ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 472

ตอนที่472ชูเซี่ยโดนยาพิษ

“ยังไงก็ต้องรอให้เจ้าอาการดีขึ้นก่อนถึงแม้ข้าจะแก้พิษซ่ารื่อสื่อได้แต่การแก้พิษนั้นก็ต้องใช้เวลาข้าทนดูพันธมิตรของตนไปทำงานให้พวกข้าด้วยร่างกายที่ยังป่วยไม่ได้หรอก”ชูเซี่ยอธิบาย

หากพูดถึงการดำเนินแผนการของพวกเขานั้นไม่มีใครทุกข์ร้อนเท่าชูเซี่ยอีกแล้วล่ะ

หลันกุ้ยเฟยไม่ได้พูดอะไรอีกมองดูเงาด้านหลังของชูเซี่ยที่ห่างออกไปพลันน้ำตาคลอเบ้า

เธอคิดว่าตนเองสมควรมีชีวิตที่โดดเดี่ยวแต่กลับคิดไม่ถึงว่าในขณะที่เธอเตรียมพร้อมที่จะสู้สักตั้งนั้นกลับได้พบกับชูเซี่ยผู้ซึ่งเหมือนบุคคลที่ตนปรารถนาแต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีวันเอื้อมถึงหรอกและเหตุผลแสนอบอุ่นที่หล่อนมอบให้เธอก็คือพวกเธอเป็นพันธมิตร

หลังจากที่หลี่เฉินเย่นรู้เรื่องที่ชูเซี่ยแก้พิษให้หลันกุ้ยเฟยพลันรีบไปหาชูเซี่ยในทันที

ตอนนี้เขาไม่ต้องการให้ชูเซี่ยเข้าใกล้สิ่งอันตรายทั้งปวงช่วงเวลานี้แม้เขาจะได้อยู่กับชูเซี่ยแต่เขายังคงรู้สึกกังวลกับผลได้ผลเสียของตนรู้สึกว่ายังไงเสียชูเซี่ยก็จะถูกทำร้ายอีกดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการให้ชูเซี่ยเข้าใกล้สิ่งอันตรายทั้งปวงไม่ว่าจะเป็นคนหรือเรื่องใดก็ตาม

"เจ้าสามารถแก้พิษได้ก็ให้คนเอายาแก้พิษไปส่งก็เพียงพอแล้วทำไมต้องไปด้วยตนเองด้วยล่ะตอนนี้ร่างกายของเจ้ายังอ่อนเปลี้ยแถมท้องอีกต่างหากถ้าหาก…..."หลี่เฉินเย่นมองดูชูเซี่ยคำพูดตำหนิทั้งปวงได้กลายเป็นคำห่วงใย

"ข้ากลัวว่าพิษชนิดที่พวกเขาโดนนั้นจะไม่ใช่เพียงแค่ซ่ารื่อสื่อน่ะสิ"ชูเซี่ยกระซิบ

宋云谦之前和可儿在采薇宫门口见到的事情她是知道的，她甚至可以断定，这次的毒是可儿下的，所以她才会不放心，怕卅日死背后还有什么别的毒。

เธอรู้เรื่องที่หลี่เฉินเย่นและฉ่ายเวินเจอกันที่ปากประตูตำหนักฉ่ายเหว่ยและเธอสามารถสรุปได้เลยว่าฉ่ายเวินเป็นคนวางยาพิษในครั้งนี้ดังนั้นเธอจึงรู้สึกไม่วางใจกลัวว่าเบื้องหลังช่ารื่อสื่อจะมีสารพิษประเภทอื่นอีก

ก่อนหน้านี้เธอก็เจอเหตุการณ์ทำนองนี้แก้พิษแล้วก็ยังมีพิษประเภทอื่นอีกยังไงเสียพิษชนิดนั้นก็ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ

"ช่ารื่อสื่อเป็นพิษขั้นสูงสุดแล้วหล่อนไม่จำเป็นต้องทำอะไรอีก"มองดูใบหน้าที่เตผ้มไปด้วยความกังวลของชูเซี่ยหลี่เฉินเย่นเกลี้ยกล่อม

"ขอให้เป็นอย่างที่พูดละกัน"ชูเซี่ยพูดเสียงเบาน้ำเสียงของชูเซี่ยยังคงเต็มไปด้วยความกังวล

ตอนนี้พิษขอหลวี่หนิงโดนที่เสี่ยวเชียนโดนและพิษสือรื่อสื่อและคนเหล่านั้นที่โดนพิษพรรคมังกรเหินได้ให้คนไปตามหาแล้วแต่จนถึงตอนนี้ก็ยังหาไม่เจอ......

นี่จึงเป็นเหตุผลที่เธอรู้สึกกังวลเธอรู้สึกว่าซ่งอวิ๋นลี่ไม่ยอมง่ายๆอย่างนี้หรอก......

