำไมยังต้องจงรักภักดีอีกล่ะเพื่อรักษาชีวิตตนเองรึ”ชูเซี่ยฟังที่เหลียงกวางเสียงพูดพลันยิ้มในทันใดเธอใช้จินตนาการทั้งหมดของตนก็คิดไม่ถึงว่าที่เหลียงกวางเสียงไปอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับตนเพราะตนไม่ทำให้เขาสมปรารถนา
คนที่น่ากลัวที่ในโลกนี้ก็คือคนประเภทเหลียงกวางเสียงใช้มาตรฐานของตนในการวัดคนอื่นตลอดแต่มาตรฐานในการวัดตนเองกลับไม่มี
เพราะฉะนั้นสิ่งที่คนอื่นทำไม่ได้นั้นล้วนเป็นความผิดของคนอื่นแต่สิ่งที่ตนทำไม่ได้นั้นกลับเป็นความผิดพลาดที่หลีกเลี้ยงไม่ได้
เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าเหลียงกวางเสียงผู้มีอำนาจตำแหน่งจะเป็นคนเห็นแต่ประโยชน์ส่วนตัวแบบนี้
ดังนั้นคาวเลือดในวันนี้เขาไม่รู้ผิดเลยสักนิด......
ท้ายที่สุดแล้วความอยากสังหารก็ปรากฏในแววตาของชูเซี่ยอีกครั้งสายตาเย็นเฉียบราวกับมีด.......
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...