ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 440

ตอนที่440เหลียงเฟยท้อง

“ฝ่าบาทอวิ๋นซึนเป็นคนยังไงท่านยังไม่เข้าใจอีกเหรอข้าจะทำร้ายเหลียงเฟยทำไมข้า……”ฉ่ายเวินได้ยินคำพูดของหลี่เฉินเย่นก็ทำหน้าน้อยใจนางไม่คิดว่าเขาจะปกป้องเหลียงเฟยอะไรนั้นยิ่งไม่คิดว่านางจะเป็นคนเช่นนั้นในใจของศิษย์พี่

ทั้งที่นางยังไม่ได้ทำอะไรนางแค่โกรธที่หญิงคนนี้บังอาจมาบอกเรื่องของตัวเองกับศิษย์พี่

นางคิดว่าเหลียงเฟยเรื่องของเหลียงเฟยนั้นทำให้ศิษย์พี่อับอายเหลียงเฟยช่างโง่นักนางไม่เหมาะกับศิษย์พี่เลยด้วยซ้ำ

นางแค่โกรธนางแค่อยากจะแก้แค้นให้ศิษย์พี่แต่ไม่คิดว่าศิษย์พี่จะพูดกับนางเช่นนี้……

“ข้าไม่ได้ทำอะไรนางจริงๆข้าแค่โกรธที่นางพูดมั่วซั่วข้า……”ฉ่ายเวินพูดถึงสุดท้ายน้ำตาก็เอ้อล้นขอบตานางถึงแม้จะมีผ้าบางๆปิดปากนางไว้แต่สายตานางก็ทำให้คนที่มาเห็นแล้วก็รู้สึกสงสารขึ้นมา

แต่ว่าผ่านเรื่องราวมาเยอะเพียงนี้หลี่เฉินเย่นไม่สงสารนางแล้วในใจเขาฉ่ายเวินเป็นหญิงที่โหดร้าย

หลี่เฉินเย่นไม่อยากพูดอะไรกับชูเซี่ยแล้วความชั่วร้ายของฉ่ายเวินใช้คำพูดมาอธิบายไม่ได้แล้วยิ่งไปกว่านั้นหลี่เฉินเย่นเกลียดฉ่ายเวินไม่ใช่เพราะฉ่ายเวินกับเหลียงเฟยเขาแค่โกรธที่พวกนางมารบกวนชูเซี่ย

ข้อนี้ทำให้เขาโกรธมาก

“เจ้ากลับไปก่อนเถอะ”หลี่เฉินเย่นเห็นฉ่ายเวินยากอธิบายเขาก็รีบหยุดไว้เขาไม่อยากฟังอะไรที่นางพูดอีกแล้วถ้าไม่ใช่เพราะนางที่มีตำแหน่งขององค์หญิงหยิ๋นซึนเขาคงทนไม่ไหวและฆ่านางไปแล้ว

“ฝ่าบาทข้า……”ฉ่ายเวินไม่ยอมนางรู้ว่าศิษย์พี่คงไม่ไปตำหนักนางแน่ดังนั้นนางอยากจะใช้โอกาสนี้ที่ได้เจอศิษย์พี่อยู่กับศิษย์พี่ให้ได้นานที่สุดถึงแม้อยู่ในตำหนักไฉ่เว่ยนางก็คิดว่าดีมากแต่ว่าความหวังอันเล็กน้อยนี้ศอษย์พี่ก็ยังให้นางไม่ได้

หลี่เฉินเย่นไม่อยากฟังนางอีกพอเห็นนางจะพูดเขาก็โบกมือลู่กงกงที่ตามหลังมาลู่จ่งก่วนก็บอกให้ทหารไป“ส่ง”ฉ่ายเวินออกไปจากตำหนักไฉ่เว่ย

ถึงแม้ฉ่ายเวินจะไม่พอใจอย่างมากแต่ก็รู้ว่าหลี่เฉินเย่นมีนิสัยอย่างไรนางไม่อยากให้ศิษย์พี่เห็นตอนที่นางทำดีบ้างดังนั้นนางก็เลยไม่พอใจมากนางทำหน้าน้อยใจและเดินออกไป

เห็นฉ่ายเวินเดินไปหลี่เฉินเย่นถึงจะวางใจสำหรับฉ่ายเวินเขาแสดงออกทางสีหน้าด้วยความลำคารแต่ในใจมีแต่ความกลัวเขากลัวว่าฉ่ายเวินอยู่ใกล้ชูเซี่ยแล้วจะวางยาพิษให้ชูเซี่ยโดยไม่รู้ตัว