“หลันกุ้ยเฟยพวกเขาไม่เป็นอะไรใช่ไหม”หลี่เฉินเย่นอดไม่ได้ที่จะถามแม้จะเชื่อในฝีมือของชูเซี่ยแต่ตอนนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญอย่างไรเสียเขาก็ไม่อยากให้พันธมิตรของตนเป็นอะไรไป

“ไม่เป็นอะไรและฉ่ายเวินครั้งนี้ถือได้ว่าได้ช่วยข้าอย่างไม่รู้ตัว”

“ฉ่ายเวินเจ้าอย่าไปยุ่งกับฉ่ายเวินเลยตอนนี้หล่อนก็เหมือนคนบ้าคนหนึ่ง”เมื่อนึกไปถึงใบหน้าที่สดใสเริงร่าของฉ่ายเวินนึกไปถึงเสียงตะโกนของหล่อนหลี่เฉินเย่นพลันรู้สึกขนลุกซู่

“ข้ารู้น่ะเจ้าวางใจเถอะ”ชูเซี่ยรู้ดีว่าสิ่งที่หลี่เฉินเย่นกังวลคืออะไรตอนนี้เธอกำลังตั้งท้องจึงไม่อยากให้ตนและลูกตกอยู่ในอันตรายดังนั้นสำหรับการวางตัวต่อฉ่ายเวินแล้วเคารพอย่างห่างๆเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด

ข่าวลือในวังเงียบไปในที่สุดเพราะว่าทั้งหลันกุ้ยเฟยและเหลียงเฟยต่างก็รอดจากความตายครั้งนี้

ข่าวลือในวังนั้นนอกจากคุยกันว่าใครคือฆาตกรตัวจริงก็มีประเด็นที่ว่าใครเป็นคนช่วยชีวิตพวกเขาสองคนเพิ่มเข้ามา

มีคนบอกว่าเป็นหรูกุ้ยเฟยเพราะมีคนเห็นหรูกุ้ยเฟยกำลังจัดวางสมุนไพรบางคนบอกว่าเป็นชูเซี่ยเพราะทุกคนในวังต่างรู้ดีในฝีมือการแพทย์อันยอดเยี่ยมของชูเซี่ยและบางคนก็บอกว่าหมอหลวงต่างหากที่เป็นคนคิดค้นยาแก้พิษช่ารื่อสื่อออกมา

ในขณะที่ทุกคนรู้สึกโล่งอกชูเซี่ยกลับโดนพิษและสลบไป

ก่อนที่ข่าวนี้จะไปถึงหูของหลี่เฉินเย่นก็ได้ลือลั่นในตำหนักในแล้ว

“ฝ่าบาทท่านหัวหน้า......”

“หัวหน้าของพวกเจ้าหมดสติไปข้าเป็นใหญ่ในตำหนักฉ่ายเหว่ยนี้”

เชียนซานห้ามไม่ได้อีกแล้วได้แต่ยอมทำตามคำแนะนำของหลี่เฉินเย่น

ในฐานะที่เป็นบ่าวรับใช้ของชูเซี่ยความห่วงใยของหล่อนที่มีต่อชูเซี่ยไม่น้อยไปกว่าหลี่เฉินเย่นเลยเธอรู้ดีว่าสภาพร่างกายของชูเซี่ยในช่วงนี้นับวันยิ่งแย่

“ทหารไปที่ตำหนักหลันจือ”เห็นจูเก๋อหมิงเตรียมถอนพิษให้ชูเซี่ยหลี่เฉินเย่นจึงรู้สึกวางใจในเมื่อชูเซี่ยต้องการให้จัดการเรื่องพวกนี้ให้เร็วที่สุดถ้าอย่างนั้นเขาก็จะดำเนินการให้เร็วที่สุดจัดการให้แล้วเสร็จก่อนที่ชูเซี่ยจะฟื้น

ดังนั้นไปไตร่สวนที่ตำหนักหลันจือหาคนร้ายที่แท้จริงให้เจอกลายเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องรีบทำ

หลี่เฉินเย่นพุ่งเข้าไปในตำหนักหลันจือด้วยใบหน้าที่โกรธมองดูหลันกุ้ยเฟยที่กำลังนั่งปักผ้าข้าเตียงเขาถูกความโกรธเข้าครอบแต่เพียงแค่มองหลันกุ้ยเฟยด้วยสายตาเย็นชาก็ทำให้หลันกุ้ยเฟยรู้สึกลำบากแม้กระทั่งการหายใจเข้าออก

ส่วนเหลียงกุ้ยเฟยที่เมื่อได้ข่าวว่าชูเซี่ยโดนพิษก็มาตำหนักหลันจือมองดูหลี่เฉินเย่นที่ใบหน้าเย็นชาแม้แต่การลุกยืนก็ต้องจับขอบเตียงไว้

“หาหารค้น!”หลี่เฉินเย่นมองหลันกุ้ยเฟยและเหลียงกุ้ยเฟยที่เริ่มกลัวจนตัวสั่งด้วยสายตาเย็นชาหนึ่งทีและพูดขึ้นอย่างเยือกเย็น

“ฝ่าบาทที่นี่......ท่าน......”หลันกุ้ยเฟยเดินไปตรงหน้าหลี่เฉินเย่นอย่างระมัดระวังก้มศีรษะร้องขอ

หล่อนเป็นสนมคนโปรดของฝ่าบาทเรื่องที่จะค้นตำหนักนี้ทำให้เสียหน้าเกินไปในที่สุดหล่อนก็อดไม่ได้......

“ฝ่าบาทพี่สาวทำเรื่องอะไรให้ท่านโกรธได้เยี้ยงนี้เรื่องที่จะค้นตำหนักนี้ฝ่าบาทควรไตร่ตรองก่อนอย่างไรเสียเรื่องนี้เกี่ยวพันกับศักดิ์ศรีของพี่สาวฝ่าบาท......”แม้เหลียงกุ้ยเฟยจะเกรงกลัวหลี่เฉินเย่นแต่หลันกุ้ยเฟยเป็นคนช่วยตนจัดการเรื่องนั้นแม้จะเป็นแค่ผิวเผินหล่อนก็ต้องทำ