ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 474

สรุปบท ตอนที่474กลายเป็นเป้าสายตาของหลันกุ้ยเฟย: ชายาเกิดใหม่ของข้า

ตอน ตอนที่474กลายเป็นเป้าสายตาของหลันกุ้ยเฟย จาก ชายาเกิดใหม่ของข้า – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่474กลายเป็นเป้าสายตาของหลันกุ้ยเฟย คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ ชายาเกิดใหม่ของข้า ที่เขียนโดย ลิ่วเยว่ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ตอนที่474กลายเป็นเป้าสายตาของหลันกุ้ยเฟย

หลันกุ้ยเฟยมองดูเหลียงกุ้ยเฟยพูดเสียงเบาว่า“น้องสาวในสายตาของเจ้าแล้วข้าเป็นคนแบบนี้เองรึเจ้ารู้อยู่เต็มอกว่าที่ข้าทำไปทั้งหมดเพื่อ......”

“พี่สาวเจ้าทำสิ่งเลวร้ายแบบนี้เพื่อใครอีกล่ะเจ้าทำเพื่อตนเองทั้งนั้นฝ่าบาททรงเอ็นดูเจ้าเจ้าก็เลยลืมสถานะของตัวเองอย่างนั้นรึคิดอยากจะกลายเป็นหนึ่งเดียวที่ฝ่าบาททรงเอ็นดูคนอย่างเจ้าเหมาะกับความเอ็นดูของฝ่าบาทที่ไหนกันข้าตาบอดจริงๆเลยยังคิดว่าเจ้าเป็นพี่สาวข้าต้องเคารพเจ้าแต่ว่าเจ้ากลับ......พี่สาวเจ้าทำให้ข้าผิดหวังจริงๆ”

เหลียงกุ้ยเฟยไม่รอให้ฝ่าบาทพูดก็เริ่มพูดก่อนนี่เป็นโอกาสที่จะทำให้เหลียงกุ้ยเฟยถูกประหารเธอจะปล่อยมันไปได้อย่างไรกัน

หล่อนปล่อยให้หลันกุ้ยเฟยพูดว่าทั้งหมดนี้เป็นคำสั่งของท่านพ่อของตนไม่ได้หรอกและปล่อยให้ฝ่าบาททรงใจอ่อนกับหลันกุ้ยเฟยไม่ได้อีกทางเลือกเดียวของหล่อนก็คือทำให้หลันกุ้ยเฟยไม่มีทางไป

เพราะการแทรกขึ้นของเหลียงกุ้ยเฟยทำให้หลี่เฉินเย่นไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่มองหญิงสาวผู้อ่อนแอที่คุกเข่าบนพื้นด้วยสีหน้าที่เย็นชาและเจ็บปวด

“พี่สาวเจ้ารีบบอกฝ่าบาทเร็วเจ้าแค่ถูกความรักบังตาเจ้าไม่ได้เลวร้ายอย่างนี้เจ้า......”เหลียงกุ้ยเฟยมองดูดวงตาหดหู่ของหลันกุ้ยเฟยพลันรู้สึกตะลึงอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นอีกครั้งแม้ดูเหมือนว่าจะเป็นการพูดเตือนแต่กลับจะทำให้หลันกุ้ยเฟยถูกประหารทุกคำ

“หลันกุ้ยเฟยเจ้ามีอะไรจะแก้ตัวอีกไหม”ในที่สุดหลี่เฉินเย่นก็เปิดปากพูดเห็นารแสดงของเหลียงกุ้ยเฟยแล้วเขารู้สึกรำคาญใจมาก

“ฝ่าบาทให้ท่านพ่อของข้าน้อยมาเถอะข้าน้อยมีอะไรจะคุยกับท่านพ่อ”ในที่สุดหลันกุ้ยเฟยก็เงยหน้าขึ้นร้องขอ

“พี่สาวเจ้าเรียกลุงเหลียงมาก็ไม่มีประโยชน์อะไรเจ้าโง่เง่าเองเจ้าอย่าเอาอนาคตของลุงท่านมาเสี่ยงด้วยเขาปีนไต่มานานหลายปีมันไม่ง่ายเลยจริงๆ”

