ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 438

ตอนที่438ความหวังและความสิ้นหวังของเหล่าสนม

ชูเซี่ยอยู่ในระหว่างทางก็ถามเรื่องที่ประชุมกับหลี่เฉินเย่นเขาก็บอกแค่ว่าไม่มีเรื่องใหญ่อะไรเห็นเขาไม่อยากพูดชูเซี่ยก็เลยไม่ได้ถามต่ออีก

ไม่ว่าหลี่เฉินเย่นไม่อยากให้ตัวเองรู้หรือไม่มีเรื่องอะไรจริงๆขอแค่หลี่เฉินเย่นไม่ยอมพูดนางก็ไม่มีทาง

ชูเซี่ยจะกลับไปหลี่เฉินเย่นเรียกคนเก็บกวาดตำหนักไฉ่เว่ยรถม้าของพวกเขาเข้าประตูวังมาจนมาถึงหน้าตำหนักไฉ่เว่ยแต่ไม่คิดว่าหน้าตำหนักมีคนมายืนเข้าเฝ้าเต็มไปหมด

ฉ่ายเวินเหลี่ยงเฟยลานกุ้ยเฟย……หน้าตาที่คุ้นเคยพวกนั้นชูเซี่ยไม่อยากเจอใครสักคนเลยแต่นางก็ต้องมาเจอ

หลี่เฉินเย่นวงรถมาก่อนพอเห็นคนที่มายืนเข้าเฝ้าจากสีหน้าที่อ่อนโยนตอนนี้กลับกลายเป็นเย็นชาอีกครั้ง

ยังไม่ทันได้พยุงชูเซี่ยลงจากรถม้าหลี่เฉินเย่นก็ถามไปว่า:“ใครใช้ให้พวกเจ้ามาที่นี้กันกลับไปเดี่ยวนี้”

“ฝ่าบาทพวกเราก็ได้ยินมาว่าหัวหน้าชูเซี่ยกลับวังก็เลยมาต้อนรับหน้าตำหนักพวกเราไม่ได้มาหาเรื่องหัวหน้าชูเซี่ยเสียหน่อยพวกเรา……”เหลี่ยงเฟยขึ้นมาพูดก่อนเพราะตัวเองเคยมีอะไรกับหลี่เฉินเย่นฉันท์สามีภรรยา

คำพูดนางไม่พูดยังจะดีพอพูดแล้วเหมือนจะเตือนทุกคนว่าก่อนชูเซี่ยไปพวกนางเคยโดนวางยาพิษ

“เหลี่ยงเฟยเรื่องนั้นไม่ใช่ฝีมือชูเซี่ยพวกเจ้าก็รู้”หลี่เฉินเย่นทำหน้าโกรธมากถึงแม้จะรู้ว่าชูเซี่ยจะไม่คิดมากกับเรื่องนี้แต่ว่าเขาไม่อยากให้มีคนมาว่านางเสียๆหายๆ

“ฝ่าบาทใครๆก็รู้ว่าท่านรักและดีต่อหัวหน้าชูเซี่ยท่านก็ต้องพูดว่านางดีอยู่แล้วฝ่าบาทกับองค์หญิงและยังมีอานเหยียนซื่อจื่อก็ยอมรับแล้วว่าพวกเขาเป็นคนวางยาแต่ว่าพวกเขาก็มีความเกี่ยวข้องและความสัมพันธ์กับหัวหน้าชูเซี่ยถึงแม้ไม่ใช่หัวหน้าชูเซี่ยวางยาแต่เรื่องนี้ก็หนีไม่พ้นหัวหน้าชูเซี่ย?”เหลียงเฟยพูดและยิ้มไปด้วยคำพูดแต่ล่ะคำนั้นช่างรุนแรงทุกคนนั้นเหมือนกำลังดูละครที่จะฉ่ายฉากต่อไป

“เหลียงเฟยเจ้า……”หลี่เฉินเย่นไม่คิดว่าเหลียงเฟยจะปากร้ายเช่นนี้สีหน้าเขาเปลี่ยนไปทันทีถ้าไม่ใช่เพราะนางเป็นลูกสาวของจางเซียนฮุยเขาอาจจะฆ่านางเลยก็ได้

ชัดเจนเหลียงเฟยมีเบื้องหลังที่ใหญ่ดังนั้นนางจะทำการใดเลยไม่เกรงกลัวอะไรเลยนางแค่พูดและยิ้มให้หลี่เฉินเย่น

นี้ไม่เหมือนกับคนที่หลี่เฉินเย่นรู้จักเลย

เหลียงเฟยรู้ว่าหลี่เฉินเย่นกำลังวิเคราะห์นางอยู่นางก็ไม่มีทางเพราะฝ่าบาทพูดในที่ประชุมว่าจะรักชูเซี่ยเพียงผู้เดียวถึงแม้สนมที่เคยร่วมรักกับฝ่าบาทก็ต้องได้รับอนุญาติจากนางก่อน

