ตอนที่474กลายเป็นเป้าสายตาของหลันกุ้ยเฟย
หลันกุ้ยเฟยมองดูเหลียงกุ้ยเฟยพูดเสียงเบาว่า“น้องสาวในสายตาของเจ้าแล้วข้าเป็นคนแบบนี้เองรึเจ้ารู้อยู่เต็มอกว่าที่ข้าทำไปทั้งหมดเพื่อ......”
“พี่สาวเจ้าทำสิ่งเลวร้ายแบบนี้เพื่อใครอีกล่ะเจ้าทำเพื่อตนเองทั้งนั้นฝ่าบาททรงเอ็นดูเจ้าเจ้าก็เลยลืมสถานะของตัวเองอย่างนั้นรึคิดอยากจะกลายเป็นหนึ่งเดียวที่ฝ่าบาททรงเอ็นดูคนอย่างเจ้าเหมาะกับความเอ็นดูของฝ่าบาทที่ไหนกันข้าตาบอดจริงๆเลยยังคิดว่าเจ้าเป็นพี่สาวข้าต้องเคารพเจ้าแต่ว่าเจ้ากลับ......พี่สาวเจ้าทำให้ข้าผิดหวังจริงๆ”
เหลียงกุ้ยเฟยไม่รอให้ฝ่าบาทพูดก็เริ่มพูดก่อนนี่เป็นโอกาสที่จะทำให้เหลียงกุ้ยเฟยถูกประหารเธอจะปล่อยมันไปได้อย่างไรกัน
หล่อนปล่อยให้หลันกุ้ยเฟยพูดว่าทั้งหมดนี้เป็นคำสั่งของท่านพ่อของตนไม่ได้หรอกและปล่อยให้ฝ่าบาททรงใจอ่อนกับหลันกุ้ยเฟยไม่ได้อีกทางเลือกเดียวของหล่อนก็คือทำให้หลันกุ้ยเฟยไม่มีทางไป
เพราะการแทรกขึ้นของเหลียงกุ้ยเฟยทำให้หลี่เฉินเย่นไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่มองหญิงสาวผู้อ่อนแอที่คุกเข่าบนพื้นด้วยสีหน้าที่เย็นชาและเจ็บปวด
“พี่สาวเจ้ารีบบอกฝ่าบาทเร็วเจ้าแค่ถูกความรักบังตาเจ้าไม่ได้เลวร้ายอย่างนี้เจ้า......”เหลียงกุ้ยเฟยมองดูดวงตาหดหู่ของหลันกุ้ยเฟยพลันรู้สึกตะลึงอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นอีกครั้งแม้ดูเหมือนว่าจะเป็นการพูดเตือนแต่กลับจะทำให้หลันกุ้ยเฟยถูกประหารทุกคำ
“หลันกุ้ยเฟยเจ้ามีอะไรจะแก้ตัวอีกไหม”ในที่สุดหลี่เฉินเย่นก็เปิดปากพูดเห็นารแสดงของเหลียงกุ้ยเฟยแล้วเขารู้สึกรำคาญใจมาก
“ฝ่าบาทให้ท่านพ่อของข้าน้อยมาเถอะข้าน้อยมีอะไรจะคุยกับท่านพ่อ”ในที่สุดหลันกุ้ยเฟยก็เงยหน้าขึ้นร้องขอ
“พี่สาวเจ้าเรียกลุงเหลียงมาก็ไม่มีประโยชน์อะไรเจ้าโง่เง่าเองเจ้าอย่าเอาอนาคตของลุงท่านมาเสี่ยงด้วยเขาปีนไต่มานานหลายปีมันไม่ง่ายเลยจริงๆ”
คำพูดของหลันกุ้ยเฟยทำให้เหลียงกุ้ยเฟยรู้สึกประหม่าเธอหยุดหลันกุ้ยเฟยอย่างร้อนรนแต่หลันกุ้ยเฟยเพียงแต่มองไปที่หลี่เฉินเย่นไม่รู้สึกอะไรกับคำพูดของเหลียงเฟยแม้แต่น้อย
“พี่สาวเจ้าจะเอาลุงเข้ามาเกี่ยวจริงๆรึเจ้าทำแบบนี้......”เหลียงกุ้ยเฟยเห็นหลันกุ้ยเฟยไม่ฟังที่ตัวเองพูดเธอร้อนรนยิ่งนักหล่อนเข้าใจดีว่าหากหลันกุ้ยเฟยนำสิ่งที่ตนทำไปบอกเหลียงกุ้ยยังไม่ต้องพูดถึงเหลียงกุ้ยหรอกท่านพ่อเองก็คงไม่ให้อภัยตนเอง
ท่านพ่อเคยพูดว่าเธอและหลันกุ้ยเฟยควรช่วยเหลือซึ่งกันและกันควรร่วมมือกัน
“ฝ่าบาทได้โปรดทรงตอบ”หลันกุ้ยเฟยก็ยังคงทำเหมือนไม่ได้ยินที่เหลียงกุ้ยเฟยพูดเธอหันหน้าไปทางหลี่เฉินเย่นเอาหน้าผากแตะพื้นคำนับไปสามครั้ง
หลี่เฉินเย่นรู้ดีว่าทำไมหลันกุ้ยเฟยจึงอยากให้เหลียงกุ้ยมาจึงโบกมือส่งสัญญาณให้องครักษ์ไปเชิญความเงียบเข้าครอบตำหนักหลันจือราวกับว่าตกไปในความตายอันโดดเดี่ยว
หลี่เฉินเย่นทำท่าเหมือนไม่สนใจอะไรหลันกุ้ยเฟยเองแม้คุกเข่าอยู่กลับดูสงบมีเพียงเหลียงกุ้ยเฟยเท่านั้นที่เริ่มกระสับระส่าย
เรื่องนี้เนื่องจากเกี่ยวโยงกับชูเซี่ยดังนั้นฝ่าบาทไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆอย่างแน่นอนเพราะฉะนั้นไม่ว่าหลันกุ้ยเฟยทำอะไรเธอก็ต้องตายสถานเดียวแต่ทำไมก่อนตายหล่อนถึงต้องการให้เหลียงกุ้ยมาเธอกลัวว่าหลันกุ้ยเฟยจะไม่สนใจอะไรแล้วนำเรื่องของตนไปบอกเหลียงกุ้ยทั้งหมดเธอ......
“ฝ่าบาทให้ข้าน้อยได้คุยกับฝ่าบาทดีๆเสียหน่อยเถอะข้าอยากคุยกับพี่สาวดีๆเสียหน่อย”เหลียงกุ้ยเฟยลูบท้องน้อยที่ยังไม่โตของตนคุกเข่าบนพื้นและวิงวอนอย่างจริงใจ
“ฝ่าบาทข้าน้อยและเหลียงกุ้ยเฟยมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งจริงๆท่านให้ข้าได้คุยกับเธอดีๆเสียหน่อยเถอะข้าน้อยจะให้คำตอบที่น่าพอใจแก่ท่านแน่นอน”สิ่งที่ทำให้เหลียงกุ้ยเฟยตะลึงก็คือในเวลานี้หลังกุ้ยเฟยยังวิงวอนฝ่าบาทกับตนหล่อนยังคงรักใคร่เอ็นดูตนทำให้เหลียงกุ้ยเฟยเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...