ตอนที่ 458 แฟนคลับน้อยจิงโม่
จิงโม่ร้องไห้เข้าพระตำหนักโหรวหยี
ครั้งนี้ไม่มีใครห้าม ครั้งที่แล้วหลังจากนางจากไปเฉินหยวนชิ่งก็สั่งการ ไม่ให้ห้ามจิงโม่เข้าไป
จิงโม่พุ่งเข้าไปตำหนักนอนของโหร่วยเฟย เฉินหยวนชิ่งหน้าบวมกำลังหน้าอยู่ข้างเตียงของโหร่วยเฟย ได้ยินเสียงข้างหลังเขาก็หันหลังกลับทันดี จิงโม่มองดูเฉินหยวนชิ่งที่บวมไปทั้งหน้าไม่หลงเหลือความหล่อเหลาเย่อหยิ่งของเมื่อก่อน ในใจดีใจ แต่ว่าดวงตายังคงมีน้ำตาไหลไม่หยุด
“ท่านลุงวีรบุรุษ ข้าผิดไปแล้ว ข้าขอโทษท่านด้วย ไม่ได้ตั้งใจ ฉองเหลาจะทำร้ายข้า ข้าไม่คิดว่าจะทำให้ท่านเดือดร้อนไปด้วย ข้าขอโทษ ข้า......” ตอนที่จิงโม่พูดน้ำตาไหลไม่หยุด เฉินหยวนชิ่งมองดูท่าทางร้องไห้ของนาง สงสารจับใจ เขาลุกขึ้นอุ้มจิงโม่เอาไว้ในอก
“เด็กดี อย่าร้องเลย ลุงไม่ได้โทษเจ้า”
เดิมทีความสนสงสัยและความโกรธเล็กๆในใจก็ถูกน้ำตาของจิงโม่ดับหมดแล้ว เวลานี้เขาเพียงแค่อยากอุ้มจิงโม่ไว้ ปลอมโยนนางดีๆ
นางไม่เคยเห็นเฉินอวี่จู๋ร้องไห้ขนาดนี้ ดังนั้นตอนที่กำลังปลอบก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เขาทำได้เพียงบอกเสียงความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง เขาไม่โทษนาง
“ไม่ใช่ข้า เป็นฉองเหลา เขาทำไม่ดี เขาใส่ตัวล่อผึ้งบนตัวข้า เขารังแกข้าแบบนี้บ่อยๆ ข้า.... ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าไม่คิดว่าตัวล่อจะล่วงไปอยู่บนตัวท่าน ถ้าหากรู้ว่าท่านจะถูกต่อย ข้าคงไม่หนี ข้าผิดไปแล้ว ข้า......” จิงโม่ร้องไห้น้ำตาไหลไปด้วย จุดไฟให้ฉองเหลาอย่างได้ใจในใจไปด้วย
ฉองเหลาคิดจะข่มขู่ตัวเอง ก็น่าจะได้ได้ว่าตัวเองคงไม่ปล่อยเลยตามเลย ดังนั้นให้ฉองเหลาเป็นแพะรับปาบ ในใจจิงโม่เป็นปกติมา
“ข้าจะตีฉองเหลาแน่ พวกเราล้วนไม่อยากล่วงเกินท่าน พวกเรา......” จิงโม่พูดแล้วหยุด หลังจากพูดจบก็มองดูเฉินหยวนชิ่งตาแบ๋ว
เฉินหยวนชิ่งเห็นจิงโม่อธบายอยู่ตลอด ในใจก็ปักใจแล้วว่านางไม่เกี่ยวข้อง และรู้ถึงความรู้สึกผิดจองนาง ดังนั้นไม่ว่าจิงโม่จะพูดอะไรก็ไม่สำคัญอีกต่อไป เขายิ้มแล้วอุ้มจิงโม่ไว้ ลูบเบาๆร่างนางที่กำลังสะอึกสะอื้นอยู่ ร่างกายอ่อนนุ่มเล็กๆ ทำให้ใจเขาละลายเป็นสายธารฤดูดอกไม้ผลิ
“พอแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว ข้าเชื่อว่าเจ้าจะไม่ทำร้ายข้า”
เป็นธรรมดาว่าเฉินหยวนชิ่งเชื่อจิงโม่ เด็กผู้หญิงอ่อนแออย่างนี้คนหนึ่ง คนที่แปลกและใจดี นางจะไปคิดวิธีใช้ผึ้งมาต่อยตัวเอง
ตอนนี้มาคิดดู แผลบวมถูกผึ้งต่อยสามารถเหลือไว้บนหน้าตัวเอง ไม่ได้เหลือไว้บนใบหน้าจิงโม่ นี่ถึงเป็นเรื่องที่ดีมาก
คิดถึงว่าความเจ็บปวดบนใบหน้าและลำคอล้วนแต่เจ็บแทนจิงโม่ เฉินหยวนชิ่งรู้สึกเจ็บลงไม่น้อย
“อืมอืม ท่านลุงใจดีที่สุดเลย ท่านลุงเป็นคนที่ดีที่สุดในโลก วันหลังจิงโม่จะแต่งงานกับวีรบุรุษอย่างท่านลุง”
คำของเฉินหยวนชิ่งทำให้จิงโม่วางใจลงได้ นางไม่ขอให้เฉินหยวนชิ่งชมนาง น้ำเสียงใสและอ่อนโยน ทำให้เฉินหยวนชิ่งดีใจไม่เบา นั่นเป็นความภูมิใจและได้ใจอย่างที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...