ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 460

ตอนที่ 460 พิษอีกชนิดหนึ่ง

“เชียนซาน สุดท้ายแล้วพิษของหลวี่หนิงจะสามารถแก้ได้ไหมข้าก็ไม่มั่นใจ แต่ว่าข้าสามารถปกป้องชีวิตเจ้าได้ แม้ว่าครั้งนี้พวกเราแก้พิษไม่ได้ วันหลังก็ยังมีโอกาสอยู่” ชูเซี่ยเองก็ไม่อยากจะพูดว่าอาจจะปรากฏภาพความล้มเหลว แต่ว่าไม่ว่าหมอคนไหนก็ไม่สามารถรับประกันว่าการรักษาของตัวเองจะสามารถสำเร็จได้ร้อยเปอร์เซ็น โดยเฉพาะวิธีแก้พิษกู่ในร่างกายของหลวี่หนิง พวกเขาเพียงแต่มีการคาดเดาคร่าวๆ หนูที่นางใช้ในการทดลองไม่ได้แสดงให้นางเห็นอะไรเลย

“แต่ว่าหัวหน้าพรรค คนที่มีชีวิตชีวาคนหนึ่งอย่างเขา ถ้าหากจะต้องมานอนป่วยบนเตียงอย่างนี้ จะต้องแย่แน่ ข้ารู้ดีที่สุดว่าหลายเดือนที่ผ่านนี้เป็นคืนวันยังไงของหลวี่หนิง ข้ากลัวว่าพิษนี้จะทำลายความมุ่งมั่นของเขาแน่ ถึงเวลานั้น......” เชียนซานพูดกับชูเซี่ยด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล

ชูเซี่ยเพียงแค่พยักหน้า เจอหลวี่หนิงอีกครั้ง นางก็ตกใจไม่น้อยแล้ว นางรู้เพียงว่าพิษนี้จะทำให้เจ็บปวดรวดร้าว แต่ไม่คิดว่าจะสามารถทำให้คนกลายเป็นคนอ่อนแอได้แบบนี้

“ข้าจะลองอย่างสุดความสามารถ ถ้าหากไม่สำเร็จ ข้าค่อยคิดหาวิธีอื่น เข้าต้องมีความเชื่อ พิษโดนไปแล้ว แต่ว่าคนยังมีชีวิต ไม่มีอะไรที่จะสามารถขวางกั้นการแก้พิษของพวกเราได้”

เชียนซานฟังคำของชูเซี่ย ความกังวลในใจจางลง นางทำตามที่ชูเซี่ยบอกไปนอนลงข้างๆหลวี่หนิง เพื่อที่จะช่วยลดอาการเจ็บตอนที่ฝังเข็ม ชูเซี่ยสะกัดจุดบนร่างกายเชียนซานเหมือนกัน ทำให้นางเข้าสู่นิทรา ทำตามที่ตกลงกับจูเก๋อหมิงก่อนหน้า ชูเซี่ยรีบลงมือ เข็มทองอยู่บนหลายจุดของหัวใจเคลื่อนไปข้างบนหลายครั้ง รอจนตอนที่หัวเข็มโผล่ออกมา สิ่งที่ออกมาจากหัวเข็มก็คือหยดเลือด กำลังออกอยู่ฉายหัวใจเชียนซานในทันที

จุดแดงๆ มีอุณหภูมิ ค่อยๆเคลื่อนไหวอยู่บนผิวของเชียนซาน

ชูเซี่ยเก็บเลือดหัวใจอย่างรวดเร็ว จากนั้นนำเข็มทองเสียบลงไปที่หัวของเชียนซาน แล้วก็หลายครั้ง เสียบเข้าหัวโดยไม่มีการลังเลอย่างรวดเร็ว จากนั้น เข็มืองอยู่บนหัว หลังจากชูเซี่ยนำเข็มทองออก เลือดบนหัวก็ไหลลงมาราวกับมุก

ชูเซี่ยรีบเร่งเก็บ จากนั้นก็เดินไปทางหลวี่หนิง

เพียงแค่สกัดจุดหลวี่หนิงนิดเดียว หลวี่หนิงก็ค่อยๆฟื้นขึ้นมา เขามองดูชูเซี่ยอย่างมึนๆ จากนั้นก็หันไปมองยังทิศทางของเชียนซานทันที

“หัวหน้าพรรค เชียนซานเป็นอะไร? ท่านเคยรับปากข้า ไม่ว่าข้าจะเป็นอย่างไรก็ต้องปกป้องนางให้ปลอดภัย” หลวี่หนิงตื่นตระหนก เขาตะโกนอย่างร้อนรน พูดจบก็จ้องมองชูเซี่ย

ชูเซี่ยไม่มีเวลามาอธิบายกับหลวี่หนิง นางเอาขวดเลือดที่ได้มาจากร่างกายของเชียนซานออกมา แกว่งไปมาต่อหน้าหลวี่หนิง หลวี่หนิงไม่รู้ตัวเลยสักนิด เพียงแต่จ้องมองเชียนซาน สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล

“อีกเดี๋ยวเชียนซานก็ฟื้นแล้ว เจ้ามองดูของในมือข้าก่อน” ชูเซี่ยพูดเสียงเบากับหลวี่หนิง

หลวี่หนิงวางใจลง เขามองไปยังชูเซี่ย ตอนที่มองเห็นขวดในมือซ้ายของชูเซี่ย อยู่ๆเขาก็มองดูเลือดสดสีแดงอย่างตื่นเต้น ดวงตาเขายิ่งรุนแรง กระอักเลือดออกมาจากปากคำหนึ่ง จากนั้นก็สลบไป

ในใจชูเซี่ยรู้สึกดีใจ นางยิ้มตะโกนจนเชียนซานตื่น พูดเสียงต่ำว่า : “เชียนซาน พวกเราสำเร็จแล้ว”

ชูเซี่ยพูดไม่เสียงดัง แต่ว่าเป็นเสียงที่น่าฟังที่สุดที่เชียนซานเคยได้ยิน นางแทบจะไม่กล้าเชื่อหูตัวเอง หลังจากรอจนเห็นใบหน้ามั่นใจของชูเซี่ย ในที่สุดน้ำตาบนหน้าเชียนซานไหลลงมาโดยไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไป

หลายวันมานี้ เพื่ออารมณ์ความรู้สึกหลวี่หนิง เพื่อไม่ให้ชูเซี่ยกังวล นางคอยเก็บซ่อนความรู้สึกกังวลและกลัวของตัวเองมาโดยตลอด ตอนนี้ ในที่สุดหลวี่หนิงดีขึ้นแล้ว ในที่สุดพวกเขาก็สามารถเหมือนกันกับคู่รักอื่นๆ ได้ใช้ชีวิตมีความสุขด้วยกัน

นี่ทำให้รู้สึกคาดหวัง.......