ถ้าเป็นไปได้เขาอยากให้ชูเซี่ยไม่ต้องไปใกล้กับผู้หญิงในวัง

หลี่เฉินเย่นมองไปที่ชูเซี่ยเขาไม่รู้ว่าจะพูดเป็นห่วงอย่างไรตั้งแต่หลี่เฉินเย่นปรากฏตัวสนมพวกนั้นก็เอาใจใส่ไปที่หลี่เฉินเย่นเพียงคนเดียวและสนมพวกนี้ก็ชัดเจนดีว่าฝ่าบาททรงเป็นห่วงเรื่องอะไรแต่ว่าพวกนางก็ทำได้แค่ซ่อนความอิจฉาไว้และต้องฝืนยิ้มให้หลี่เฉินเย่น

“ฝ่าบาทเหลียงเฟยตั้งครรภ์แล้ว”ตอนที่ทุกคนทำหน้าตาอิจฉาชูเซี่ยอยู่แบะชูเซี่ยก็พูดออกมา

ทุกคนที่กำลังอิจฉาอยู่ก็เปลี่ยนความคิดแต่กลับไปสนใจเหลียงเฟยที่สลบอยู่

ชูเซี่ยเป็นคนที่พวกนางกำจัดไม่ได้ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่งของพรรคมังกรเหินหรือนางอาจจะได้เป็นฮองเฮาในอนาคตแต่ว่าเหลียงเฟยทำไมกัน?

เริ่มต้นก็รู้ว่าฝ่าบาทเคยมีความสัมพันธ์ร่วมกับฝ่าบาทในใจพวกนางก็อิจฉามากแล้วแต่ว่าต่อมาฝ่าบาทก็เริ่มห่างจากนางพวกนางก็เริ่มเงียบลงรู้ว่านั้นคงเป็นแค่อุบัติเหตุแต่ว่าตอนนี้นางกลับท้องลูกของฝ่าบาทงั้นเหรอ

ทุกคนรอดูท่าทางของหลี่เฉินเย่นพอเห็นหลี่เฉินเย่นทำดีกับเหลียงเฟยในใจก็เริ่มอิจฉาขึ้นมา

“ชูเซี่ยเหลียงเฟยต้องใช้เวลาอีกนานเท่าไหร่ถึงจะตื่นขึ้นมา?”หลี่เฉินเย่นถามขึ้น

“นางแค่ตื่นตกใจบวกกับร่างกายที่อ่อนเพรียของนางเดี๋ยวก็คงตื่นแล้ว”ชูเซี่ยพูดตอบ

“เสี่ยวลู่จื่อหาคนมายกนางส่งกลับไปที่ตำหนักอยู่ห้องที่เล็กขนาดนี้……”หลี่อวี่เยนไม่ได้พูดจบแต่ก็ทำให้ทุกคนรู้ว่าเขาคิดว่าห้องนี้มันแคบเกินไป

เวลานี้มองดูหลี่เฉินเย่นที่ทำดีกับเหลียงเฟยพวกนางไม่รู้เลยว่าที่ฝ่าบาททำเช่นนี้ก็เพราะว่าอยากให้ชูเซี่ยได้พักผ่อน

ชูเซี่ยรู้ว่าหลี่เฉินเย่นหมายความว่าอย่างไรรู้ว่าเขายังแสดงละครอยู่ดังนั้นก็เลยออกไปเองขนาดบอกลายังไม่มีสักคำ

การกระทำของนางทำให้สนมทุกคนมองตาโตเมื่อกี้ชูเซี่ยยังทำท่าดีใจอยู่ตอนนี้ทำไมกลับเปลี่ยนสีหน้าแล้วล่ะ?ไม่พูดบอกลาสักคำและเดินจากไปเลย

“ไม่มีอะไรแล้วพวกเจ้าก็กลับไปเถอะ”เห็นชูเซี่ยไปหลี่เฉินเย่นก็รีบร้อนขึ้นมาเขาอยากให้พวกนี้ออกไปเร็วๆเขาไม่อยากแสดงละครต่อไปแล้ว

เล่นกับความรู้สึกกับผู้หญิงที่ตัวเองรักที่สุดเป็นการท้าทางครั้งใหญ่มาก