คำพูดของหลันกุ้ยเฟยทำให้เหลียงกุ้ยเฟยรู้สึกประหม่าเธอหยุดหลันกุ้ยเฟยอย่างร้อนรนแต่หลันกุ้ยเฟยเพียงแต่มองไปที่หลี่เฉินเย่นไม่รู้สึกอะไรกับคำพูดของเหลียงเฟยแม้แต่น้อย

“พี่สาวเจ้าจะเอาลุงเข้ามาเกี่ยวจริงๆรึเจ้าทำแบบนี้......”เหลียงกุ้ยเฟยเห็นหลันกุ้ยเฟยไม่ฟังที่ตัวเองพูดเธอร้อนรนยิ่งนักหล่อนเข้าใจดีว่าหากหลันกุ้ยเฟยนำสิ่งที่ตนทำไปบอกเหลียงกุ้ยยังไม่ต้องพูดถึงเหลียงกุ้ยหรอกท่านพ่อเองก็คงไม่ให้อภัยตนเอง

ท่านพ่อเคยพูดว่าเธอและหลันกุ้ยเฟยควรช่วยเหลือซึ่งกันและกันควรร่วมมือกัน

“ฝ่าบาทได้โปรดทรงตอบ”หลันกุ้ยเฟยก็ยังคงทำเหมือนไม่ได้ยินที่เหลียงกุ้ยเฟยพูดเธอหันหน้าไปทางหลี่เฉินเย่นเอาหน้าผากแตะพื้นคำนับไปสามครั้ง

หลี่เฉินเย่นรู้ดีว่าทำไมหลันกุ้ยเฟยจึงอยากให้เหลียงกุ้ยมาจึงโบกมือส่งสัญญาณให้องครักษ์ไปเชิญความเงียบเข้าครอบตำหนักหลันจือราวกับว่าตกไปในความตายอันโดดเดี่ยว

หลี่เฉินเย่นทำท่าเหมือนไม่สนใจอะไรหลันกุ้ยเฟยเองแม้คุกเข่าอยู่กลับดูสงบมีเพียงเหลียงกุ้ยเฟยเท่านั้นที่เริ่มกระสับระส่าย

เรื่องนี้เนื่องจากเกี่ยวโยงกับชูเซี่ยดังนั้นฝ่าบาทไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆอย่างแน่นอนเพราะฉะนั้นไม่ว่าหลันกุ้ยเฟยทำอะไรเธอก็ต้องตายสถานเดียวแต่ทำไมก่อนตายหล่อนถึงต้องการให้เหลียงกุ้ยมาเธอกลัวว่าหลันกุ้ยเฟยจะไม่สนใจอะไรแล้วนำเรื่องของตนไปบอกเหลียงกุ้ยทั้งหมดเธอ......

“ฝ่าบาทให้ข้าน้อยได้คุยกับฝ่าบาทดีๆเสียหน่อยเถอะข้าอยากคุยกับพี่สาวดีๆเสียหน่อย”เหลียงกุ้ยเฟยลูบท้องน้อยที่ยังไม่โตของตนคุกเข่าบนพื้นและวิงวอนอย่างจริงใจ

“ฝ่าบาทข้าน้อยและเหลียงกุ้ยเฟยมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งจริงๆท่านให้ข้าได้คุยกับเธอดีๆเสียหน่อยเถอะข้าน้อยจะให้คำตอบที่น่าพอใจแก่ท่านแน่นอน”สิ่งที่ทำให้เหลียงกุ้ยเฟยตะลึงก็คือในเวลานี้หลังกุ้ยเฟยยังวิงวอนฝ่าบาทกับตนหล่อนยังคงรักใคร่เอ็นดูตนทำให้เหลียงกุ้ยเฟยเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

ตอนที่เหลียงกุ้ยกำลังจะไปยังห้องพระบรรทมหลันกุ้ยเฟยเดินออกมาจากห้องพูดกับเหลียงกุ้ยว่า“ท่านพ่อท่านส่งลูกสาวมาในวังนี้ต้องการให้ข้าได้เป็นสนมคนโปรดของฝ่าบาทให้กำเนิดเจ้าชายให้ตระกูลเหลียงให้เรามีหน้ามีตาหรือต้องการเสียสละลูกสาวให้ตระกูลอื่น”

หลันกุ้ยเฟยพูดอย่างตรงไปตรงมายังไม่ทันพูดจบสีหน้าของเหลียงกุ้ยก็เปลี่ยนยังไงเขาก็ต้องเลือกอย่างหน้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกสาวของตนในตอนนี้กำลังเป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาทมีการเอ็นดูรักจากฝ่าบาทอย่างนี้การให้กำเนิดเจ้าชายก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาถึงตอนนั้น......