แม้ว่าตอนนั้นพ่อตัวเองจะโต้แย้งมากเพียงใดสุดท้ายฝ่าบาทก็เขียนจดหมายต่อหน้าขุนนางทุกคน

นางเคยถามพ่อนางว่าทำไมฝ่าบาทถึงทำเช่นนี้คำตอบที่พ่อให้นางคือเพราะว่าชูเซี่ยเป็นหัวหน้าพรรคมังกรเหิน

หัวหน้าพรรคมังกรเหินถ้งมีใจก่อกบฏไม่ต้องพูดถึงในที่ประชุมที่จะมีผลกระทบก็อาจจะทำให้โลกแตกเลยก็ว่าได้พวกเขาก็ต้องกังวลและป้องกันไว้ก่อน

“พอแล้วตอนนี้ฝ่าบาทรักนางเจ้าไม่รู้เหรอ?อย่าไปทะเลาะกับนางเลยยังมีพวกเรานะทนมาตั้งหลายปีทำไมแค่แป๊บเดียวจะทนไม่ได้ล่ะ”ลานกุ้ยเฟยเห็นเหลียงเฟยมองตามชูเซี่ยไปก็แทบอยากจะร้องไห้แล้วก็เลยเข้าไปปลอบใจนาง

“เจ้าคิดว่าเจ้าเคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับฝ่าบาทเขาก็จะรักเจ้างั้นเหรอวันนี้สิ่งที่เจ้าควรดูก็ดูแล้วความฝันเจ้าควรจะตื่นได้แล้วนะ”ฉ่ายเวินมองหลี่เฉินเย่นและชูเซี่ยรอจนได้ยินเสียงของลานกุ้ยเฟยนางถึงจะได้สติแต่ว่าคำพูดปลอบใจนั้นนางอยากจะหัวเราะมากทำให้หน้าเหลียงเฟยแดงเพราะอายมากกว่าเดิมอีก

หลายวันมานี้ฝ่าบาทไม่อยู่ทุกครั้งที่เจอหรูกุ้ยเฟยนางก็จะพูดประชดตัวเอง

เพราะว่านางรู้ว่าตัวเองใช้วิธีอะไรถึงได้ร่วมรักกับฝ่าบาท

“งั้นก็ดีกว่าเจ้าขนาดใช้ตำแหน่งองค์หญิงนานจาวฝ่าบาทก็ไปชายตามองเจ้าเลยด้วยซ้ำเจ้าคิดว่าเจ้าดีกว่าข้าหรืออย่างไร?”เหลียงเฟยพูดอย่างโมโหนางทนกับคำประชดประนามของนางหลายครั้งแล้วโดยเฉพราะคำพูดประชดของนางจะเป็นความจริงก็ตาม

“ฝ่าบาทแค่โดนชูเซี่ยใส่ยาเสน่ห์ต้องมีสักวันที่เขาจะเห็นข้อดีของข้าพวกเราต้องมีอนาคตด้วยกันแน่นอน”ฉ่ายเวินพูดอย่างเรียบเฉยแต่สายตานางกลับมีแต่ความหวัง

“ฝ่าบาทโดนยาเสน่ห์มาห้าปีแล้วสินะพวกเรายังมีวัยเยาว์อีกเหรอรอฝ่าบาทรู้ตัวพวกเราก็คงแก่ตัวไปแล้วนี้เป็นเรื่องที่เศร้าใจมากอีกอย่างใครจะรู้ว่าถ้าฝ่าบาทรักชูเซี่ยทั้งชีวิตล่ะ”ลานกุ้ยเฟยพูดอย่างเสียใจคำพูดของฉ่ายเวินทำให้ทุกคนมีความหวังอีกครั้งแต่พอได้ยินคำพูดนางทุกคนก็กลับต้องสิ้นหวังอีกครั้ง

“ไม่มีทางฝ่าบาทไม่มีทางเป็นเช่นนั้นไปตลอดหรอกไม่เช่นนั้นฝ่าบาทก็ไม่มีความสัมพันธ์ลึกซ้งกับข้าหรอกข้ายังจำได้ว่าตอนนั้นฝ่าบาทพูดกับข้าว่าชูเซี่ยจะดีกว่าข้าได้อย่างไรข้า……”เหลียงเฟยพยายามคิดเรื่องราวต่างๆของคืนนั้นแต่หน้าก็แดงระเรื่อขึ้นมาด้วยความเขินอาย

ฉ่ายเวินได้ยินก็ทนไม่ไหวและตบหน้านางไปอย่างแรงด้วยความโกรธ