ตอนนี้ให้เสียสละผู้หญิงคนนี้เขาไม่ยอมหรอก

เหลียงกุ้ยเฟยเองก็เข้าใจคำพูดของหลันกุ้ยเฟยเธอเพิ่งจะเข้าใจว่าการที่หลันกุ้ยเฟยให้เหลียงกุ้ยเข้าวังมาเพราะจุดประสงค์นี้เธอไม่อยากเป็นหมากในมือของตน

“พี่สาวตอนนี้ยาพิษอยู่ในมือของท่านแม้ท่านลุงก็ยากที่จะช่วยท่านได้ข้าจะหาหนทางที่จะรักษาชีวิตของท่านเองรอให้ลูกของข้าได้ครองบัลลังก์ยังไงเสียท่านก็ยังคงเป็นกุ้ยเฟยที่สูงส่งท่าน......”เหลียงกุ้ยเฟยรีบอธิบายตอนนี้หลันกุ้ยเฟยไม่สามารถแก้ไขอะไรได้แล้วเธอจะไม่ยอมให้ตัวเองต้องกลายเป็นแพะรับบาปของหล่อนก่อนตาย

“น้องกุ้ยเฟยเจ้ารู้อยู่แก่ใจว่าใครเป็นคนวางยาเจ้าอยากให้ข้าตายไม่อย่างนั้นเจ้าไม่สร้างความบาดหมางตอนที่ฝ่าบาททรงอยู่หรอก”หลันกุ้ยเฟยพูดอย่างเยือกเย็นสายตาที่เธอมองไปทางเหลียงกุ้ยเฟยในเวลานี้ไม่มีความเป็นมิตรอีกต่อไปเหลือเพียงความเย็นชาที่ทำให้คนเกือบหายใจไม่ออกคนที่อยู่ตรงหน้าและหลันกุ้ยเฟยผู้อ่อนโยนที่หล่อนคุ้นเคยอย่างกับเป็นคนละคนกัน

“อี้หรูเจ้าพูดซ้ำทุกคำพูดที่เหลียงเฟยพูดกับฝ่าบาทในวันนี้อีกรอบซิ”หลันกุ้ยเฟยพูดกับอี้หรูด้วยเสียงเบาพูดจบพลันเดินไปยืนข้างเหลียงกุ้ยตอนที่มองไปทางเหลียงกุ้ยเฟยสายตาเยือกเย็น

อี้หรูมองเหลียงกุ้ยค่อยๆเปิดปากพูดไม่เพียงแต่พูดเรื่องที่เหลียงกุ้ยเฟยสร้างความบาดหมางกันในตำหนักในวันนี้และยังพูดถึงประเด็นที่ฝ่าบาทจะทรงแต่งตั้งหลันกุ้ยเฟยเป็นฮองกุ้ยเฟยแต่หล่อนขัดขวางแน่นอนว่าเรื่องก่อนหน้านี้ที่เหลียงกุ้ยเฟยมาร้องขอหลันกุ้ยเฟยให้ช่วยจัดการชูเซี่ยเธอก็ไม่ให้ตกลงแม้แต่ตัวอักษรเดียว

สีหน้าของเหลียงกุ้ยตึงขึ้นเรื่อยๆเมื่อได้ฟังที่อี้หรูพูดเหลียงกุ้ยเฟยอยากหารูแล้วมุดเข้าไปจริงๆหล่อนคิดไม่ถึงว่าแท้ที่จริงแล้วแผนการต่างๆที่หล่อนคิดไปเองเหล่านั้นตกอยู่ในสายตาของหลันกุ้ยเฟยตั้งนานแล้วที่เธอไม่พูดนั้นเพียงเพราะรู้สึกไม่คุ้มค่าที่จะพูดหรือเป็นเพราะว่าเพื่อต้องการรอสถานการณ์นี้

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า